Home -- Turkish -- Colossians -- 025 (Christ the Head and Reconciler of the Church)
Previous Lesson -- Next Lesson
KOLOSELİLER - MESİH İçinizde!
Elçi Pavlusun Koloselilere Yazdığı Mektup
Bölüm 1 - Hıristiyan inancının temel ilkeleri (Koloseliler 1:1-29)
6. Kilisenin Başı ve onu Tanrı ile barıştıran Mesih (Koloseliler 1:18-23)
Mesih’in doluluğu ve İsa’nın çarmıhı aracılığıyla Tanrı ile barışmamız
Koloseliler 1:19-20
19 Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü. 20 Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu.
Pavlus Roma’daki uzun tutukluluğu sırasında dua ve teşekkür etmeye, Tanrı’nın sözü üzerine düşünmeye yeterince zaman ayırabiliyordu. Her iyi niyetli bilgeliğin, yaratıcı yüceliğinin ve ölçüsüz gizliliği ardında Mesih’in bulunduğunu öğrenmişti. Ancak Mesih’in bu doluluğu yalnız yaratılış konusunda değildi, kültürel konularda da tüm Tanrısal lütuf ve yaşam gücünü kendisinde toplamıştı. İşte bu nedenle Elçi bunu “Mesih’in araştırılamayan zenginliği” olarak yorumluyordu (Efesliler 3:9) Pavlus tanrısal doluluğun tüm özelliklerinin, adlarının gücünün çarmıh ölümünden sonra dirilende toplandığını fark etmişti. Bu doluluk içinden bir tanesi alınsa bile yine doluydu. Ulusların Elçisi Mesih’in Babası’ndan doluluğunu Oğlu’nun haleflerine de vermesini isterken pek çekingen davranmış sayılmazdı doğrusu. (Efesliler 3:19) Elçi Yuhanna dahiyane bir sadelik içinde bu istemi arttırıyor ve şöyle tanıklık ediyordu.;”Hepimiz O’nun doluluğundan kayra üstüne kayra aldık.” (Matta 11:25-28; Yuhanna 1:16; 3:34-35; 16:15; 7.2.10 vb.)
Tanrı düşmüş insanlığın barışmasını daha yaratılış sırasında hedef olarak belirlemişti. Bu nedenle meleklerini Mesih’in doğumuna, Beytlehem’e yolladı. “ En yücelerdeki Tanrı’ya yücelik, yeryüzünde O’nun hoşnut kaldığı insanlara esenlik olsun.” (Luka 2:14) Pavlus Koloseliler’e Tanrı tarafından gönderilen Mesih’in tüm dünyayı kendisiyle barıştırdığını yazdı. (Efesliler 1:910; Koloseliler 1:20) Mektubunda gökyüzünün ve yeryüzünün boyutlarından söz etti, cehennem ve iblise değinmedi. Şeytan bir zamanlar, insanları ve peygamberleri Tanrı’ya şikâyet etmek için gökyüzüne girme hakkına sahipti. Ancak İsa’nın göğe çıkması ve orada taht kurması sonucu gökyüzünden kovulunca, yıldızların üçte birini yerlerinden sökerek beraberinde götürdü, çünkü onlar kendisimin yalanlarına kanmışlardı. Bu nedenle gökyüzü temizlendi ve Tanrı’yla barış kuruldu.
Tanrı ile barış, Mesih’in Kafatası Dağında, çarmıhta dökülen kanı aracılığıyla kuruldu. Eski Antlaşma’nın son peygamberi Vaftizci Yahya Mesih’in gizemini Ürdün Irmağındaki vaftiz sırasında eşsiz bir açıklıkla algıladı ve öğrencilerine seslendi “İşte dünyanın günahını kaldıran Tanrı Kuzusu” (Yuhanna 129) Bu konuyla ilgili olarak Pavlus Korintos kilisesine şöyle yazdı; “ Tanrı Mesih’in kişiliğinde insanların suçunu saymayarak dünyayı kendisiyle barıştırıyordu. Bize de barıştırıcılık sözünü verdi. Bu nedenle Mesih adına elçilik ediyoruz. Tanrı dileğini bizim aracılığımızla yalvarırcasına belirtiyor. Biz de Mesih adına yalvarıyoruz: Tanrı ile barışın. Tanrı günah nedir bilmeyeni bizim yerimize günah kıldı. Öyle ki, Mesih’te Tanrı’nın doğruluğu olalım.” (II. Korintoslular 5:19-21) Pavlus Efeslilere hapishaneden yazdığı mektupta onlara şöyle seslendi; “ Mesih’te, O’nun kanı aracılığıyla, kayrasının zenginliğine yaraşan kurtuluşa, suçlarımızın bağışlanmasına eriştik. Bu O’nun bizlere bollukla artırdığı kayrasıdır, her tür bilgelik ve anlayışla.” (Efesliler 1:78) ve Elçi Yuhanna tanıklık ederek; “ O, günahlarımızın, yalnız bizim değil, tüm dünyanın günahlarının bağışlatılmasın sağlayandır” diye yazar. (I.Yuhanna 2:2) Daha önce de şöyle yazmıştı; “ O ışıkta olduğu gibi bizde zamanımızı ışıkta geçiriyorsak, karşılıklı ruhsal paydaşlığımız var demektir. Oğlu İsa’nın kanı bizi her günahtan arıtır. Günahımız yoktur dersek, kendi kendimizi kandırırız ve gerçek bizde barınmaz. Günahlarımızı açıkça söylersek, güvenilir ve adil olan günahlarımızı bağışlar ve bizi her suçtan arıtır.” (I. Yuhanna 1:79)
İsa’nın çarmıhının Tanrı’nın kurtarış tarihinin dönüm noktasını ve de merkezini oluşturduğunu anlamalı ve buna inanmalıyız. Yeni Antlaşma kefaret ödemek için ölenin gizeminden sıkça söz eder. Meryem’in Oğlu günahsız olarak doğduğu ve yaşamı boyunca Kutsal Ruh’un gücüyle asla suç işlemediği için, bizim adımıza Tanrı’nın sorgulamasına katılmaya ve bizim cezamızı çekmeye yetkilidir. O işlenen günahın karşılığında kurban edilen Kuzu’dur. Pavlus Romalılara şöyle yazar; “ Herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı. Onlar bir karşılık ödemeden Tanrı’nın kayrasından yararlanarak, Mesih İsa’da sağlanan kurtuluşla, doğrulukla donanırlar.(Romalılar 3:23-24) Petrus şöyle yazar: “Çünkü atalardan kalma boş yaşayışınızdan, gelip geçici gümüşle ya da altınla kurtarılmadığınızı biliyorsunuz. Tersine, suçsuz ve lekesiz kuzuyu andıran Mesih’in değerli kanıyla kurtuldunuz. “ ( I.Petrus 1:18-19) İbraniler mektubunda şöyle yazılmıştır. “ Tek sunuyla kutsal kılınanları sürekli yetkinliğe erdirdi. “ (İbraniler 10:14) Kurtarıcısına suçlarını itiraf eden ve O’nun tarafından tüm günahlarından arınana ne mutlu. O, Pavlus’la beraber ;”İman sonucu doğrulukla donanmış olarak, Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’yla barışmış oluyoruz” diyebilir. (Romalılar 5:1)
Barışanların hepsi ne yazık ki hep aynı yanılgıya düşerler. Tüm dünyanın Tanrı ile barıştığını söylediklerine haklıdırlar. Ancak bir günahkâr, İsa’nın kefaret ölümüne iman etmemiş, Kutsal Ruh aracılığıyla Mesih’in ruhsal birliğine katılmamışsa, Tanrı’nın tamamlanmış kurtuluşun kendisine hiçbir faydası olamaz. Esenliğin belli bir nesnel gerçeği vardır, ancak etkili olabilmesi için öznel koşulların oluşması gerekir. Evet, İsa’nım tüm insanlık için öldüğü, Müslümanları, Yahudileri, Hinduları ve komünistleri Tanrı ile barıştırdığı doğrudur. Ancak inanmayan bazı özel guruplar için tekrar ölmesi gerekmez. Her kim tamamlanmış esenliği teşekkür ederek kabullenmez, övgüyle Tanrı Kuzusu’na iman etmez ise, katılaşır ve giderek kurtarıcısından uzaklaşır. İsa’nın kararları sonsuza dek geçerlidir; iman etmeyen lanetlenecek.” (Markos 16:16) İsa veda konuşmasında açıklamıştı; “ Gitmem sizin için daha iyidir. Çünkü gitmezsem Tesellici size gelmez. Ama gidersem O’nu size gönderirim. O gelince dünyayı günah, doğruluk ve yargı konusunda suçlu olduğuna ikna edecektir. Günah konusunda, çünkü bana iman etmezler.” (Yuhanna 16:7-9) İsa büyük sevgisi içinde dünyanın günahlarını kaldırmış ve kefaret ödemiştir. Hukuksal açıdan artık günah kalmamıştır Artık özgürüz. Fakat biricik kurtarıcısına iman etmeyenlere günahları geri verilecektir. İşte, İsa Mesih ve O’nun tamamladığı Tanrı ile barışa inanmamak, dünyanın en çarpıcı günahıdır. Rab İsa’nın kendisini gerçek anlamda kurtardığına ve Tanrı ile barıştırdığına iman edene ne mutlu. O’na bunun için teşekkür edene ve övgüsünün bir ifadesi olarak kendisini kurban edene ne mutlu. Ancak bunun için dostlarımızın ve düşmanlarımızın yanlışlarını da bağışlamamız gerekmektedir, yoksa günahlarımız bize iade edilir. (Matta 6.12.14.15) İsa’ya iman etmek demek, yalnız O’nun esenliğine evet demek değildir, O, kilisesinin ruhsal başı ile sevgi dolu bir beraberlik içinde olmasını da şart koşmaktadır. İsa’ya iman etmek demek “O’nun bizi bağışladığı gibi bizim de bağışlamamız” demektir.
Dua: Rab İsa, sana Baba’nın ve Kutsal Ruh’un adıyla dua ediyoruz. Çünkü Tanrı’nın doluluğu Senin içinde konut kurdu. Sen muhteşemliğini bir kenara atarak, bizler gibi fani bir insana dönüştün ve çarmıhta bizim için öldün. Senin kanın bizi tüm günahlarımızdan arındırdı. Bu nedenle Sana sonsuza dek teşekkür ediyoruz. Âmin.
Soru 25: Doluluğun Mesih’in içinde konut kurması ve O’nun kanının bizi günahlarımızdan arındırması ne demektir?