Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Turkish":
Home -- Turkish -- Romans - 026 (Abraham’s Faith was Accounted to him)
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian-- Azeri-- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- ENGLISH -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ROMALILAR - RAB Doğruluğumuzdur!
Elçi Pavlusun Romalılara Mektubu
BÖLÜM 1 - Tanrı’nın Doğruluğu tüm Günahkarları Mahkum eder ve tüm İnananları Mesih’te Kutsar (Romalılar 1:18 - 8:39)
B - Yeni Doğruluk, İman Aracılığıyla Tüm İnsanlara Açılır (Romalılar 3:21 - 4:22)
3. İmanla Aklanmanın Bir Örneği Olarak; İbrahim ve Davut (Romalılar 4:1-24)

a) İbrahim’in İmanı Ona Doğruluk Sayıldı (Romalılar 4:1-8)


ROMALILAR 4:1-8
1 Şu halde soyumuzun atası İbrahim'in durumu için ne diyelim? 2 Eğer İbrahim yaptığı iyi işlerden dolayı aklandıysa, övünmeye hakkı vardır; ama Tanrı'nın önünde değil. 3 Kutsal Yazı ne diyor? "İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı." 4 Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır. 5 Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır. 6 Nitekim iyi işlerine bakmaksızın Tanrı'nın aklanmış saydığı kişinin mutluluğunu Davut da şöyle anlatır: 7 "Ne mutlu suçları bağışlanmış, Günahları örtülmüş olanlara! 8 Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!"

Pavlus Romadaki Yahudi kökenli inananları, Yeni Antlaşma seviyesindeki imana yönlendirmenin peşinde koştu. Örnek olarak da, iman ataları İbrahim’i ve peygamber Davut’u aldı. Böyle yaparak, kendi işleriyle değil ama imanları aracılığıyla doğruluğa ve bağışlanmaya ulaşacaklarını gösterdi.

İbrahim de diğer insanlar gibi yaşadı; diğerlerinden ne çok iyiydi ne de çok kötü. Rab onun birçok günahını ve bozulmuş yüreğini biliyordu. Fakat İbrahim’in ruhsal itaate hazırlanmak için, onun özlemle dolu isteğini de biliyordu. Tanrı İbrahim’e direkt olarak konuştu ve onu çağırdı. Ve eskiden Bedevi olan İbrahim onun çağrısına inandı. Tanrı’nın vaadinin tüm derinliğini ve anlamını kavrayamadı ama sözlerinin güven dolu oluşuna ve vaatlerinin doluluğundaki sadakatinde, Tanrı’nın kendisine güvendi Bu imanla, İbrahim Tanrı’yı onurlandırdı ve Rab’bin ismini yüceltti. İbrahim kendi gücünü ya da apaçık ortada olan zayıflığını düşünmedi. Fakat Tanrı’da güçlü bir vicdan ve onun sınırsız gücünü düşündü. Onun güveni ve sadık bir şekilde bağlanması, yüreğindeki susuzluğu giderdi.

Onun doğruluğunun nedeni, öğretisel anlayış değil ama bu sağlam, kesin ve kendinden emin imandı. İbrahim kendi başına doğru değildi ama onun imanı kendisine bu doğruluğu verdi. O da bizler gibi günahkârdı ama Tanrı’nın tercihine cevap verdi, sözlerini dikkatle dinledi, vaadine uydu ve onu özlem dolu ruhunda korudu.

4. bölümde, böylesine bir imanın “ona doğruluk sayıldığını” birçok kez okuyoruz. Bu tanımlama Değişimin bir işaretidir. Her kim Tanrı’yı imanıyla onurlandırırsa, çarmıhın müjdesini bir sınırlama koymaksızın kabul etmiş olur ve hayatını da Mesih üzerine bina eder. Ve o kişi yasanın işleri olmadan ve kişisel çabaları olmadan da tamamen aklanır.

Senin yalanların, kirliliğin ve azıcık sevginle ilgili olarak sana açıklanmış olan, Tanrı’nın sözlerini duydun mu? Senin de yargıya uğrayacağına inanıyor musun? Pişman ve üzgün müsün ve Tanrı’nın bağışlamasını istiyor musun? Eğer kibrinizden dolayı kırgınsanız, Kutsal Ruh, Tanrı’nın Oğlu’nun çarmıhını senin gözünün önüne doğru çekecek ve elini sana doğru uzatarak şöyle diyecek: “Senin günahını bağışladım. Kendi başına doğru değilsin ama ben seni doğru yaptım. Sen temiz değilsin ama ben seni tamamen kutsadım.”

Tanrı’nın sözünü hiç duydunuz mu? O sözler senin taşlaşmış zihninin ve yüreğinin derinliklerini ve yüzeysel ruhunu çepeçevre sardı mı? Rab’binin sözünü kabul et; kurtuluş müjdesine inan ve çarmıha sımsıkı sarıl ki böylece Tanrı senin gerçekten doğru olduğunu görsün. Çarmıhta Ölmüş Olanı imanınla onurlandır ve böylece topluluğun içerisinde kutsanmış olacaksın.

Esin almış olan Mezmur Yazarı, Kral Davut ki kendisi de günahkârdı, tanrısal adaletin gizemini kendisi de yaşadı. Ne harika mezmurları nedeniyle övünmüş, ne büyük zaferleri nedeniyle aklanmış ne de sıcak dualarıyla ya da cömert yardımlarıyla gurur duymuştur. Aksine, Rab’bin lütfu aracılığıyla günahları bağışlanmış olan insanları sevindirmiştir. Mesih’te sizlere verilmiş olan doğruluk, Tanrı’nın bir armağanıdır.

DUA: Kutsal Tanrım, senin Oğlu’nda beden almış sözlerini bizlere verdiğin ve onun çarmıhında bizleri aklamakla ilgili sözler söylediğin için sana şükrederiz. Kulaklarımızı aç ki senin vaatlerini duyabilelim, anlayabilelim ve sana inanabilelim. Dünyanın her yerinde sana güvenen diğerleriyle birlikte, bizleri de karşılıksız olarak akladığın için şükrediyoruz. Arkadaşlarımızın da bu çağrıya kulak vermeleri için bizlere yardım et. Böylece Oğlu’nun çarmıhtaki gücünü onlar da yaşayabilsinler. Amin.

SORU:

  1. İbrahim ve Davut nasıl aklanmışlardı?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on October 25, 2012, at 11:39 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)