Previous Lesson -- Next Lesson
a) Η πίστη του Αβραάμ λογαριάστηκε σ’ αυτόν ως δικαιοσύνη (Ρωμαίους 4:1-8)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:1-8
1 Τι θα πούμε, λοιπόν, πως συνέβη με τον προπάτορά μας τον Αβραάμ; 2 Αν ο Αβραάμ είχε βρει τη σωτηρία με τα έργα του, μπορούσε να καυχηθεί, όχι όμως απέναντι στο Θεό. 3 Τι λέει σχετικά η Γραφή; Ο Αβραάμ πίστεψε στο Θεό, και γι’ αυτή του την πίστη ο Θεός τον αναγνώρισε δίκαιο. 4 Στον εργάτη ο μισθός δεν δίνεται χαριστικά αλλά υποχρεωτικά. 5 Όποιος πάλι δεν έχει έργα, αλλά πιστεύει στο Θεό, που σώζει τον ασεβή, ο Θεός τον αναγνωρίζει δίκαιο γι’ αυτή του την πίστη. 6 Έτσι κι ο Δαβίδ μακαρίζει τον άνθρωπο που ο Θεός τον αναγνωρίζει δίκαιο χωρίς να έχει έργα: 7 Μακάριοι αυτοί που τους συγχωρέθηκαν οι αδικίες, που τους σκεπάστηκαν οι αμαρτίες! 8 Μακάριος ο άνθρωπος που δεν του λογαριάζει ο Κύριος την αμαρτία του!
Ο Παύλος επιθυμούσε να οδηγήσει τους πιστούς Ιουδαϊκής καταγωγής στη Ρώμη στην αληθινή πίστη όπως ορίζεται στην Καινή Διαθήκη. Πήρε ως παράδειγμα τον Αβραάμ, τον πατέρα μας και τον Δαβίδ, τον προφήτη, για να αποδείξει ότι απέκτησαν τη συγχώρεση τους και τη δικαιοσύνη τους μέσω της πίστης τους, και όχι μέσω των έργων τους.
Ο Αβραάμ ζούσε όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Δεν ήταν ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους υπόλοιπους και ο Κύριος γνώριζε τις πολλές του αμαρτίες και την διεφθαρμένη του καρδιά αλλά ανακάλυψε στην λαχτάρα του για αυτόν ότι ήταν έτοιμος ο Αβραάμ για πνευματική υπακοή. Ο Θεός μίλησε ευθέως σ’ αυτόν και τον κάλεσε. Και ο ηλικιωμένος Βεδουίνος πίστεψε στην κλήση του Θεού. Δε κατάλαβε τις υποσχέσεις του Θεού ο ίδιος με όλο το βάθος τους και την ερμηνεία τους αλλά εμπιστεύτηκε τον ίδιο τον Θεό ότι ο λόγος του ήταν αξιόπιστος και ότι θα πραγματοποιούσε πιστά τις υποσχέσεις του. Με τέτοια πίστη, τίμησε τον Θεό και δόξασε το όνομα του. Ο Αβραάμ δεν σκέφτονταν την δική του δύναμη ή την ξεκάθαρη αδυναμία του αλλά είχε ισχυρή εμπιστοσύνη στον Θεό και στις απεριόριστες του ικανότητες. Η εμπιστοσύνη του και η πιστή του δέσμευση έσβησε τη δίψα της καρδιάς του.
Αυτή η σταθερή, ανεπιφύλακτη και βέβαιη πίστη και όχι η δογματική του αντίληψη ήταν η αιτία της δικαίωσης του. Ο Αβραάμ δεν ήταν δίκαιος από μόνος του αλλά η πίστη του πιστώθηκε σ’ αυτόν ως δικαιοσύνη. Ήταν αμαρτωλός σαν και εμάς αλλά ανταποκρίθηκε στην εκλογή του Θεού, άκουσε προσεκτικά το Λόγο του, δέχτηκε την υπόσχεση του και την κράτησε μέσα στην γεμάτη λαχτάρα καρδιά του.
Στο κεφάλαιο 4 διαβάζουμε πολλές φορές ότι αυτό το είδος της πίστης «λογαριάστηκε σ’ αυτόν δικαιοσύνη». Αυτή η δήλωση έγινε έμβλημα της Μεταρρύθμισης. Εκείνος που τιμάει τον Θεό με τη πίστη του, δέχεται το ευαγγέλιο του σταυρού χωρίς καμία επιφύλαξη και χτίζει την ζωή του πάνω στον Χριστό είναι τελείως δικαιωμένος χωρίς την παρέμβαση του Νόμου και χωρίς εργατικότητα.
Άκουσες το λόγο του Θεού που αποκαλύφθηκε σε σένα όσον αφορά το ψευτιά σου, την ακαθαρσία σου και την λιγοστή αγάπη; Πιστεύεις ότι η κρίση θα πέσει πάνω σου; Έχεις μετανιώσει, μετανοήσει και ζητάς τη συγχώρεση του Θεού; Αν συντριφθείς εξαιτίας της αλαζονείας σου, το Άγιο Πνεύμα θα φέρει μπροστά στα μάτια σου τον σταυρωμένο Υιό του Θεού που εκτείνει τα χέρια του και λέει σε σένα: «Συγχώρησα την αμαρτία σου. Δεν είσαι δίκαιος από μόνος σου αλλά εγώ σε κάνω δίκαιο. Δεν είσαι καθαρός αλλά εγώ σε εξαγιάζω πλήρως».
Άκουσες το λόγο του Θεού; Διείσδυσε στα βάθη της πέτρινης καρδιάς και του μυαλού σου και το επιφανειακό σου πνεύμα; Δέξου το λόγο του Κυρίου σου. Πίστεψε στο ευαγγέλιο της σωτηρίας και κρατήσου γερά από τον σταυρό ώστε ο Θεός να μπορεί να σε θεωρήσει αληθινά δίκαιο. Τίμησε τον Εσταυρωμένο με την πίστη σου, και θα εξαγνιστείς στην κοινωνία μαζί του.
Ο εμπνευσμένος Ψαλμωδός, Βασιλιάς Δαβίδ, ο οποίος ήταν αμαρτωλός, βίωσε το μυστήριο της ουράνιας δικαίωσης μέσα του. Ούτε κόμπασε για τους υπέροχους του ψαλμούς του, ούτε δικαιώθηκε από τις μεγάλες νίκες του, ούτε ήταν υπερήφανος για τις θερμές προσευχές του ή τις γενναιόδωρες δωρεές αλλά ανακήρυξε όσιο τον άνθρωπο που δέχεται συγχώρηση των αμαρτιών του από την χάρη του Κυρίου. Η δικαιοσύνη που δίνεται σε σένα εν Χριστώ είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω άγιε Θεέ, σε ευχαριστούμε επειδή μας έδωσες το Λόγο σου προσωποποιημένο στον Υιό σου και μας μίλησες για την χάρη σου που δικαιώνει μέσω του σταυρού του. Άνοιξε τα αυτιά μας ώστε να μπορούμε να ακούμε τις υποσχέσεις σου, να τις καταλάβουμε και να πιστέψουμε σε σένα. Σε ευχαριστούμε επειδή εσύ μας δικαίωσες δωρεάν μαζί με όλους εκείνους που σε εμπιστεύονται κάθε στιγμή. Βοήθησε τους φίλους μας να δεχτούν το κάλεσμα αυτό ώστε να μπορούν να βιώσουν τη δύναμη του σταυρού του Υιού σου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Πώς δικαιώθηκαν ο Αβραάμ και ο Δαβίδ;