Previous Lesson -- Next Lesson
6. Εν Χριστώ, ο άνθρωπος ελευθερώνεται από την αμαρτία, τον θάνατο και την καταδίκη (Ρωμαίους 8:1-11)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:3-8
3 Ο νόμος, όπως ξέρουμε, ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί εξαιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας. Γι’ αυτό ο Θεός έστειλε στον κόσμο τον Υιό του, που για να νικήσει την αμαρτία πήρε σάρκα όμοια με τη δική μας την αμαρτωλή, χωρίς να είναι αμαρτωλή. Μ’ αυτόν τον τρόπο καταδίκασε την αμαρτία εκεί ακριβώς που αυτή εκδηλώνεται. 4 Έτσι, η απαίτηση του νόμου εκπληρώνεται πια στη ζωή μας, αφού εμείς δεν ακολουθούμε την πορεία του αμαρτωλού ανθρώπου, αλλά την πορεία του Πνεύματος. 5 Οι αμαρτωλοί άνθρωποι διαπνέονται από τις αμαρτωλές επιθυμίες, ενώ οι αναγεννημένοι από το Πνεύμα ακολουθούν τις προσταγές του Πνεύματος. 6 Οι επιθυμίες του αμαρτωλού ανθρώπου οδηγούν στο θάνατο. Αντίθετα, όποιος διαπνέεται από τις εντολές του Πνεύματος, οδηγείται στη ζωή και στην ειρήνη. Όποιος διακατέχεται από τις αμαρτωλές ανθρώπινες επιθυμίες, εχθρεύεται το Θεό, 7 αφού δεν υποτάσσεται στο θεϊκό νόμο, αλλά ούτε και μπορεί να υποταχθεί. 8 Όσοι, λοιπόν, ακολουθούν τις αμαρτωλές επιθυμίες, δεν μπορούν ν’ αρέσουν στο Θεό.
Ο Χριστός θέσπισε μια νέα διαθήκη, επειδή η παλαιά διαθήκη ήταν αδύναμη και δεν μπορούσε να υπερνικήσει τους πόθους και την αμαρτία της σάρκας. Η ενσάρκωση του Υιού του Θεού ήταν η αρχή της νέας διαθήκης και το πρώτο στάδιο της θείας νίκης επάνω στο αδύναμο ανθρώπινο σώμα, γιατί ο Χριστός έλεγχε το σώμα του εντελώς με τη βοήθεια του Άγιου Πνεύματος το οποίο κατοικούσε μέσα του έτσι που ο πονηρός να μην μπορεί να παραπονιέται εναντίον του επειδή η αγνή ζωή του ήταν η καταδίκη, το δέσιμο και η νέκρωση της αμαρτίας.
Ο Χριστός έζησε άγια κάθε στιγμή, επειδή το Πνεύμα του ουράνιου Πατέρα του νέκρωσε την αμαρτία στο σώμα του το οποίο κληρονόμησε από τους προγόνους του. Γι’ αυτό το λόγο, συνέχισε χωρίς κάποιο λάθος και στην αγάπη και την καλοσύνη του πληρούσε όλες τις απαιτήσεις του Νόμου. Έφτασε στο ύψιστο σημείο όταν κουβάλησε τις δικές μας αμαρτίες στο δικό του σώμα και μας κάλυψε με τη δικαιοσύνη του Θεού μέσω του θανάτου του. Αυτή η θεία δικαίωση δεν πραγματοποιείται μέσα μας μέσω μιας θεωρητικής, παραδοσιακής πίστης αλλά στην πρακτική ζωή γιατί η δικαιοσύνη του Θεού είναι η γνήσια αγάπη του που στηρίζεται στην αλήθεια. Αυτή η θαυμάσια αγάπη ξεχύθηκε στις καρδιές των πιστών ώστε να πουν : «Ο Χριστός ζει μέσα μας. Μας οδηγεί, μας κατευθύνει και μας παροτρύνει να εκπληρώσουμε το Νόμο. Ο Χριστιανός δε μπορεί να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τη σάρκα και τους διεφθαρμένους της πόθους αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα και τα σχέδια του για ευχαριστία, αγαλλίαση και ανακούφιση.
Αυτή είναι η βασική ερώτηση που απευθύνεται σε σένα : Είσαι άνθρωπος του Αγίου Πνεύματος; Ο Χριστός κατοικεί μέσα σου; Είναι ο Λυτρωτής των κόσμων στο κέντρο της καρδιάς σου; Ο Θάνατος του πάνω στον σταυρού σε δικαίωσε ώστε να μπορείς να περπατάς στον νεωτερισμό της ζωής του; Η πίστη δεν είναι ούτε εικασίες ούτε φαντασίες. Πρόκειται για μια ζωντανή πνευματική δύναμη και παρουσία του Θεού στα δικαιωμένα ανθρώπινα σώματα. Ο Πνευματικός άνθρωπος είναι γνωστός από τα προσωπικά του ενδιαφέροντα. Ενδιαφέρεται για την συγχώρεση και την ειρήνη. Είσαι ειρηνοποιός; Εκζητάς να διαδώσεις τη συμφιλίωση με τον Θεό ανάμεσα στους ανθρώπους ώστε πολλοί να ανακαινιστούν και να γίνουν παιδιά του Θεού και έτσι αυτή η θεία του ζωή μπορεί να υλοποιηθεί σε εκείνους που είναι σαρκικοί ώστε με τη σειρά τους να ξεκινήσουν ένα πνευματικό ενδιαφέρον;
Ωστόσο, αυτός που ζει χωρίς το Πνεύμα του Θεού παραμένει σαρκικός , αδύναμος, στρεβλός, διαπράττοντας αδικήματα σε σκέψεις και συμπεριφορά ενάντια στην Αγία Τριάδα και λατρεύοντας τις γήινες επιθυμίες και πόθους. Ένας τέτοιος άνθρωπος κληρονομεί στο τέλος θάνατο, την οργή του Θεού και τη δίκαιη κρίση. Ο σαρκικός άνθρωπος δεν θέλει να υποταχθεί στον νόμο του Κυρίου τελικά αλλά επαναστατεί εναντίον του με την κακόβουλη θέληση του. Ούτε ικανοποιεί τον Θεό ούτε τον αγαπάει, αν δεν μετανοήσει, μεταστραφεί και πιστέψει στον Χριστό. Ο άνθρωπος χωρίς την κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά του είναι χαμένος. Πέφτει από καταστροφή σε καταστροφή. Με άλλα λόγια, ο καθένας που δεν έχει το γεμάτο αγάπη Πνεύμα δεν ανήκει στον Χριστό αλλά είναι σκλάβος του διαβόλου.
Ο Πνευματικός άνθρωπος από την άλλη μεριά έχει συναίσθηση. Προστατεύει την ειρήνη του Θεού που του δίνεται, αγαπάει τους εχθρούς του, ικετεύει τον Θεό καθημερινά για την δύναμη του και την προστασία του και επιθυμεί με όλη την καρδιά του να ελκύσει όλους στον Ιησού, την πηγή της ζωής και της ειρήνης, ώστε να μην χαθούν αλλά να έχουν αιώνια ζωή. Έγινες ένας άνθρωπος γεμάτος με το Πνεύμα του Θεού, υπό την καθοδήγηση του και την υλοποίηση της αγάπης του χωρίς αλαζονεία;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε Ιησού, εσύ ο γεμάτος αγάπη Θεός, το μυαλό μας είναι μικρό και δεν αναγνωρίζουμε το Πνεύμα σου και την αγάπη σου από μόνοι μας. Με την άφθονη σου χάρη, μας γέμισες με την υπομονή σου και τα χαρακτηριστικά σου ώστε να μπορούμε να σε δοξάζουμε με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα και να κάνουμε το θέλημα σου με χαρά και εγκάρδια. Κράτησε μας στην ειρήνη σου ώστε να μπορούμε να ακολουθούμε εσένα με τη δύναμη του Πνεύματος σου. Δώσε μας σοφία και θέληση ώστε να μπορούμε να καλούμε όλους εκείνους που είναι σαρκικοί να υποταχθούν σε σένα για να σωθούν, να αλλάξουν και να αγιασθούν.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
- Ποιο είναι το ενδιαφέρον του πνευματικού ανθρώπου; Ποια είναι η κληρονομιά εκείνων που είναι σαρκικοί;