Previous Lesson -- Next Lesson
1. Η οργή του Θεού ενάντια στα έθνη αποκαλύπτεται (Ρωμαίους 1:18-32)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:24-25
24 Γι’ αυτό τους παρέδωσε ο Θεός στις βρωμερές επιθυμίες τους και τους άφησε να ατιμάζουν μόνοι τους τα σώματά τους. 25 Στη θέση της αλήθειας του Θεού έβαλαν το ψέμα και σεβάστηκαν και λάτρεψαν την κτίση αντί για τον Κτίστη –ας είναι αιώνια ευλογημένος· αμήν.
Το εδάφιο 24 μας δείχνει τον πρώτο βαθμό της αποκάλυψης της οργής του Θεού. Ο άγιος Κριτής εγκαταλείπει όλους εκείνους που τον γνωρίζουν αλλά δεν τον τιμούν ώστε να παραδοθούν στα πάθη της καρδιάς τους. Δεν έβλεπαν το Θεό πια ως το κέντρο του σύμπαντος αλλά ξεκίνησαν να περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό του επειδή ο εγωισμός ανθίζει σε όλους όσους δεν αγαπούν το Θεό. Ως εκ τούτου, η κατεύθυνση της ζωής τους άλλαξε όπως και ο σκοπός της ζωής τους και αντί να είναι ο Θεός στο κέντρο, κυριαρχήθηκε από το πνεύμα του ‘εγώ’ τους. Ζούσαν μόνο για σαρκικές απολαύσεις και πόθους αποκηρύσσοντας την ευθύνη απέναντι στο Θεό και απαρνούμενοι της ύπαρξής του.
Και όπου το θέλημα του ανθρώπου υποδουλώνεται στην επιθυμία του, τότε η αμαρτία εμφανίζεται όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη και σχεδόν όλες οι αμαρτίες διαπράττονται εκτός του σώματος αφού πρώτα το μολύνουν. Η συνείδηση σου επαναστατεί ενάντια σε κάθε είδους ακαθαρσία γιατί με το να επιδίδεσαι σε αμαρτία, φθείρεις την εικόνα του Θεού μέσα σου. Το σώμα σου είναι φτιαγμένο για να είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και κάθε αμαρτία ενάντια στο σώμα σου αποτελεί βεβήλωση του ναού αυτού μέσω της παράδοσης του σώματός σου, το οποίο είναι δημιουργημένο κατ’ εικόνα Θεού, σε ατιμία και καταφρόνηση. Υπάρχουν βήματα προς την ακαθαρσία. Όταν ο άνθρωπος απομακρυνθεί από το Θεό, περνάει από την κανονικότητα στην αντικανονικότητα και θεωρεί ό,τι είναι παράνομο, ως νόμιμο, επειδή η παραποίηση της αλήθειας του Θεού είναι μια εισαγωγή στην ασυνείδητη αμαρτία. Ένας διεστραμμένος άνθρωπος είναι ένα αδιάφορο άτομο, το οποίο διαφθείρει τους άλλους και είναι υποδουλωμένος στην δική του ακολασία. Πόσο βαθιά είναι η θάλασσα του πειρασμού, της φθοράς του σώματος και της ψυχή, των βασάνων που προέρχονται από μια ζωή χωρίς το πνεύμα του Θεού! Η αμαρτία φαίνεται γλυκιά και ευχάριστη στην αρχή αλλά όταν παραδινόμαστε σ’ αυτήν, νιώθουμε απέχθεια γι’ αυτήν και ντρεπόμαστε για τον εαυτό μας όπως πολλοί θα κοκκινίσουν από ντροπή όταν θα ξεσκεπάζονται τα βδελύγματά τους στην Τελική Κρίση.
Η ουσία της αμαρτίας δεν είναι η διαστροφή αλλά η λάθος λατρεία. Η απομάκρυνση από το Θεό διαφθείρει την εσωτερική θέση στον άνθρωπο γιατί μόλις μένει μακριά από τον Κύριό του, ζει χωρίς καθοδήγηση και όποιος έχει προηγουμένως γνωρίσει το Θεό αναγκάζεται να φτιάξει είδωλα για τον εαυτό του γιατί δε μπορεί να ζήσει χωρίς κανένα προσανατολισμό. Ωστόσο, όλα τα είδωλα των ανθρώπων είναι ψεύτικα, παρέρχονται και είναι έργα ανθρώπινα. Μακάρι αυτός ο άνθρωπος να μπορούσε να διακρίνει ανάμεσα στη ζωή και στην αιωνιότητα, τότε δε θα υποδουλώνονταν στο χρήμα, στα πνεύματα, στην ανθρώπινη σοφία και τους ανθρώπους γενικά.
Υπάρχει ο μοναδικός Θεός, ο οποίος αξίζει την εκτίμησή μας και το σεβασμό μας. Είναι ο Παντοδύναμος, χωρίς τον οποίο τίποτα δε γίνεται, ο Παντογνώστης, ο Πάνσοφος, ο οποίος είναι ελεήμων στα πλάσματά του. Ας είναι η δοξολογία του πάντα στο στόμα μας, γιατί εξυψώνεται και είναι αναμάρτητος και δεν υπάρχει ίχνος αδικίας μέσα του. Η αγάπη του είναι καινούρια κάθε πρωί. Η πιστότητά του είναι θαυμάσια. Δεν πεθαίνει ποτέ ή δεν αλλάζει αλλά μας φροντίζει με την ανυπέρβλητή του υπομονή. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να στραφούν στον Δημιουργό τους ώστε να βρουν ένα θεμέλιο για τη ζωή τους, ένα μέτρο για την αξία τους και ένα σκοπό για την ελπίδα τους!
Ο Παύλος επισφράγισε τη δήλωσή του ότι ο Δημιουργός είναι για πάντα ευλογημένος με τη λέξη «Αμήν», σαν να ήταν το κήρυγμά του μια προσευχή και ομολογία. Η λέξη «Αμήν» σημαίνει «Ας γίνει». Αληθινά και σίγουρα, ο Θεός είναι ασύγκριτος. Μακάρι ο Κύριος να επιτρέψει η θεία του φύση να γίνει ο βασικός στόχος των σκέψεών μας, των σχεδίων μας και των έργων μας ώστε η ζωή μας και το μυαλό μας να είναι υγιή. Ο κόσμος χωρίς το Θεό είναι μια πρόωρη κόλαση γιατί εκείνοι που έχουν παραδοθεί στις επιθυμίες και τους πόθους της καρδιάς τους φθείρουν τον εαυτό τους με την επονείδιστη ακαθαρσία τους.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε λατρεύουμε, ώ Άγιε Θεέ, γιατί είσαι αιώνιος, άμωμος και δίκαιος. Μας δημιούργησες με τον καλύτερο τρόπο και μας προστατεύεις μέσα στην καλοσύνη σου. Σε αγαπάμε και σου ζητούμε να ελκύσεις τις καρδιές μας σε σένα ώστε να μπορούμε να ζούμε για σένα, να σε τιμούμε και να σε ευχαριστούμε διαρκώς. Συγχώρεσέ μας γιατί απομακρυνόμαστε από σένα και μας καθαρίζεις από την ακαθαρσία μας. Ελευθέρωσέ μας από τα είδωλά μας ώστε να μην αγαπούμε τίποτα και κανέναν άλλο σ’ αυτό τον κόσμο παρά μόνο εσένα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποιες είναι οι συνέπειες της εσφαλμένης λατρείας του Θεού;?