Previous Lesson -- Next Lesson
3. Ξεχειμωνιάζοντας στην Μάλτα (Πράξεις 28:1-10)
ΠΡΑΞΕΙΣ 28:1-6
1 Μετά τη διάσωσή τους έμαθαν ότι το νησί ονομάζεται Μελίτη. 2 Οι ιθαγενείς μάς δέχτηκαν πολύ φιλικά. Άναψαν φωτιά και μας προσκάλεσαν όλους, γιατί είχε αρχίσει να βρέχει κι έκανε κρύο. 3 Ο Παύλος έκανε ένα δέμα από πολλά φρύγανα και τα έριξε πάνω στη φωτιά. Τότε μια οχιά πετάχτηκε απ’ τη φωτιά εξαιτίας της θερμότητας και τον δάγκωσε στο χέρι. 4 Οι ιθαγενείς, όταν είδαν το ερπετό να κρέμεται από το χέρι του, έλεγαν μεταξύ τους: «Το δίχως άλλο φονιάς είναι αυτός ο άνθρωπος που, αν και σώθηκε από τη θάλασσα, η θεία δίκη δεν τον άφησε να ζήσει». 5 Ο Παύλος όμως τίναξε το ερπετό στη φωτιά κι ο ίδιος δεν έπαθε τίποτε. 6 Αυτοί περίμεναν ότι θα πρηζόταν ή ότι θα ’πεφτε ξαφνικά κάτω νεκρός. Περίμεναν πολλή ώρα και, βλέποντας ότι τίποτε κακό δεν του συνέβαινε, άλλαξαν στάση και έλεγαν ότι είναι θεός.
Ο διάβολος ποτέ δεν αγάπησε τον Θεό και τα παιδιά Του. Μάλιστα θέλει να καταστρέψει και να εξαλείψει την πίστη τους. Αλλά η πρόνοια του Χριστού μας προστατεύει νύχτα και μέρα, όπως γράφει ο Παύλος: «Η αγάπη του Χριστού μας διακατέχει.»
Έτσι, οι καημένοι άνθρωποι βίωσαν την καλοσύνη του Θεού, όταν βγήκαν στη στεριά. Οι ιθαγενείς του νησιού, το οποίο ήταν υπό την εξουσία των Καρχηδόνιων, δεν τους έκλεψαν ή τους σκότωσαν αλλά ήταν πολύ φιλικοί με εκείνους. Μάζεψαν ένα μεγάλο δεμάτι ξύλα μέσα στη βροχή και την άγρια με αέρα καταιγίδα και τα έβαλαν στη φωτιά για να ζεσταθούν. Ο ίδιος ο Παύλος έσκυψε για να συγκεντρώσει μερικά ξύλα για τη φωτιά. Αλλά ο διάβολος που ήταν θυμωμένος με την σωτηρία του απόστολου και τη διάσωση του από την άγρια θάλασσα, έστειλε ένα δηλητηριώδες φίδι το οποίο σύρθηκε μακριά από τις φλόγες και τον δάγκωσε στον καρπό, βυθίζοντας τα δόντια του βίαια στο χέρι του Παύλου ώστε δε μπορούσε να τα αφαιρέσει από το σώμα του. Ο Παύλος τίναξε το φίδι δυνατά στη φωτιά για να καεί συμβολίζοντας την καταγωγή του διαβόλου, τον ερχομό του και την επιστροφή του στη φωτιά της οργής του Θεού.
Οι ιθαγενείς του νησιού είδαν με τρόμο το φίδι να κρέμεται από το χέρι του Παύλου και είπαν ο ένας στον άλλον: « η οργή του Θεού τον καταδίωκε γιατί είχε γλιτώσει την τιμωρία του θανάτου στη θάλασσα και γι’ αυτό η οχιά τον δάγκωσε ταχύτατα ως καταδίκη για τις αμαρτίες του. Περίμεναν να δουν τον Παύλο να κυλιέται με οξύ πόνο λόγω του δηλητηρίου, το οποίο είχε διεισδύσει στο σώμα του και περίμεναν να πρηστεί ή να πέσει ξαφνικά νεκρός. Αλλά ο απόστολος των Εθνικών παρέμεινε ασφαλής. Εμπιστεύθηκε την υπόσχεση του Θεού ότι οι αγγελιοφόροι του θα ποδοπατούσαν ερπετά και σκορπιούς και τίποτα δε θα τους έβλαπτε γιατί η δύναμη του Χριστού εργάζονταν μέσα τους.
Όταν αποδείχτηκε ότι ο Παύλος ήταν ασφαλής, οι ιθαγενείς φοβήθηκαν και ψιθύρισαν ο ένας στον άλλον ότι ήταν θεός. «Οι θεοί κατέβηκαν σε μας με μορφή ανθρώπου!» Στην πραγματικότητα ο κάθε πιστός είναι παιδί του Θεού. Ο Θεός μας δεν είναι σαν έναν από εκείνους τους ανεξάρτητους θεούς που είναι τόσο παράλογοι όσο η φαντασία των Ελλήνων και των Ρωμαίων αλλά είναι γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα και είναι ενωμένος με τον Χριστό έτσι που ο Θεός Πατέρας μιλάει μέσω του κάθε πιστού και του δίνει την αιώνια ζωή του. Ο διάβολος γνώριζε γιατί ήθελε να καταστρέψει τον Παύλο. Ο Παύλος ήταν ο πρωτεργάτης του ευαγγελισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήθελε να υποτάξει την πρωτεύουσα του κόσμου στον Χριστό, και να την κάνει εφαλτήριο για να ευαγγελίσει τον υπόλοιπο κόσμο. Όλα τα στρατεύματα της κόλασης επιστρατεύτηκαν ενάντια σε αυτή την προέλαση στη Ρώμη: το συμβούλιο των Ιουδαίων, οι υπερήφανοι κυβερνήτες, το αντίθετο πνεύμα, η θανατηφόρα καταιγίδα, η φουρτουνιασμένη θάλασσα και το δηλητηριώδες φίδι. Ωστόσο, ο Χριστός είναι ο Νικητής. Κανείς δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο για την θριαμβευτική του πορεία.
ΠΡΑΞΕΙΣ 28:7-10
7 Κοντά σ’ εκείνον τον τόπο ήταν τα κτήματα του πρώτου τού νησιού, που λεγόταν Πόπλιος. Αυτός μας δέχτηκε και μας φιλοξένησε με καλοσύνη τρεις μέρες. 8 Τότε συνέβαινε να είναι στο κρεβάτι ο πατέρας του Πόπλιου, που υπέφερε από πυρετούς και δυσεντερία. Ο Παύλος μπήκε στο δωμάτιό του, προσευχήθηκε, ακούμπησε πάνω του τα χέρια και τον γιάτρεψε. 9 Ύστερα απ’ αυτό έρχονταν όλοι οι άλλοι ασθενείς του νησιού και θεραπεύονταν. 10 Μας τίμησαν με πολλές εκδηλώσεις σεβασμού κι όταν φεύγαμε, μας εφοδίασαν με ό,τι χρειαζόμασταν για το ταξίδι.
Ο Πόπλιος, ο αρχηγός του νησιού προσκάλεσε τον αξιωματικό με τους στρατιώτες του και τους φυλακισμένους να μείνουν στο σπίτι του και τους έδειξε ζεστή φιλοξενία. Τότε, ο πατέρας του αρρώστησε με μια μεταδοτική ασθένεια και επρόκειτο να πεθάνει. Ωστόσο, ο Παύλος, έτοιμος να δείξει την εκτίμηση του για τη φιλοξενία και να επιστρέψει την καλοσύνη στον Πόπλιο, πήγε στο σπίτι του πατέρα του και τον θεράπευσε στο όνομα του Ιησού Χριστού. Η αποτελεσματική, ένθερμη προσευχή ενός δίκαιου ανθρώπου έχει μεγάλη δύναμη, γιατί αυτός συνεχίζει να ζει χωρίς να κάνει αμαρτίες. Με το θέλημα του Χριστού οι πιστοί μπορούν να θεραπεύσουν τις ασθένειες τοποθετώντας τα χέρια τους πάνω στον άρρωστο. Στην πραγματικότητα, η δύναμη του Θεού έρεε μέσα από τον απόστολο προς τον άρρωστο άνθρωπο και ο τελευταίος θεραπεύτηκε αμέσως.
Αυτό το θαύμα φάνηκε υπέροχο στους ντόπιους του νησιού. Τα νέα γρήγορα διαδόθηκαν από σπίτι σε σπίτι, και οι άνθρωποι χάρηκαν υποθέτοντας ότι οι καλοί θεοί κατέβηκαν σ’ αυτούς. Έφεραν όλους τους αρρώστους στον Παύλο, τον Λουκά, τον γιατρό και τον Αρίσταρχο οι οποίοι προσευχήθηκαν όλοι μαζί και τους θεράπευσαν όλους στο όνομα του Χριστού. Από αυτές τις διακονίες οι τρείς άνδρες βίωσαν μεγάλες τιμές. Έφυγαν από το νησί φορτωμένοι με ότι χρειάζονταν για το υπόλοιπο ταξίδι. Αναμφίβολα, ο Παύλος κήρυξε σ’ αυτό το νησί στην Βάρβαρη γλώσσα όσο ήταν δυνατόν και όσο του επιτρέπονταν. Οι Χριστιανικές θεραπείες δεν είναι μαγικές ή δεν πρόκειται για επικοινωνία με απόκρυφες δυνάμεις αλλά καθαρά σημάδια τα οποία δείχνουν τον Ιησού Χριστό και την αγαθή του δύναμη.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Τι σηματοδοτεί το φίδι που τσίμπησε τον Παύλο; Τι καταλαβαίνεις από τις θεραπείες που έγιναν στο νησί της Μάλτας;