Previous Lesson -- Next Lesson
2. ტაძრის განწმედა (მათეიესო 21:10-17)
მათეიესო 21:14-17
14 მივიდნენ მასთან ბრმები და კოჭლები ტაძარში და განკურნა ისინი. 15 მღვდელმთავრებმა და მწიგნობრებმა დაინახეს საოცრებანი, მან რომ მოახდინა, ასევე ბავშვები, რომლებიც ტაძარში იძახდნენ: ოსანა დავითის ძესო! და გაბრაზდნენ. 16 უთხრეს: "თუ გესმის, რას ამბობენ ისინი?” იესომ უთხრა: "დიახ! ნუთუ არასოდეს წაგიკითხავთ: ჩვილთა და ძუძუმწოვართა პირით დაიმკვიდრე დიდება”. 17 დატოვა ისინი, გამოვიდა ქალაქიდან, ბეთანიაში მივიდა და ღამე იქ გაათია.
ქრისტე თავად არის ღვთის ტაძარი და მასში ივანებს უფალი სხეულებრივად. მისი მეშვეობით უფალმა მრავალი გადაარჩინა. ქრისტე ასევე ერთგული მღვდელმთავარი და ღვთის კრავია, რომელმაც თავი შესწირა ჩვენთვის, რათა შეგვძლებოდა სულიწმიდის კურთხევების სრულად მიღება. ამიტომაც არის ის ერთდროულად ტაძარიც და მღვდელმთავარიც, მსხვერპლიც და ქვეყნიერების ცოდვების გამომსყიდველიც. ყველა ეს როლი, ღმერთსა და ადამიანებს შორის შუამავლის მოთხოვნებს აკმაყოფილებს.
სადაც ქრისტეა - იქ სასწაულებია. კურნავდა რა ავადმყოფებს, ბრმებსა და კოჭლებს. ღმერთად კი არ წარმოაჩენდოა თავს მხოლოდ, არამედ ადამიანთა ყურადღებას იქცევდა საკუთარი თავისკენ, როგორც ღვთის ჭეშმარიტი ტაძრისკენ, მიწიური ტაძრიდან, რომელიც ქვებისგან არის ნაშენები.
ბრმებსა და კოჭლებს ეკრძალებიდათ დავითის სასახლეში შესვლა (2 სამუელი 5:8), მაგრამ მათ უფლება ჰქონდათ უფლის ტაძარში შესულიყვნენ, ვინაიდან ღვთის ტაძრის დიდება, ქვეყნიურ სრულყოფილებაში არ არის. ბრმებსა და კოჭლებს ახლოსაც კი არ უშვებდნენ დიდებულებთან. მაშინ როდესაც მოუნანიებლების ბოროტების და უწმინდურების ადგილი ღვთის ტაძარში არ არის.
ტაძარი უწმინდურდება მაშინ, როდესაც გარდაიქმენა ბაზრად, მაგრამ პატივდებულია, როდესაც საავადმყოფოების მსგავსად მომსახურეა. ღვთის სახლს უხდება სიკეთის კეთება, ვიდრე ფულის გამომუშავება.
ზოგჯერ ბავშვებს მეტად ძალუძთ ადამიანთა არსეის შეცნობა, ვიდრე ზრდასრულებს. წერილის ამ ადგილას ბავშვები ყვიროდნენ: ,,ოსანა, დავითის ძეს“. შესაძლებელია ისინი ბოლომდე ვერ აცნობიერებდნენ, რომ ზეციერ მეფეს ესალმებოდნენ. მათ უბრალოდ უნოდათ იესოსთვის შეძახილების მიძღვნა, გულმოწყალე მკურნალისთვის, რომელსაც ერი აღფრთოვანებით შეხვდა.
ბავშვები ძალიან მალე ბაძავენ იმას, რაც ესმით და ხედავენ და ძალიან ფრთხილად უნდა ვიყოთ, რათა არასწორი მაგალითი არ მივცეთ მათ. ლათინურ ენაში არსებობს ასეთი ციტატა: ,,ბავშვებთან დიდი სიფრთხილით მოქცევა გვმართებს“. ბავშვები სწავლობენ გარშემო მყოფებისგან ან წყევლასა და ბოროტებას ან ლოცვასა და ქებადიდებას. იუდევლები თავიანთ შვილებს ასწავლიან უწყების წაღებას და შეძახილს ,,ოსანა!“, პასექის დღესასწაულზე, მაგრამ წერილის ამ ადგილას ღმერთი ასწავლის მათ ამის კეთებას იესოსთვის.
მასწავლებლები და ხალხის წინამძღოლები განრისხდნენ ტაძარში ამ გამოსვლით. ისინი ყურადრებით აკვირდებოდნენ იესოს, რადგან თავს არიდებდნენ პოლიტიკურ და ნაციონალურ არეულობას. შეეცდება თუ არა ის, რომ ძალით მოიპოვოს ძალაუფლება? მაშინ როდესაც არაფერი არ მოხდა და ანგელოზები არ ჩამოსულან ზეციდან, რათა რომაელები მოესპო, ხალხმა დაიწყო კითხვების დასმა იესოსთვის: ,,რას იტყვი შენი მოწაფეების სიტყვებზე, რომლებიც დავითის ძედ მოგიხსენიებენ?“ იესო პასუხოდბა მათ, რომ დიდებულებს და ხელმძღვანელებს არ სურთ მისი თაყვანისცემა, მაგრამ სულიწმიდა ბავშვების და ჩვილების ბაგეებით ლაპარაკობს. ამავდროულად იესო მოუწოდებდა იუდევლურ საბჭოს კეთილი ნებითდ ამორჩილებოდა მის დიდებულებას, მათ კი არ ინდომეს, არამედ პირიქით მისი მოკვლა ჩაიფიქრეს. იესო კი ამ დროს იერუსალიმიდან ბეთანიაში წავიდა.
ლოცვა: მამაო, ძალიან გვჭირდება შენი გაწმენდა, გამოღვიძება და სულიერი აღორძინება, რათა არ დავემსგავსოდ ავაზაკებს. განდევნე ჩვენი გონებიდან აზრები, რომელიც საზიზღრობაა შენი სიყვარულისა და სიკეთისთვის. მოგვაშორე შინაგანი განგაში და წუხილი და გაგვწმინდე შენი ძის სისხლით, რათა შენი სულიწმიდა ივანებდეს ჩვენში, ავსებდეს ჩვენს გულებს და ბაგეს სიმღერით შენთვის, რადგან მხოლოდ შენ ერთი იმსახურებ საუკუნო დიდებას.
კითხვა:
- რითი განსხვავდებიან ტაძარში მომღერალი ბავშვები, გაბრაზებული მწიგნობრებისა და მღვდელმთავრებისგან?