Previous Lesson -- Next Lesson
4. Isugid ang Imong Mga Sala sa Dios ug Ayaw Pamakak!
Kausa, duha ka mga tawo miadto sa templo aron mag-ampo. Usa kanila nagpakita nga diosnon kaayo, apan ang usa ingon nga daotan ug talamayon nga kawatan. Ang relihiyoso nga tawo nagtindog duol sa halaran ug mapagarbuhon nga nag-ampo atubangan sa mga tawo: “Nagpasalamat ako, O Dios nga dili ako sama sa ubang mga tawo: mga kawatan, mga magbubuhat sa daotan, mga mananapaw, o bisan sama niining kobrador sa buhis. Nagpuasa ako ka duha sa usa ka semana ug naghatag akog ikapulo sa tanan kong abot.” (Lukas 18:11-12)
Apan ang laing tawo, nga usa ka kawatan, nagtindog sa eskina. Naulaw siya sa iyang kaugalingon. Nakonbiktahan sa iyang mga sala, dili niya gusto nga ipataas ang iyang mga mata sa langit. Iyang giduko ang iyang ulo ug nagpanglingo-lingo:
Si Jesus klaro nga nagpakita nga ang tawo kinsa sa gawas relihiyoso sa tinuod usa ka hakog nga salingkapaw. Ang iyang pag-ampo wala madungog. Apan ang kawatan mipauli sa balay nga gimatarong uban sa kalinaw sa iyang kasingkasing, tungod siya sa dayag nagsugid sa iyang mga sala ug naghinulsol sa iyang kasingkasing.
Minahal kung Magbabasa: Motambag kami kanimo nga isugid nimo ang imong mga sala atubangan sa Ginoo. Kung ikaw naghunahuna nga wala ka makahimo ug bisan unsa nga sala, pangutan-a ang balaan nga Dios uban sa mapaubsanon, ug natugyan nga espiritu:
“Ginoo, palihug ipadayag kanako ang matag inhustisya ug ang tanan nakong mga sala. Himoa nga ang imong kahayag magpadayag sa kabangis sa akong kasingkasing ug ipakita kanako ang pagdumot sa akong mga hunahuna. Pahinumdumi ako sa daotang mga pulong nga akong nasulti, ug ang tanang daotang mga buhat nga akong nahimo. Amen.”
Adunay kaisug sa pagpangayo sa Dios nga bayawon ang tabil sa atong tanlag. Pasagdi nga mabuak niya ang maskara nga nagtabon sa mga tinago sa imong kalag. Unya imong mahibal-an ang kadako sa imong mga sala. Wala’y tawo nga wala magpakasala. Ang Dios ra ang dili masayop. Pangita ang kahibalo gikan sa maluloy-on nga Dios. Maamgohan ang tinuod nga bahin sa imong kaugalingon. Unya, ang Dios magtudlo kanimo sa iyang napulo ka mga sugo. Kini mga diosnon nga salamin alang sa imong kalag. Pinaagi sa BALAOD SA DIOS makat-onan nimo nga dili ka mas maayo kay sa ubang tawo.
Sa unsang paagi nga kanunay nato gibaliwala ang usa ka masakiton o usa ka mahuyang nga tawo. Gibati ba nimo sukad ang pag-atiman sa usa ka kagiw? Ug unsa ka kanunay kita nagdumot sa pagkaana sa mga kabus ug dili edukado nga mga tawo? Ang kaluoy wala magpuyo sa atong kasingkasing. Kini puno sa kaugalingon ug pagkamapahitas-on. Busa, ang Dios nagdasig kang apostol Pablo aron ihulagway ang reyalidad sa atong katilingban:
Minahal kung Higala: Mahimo pa ba nimo maangkon ang usa ka maayong tawo, o gidawat na ba nimo ang paghukom sa imong konsensya? Nakita ba nimo ang dako ug lawom nga bung-aw nga nakapahimulag kanato sa balaan nga Dios? Naamguhan na ba nimo ang kadako sa imong sala ug ang kangil-ad sa imong mga kalapasan?
Kung ikaw matinuoron sa imong kaugalingon isugid mo sa Dios ang tanan ug magatuaw ka kaniya gikan sa kahiladman sa imong kalag:
“Maluoy ka kanako, O Dios, tungod sa akong mga sala na himulag ako gikan kanimo. Batok kanimo, kanimo lamang, ako nakasala, ug gibuhat ang tanan kong kadautan sa imong panan-aw. Nakasala ako ug hugaw. Daotan ako nga tawo. Dawata ang dugmok kong kasingksing ug ayaw ako papahawaa. Limpyohi ako ug ayoha ako. Tabuni ako sa imong kaluwasan. Salamat Ginoo alang sa pagpamati sa akong kinasingkasing nga pag-ampo. Amen.