Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Cebuano":
Home -- Cebuano -- Acts - 103 (Sailing From Anatolia to Lebanon)
This page in: -- Albanian? -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- CEBUANO -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

BUHAT - ANG MADAOGONG PAGPROSISYON NI KRISTO
Mga Pagtuon sa mga Buhat sa mga Apostoles
BAHIN 2 - MGA TAHO MAHITUNGOD SA PAGWALI TALIWALA SA MGA HENTIL UG SA PUNDASYON SA MGA IGLESIA GIKAN SA ANTIOQUIA NGADTO SA ROMA - Pinaagi sa Ministeryo ni Apostol Pablo, Sinugo pinaagi sa Balaang Espiritu (Buhat 13 - 28)
D - ANG IKATULONG MISYONARYONG PANAW (Buhat 18:23 - 21:14)

10. Ang Paglawig gikan sa Anatolia paingon sa Lebanon (Buhat 21:1-6)


BUHAT 21:1-6
1 Nanamilit kami kanila ug unya migikan. Midiritso kamig lawig paingon sa Cos. Sa pagkasunod nga adlaw miabot kami sa Rodas ug gikan didto mipadayon kami sa Patara. 2 Didto may sakayan nga moadto sa Fenicia busa nanakay kami. 3 Sa didto na kami sa dapit diin nakita na namo ang Cipre, milawig kami sa habagatan niini paingon sa Siria. Mikawas kami sa Tiro diin midunggo ang sakayan aron pagdiskarga. 4 Sa nakit-an na namo ang magtutuo didto, nagpabilin kami uban kanila sulod sa usa ka semana. Pinaagi sa gahom sa Espiritu, gisultihan nila si Pablo sa dili pag-adto sa Jerusalem. 5 Sa natapos na ang panahon sa among pakig-uban kanila, mipadayon kami sa among panaw. Silang tanan uban sa ilang asawa ug mga anak, nangu- yog kanamo ngadto sa gawas sa siyudad ug didto sa baybayon nangluhod kaming tanan ug nag-ampo. 6 Unya nanamilit kami sa usag-usa ug misakay sa sakyanan samtang sila namauli.

Si bisan kinsa ang magbiyahe karon diha sa eroplano ibabaw sa isla sa Rodas ug motabok sa isla sa Cos paingon sa Atenas moagi ibabaw sa lawom nga-tabonon nga yuta diha sa taliwala sa kristal -asul nga Dagat sa Mediteranyo. Ang pumapanaw karon motabok sa halapad nga mga distansya diha sa pipila ka mga minute, uban sa kusog ug katulin ug makabungol nga kasaba. Si Pablo nagbiyahe duha kalibo ka tuig ang milabay sa usa ka sakayang linayagan, diin molabay pinaagi sa mga kalisdanan, mga bung-aw, ug mga mga punta, sa panag-uyon ug koordinasyon uban sa hangin ug ang mga balod.

Sa panahon niining taas nga panaw, si Pablo adunay igong panahon sa pagsulti sa iyang mga kaubanan ,ahitungod kang Hesus, aron sila molalom diha sa kahingpitan ug pagsabot sa Balaod, ug aron sa paglamdag kanila uban sa kagawasan sa Ebanghelyo. Ang kamahinugdanon sa maong panaw nabutag diha sa espirituwal nga pagbansay sa umalabot nga mga pangulo sa iglesia ug ang padayon nga pakig-ambit sa pag-ampo. Kadtong mikuyod sa biyahe naghunahuna sa ilang iglesia didto sa Grecia ug sa Anatolia, ug nag-ampo samtang sila anaa sa taliwala sa dagat, naghangyo nga ang Balaang Espiritu mahimong ibubo sa bag-ong mga magtutuo diha sa ilang mga balay, ug nga ang tanang mga bunga sa gugma ni Kristo mahimong motunga diha sa Iyang mga sumusunod.

Sa dihang ang apostol ug ang iyang mga kauban sa pagbiyahe nakakita sa usa ka barko nga paingon direkta sa Siria sila malipayon nga misakay niini. Sa maong mapuslanon nga mga kahimtang makahimo kanila aron mahimong usa ka paspas nga biyahe, ug sa pagluwas kanila sa daghang kasamok ug sa panahon. Sila mahimong dili na magpabilin sa Tarso o sa Antioquia, o kabalyero palibot sa lain-laing mga pantalan ug mga baybayon. Sila wala mohunong sa Pafos, ang pantalan sa Cipre. Apan si Pablo kinahanglan mosulti kanila giunsa ni Kristo pagbuntog ang yawa sa dihang siya ug si Bernabe, sa mga tuig nga milabay, sa pagsugod sa ilang misyonaryong panaw niining maanindot nga mga isla, apan ang pagdali ibabaw sa malisud nga mga dalan sa kamingawan, molabay pinaagi sa mga dili maayong mga yuta paingon sa adunay mga tawo sa mga kaulohan, nga naningkamot aron sa pagwali sa ebanghelyo, ingon nga ang Ginoo adunay paggiya sa Iyang mga alagad.

Sunod niini, ang madaogong prosisyon ni Kristo miabot sa Tiro, ang dato nga isla nga siyudad, diin si Alexander adunay kalambigitan uban sa dakong yuta diha sa 300 B.C. (Sa wala pa si Kristo). Didto ang barko nagdiskarga sa iyang kargamento, ug si Pablo milakaw uban sa iyang mga kaubanan ngadto sa mga tiyanggihan, nangita sa mga igsoon sa pagtuo. Pipila lang ang mga Kristohanon sa Tiro, samtang ang aktibo nga mga membro diha sa negosyo ug sa pagpangisda. Ang apostol nakakaplag kanila diha sa ilang mga balay, ug nagpabilin alang sa usa ka semana diha sa ilang siyudad, nagwali sa gingharian sa Dios ug makapadasig sa ilang matinud-anon nga mga kasingkasing.

Sa ilang kataposang biyahe ang apostol wala mobisita sa Efeso, ang dako nga ulohang siyudad, ug wala maghimo ug usa ka tawag niining lagsik nga iglesia, diin migamot ug mitubo uban sa tabang sa Dios ug sa gahom sa Balaang Espiritu. Apan karon siya mipili sa pagpabilin uban sa iyang mga disipulo didto sa Tiro, kay siya gusto sa paglig-on sa iglesia didto diha sa iyang kahuyang, ug sa pagtan-aw niini nga mapuno sa Balaang Espiritu sa Dios.

Wala kita nasayod sa tukma kanus-a ang ngalan ni Hesus nahimong halawon ang paggamot diha sa mga kasingkasing sa mga magtutuo sa Tiro. Apan sa walay duha-duha ang Balaang Espiritu sa Dios misulti pinaagi sa klaro nga propesiya ngadto sa ilang mga kasingkasing ug mga hunahuna. Ang hilisgotan nga ang Balaang Espiritu adunay gipadayag diha sa Efeso nagpakita usab diha sa Tiro: Si Pablo mahimong moantos ug nga mahisugamak sa kadaot didto sa Jerusalem, ug nga ang kataposan sa iyang bulohaton haduol na. Ang Balaang Espiritu wala magsulti niining kamatuoran aron sa pagpugong kang Pablo gikan sa pag-adto paingon sa Jerusalem. Ang mga tawo sa iglesia, bisan pa niana, misupak sa iyang pag-adto paingon sa kagul-anan. Kini mao ang usa ka tawhanong reaksyon, diin mitubo gikan sa ilang gugma alang kaniya ug sa ilang kabalaka alang sa iyang kaluwasan. Apan kining alagad ni Kristo andam sa pagsunod, bisan diha sa kataposang mga lakang sa iyang Ginoo. Sa ingon ang biyahe ni Pablo gikan sa Corinto ngadto sa Jerusalem dili lamang ang prosisyon sa kadaogan ni Kristo, apan usab usa ka pagsulod paingon sa mga pag-antos ug mga kasamok. Si Pablo miadto nga kinabubut-on paingon sa Jerusalem, andam aron sa pagpasidungog sa iyang Ginoo piaagi sa pagsakripisyo sa iyang kaugalingon. Ang tinuod nga magtutuo dili modagan gikan sa kagul-anan, kay alang kaniya ang kamatayon mao ang ganancia – usa ka ilhanan sa pagpadayag sa himaya ni Kristo diha sa iyang mga sumusunod.

Ang tanang iglesia sa Tiro miuban kang Pablo ug sa iyang mga kauban ngadto sa baybayon. Ang mga lalaki, mga babaye, mga ulipon, ug mga anciano sa mga kaiglesiahan sa Asia ug sa Europa, miluhod uban ang apostol. Sila wala magpakabana unsa ang mahimong hunahuna sa mga tawo sa palibot, apan dungan nga nag-ampo, ug miingon sa pagpanamilit ngadto sa apostol ug sa iyang mga kauban, sa pagkahibalo nga sila mahimong dili na makakita kaniya pag-usab.

PAG-AMPO: O Dios, ang Imong mga pamaagi mao ang balaan, ug ang Imong gugma walay kinutuban. Tudloi kami sa pagsalig diha Kanimo, ug sa pagtukod sa among kaugmaon sa Imong giya. Tabangi kami nga dili mahadlok sa kagul-anan, o moikyas gikan sa mga pag-antos alang Kanimo. Pasayloa kami sa among mga sala, balaana kami, ug putlia ang matag memebro sa Imong iglesia dinhi sa kalibotan.

PANGUTANA:

  1. Unsa ang mga kasinatian ni Pablo sa Tiro?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on March 19, 2015, at 06:17 PM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)