Previous Lesson -- Next Lesson
10. Το Ταξίδι με πλοίο από την Ανατολία στον Λίβανο (Πράξεις 21:1-6)
ΠΡΑΞΕΙΣ 21:1-6
1 Με δυσκολία κατορθώσαμε ν’ αποσπαστούμε απ’ αυτούς, και το πλοίο ξεκίνησε. Πήγαμε κατευθείαν στην Κω, την άλλη μέρα στη Ρόδο κι από ’κει στα Πάταρα. 2 Εκεί βρήκαμε πλοίο που πήγαινε απέναντι στη Φοινίκη. Επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε. 3 Προχωρήσαμε μέχρι που φάνηκε η Κύπρος, την αφήσαμε αριστερά μας και τραβήξαμε για τη Συρία. Αράξαμε στην Τύρο, γιατί εκεί έπρεπε το πλοίο να ξεφορτώσει το εμπόρευμα. 4 Εκεί ψάξαμε και βρήκαμε τους χριστιανούς και μείναμε μαζί τους εφτά μέρες. Κι αυτοί με έμπνευση του Αγίου Πνεύματος έλεγαν στον Παύλο να μην ανεβεί στα Ιεροσόλυμα. 5 Όταν πέρασαν οι μέρες, ξεκινήσαμε για το πλοίο, κι αυτοί μας ξεπροβόδιζαν όλοι με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους ως έξω από την πόλη. Όταν φτάσαμε στο γιαλό, γονατίσαμε, προσευχηθήκαμε. 6 Μετά αποχαιρετιστήκαμε και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο· εκείνοι γύρισαν στα σπίτια τους.
Αυτός που ταξιδεύει σήμερα με ένα αεροπλάνο πάνω από το νησί της Ρόδου και διασχίζει το νησί της Κω με προορισμό την Αθήνα, θα περάσει πάνω από μια ηλιοκαμένη γη στο μέσον του κρυστάλλινου μπλε της Μεσογείου. Όπως ο ταξιδιώτης σήμερα διασχίζει αχανείς αποστάσεις σε λίγα μόλις λεπτά με μεγάλη ταχύτητα και τρελό θόρυβο, έτσι και ο Παύλος ταξίδεψε πριν δύο χιλιάδες χρόνια με ένα ιστιοφόρο περνώντας πορθμούς και κόλπους και ακρωτήρια σε αρμονία και πλήρη συντονισμό με τα κύματα και τους ανέμους.
Κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού μακράς διάρκειας, ο Παύλος είχε αρκετό χρόνο για να μιλήσει με τους συντρόφους του για τον Ιησού ώστε να τους εμβαθύνει στην πληρότητα του Νόμου και να τους φωτίσει με την ελευθερία του Ευαγγελίου. Η σημασία αυτού του ταξιδιού ήταν η πνευματική εκπαίδευση των μελλοντικών αρχηγών της εκκλησίας και η συνεχής κοινωνία της προσευχής. Εκείνοι που μαζεύτηκαν όλοι μαζί σκέφτηκαν τις εκκλησίες τους στην Αθήνα και την Ανατολία και προσευχήθηκαν ενώ ήταν στο μέσον της θάλασσας, ώστε το Άγιο Πνεύμα να ξεχυθεί στους νέους πιστούς ενώ βρίσκονταν στο σπίτι τους έτσι ώστε όλοι οι καρποί της αγάπης του Χριστού να εμφανιστούν στους ακόλουθους του.
Όταν ο απόστολος Παύλος και οι συνοδοιπόροι του είδαν ένα πλοίο που κατευθύνονταν κατευθείαν για τη Συρία, επιβιβάστηκαν με χαρά γιατί μια τόσο ευνοϊκή κατάσταση τους επέτρεψε να κάνουν ένα γρήγορο ταξίδι και να γλιτώσουν από πολύ κόπο και χρόνο αντί να γυρίζουν γύρω από τις ακτές και τα λιμάνια και να καθυστερήσουν να πάνε στην Ταρσό της Αντιόχειας. Δεν σταμάτησαν στην Πάφο, το λιμάνι της Κύπρου. Ωστόσο, ο Παύλος πρέπει να τους είπε πώς ο Χριστός υπερνίκησε τον διάβολο, όταν ο ίδιος και ο Βαρνάβας ξεκίνησαν το ιεραποστολικό τους ταξίδι μέσα στο όμορφο αυτό νησί. Αλλά ο πρωταρχικός σκοπός του κηρύγματος δεν ήταν τα υπέροχα νησιά αλλά οι δύσκολοι δρόμοι μέσα στις ερήμους και οι ακατοίκητες περιοχές, και η βιασύνη να πάνε προς τις κατοικημένες πρωτεύουσες, αγωνιζόμενος και κηρύττοντας όπως καθοδηγεί ο Κύριος τον υπηρέτη του.
Μετά η θριαμβευτική πομπή του Ιησού έφτασε στην Τύρο, την πλούσια πόλη, το νησί που συνέδεσε ο Αλέξανδρος με την ηπειρωτική χώρα το 300 π.Χ. Εκεί το πλοίο ξεφόρτωσε το φορτίο της και ο Παύλος κατέβηκε με τους συντρόφους του στην αγορά ψάχνοντας για αδελφούς στην πίστη οι οποίοι ήταν λίγοι εκεί αλλά δραστήριοι στα εμπορικά μέσα και στο ψάρεμα. Ο Απόστολος τους βρήκε στο σπίτι τους και έμεινε μια ολόκληρη εβδομάδα σ’ αυτή την πόλη κηρύττοντας τη βασιλεία του Θεού και κάνοντας κήρυγμα στις πιστές καρδιές.
Σ’ αυτό το τελευταίο ταξίδι, ο απόστολος δεν επισκέφτηκε την Έφεσο, τη μεγάλη πρωτεύουσα και δεν επισκέφτηκε την ακμαία εκκλησία η οποία έβγαλε ρίζες και μεγάλωσε με την βοήθεια του Θεού και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ωστόσο, τώρα έμεινε στην Τύρο γιατί ήθελε να ενισχύσει την αδυναμία της και να τη γεμίσει με το Πνεύμα του Θεού.
Δε γνωρίζουμε τον χρόνο που το όνομα του Ιησού ριζώθηκε βαθιά στις καρδιές των ανθρώπων της Τύρου. Αλλά αναμφίβολα το Πνεύμα του Κυρίου μίλησε με σαφήνεια για την προφητεία στις καρδιές τους και στις γλώσσες τους. Το θέμα, το οποίο το Άγιο Πνεύμα είχε ανακοινώσει στην Έφεσο, επίσης εμφανίστηκε και στην Τύρο, ότι δηλαδή ο Παύλος έπρεπε να υποφέρει και να βασανιστεί σφοδρά στην Ιερουσαλήμ και ότι το τέλος της διακονίας του ήταν κοντά. Το Άγιο Πνεύμα δεν μίλησε ώστε να αποτρέψει τον Παύλο να πάει στην Ιερουσαλήμ αλλά οι άνθρωποι της εκκλησίας αντιτάχθηκαν στο να πάει κατευθείαν στην δοκιμασία που τον περίμενε. Αυτή ήταν μια ανθρώπινη αντίδραση, από την αγάπη τους γι’ αυτόν και το ενδιαφέρον τους για την ασφάλεια του. Αλλά ο υπηρέτης του Χριστού ήθελε να ακολουθήσει ακόμη και τα τελευταία βήματα του Κυρίου του. Έτσι, το ταξίδι του Παύλου από την Κόρινθο στην Ιερουσαλήμ εμφανίστηκε όχι μόνο ως η θριαμβευτική πορεία του Χριστού μέσω του Παύλου αλλά επίσης και ως ένας δρόμος προς τη θλίψη και τα προβλήματα. Ο Παύλος πήγε οικειοθελώς στην Ιερουσαλήμ, προετοιμασμένος να τιμήσει τον Κύριο του θυσιάζοντας τον εαυτό του. Ο πραγματικός πιστός δεν φεύγει τρέχοντας από τα βάσανα, επειδή για εκείνον το να πεθάνει είναι κέρδος που έρχεται από την φανέρωση της δόξας του Χριστού στους ακολούθους του.
Έτσι, όλη η εκκλησία της Τύρου συνόδεψε τον Παύλο και τους συνοδοιπόρους του στην ακτή. Οι άνδρες, οι σκλάβοι και οι πρεσβύτεροι των εκκλησιών της Ασίας και της Ευρώπης γονάτισαν με τον απόστολο. Δεν τους ένοιαζε για τους ανθρώπους γύρω τους αλλά προσευχήθηκαν όλοι μαζί και αποχαιρέτησαν τον απόστολο και τους συντρόφους του, γνωρίζοντας ότι δε θα τον έβλεπαν ξανά.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε, οι δρόμοι σου είναι άγιοι και η αγάπη σου απεριόριστη. Δίδαξε μας να σε εμπιστευόμαστε και να χτίσουμε το μέλλον μας βάσει της καθοδήγησης σου. Βοήθησε μας να μην φοβόμαστε τις θλίψεις και να μην τρεπόμαστε σε φυγή όταν πρέπει να υποφέρουμε για σένα. Συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας, αγίασε μας και εξάγνισε κάθε μέλος της εκκλησίας σου στον κόσμο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποιες ήταν οι εμπειρίες του Παύλου στην Τύρο;