Previous Lesson -- Next Lesson
d) Ο Ιησούς το φως του κόσμου (Ιωάννης 8:12-29)
ΙΩΑΝΝΗΣ 8:21-22
21 Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Εγώ φεύγω και μάταια θα με αναζητήσετε· και θα χαθείτε εξαιτίας της αμαρτίας σας· εκεί που πηγαίνω εγώ, εσείς δεν μπορείτε να ’ρθείτε». 22 Έλεγαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι: «Μήπως σκέφτεται ν’ αυτοκτονήσει; Γιατί να λέει, “εκεί που πηγαίνω εγώ, εσείς δεν μπορείτε να ’ρθείτε”;»
Ο Ιησούς ήξερε ότι περιβάλλονταν από όλες τις μεριές από υπηρέτες του ναού. Έδειξε με κωδικοποιημένους όρους τη βαθιά έννοια του μέλλοντος, «Η ώρα του θανάτου μου είναι κοντά. Τότε θα φύγω από αυτό τον κόσμο και δε θα μπορείτε να με καταδιώκετε. Δεν είστε οι δολοφόνοι μου σύμφωνα με τα δικά σας σχέδια. Εγώ αποφασίζω το χρόνο της αναχώρησης μου.»
«Αλλά θα αναστηθώ από τον τάφο μου περνώντας βράχους και κλειδωμένες πόρτες. Θα με αναζητάτε μάταια και δε θα με βρίσκετε. Θα ανέβω στον Πατέρα μου και δε θα το καταλάβετε. Με απορρίψατε, τον Αμνό του Θεού, και δε με εμπιστευτήκατε, τον Λυτρωτή της ανθρωπότητας. Θα χαθείτε στη φυλακή της αμαρτίας σας». Ο Ιησούς δεν έλεγε «θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας». Οι πολλαπλές κοινωνικές αμαρτίες μας δεν αποτελούν την αρχική μας ενοχή, Αντίθετα είναι η στάση μας στον Θεό και η απιστία μας που είναι η αμαρτία μας.
Οι Εβραίοι συνειδητοποίησαν ότι ο Ιησούς μιλούσε για την τελική του αναχώρηση αλλά δεν κατάλαβαν την ομολογία του ότι θα γυρνούσε στον Πατέρα Του. Αλλά υπέθεσαν ότι στην σύγκρουση του με τους Φαρισαίους και τους ιερείς είχε φτάσει στα όρια των ενεργειών του. Τίποτα δεν έμεινε για αυτόν παρά να αυτοκτονήσει. Η κόλαση ή η απώλεια θα τον καταπιεί σαν αυτοκτονία; Οι Εβραίοι πίστευαν ή θεωρούσαν ότι δε θα μοιράζονταν εκείνη τη μοίρα εξαιτίας της δικαιοσύνης τους. Αλλά όταν η Ρώμη κατέλαβε την Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., χιλιάδες Εβραίοι αυτοκτόνησαν από την πείνα και την απελπισία.
ΙΩΑΝΝΗΣ 8:23-24
23 Κι εκείνος τους έλεγε: «Εσείς κατάγεστε από ’δω κάτω, ενώ εγώ κατάγομαι από πάνω· εσείς προέρχεστε από αυτόν εδώ τον κόσμο, ενώ εγώ δεν προέρχομαι από τον κόσμο αυτό. 24 Σας είπα πως θα χαθείτε εξαιτίας των αμαρτιών σας· γιατί, αν δεν πιστέψετε πως εγώ είμαι αυτός που πραγματικά είμαι, θα πεθάνετε εξαιτίας των αμαρτιών σας».
Ο Ιησούς διακήρυξε ότι το βασίλειο του Θεού πραγματικά υπάρχει πάνω από τον κακό μας κόσμο. Είμαστε όλοι από κάτω, από τον πηλό, γεμάτοι από πικρές σκέψεις. Ο σπόρος του διαβόλου έφερε σάπια φρούτα. Ο φυσικός άνθρωπος δε μπορεί να συνειδητοποιήσει το βασίλειο του Θεού αλλά μπορεί να αισθανθεί αμυδρά την ύπαρξη του.
Ο Χριστός δεν είναι από τον κόσμο μας. Η ψυχή του προέρχεται από τον Πατέρα. Τοποθέτησε το βασίλειο του Πατέρα του ψηλά αλλά όχι με μια γεωγραφική έννοια. Καθώς η βαρύτητα κατεβαίνει, τόσο πιο ψηλά πηγαίνουμε, έτσι ο εφιάλτης της αμαρτίας εξαφανίζεται καθώς πλησιάζουμε τον Θεό. Ο κόσμος μας είναι μια φυλακή από την οποία δε μπορούμε να δραπετεύσουμε. Είμαστε τέκνα του περιβάλλοντος μας αρνούμενοι να υποταχθούμε στην αγάπη του Θεού. Οι ζωές μας είναι γεμάτες αμαρτία. Σ’ αυτό το σημείο, ο Ιησούς χρησιμοποίησε τον όρο «αμαρτίες» στον πληθυντικό, εφόσον από την αντίθεση στον Θεό πολλές αμαρτίες και λάθη βγαίνουν στην επιφάνεια. Είμαστε όπως ο λεπρός γεμάτες πληγές και ουλές. Όπως ακριβώς εκείνος ο άθλιος αργοπεθαίνει, αν και είναι ακόμη ζωντανός. Παρόμοια η αμαρτία καταστρέφει τον άνθρωπο. Θα πεθάνουμε επειδή αμαρτήσαμε. Τι είναι αμαρτία; Είναι απιστία γιατί αυτός που είναι δεμένος με τον Χριστό ζει για πάντα. – το αίμα του Υιού του Θεού μας καθαρίζει από την αμαρτία. Η δύναμη του καθαρίζει τις συνειδήσεις μας και αγιάζει τις σκέψεις μας. Αλλά όποιος μένει μακριά από τον Χριστό, επιλέγει τον θάνατο, παραμένοντας στη φυλακή των αμαρτιών, περιμένοντας κρίση. Η πίστη στον Χριστό μόνο μας ελευθερώνει από την οργή του Θεού.
Ποιος είναι τότε ο Ιησούς που απαιτεί πίστη στο πρόσωπο του; Ξανά περιγράφει τον εαυτό του ως «Εγώ είμαι Αυτός» (Ιωάννης 6:20 και 8:24). Έτσι συνοψίζει όλες τις μεγάλες ομολογίες Του. Αποκάλεσε τον εαυτό του Κύριο της αλήθειας, ζωντανό Θεό, Άγιο που αποκαλύφθηκε στον Μωυσή στο θάμνο με την ίδια φράση «Εγώ είμαι» (Έξοδος 3:14, Ησαΐας 43:1-12) Σε κανέναν άλλο δεν υπάρχει σωτηρία. Κάθε Εβραίος ήξερε αυτές τις δύο φράσεις, αλλά δεν τολμούσε να τις προφέρει, για να αποφύγει να χρησιμοποιεί το όνομα του Θεού μάταια. Αλλά ο Ιησούς αποκάλεσε τον εαυτό του με αυτά δημόσια. Δεν είναι μόνο ο Χριστός ο Υιός του Θεού αλλά επίσης ο Γιαχβέ, ο Θεός εν αληθεία.
Αυτός είναι η επιτομή του Ευαγγελίου. Ο Χριστός είναι Θεός εν σαρκί. Όποιος πιστεύει σε εκείνον, ζει. Αλλά αυτός που τον απορρίπτει και αντιτίθεται στην εξουσία του, στερεί από τον εαυτό του την συγχώρεση. Η Πίστη ή η απιστία αποφασίζει την μοίρα του ανθρώπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Τι σημαίνει η πίστη σε Εκείνον που αποκάλεσε τον εαυτό του «Εγώ είμαι»;