Previous Lesson -- Next Lesson
c) Η απόλυτη αναγκαιότητα της μαρτυρίας του ευαγγελίου ανάμεσα στα παιδιά του Ιακώβ (Ρωμαίους 10:9-15)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:9-15
9 Αν ομολογήσεις με το στόμα σου πως ο Ιησούς είναι ο Κύριος και πιστέψεις με την καρδιά σου πως ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα βρεις τη σωτηρία. 10 Πραγματικά, όποιος πιστεύει με την καρδιά του, οδηγείται στη δικαίωση, κι όποιος ομολογεί με το στόμα, οδηγείται στη σωτηρία. 11 Όπως λέει η Γραφή: Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δε θα ντροπιαστεί. 12 Καμιά διάκριση δεν γίνεται αν είναι Ιουδαίος ή όχι, γιατί ο ίδιος είναι Κύριος για όλους, που σκορπά πλούσια τη χάρη του σ’ όλους όσοι τον επικαλούνται. 13 Γιατί, οποιοσδήποτε επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί. 14 Πώς όμως θα τον επικαλεστούν, αν δεν τον πιστέψουν; Και πώς θα τον πιστέψουν, αν δεν έχουν ακούσει γι’ αυτόν; Και πώς πάλι θ’ ακούσουν γι’ αυτόν, αν κάποιος δεν τους τον κηρύξει; 15 Και πώς θα κηρύξουν σωστά, αν δεν τους αποστείλει ο Κύριος; Γι’ αυτό προφήτεψε η Γραφή: Πόσο όμορφος είναι ο ερχομός αυτών που φέρνουν τη χαρμόσυνη είδηση για την ειρήνη, τη χαρμόσυνη είδηση για τα αγαθά του Θεού!
Ο απόστολος Παύλος άρχισε να προχωράει στην πνευματική μάχη με την Χριστιανική εκκλησία της Ιουδαϊκής καταγωγής στη Ρώμη. Τους είπε ότι το κήρυγμα του λόγου ακολουθούσε κάποια βήματα και περιείχε διάφορα στοιχεία. Η αληθινή πίστη ξεκινάει από την καρδιά γιατί ο άνθρωπος πιστεύει με την καρδιά του και αυτή η πίστη σημαίνει ότι ο πιστός είναι πλήρως και στενά ενωμένος με αυτόν στον οποίο πιστεύει.
Εκτός από την πίστη πρέπει να υπάρχει και μια προφορική μαρτυρία γιατί η αλήθεια πρέπει να διαλύσει το σκοτάδι. Η πίστη και η μαρτυρία είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η μαρτυρία μιλάει για την πίστη ώστε από τη μία οι ακροατές να μπορούν να την καταλάβουν και από την άλλη ο ίδιος ο μάρτυρας να κερδίσει μεγαλύτερη βεβαιότητα για την πίστη του.
Η εγγύηση της πίστης την οποία ο ίδιος ο Παύλος και άλλοι μάρτυρες του Χριστού παρουσιάζουν διέπεται από μερικές αρχές και θεολογικές θέσεις.
1. Ο Ιησούς είναι Κύριος. Του ανήκει το σύμπαν και του έχει δοθεί όλη η εξουσία Ο Δαβίδ έδωσε μια ξεκάθαρη μαρτυρία: Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριο μου «Κάθισε από τα δεξιά μου μέχρι ότου βάλω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου» (Ψαλμός 110:1). Ο απόστολος Ιωάννης περιέγραψε με λεπτομέρειες την ενθρόνιση του Αμνού του Θεού (Αποκάλυψη 5:1-14) και ο Παύλος έδωσε μαρτυρία για τη δόξα του εσταυρωμένου ο οποίος αναστήθηκε από τους νεκρούς ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επίγειων και καταχθονίων και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Χριστός είναι Κύριος, προς δόξα του πατέρα Θεού (Φιλιππησίους 2:5-11).
Η σύντομη δήλωση «Ο Ιησούς είναι Κύριος» είναι η ραχοκοκαλιά της χριστιανικής πίστης και σημαίνει ότι είναι ο αληθινός Θεός, μέσα από την ενότητα της Αγίας Τριάδας, ο οποίος ζει και βασιλεύει σε πλήρη αρμονία με τον ουράνιο Πατέρα του.
2. Αυτή η δόξα του Χριστού στηρίζεται στο γεγονός ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν που σταυρώθηκε και πέθανε από τους νεκρούς. Η ανάσταση του Χριστού είναι ο δεύτερος πυλώνας της Χριστιανικής ζωής. Γιατί αν ο Υιός του Θεού δεν αναστήθηκε, τότε το σώμα του είναι τελείως αποσυντεθημένο. Αλλά αναστήθηκε από τον τάφο και διαπέρασε με το πνευματικό του σώμα το βράχο και τους τοίχους του τάφου. Ο Ιησούς ζει ενώ οι ιδρυτές των θρησκειών είναι νεκροί και το σώμα τους έχει αποσυντεθεί. Η ανάσταση του Χριστού είναι η απόδειξη της αγιότητάς του, της νίκης του, της δύναμης του, του θριάμβου του και της πλήρους σωτηρίας.
3. Όποιος πιστεύει σ’ αυτά τα γεγονότα βαθιά μέσα στην καρδιά του και ομολογεί για ό,τι είναι βέβαιος, σώζεται. Αυτή η βεβαιότητα οδηγεί τον πιστό στο να ομολογήσει με τόλμη και χαρά ότι ο Ιησούς είναι ο Νικητής. Στην μαρτυρία του μετέχει της ζωής, του Πνεύματος και της ειρήνης του Χριστού. Αυτός που εδραιώνει τον εαυτό του στον Χριστό και στηρίζεται σ’ αυτόν δε θα αποτύχει ποτέ.
4. Με αυτή την αυξάνουσα βεβαιότητα, ο Παύλος λέει ότι αυτός που πιστεύει στον Κύριο Ιησού Χριστό δικαιώνεται από τον άγιο Θεό, ελευθερώνεται από όλες τις αμαρτίες, απαλλάσσεται στην τελική κρίση, γίνεται δεκτός ως μέλος της πνευματικής οικογένειας του Θεού και ενώνεται με το πνευματικό σώμα του Χριστού. Εν ολίγοις, ο πιστός συνδέεται σταθερά και παντοτινά με τον Ιησού. Η τέλεια σωτηρία και δικαίωση αποκτούνται μέσω της ομολογίας της πίστης του, δηλαδή αποτελεί πια ένα δικαιωμένο αμαρτωλό που είναι αποδεκτός από τον Θεό. Η ομολογία δεν αποτελεί το λόγο για σωτηρία γιατί η ουσιαστική δικαίωση επιτυγχάνεται μέσω της πίστης. Η μαρτυρία κατανοεί και εμβαθύνει μια τέτοια δικαίωση που δίνεται στον πιστό ώστε η σωτηρία του να μπορεί πρακτικά και απτά να ωριμάσει. Η δικαίωση και η σωτηρία προέρχονται από τον Χριστό και επιτυγχάνονται μέσω της ομολογίας του πιστού για τον Κύριό του που σώζει.
5. Μετά από αυτή την απόδειξη της πίστης στην Καινή Διαθήκη και την δικαίωση που επιτυγχάνεται μόνο μέσω της χάρης, ο Παύλος κάνει μια συνταρακτική δήλωση: δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε ένα Ιουδαίο και ένα Χριστιανό, αν και οι δύο πιστέψαν στον Χριστό και ανακαινίστηκαν μέσω της χάρης του. Υπάρχει μόνο ένας Κύριος, ένας Σωτήρας και ένας Λυτρωτής και για τους δύο. Οι Εβραίοι σώζονται όχι από τον Αβραάμ ή τον Μωυσή αλλά μόνο από τον Ιησού. Η σωτηρία του Χριστού, η δύναμη του, η ζωή του και η αγάπη του ανήκουν τόσο στους Εβραίους όσο και στους Χριστιανούς με παρόμοιο τρόπο. Δεν υπάρχει κανένας άλλος εσταυρωμένος που έδωσε τον εαυτό του ως εξιλέωση για τον καθένα εκτός από τον πράο Αμνό του Θεού, που αφαίρεσε την αμαρτία του κόσμου.
6. Ο Παύλος εξέφρασε καθαρά την άποψη ότι ο Ιησούς είναι πλούσιος πνευματικά και κάνει συμμέτοχους στα πνευματικά του πλούτη όλους εκείνους που τον επικαλούνται (Ρωμαίους 10:12-13). Δίνει το Άγιο του Πνεύμα, την θεία του δύναμη και την αιώνια αγάπη σε καθένα που τον εκλιπαρεί, ξεχύνοντας την καρδιά του μπροστά στον ίδιο τον ζωντανό Ιησού Χριστό χωρίς να καταφεύγει στους Αγίους ή στην Παρθένο Μαρία. Χωρίς το αίτημα σου για σωτηρία, εξαγνισμό και λύτρωση τίποτα δε μπορεί να συμβεί σε σένα. Η χάρη είναι διαθέσιμη σε όλους αλλά πρέπει να την αναζητήσουμε (Ιωήλ 2:32). Μέσω της προσευχής ακούμε τη φωνή του Αγίου Πνεύματος μέσα μας να φωνάζει: Αββά, Πατέρα» (Ρωμαίους 8:15-16).
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:15
15 Και πώς θα κηρύξουν σωστά, αν δεν τους αποστείλει ο Κύριος; Γι’ αυτό προφήτεψε η Γραφή: Πόσο όμορφος είναι ο ερχομός αυτών που φέρνουν τη χαρμόσυνη είδηση για την ειρήνη, τη χαρμόσυνη είδηση για τα αγαθά του Θεού!
Αυτό το Πνεύμα μας διδάσκει να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στον Αμνό του Θεού και να τον ευχαριστούμε για τον θάνατο του, την ανάσταση του και την ετοιμότητα του να μας σώσει από την οργή του Θεού.
Το πνεύμα της προσευχής μέσα μας δεν είναι εγωιστικό. Αυτός που πιστεύει στον Χριστό, προσεύχεται όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για όλους εκείνους τους οποίους το παρηγορητικό Πνεύμα φέρνει μπροστά του. Έτσι, τα παιδιά του Ιακώβ προσευχήθηκαν στην αρχή του Χριστιανισμού για εκείνους που ξεστράτισαν ανάμεσα στους Εθνικούς. Με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να προσευχόμαστε σήμερα και για τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους. Το κίνητρο του Πνεύματος είναι ένα κίνημα για κήρυγμα που εγείρεται από τον ίδιο τον Αμνό του Θεού (Πράξεις 1:8, Αποκάλυψη 5:6).
7. Ο Απόστολος Παύλος εξήγησε στους πιστούς εν Χριστώ από τα παιδιά του Ιακώβ στη Ρώμη πώς να διαδώσουν το ευαγγέλιο πρακτικά, πώς να υπερνικήσουν το συναίσθημα του να είσαι ένας εκλεκτός λαός και πώς το Άγιο Πνεύμα τους καθοδηγούσε να εργάζονται με σοφία.
Πώς ο Κύριος αποκαλεί τους δύσπιστους αν δεν πιστέψουν σε εκείνον; Πώς πίστεψαν σ’ αυτόν, αν δεν άκουσαν για αυτόν λεπτομερώς; Πώς τον ακούν χωρίς την παρουσία ενός πιστού κήρυκα; Πώς ο κήρυκας κάνει κήρυγμα αν δεν ήταν σταλμένος από τον Χριστό; Όχι μόνο φταίνε οι δύσπιστοι αλλά και εκείνοι που δεν τους μίλησαν για την αλήθεια της σωτηρίας την οποία οι ίδιοι βίωσαν. Ο Παύλος αναστενάζει καθώς αναφέρεται στον λόγο του Κυρίου στον Ησαΐα : Πόσο ωραία είναι όταν απ’ τα βουνά βλέπεις να ’ρχεται ο αγγελιοφόρος, που τις καλές ειδήσεις φέρνει, που αναγγέλλει την ειρήνη και όλα τα καλά, τη σωτηρία διακηρύττει και λέει στη Σιών: «Ο Θεός σου βασιλεύει». (Ησαΐας 52:7)
Αυτά τα καλά νέα, σύμφωνα με το μυαλό του Παύλου, περιλαμβάνουν μια μαρτυρία ότι ο Ιησούς ζει και βασιλεύει και η σωτηρία του απλώνεται. Η βασιλεία του Θεού εν Χριστώ Ιησού είναι ο λόγος για τη χαρά του πιστού. Έτσι, ποιος χαίρεται σήμερα πιστεύοντας ότι ο Χριστός βασιλεύει και κυριαρχεί; Μήπως όλοι μας τεμπελιάσαμε και κουραστήκαμε με την πίστη μας; Ποιος πιστεύει σήμερα την απάντηση στο αίτημα: «Ας έρθει η βασιλεία σου», και λέει: «Ναι Κύριε η βασιλεία σου ας έρθει στην χώρα μου»;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω ουράνιε Πατέρα, σε λατρεύουμε επειδή ύψωσες τον Ιησού μέχρι τον ουρανό και τον έκανες Κύριο των Κυρίων και βασιλιά των βασιλιάδων. Βοήθησε μας, ώστε να δίνουμε μαρτυρία δημόσια και με σοφία για την ανάσταση του από τους νεκρούς και για ότι μας συντροφεύει ώστε η σπίθα της αιώνιας ζωής να μπορέσει να εισέλθει στης καρδιές πολλών ακροατών.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
- Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην πίστη και την μαρτυρία;
- Πώς η πίστη και η μαρτυρία ουσιαστικά έχουν σταδιακή εξέλιξη σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο;