Previous Lesson -- Next Lesson
c) Nevoja absolute e dëshmisë së ungjillit mes bijve të Jakobit (Romakëve 10:9-15)
ROMAKËVE 10:9-15
9 se po të rrëfesh me gojën tënde Zotin Jezus dhe të besosh në zemrën tënde se Perëndia e ka ringjallur prej së vdekurish, do të shpëtohesh. 10 Sepse me zemër beson për drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfimi për shpëtim. 11 Sepse Shkrimi thotë: "Kushdo që beson në të nuk do të turpërohet". 12 Sepse nuk ka dallim midis Judeut dhe Grekut, sepse i njëjti Zot mbi të gjithë është i pasur për të gjithë ata që e thërrasin. 13 Sepse "kushdo që thërret emrin e Zotit do të shpëtohet". 14 Si do ta thërrasin, pra, atë që nuk i besuan? Dhe si do t'i besojnë Atij për të cilin nuk kanë dëgjuar? Dhe si do të dëgjojnë kur s’ka kush t’u predikojë? 15 Dhe si do të predikojnë pa qënë të dërguar? Siç është shkruar: "Sa të bukura janë këmbët e atyre që predikojnë ungjillin e paqes, që sjellin lajme të mira!"
Apostulli Pal filloi të lëvizte në betejën shpirtërore me kishën e krishterë me origjinë hebraike në Romë. Ai u tha atyre se predikimi ka hapa dhe elementë të ndryshëm. Besimi i vërtetë fillon me zemrën, sepse njeriu beson në zemrën e tij; dhe ky besim do të thotë se besimtari është tërësisht dhe ngushtësisht i bashkuar dhe i lidhur me atë në të cilin beson.
Përveç besimit, duhet të ketë një dëshmi gojore, sepse e vërteta duhet të pastrojë errësirën. Besimi dhe dëshmia janë të lidhura së bashku. Dëshmia flet për besimin që dëgjuesit mund ta kuptojnë nga njëra anë dhe se vet dëshmitari mund të fitojë më shumë siguri për besimin e tij nga ana tjetër.
Garancia e besimit, të cilën vet Pali dhe dëshmitarët e tjerë të Krishtit paraqesin, ka disa parime dhe doktrina:
1. Jezusi është Zoti. Ai zotëron universin dhe atij i është dhënë i gjithë autoriteti. Davidi dëshmoi qartë: Zoti i thotë Zotit tim: "Ulu në të djathtën time derisa t'i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua". (Psalmi 110:1) Apostulli Gjon përshkroi me hollësi uljen e Qengjit të Perëndisë (Zbulesa 5:1-14); dhe Pali dëshmoi në lavdërimin e tij të kryqëzuarin që u ringjall prej së vdekurish se në emër të Jezusit do të përkulej çdo gju, i atyre në qiell, i atyre mbi tokë dhe i atyre nën tokë, dhe që çdo gjuhë do të rrëfejë se Jezu Krishti është Zot, për lavdi të Perëndisë Atë (Filipianëve 2:5-11).
Thënia e shkurtër "Jezusi është Zot" është shtylla kurrizore e besimit të krishterë. Do të thotë se Jezu Krishti është një Zot i vërtetë në unitetin e Trinisë së Shenjtë, i cili jeton dhe mbretëron në harmoni të plotë me Atin e tij qiellor.
2. Ky lavdërim i Krishtit bazohet në faktin se Perëndia i shenjtë e ringjalli, atë që ishte kryqëzuar dhe kishte vdekur, nga të vdekurit që ai të jetonte. Ringjallja e Krishtit është shtylla e dytë e besimit të krishterë; sepse nëse Biri i njeriut nuk do të ishte ringjallur me të vërtetë, trupi i tij do të kalbej plotësisht. Por ai u ngrit nga varri i tij dhe depërtoi me trupin e tij shpirtëror shkëmbinj dhe mure. Jezusi është i gjallë, ndërsa të gjithë themeluesit e feve kanë vdekur dhe trupat e tyre janë kalbur. Ringjallja e Krishtit është një provë e shenjtërisë së tij, e fitores, e fuqisë së tij dhe e shpëtimit të tij të plotë.
3. Kushdo që i beson këto fakte në zemrën e tij dhe dëshmon atë për të cilën është i sigurtë, shpëtohet. Kjo siguri e shtyn besimtarin të dëshmojë me guxim dhe gëzim se Jezusi është Fitimtari. Në dëshminë e tij ai merr jetën, Shpirtin dhe paqen e Krishtit. Ai që vendoset në Krishtin dhe mbështetet në të nuk do të dështojë kurrë.
4. Mbi këtë siguri në rritje, Pali thotë se ai që beson në Zotin Jezu Krisht është shfajësuar nga Perëndia i shenjtë, i çliruar nga të gjitha mëkatet e tij, i pafajshëm në gjykimin e fundit dhe i pranuar si një anëtar në familjen shpirtërore të Perëndisë, i shartuar në trupin shpirtëror të Krishtit. Me pak fjalë, besimtari lidhet fort dhe përgjithmonë me Jezusin. Shpëtimi dhe shfajësimi i plotë arrihen nëpërmjet dëshmisë së besimit të tij, se ai është një mëkatar i justifikuar i pranuar nga Perëndia. Dëshmia nuk është një arsye për shpëtim, sepse justifikimi thelbësor arrihet vetëm me anë të besimit. Dëshmia realizon dhe thellon një justifikim të tillë që i jepet besimtarit, në mënyrë që shpëtimi i tij të bëhet i pjekur praktikisht dhe në mënyrë të prekshme. Shfajësimi dhe shpëtimi rrjedhin nga Krishti dhe arrihen nëpërmjet dëshmisë së besimtarit për Zotin e tij shpëtimtar.
5. Pas këtij treguesi të besimit në Dhjatën e Re dhe justifikimit të arritur vetëm me anë të hirit, Pali synon një goditje: nuk ka asnjë ndryshim midis një çifuti dhe një të krishteri nëse të dy besojnë në Krishtin dhe ripërtërihen nga hiri i tij. Ka vetëm një Zot, një Shpëtimtar dhe një Shpengues për të dy. Judenjtë nuk shpëtohen nga Abrahami apo Moisiu, por vetëm nga Jezusi. Shpëtimi i Krishtit, fuqia, jeta dhe dashuria e tij u përkasin si judenjve ashtu edhe të krishterëve në të njëjtën mënyrë. Nuk ka asnjë të kryqëzuar që e ka dhënë veten si shlyerje për të gjithë, përveç Qengjit të butë të Perëndisë që hoqi mëkatin e botës.
6. Pali e shprehu qartë se Jezusi është i pasur dhe i bën të gjithë ata që i luten atij partnerë në pasuritë e tij shpirtërore (Romakëve 10:12-13). Ai i jep Frymën e tij të Shenjtë, fuqinë e tij hyjnore dhe dashurinë e tij të përjetshme kujtdo që i lutet duke e derdhur zemrën e tij përpara Jezu Krishtit të gjallë personalisht, pa iu drejtuar shenjtorëve apo Virgjëreshës Mari. Pa lutjen tuaj për shpëtim, shenjtërim dhe shpengim, asgjë nuk ju ndodh. Hiri është i disponueshëm për të gjithë, por duhet ta kërkojmë atë (Joeli 3:5). Nëpërmjet lutjes, ne dëgjojmë zërin e Frymës së Shenjtë në ne duke thirrur: "Abba, Atë" (Romakëve 8:15-16).
ROMAKËVE 10:15
15 Dhe si do të predikojnë nëse nuk janë dërguar? Siç është shkruar: "Sa të bukura janë këmbët e atyre që predikojnë ungjillin e paqes, që sjellin lajme të mira!" 16 Por jo të gjithë i janë bindur ungjillit. Sepse Isaia thotë: "Zot, kush i ka besuar lajmit tonë?
Ky Shpirt na mëson t'i rrëfejmë mëkatet tona Qengjit të Perëndisë dhe ta falënderojmë për vdekjen, ringjalljen dhe gatishmërinë e tij për të na shpëtuar nga zemërimi i Perëndisë që po vjen.
Fryma e lutjes tek ne nuk është egoiste. Ai që beson në Krishtin lutet jo vetëm për vetveten, por edhe për të gjithë ata që Fryma ngushëlluese ia vë përpara. Në këtë mënyrë u lutën bijtë e Jakobit, në fillim të krishtërimit, për ata që po humbisnin ndër johebrenjtë; dhe në të njëjtën mënyrë duhet të lutemi ne sot si për çifutët ashtu edhe për muslimanët. Motivi i Frymës është një predikim veprues që lind nga vet Qengji i Perëndisë (Veprat 1:8; Zbulesa 5:6).
7. Apostulli Pal u shpjegoi besimtarëve në Krishtin prej bijve të Jakobit në Romë se si ta përhapnin ungjillin në praktikë, si ta mposhtnin ndjenjën e të qenit një popull i zgjedhur dhe se si Fryma e Shenjtë po i drejtonte ata të vepronin me maturi.
Si i thërret Zoti jobesimtarët nëse ata nuk besojnë në të? Si të besojnë në të nëse nuk kanë dëgjuar për të në detaje? Si të dëgjojnë për të pa një predikues besnik? Si mund të predikojë predikuesi nëse nuk është dërguar nga Krishti? Jo vetëm jobesimtarët janë të fajësuar, por edhe ata që nuk u treguan atyre të vërtetën e shpëtimit, të cilën e kishin përjetuar. Pali lëshon një psherëtimë ndërsa i referohet fjalës së Zotit drejtuar Isaias: "Sa të bukura janë mbi male këmbët e atyre që sjellin lajmin e mirë, që shpallin paqen, që sjellin lajme të mira për gjëra të mira, që shpallin shpëtimin." (Isaia 52:7)
Ky lajm i mirë, sipas mendjes së Palit, përmban një rrëfim se Jezusi jeton dhe mbretëron dhe shpëtimi i tij përhapet. Mbretëria e Perëndisë në Jezu Krishtin është arsyeja e brohoritjes së besimtarit. Pra, kush gëzon sot duke besuar se Krishti mbretëron dhe mbizotëron? Apo jemi bërë të gjithë dembelë dhe të lodhur në besimin tonë? Kush e beson sot përgjigjen e peticionit “Ardhtë mbretëria jote” dhe thotë: “Po Zot, mbretëria jote vjen në vendin tim”?
LUTJE: O At qiellor, ne të adhurojmë sepse e ngrite Jezusin në qiell dhe e bëre Zot të zotërve dhe Mbret të mbretërve. Na ndihmo të rrëfejmë, publikisht dhe me mençuri, ringjalljen e tij nga të vdekurit dhe uljen e tij me ty, që shkëndija e jetës së përjetshme të hyjë në zemrat e shumë dëgjuesve.
PYETJET:
- Cila është lidhja midis besimit dhe dëshmisë?
- Si kryhet përparimi gradual në mënyrë praktike me anë të besimit dhe dëshmisë sipas apostullit Pal?