Previous Lesson -- Next Lesson
a) Ο Ιησούς οδηγεί την μοιχαλίδα σε μετάνοια (Ιωάννης 4:1-26)
ΙΩΑΝΝΗΣ 4:1-6
1 Όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι πληροφορήθηκαν πως ο Ιησούς αποκτά περισσότερους οπαδούς από τον Ιωάννη και τους βαφτίζει 2 –αν και ο ίδιος ο Ιησούς δε βάφτιζε αλλά οι μαθητές του– 3 άφησε την Ιουδαία κι έφυγε πάλι για τη Γαλιλαία. 4 Έπρεπε όμως να περάσει από τη Σαμάρεια. 5 Έφτασε έτσι σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ, κοντά στο χωράφι που είχε δώσει ο Ιακώβ στο γιο του τον Ιωσήφ. 6 Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ. Ο Ιησούς, κουρασμένος από την πεζοπορία, κάθισε κοντά στο πηγάδι· ήταν γύρω στο μεσημέρι.
Ο ευαγγελιστής αποκαλεί τον Ιησού «Κύριο». Αυτός που βασιλεύει σαν Αιώνιος Βασιλιάς σ’ όλη την ιστορία. Τιμωρεί και δείχνει χάρη. Οδηγεί τους ανθρώπους και τους κρίνει. Αυτός είδε την δόξα Του και Τον τιμά με αυτόν τον τίτλο μεγαλοπρέπειας.
Οι Φαρισαίοι έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται, έτοιμοι για μάχη. Το κήρυγμα του Χριστού στην Ιουδαία ήταν μια λαμπρή επιτυχία. Κάλεσε τους ανθρώπους να μετανοήσουν, εξομολογούμενοι των αμαρτιών τους, όπως ο Βαπτιστής. Ήταν σαν να ανέλαβε την κατάσταση από τον Βαπτιστή (αν και ο ίδιος δεν βάπτιζε αλλά άφησε τους μαθητές του να το κάνει, αφού είχαν έρθει από τον κύκλο του Ιωάννη). Ο Ιησούς δίδαξε ότι το βάπτισμα με νερό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας συμβολισμός για το βάπτισμα εν πνεύματι. Ωστόσο, η ώρα Του δεν είχε έρθει και δεν βάπτιζε ο ίδιος.
Όταν η Φαρισαϊκή εχθρότητα αυξήθηκε, ο Ιησούς αναχώρησε βόρεια. Ζούσε σύμφωνα με το σχέδιο του Πατέρα. Η ώρα για ανοιχτή σύγκρουση με αυτούς τους νομικιστές δεν είχε έρθει. Ο Ιησούς προτίμησε να ταξιδέψει μέσα από την ορεινή χώρα και να μπει στην Σαμάρεια παίρνοντας τη σύντομη διαδρομή για Γαλιλαία.
Αυτοί οι Σαμαρείτες δεν ήταν μια αναγνωρισμένη ομάδα ανθρώπων στην Παλαιά Διαθήκη, αφού ήταν αναμεμειγμένο πλήθος με λίγο Ισραηλιτικό αίμα. Όταν οι Ασσύριοι εισέβαλαν στην Σαμάρεια το 722 π.Χ. και εξόρισαν το μεγαλύτερο μέρος του καρπού του Αβραάμ στην Μεσοποταμία, εγκατέστησαν και άλλες ομάδες στην Σαμάρεια. Έτσι προέκυψε το ανακάτεμα το οποίο οδήγησε επίσης σε μια ανάμειξη πιστεύω.
Ο Ιησούς ήρθε στη Συχάρ δίπλα στην Συχέμ, το κέντρο για τους αρχικούς Πατριάρχες. Ήταν επίσης ο τόπος της διαθήκης του Ιησού του Ναυί με τον λαό και τον Θεό (Γένεση 12:6 και Ιησούς του Ναυί 8:30-35). Υπήρχε ένα αρχαίο πηγάδι εκεί κοντά που θεωρούνταν ότι ήταν του Ιακώβ. (Γένεση 33:19). Τα κόκαλα του Ιωσήφ ήταν θαμμένα κάπου κοντά στην Ναμπλούς (Ιησούς του Ναυί 24:32). Αυτή η περιοχή έγινε το αντικείμενο ιστορικής εστίασης στην Παλαιά Διαθήκη.
Ο Ιησούς κάθισε δίπλα στο πηγάδι, κουρασμένος από το μακρύ περπάτημα και τη ζέστη του μεσημεριού. Ήταν ένας αληθινός άνθρωπος, κουρασμένος και διψασμένος, ούτε ένα πνεύμα ή μια εμφάνιση του Θεού – ένας άνθρωπος με όλα τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης αδυναμίας.
ΙΩΑΝΝΗΣ 4:7-15
7-8 Οι μαθητές του είχαν πάει στην πόλη ν’ αγοράσουν τρόφιμα. Έρχεται τότε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιησούς της λέει: «Δώσ’ μου να πιώ». 9 Εκείνη τού απάντησε: «Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πώς μπορείς να μου ζητάς να σου δώσω νερό να πιείς;» –επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες. 10 Ο Ιησούς της απάντησε: «Αν ήξερες τη δωρεά του Θεού και ποιος είν’ αυτός που σου λέει “δώσ’ μου να πιώ”, τότε εσύ θα του ζητούσες κι εκείνος θα σου έδινε ζωντανό νερό». 11 Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε καν κουβά, και το πηγάδι είναι βαθύ· από πού, λοιπόν, το ’χεις το τρεχούμενο νερό; 12 Αυτό το πηγάδι μάς το χάρισε ο προπάτοράς μας ο Ιακώβ· ήπιε απ’ αυτό ο ίδιος και οι γιοι του και τα ζωντανά του. Μήπως εσύ είσαι ανώτερος απ’ αυτόν;» 13 Ο Ιησούς της απάντησε: «Όποιος πίνει απ’ αυτό το νερό θα διψάσει πάλι· 14 όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θ’ αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας». 15 Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, δώσ’ μου αυτό το νερό για να μη διψάω, κι ούτε να έρχομαι ως εδώ για να το παίρνω».
Ενώ ο Ιησούς στεκόταν δίπλα στο πηγάδι, μια Σαμαρείτισσα πλησίασε για να βγάλει νερό. Δεν ήρθε ούτε το πρωί ούτε το βράδυ όπως οι άλλες γυναίκες αλλά το μεσημέρι. Δεν επιθυμούσε να συναντήσει κανέναν. Εξαιτίας της κακής της φήμης περιφρονούνταν από όλους όπου πήγαινε. Ο Ιησούς μπορούσε να διακρίνει την προβληματισμένη της καρδιά από μακριά, και αισθάνθηκε τη δίψα της για εξαγνισμό. Αποφάσισε να την βοηθήσει. Δεν ανέφερε τις Δέκα Εντολές, ούτε την περιφρόνησε, αντίθετα της ζήτησε λίγο νερό. Την θεώρησε σαν κάποια που αξίζει να του προσφέρει κάτι να πιει. Αλλά όταν αυτή τον αναγνώρισε ότι ήταν Εβραίος, δίστασε. Επειδή υπήρχε ένα χάσμα ανάμεσα στο λαό της και τον δικό του. Σε σημείο που καμιά πλευρά δε θα άγγιζε τα σκεύη της άλλης με το φόβο της μόλυνσης. Ο Ιησούς, ωστόσο, συμπεριφέρονταν σαν να μην υπήρχε κανένα εμπόδιο τελετουργικού ανάμεσα τους, τιμώντας της με το αίτημα του.
Ο σκοπός του Χριστού ήταν να προκαλέσει μια δίψα για τον Θεό σ’ αυτή την αμαρτωλή. Καθώς η τοποθεσία ήταν ένα πηγάδι, ταίριαζε να μιλήσει για το νερό. Αυτό ξύπνησε μια επιθυμία μέσα της για το δώρο του Θεού. Εκείνος έθεσε μπροστά της την αγάπη του Θεού σαν σκοπό. Δεν ήταν κρίση που την περίμενε για όλεθρο αλλά ήταν το δώρο του Θεού που ήταν προετοιμασμένο για αυτήν με χάρη. Τι υπέροχο θαύμα.
Η χάρη δεν έρχεται αυθόρμητα από τον άνεμο αλλά έρχεται στο πρόσωπο του Ιησού μόνο. Αυτός είναι ο δωρητής των ταλέντων και της θείας χάρης. Ωστόσο, η γυναίκα τον είδε σαν ένα συνηθισμένο άνδρα. Η δόξα του Χριστού ήταν ακόμη κρυμμένη από τα μάτια της, αλλά η αγνή αγάπη του έλαμπε καθαρά μπροστά της. Της είπε ότι το ζωντανό νερό ήταν στην κατοχή Του. Το ουράνιο νερό που προσφέρει, σβήνει την δίψα της ψυχής. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν αγάπη και αλήθεια και θέλουν να επιστρέψουν στον Θεό. Αυτός που έρχεται στον Ιησού ξεδιψάει.
Ο Ιησούς προσφέρει το δώρο του Θεού σε εκείνους που το ζητούν. Πρέπει να ομολογήσουμε την ανάγκη μας, όπως ακριβώς ο Ιησούς έκφρασε την ανάγκη του για νερό. Όποιος δε σκύψει το κεφάλι του και ζητήσει, δε θα λάβει το ουράνιο νερό που προσφέρεται δωρεάν.
Η γυναίκα δεν μπόρεσε να καταλάβει τον Ιησού. Του απάντησε με πρακτικούς όρους, «Δεν έχεις κουβά για να αντλήσεις νερό και το πηγάδι είναι βαθύ, έτσι πώς μπορείς να μου δώσεις νερό;» Την ίδια στιγμή ήταν μπερδεμένη καθώς βίωνε την καλοσύνη του Ιησού και την αγάπη Του. Αντίθετα με τους γείτονες της δεν την περιφρονούσε. Ήταν μακριά της εξαιτίας του μεγαλείου Του, αλλά την αγαπούσε μέσα στα πλαίσια της αγιότητας του. Ποτέ δεν είχε συναντήσει ένα άνδρα τόσο αγνό όπως αυτόν. Έτσι ρώτησε, «Μήπως εσύ είσαι ανώτερος από τον πατέρα μας τον Ιακώβ; Σκοπεύεις να κάνεις κάποιο θαύμα και να μας δώσεις ένα καινούριο πηγάδι;» Ο Ιησούς απάντησε εξηγώντας ότι δεν έχει το γήινο νερό στο μυαλό Του αφού όποιος σβήνει τη δίψα του με φυσικό νερό θα διψάσει ξανά. Το σώμα απλά απορροφά το νερό και το αποβάλλει.
Ωστόσο, ο Ιησούς μας δίνει ζωντανό νερό, και σβήνει κάθε πνευματική δίψα. Οι Χριστιανοί αναζητούν τον Θεό και Τον βρίσκουν. Δεν είναι φιλόσοφοι που σκέφτονται την αλήθεια χωρίς να την φτάνουν ποτέ. Ο Θεός τους βρήκε. Τον γνωρίζουν ουσιαστικά. Η αγάπη Του πάντα μας είναι αρκετή. Η αποκάλυψη Του ποτέ δεν γίνεται κουραστική ή ξεπερασμένη αλλά πάντα αναβλύζει. Η ανανεωμένη καθημερινή καθαρή γνώση του Θεού δεν είναι απλά μια σκέψη αλλά δύναμη, ζωή, φως και ειρήνη. Το Άγιο Πνεύμα είναι το θεϊκό δώρο του ουράνιου νερού.
Τρεις φορές ο Ιησούς επαναλαμβάνει την διαβεβαίωση ότι μόνο Αυτός είναι ο δωρητής του ζωντανού νερού. Καμιά θρησκεία ή κόμμα, καμία συγγένεια ή φιλία δε μπορεί να σβήσει την δίψα της ψυχής σου. Μόνο ο Ιησούς ο Σωτήρας σου μπορεί.
Όποιος δέχεται το δώρο του Θεού, μεταμορφώνεται. Ο διψασμένος γίνεται πηγή νερού που ξεχειλίζει για να ευλογήσει τους άλλους, δίνοντας τους χάρη, χαρά και αγάπη μαζί με τους άλλους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Μένοντας μέσα στον Χριστό, λαμβάνουμε τη μια δωρεά πάνω στην άλλη ενώ γίνεται ο ίδιος το δώρο του Θεού σε πολλούς.
Η γυναίκα αισθάνθηκε ότι ο Ιησούς ήταν γνήσιος στη συζήτηση του μαζί της και δεν ήταν κάποιος μάγος. Αυτή Τον ρώτησε για εκείνο το ζωντανό νερό. Ομολόγησε την ανάγκη της αλλά συνέχισε να σκέφτεται ότι ο Ιησούς ακόμη μιλούσε για το γήινο νερό. Φαντάστηκε ότι όταν λάβει εκείνο το νερό, δε θα χρειάζεται πια να μεταφέρει σκεύος πάνω στο κεφάλι της και να ανακατεύεται με εκείνους που την περιφρονούν.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, δωρητή του ζωντανού νερού, σβήσε την δίψα μας για γνώση και αγάπη. Συγχώρεσε την εξαχρείωση μας. Καθάρισε μας από κάθε κηλίδα, έτσι ώστε το Άγιο Πνεύμα να κατέβει πάνω μας και να μείνει μαζί μας για πάντα. Μακάρι να γίνουμε πηγές νερού ώστε πολλοί να μπορούν να πιούν από το ξεχείλισμα του Πνεύματος σου που είναι ξεχυμένο μέσα στις καρδιές μας. Δίδαξε μας πραότητα, προσευχή, αγάπη και πίστη.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποιο είναι το δώρο που μας δίνει ο Ιησούς; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;