Previous Lesson -- Next Lesson
g) Η Βλασφημία Ενάντια στο Άγιο Πνεύμα (Ματθαιοσ 12:22-37)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 12:22-24
22 Τότε του έφεραν ένα δαιμονισμένο τυφλό και κωφάλαλο και τον θεράπευσε· κι ο τυφλός και κωφάλαλος άρχισε να μιλάει και να βλέπει. 23 Όλοι έμειναν κατάπληκτοι κι έλεγαν: «Μήπως αυτός είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του Δαβίδ;» 24 Οι Φαρισαίοι όμως όταν τους άκουσαν, είπαν: «Αυτός δε διώχνει τα δαιμόνια αλλιώς, παρά με τη δύναμη του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων». (Μάρκος 3:22-37, Λουκάς 11:14-23, Ιωάννης 7:42)
Ο Χριστός σταδιακά αποκάλυψε την εξουσία Του. Η περίπτωση του άνδρα που έφεραν σε Εκείνον δεν ήταν τυχαία. Ήταν δαιμονισμένος και ωστόσο, μόλις τον έφεραν στον Παντοδύναμο Χριστό, θεραπεύτηκε μόνο με ένα λόγο του Ιησού ο οποίος ήταν γεμάτος αγάπη και φιλευσπλαχνία. Υπάρχουν πολλοί δαίμονες που ψάχνουν να αποδυναμώσουν και να καταστρέψουν τον άνθρωπο. Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ψευδούς ευσέβειας. Οι Φαρισαίοι ήταν τόσο απορροφημένοι από τις εξωτερικές θρησκευτικές τους πρακτικές ώστε προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τον Θεό μέσω των προσφορών τους και μέσω της αυστηρής προσκόλλησης σε θρησκευτικούς νόμους και παραδόσεις. Έχασαν την συμπόνοια τους για τους αδύναμους και τους φτωχούς και αφέθηκαν στην πνευματική αλαζονεία η οποία προέρχεται από τον ίδιο τον Σατανά. Γιατί όποιος θεωρεί τον εαυτό του πιο δίκαιο από τους υπόλοιπους στην πραγματικότητα είναι τυφλός και δεν έχει επίγνωση της δικής του κακίας. Αλλά εκείνος που αποκτά πνευματική ενόραση από τον Ιησού συντρίβεται, μετανοεί και ελευθερώνεται από την υπερηφάνεια.
Οι Φαρισαίοι υποκρίνονταν ότι είχαν περισσότερη γνώση και ζήλο για τον θείο νόμο από ότι οι άλλοι άνθρωποι. Ωστόσο, ήταν οι πιο επίμονοι εχθροί του Χριστού και της διδασκαλίας Του. Ήταν υπερήφανοι για την φήμη που είχαν ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η φήμη έτρεφε την υπερηφάνεια τους, στήριζε τη δύναμη τους και γέμιζε τα πορτοφόλια τους. Όταν άκουγαν τους ανθρώπους να λένε, «Μπορεί να είναι αυτός ο Υιός του Δαβίδ;» θύμωναν με αυτή την φράση παρά με το ίδιο θαύμα. Ζήλευαν τον Χριστό και φοβόντουσαν ότι όσο αυξάνονταν η εκτίμηση του λαού για Εκείνον, τόσο θα ελαττώνονταν η εκτίμηση τους για εκείνους. Τον φθονούσαν, όπως ο Σαούλ φθονούσε τον Δαβίδ εξαιτίας όσων τραγουδούσαν οι γυναίκες για αυτόν. (Α’ Σαμουήλ 18: 7-8).
Οι σεμνοί και ταπεινοί άνθρωποι ένιωθαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Υιός του Δαβίδ, ο υποσχεμένος Μεσσίας. Αλλά οι Φαρισαίοι δεν χαίρονταν με την θεραπεία του τυφλού και κωφάλαλου ανθρώπου. Καταριόταν τον Χριστό, υπονοώντας ότι υπήρχε κάποια συμφωνία μεταξύ Εκείνου και του αρχηγού των δαιμονίων. Εφαρμόζοντας την αυτοδικαίωση τους έγιναν σκληρόκαρδοι. Νόμιζαν ότι υπηρετούσαν τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα εναντιώνονταν στο Άγιο Πνεύμα Του. Επεδίωκαν να τηρούν τον νόμο αλλά ενεργώντας έτσι στερούνταν αγάπη και έλεος. Όλη η λατρεία τους έγινε σατανική, επειδή ο Σατανάς ο ίδιος μεταμορφώνεται σε άγγελο φωτός αν και είναι ο άρχοντας του σκοταδιού.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ουράνιε Πατέρα, σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας επειδή ο Υιός Σου ο Ιησούς θεράπευσε όλους τους αρρώστους, τους κωφάλαλους, τους τυφλούς και τους δαιμονισμένους που έρχονταν σ’ Αυτόν. Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της αγάπης Σου. Παρακαλούμε, συγχώρησε μας που δεν ασχολούμαστε πραγματικά με τους άλλους, τα προβλήματα και τις θλίψεις τους. Ας μη χαιρόμαστε όταν είναι θυμωμένοι ή ενοχλημένοι. Γέμισε μας με αγάπη και υπομονή ώστε να μπορούμε να νιώθουμε τις ανάγκες των φίλων μας και να λάβουμε από εσένα δύναμη και βοήθεια. Δείξε έλεος με εκείνους που είναι πνευματικά κωφοί και τυφλοί, γιατί μπορεί να είναι κυριευμένοι από ακάθαρτα πνεύματα. Μόνο λίγοι από εκείνους ενδιαφέρονται για την πνευματική τους κατάσταση. Βοήθησε μας να ενισχύσουμε και να ενθαρρύνουμε όλους εκείνους που λαχταρούν τη σωτηρία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί οι αρχηγοί των Ιουδαίων κατηγόρησαν τον Ιησού ότι έβγαζε δαιμόνια μέσω του άρχοντα των δαιμόνων;