Previous Lesson -- Next Lesson
a) Η απάντηση του Ιησού στους Μαθητές του Βαπτιστή (Ματθαιοσ 11:2-29)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 11:2-6
2 Ο Ιωάννης, που βρισκόταν στη φυλακή, άκουσε για τα έργα του Χριστού, κι έστειλε δύο από τους μαθητές του 3 να τον ρωτήσουν: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας που πρόκειται να έρθει ή να περιμένουμε κανέναν άλλο;» 4 Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: «Να πάτε και να πείτε στον Ιωάννη αυτά που ακούτε και βλέπετε: 5 Τυφλοί ξαναβλέπουν και κουτσοί περπατούν, λεπροί καθαρίζονται και κουφοί ακούν, νεκροί ανασταίνονται και φτωχοί ακούνε το χαρμόσυνο άγγελμα. 6 Και μακάριος είναι όποιος δε χάσει την εμπιστοσύνη του σ’ εμένα». (Μαλαχίας 3:1· Ησαΐας 35:5-6, 31:1· Λουκάς 7:18-23)
Αφού ο Χριστός έστειλε τους αγγελιοφόρους Του σε πόλεις και χωριά, τους ακολούθησε, εδραίωσε το έργο τους, ολοκλήρωσε τις υπηρεσίες τους, και βοήθησε τους ακροατές τους να μείνουν σταθεροί στο ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών. Έτσι έγινε ξακουστός παντού. Ταυτόχρονα, άρχισαν να ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλο: «Αυτός είναι ο υποσχεμένος προφήτης που έστειλε ο Θεός; Διότι έχει κάνει υπέροχα θαύματα όπως ο ερχόμενος Μεσσίας, καθώς κανείς άλλος δεν μπορεί να αναστήσει νεκρούς εκτός από Αυτόν».
Η διακονία συνεχίστηκε, μολονότι ο Ιωάννης ήταν στη φυλακή, και αυτό δεν του πρόσθεσε θλίψη, αλλά μεγάλη παρηγοριά στα δεσμά του. Τίποτα δεν είναι πιο παρηγορητικό για τον λαό του Θεού που βρίσκεται σε θλίψη, από το να ακούει για "τα έργα του Χριστού"– ειδικά όταν τα βιώνουν μέσα στην ψυχή τους. Αυτό μπορεί να μετατρέψει μια φυλακή σε παλάτι. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Χριστός θα μεταφέρει την αλήθεια της αγάπης Του σε όσους βρίσκονται σε δύσκολη θέση και θα φέρει ειρήνη στη συνείδησή τους. Ο Ιωάννης δεν μπορούσε να δει με τα μάτια του τα έργα του Χριστού, αλλά άκουσε γι’ αυτά με ευχαρίστηση. Μακάριοι όσοι δεν είδαν, αλλά μόνο άκουσαν, και όμως πίστεψαν.
Ο Ιωάννης, ενώ βρισκόταν στη σκοτεινή φυλακή, άκουσε για τον Χριστό. Περίμενε να έρθει ο Χριστός να τον απελευθερώσει με θαύμα, αφού ο Ιωάννης είχε προετοιμάσει την οδό Του μέσω της πρόσκλησης του για μετάνοια. Ήταν ο πιο αγαπητός του φίλος, και είχε υποφέρει άδικα στη φυλακή για χάρη της αλήθειας. Ανυπομονούσε για την καταστροφή των άδικων άρχων μέσω του θριάμβου της μεγάλης βασιλείας των ουρανών. Αλλά, παρά τη μακρά αναμονή του, ο Ιησούς δεν ήρθε, και ο Ιωάννης ήταν ακόμη δεμένος, θλιμμένος και μόνος στη φυλακή.
Ο Ιωάννης άρχισε να αμφιβάλλει για τη δύναμη και τη θεία φύση του Χριστού, έτσι έστειλε δύο από τους μαθητές του να Τον ρωτήσουν, "Είσαι ο υποσχεμένος Μεσσίας, ή όχι;" Ο Χριστός, όμως, δεν του απάντησε άμεσα, αλλά τον παρέπεμψε στην προφητεία που αναφέρεται στο κεφάλαιο 35:5-6 του Ησαΐα εξηγώντας του ότι ο υποσχεμένος υπηρέτης του Θεού έχει έρθει, και ότι θα σώσει πολλούς από ασθένειες, την αμαρτία και τον θάνατο. Τα μοναδικά Του έργα αποτέλεσαν τη χωρίς απάντηση απόδειξη ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας.
Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ιωάννης έστειλε αυτή την ερώτηση στον Ιησού για προσωπική του ικανοποίηση. Είναι αλήθεια ότι είχε δώσει μια εξαιρετική μαρτυρία για τον Χριστό. Τον είχε διακηρύξει ως τον «Υιό του Θεού» (Ιωάννης 1:34), τον «Αμνό του Θεού» (Ιωάννης 1:29), «Αυτόν που βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα» (Ιωάννης 1:33) και «απεσταλμένο του Θεού» (Ιωάννης 3:34), πράγματα σπουδαία για Χριστό. Αλλά ήθελε να είναι πιο σίγουρος ότι Αυτός, ο Ιησούς, ήταν ο Μεσσίας ο Υποσχεμένος εδώ και τόσο πολύ καιρό και τον οποίον περίμεναν πολλοί.
Ο Ιωάννης περίμενε έναν θρησκευτικό, πολιτικό βασιλιά ο οποίος, με την εξουσία του, θα εξάλειφε την αδικία που επικρατούσε στον κόσμο και θα ελευθέρωνε τους διωκόμενους ακολούθους του Θεού. Αλλά ο Χριστός δεν θα χρησιμοποιούσε ένα τσεκούρι για να κόψει τα άχρηστα ή επικίνδυνα δέντρα. Έσωσε τους πλανεμένους, θεράπευσε τους αδύναμους και φύτευσε ελπίδα στις καρδιές εκείνων που αμφέβαλλαν. Δεν ήλθε με πολιτική εξουσία με σκοπό να τιμωρήσει τους πλανεμένους, αλλά ως ο πράος Αμνός του Θεού ο οποίος θα αφαιρούσε τις αμαρτίες των αμαρτωλών.
Η αμφιβολία του Ιωάννη μπορεί να προήλθε από τις παρούσες συνθήκες του. Ήταν φυλακισμένος και μπορούσε να μπει σε πειρασμό να σκεφτεί ότι αν ο Ιησούς ήταν πράγματι ο Μεσσίας, γιατί αυτός, ο φίλος του και πρόδρομος του, είχε υποστεί αυτή την ταλαιπωρία; Γιατί είχε αφεθεί τόσο πολύν καιρό σ' αυτή τη φυλακή, και γιατί ο Ιησούς ποτέ δεν τον είχε επισκεφθεί, ούτε είχε στείλει σ' αυτόν κάποια ειδοποίηση ούτε είχε ρωτήσει γι' αυτόν; Γιατί δεν έκανε τίποτα για να ελαφρύνει ή να επιταχύνει την φυλάκισή του; Αναμφίβολα υπήρχε ένας καλός λόγος για τον οποίο ο Κύριός μας Ιησούς δεν πήγε στον Ιωάννη στη φυλακή. Μπορεί να υπήρξε κάποια συμφωνία μεταξύ τους. Αλλά ο Ιωάννης μπορεί να το ερμήνευσε ως παραμέληση, και ίσως ήταν ένα σοκ για την πίστη του στον Χριστό.
Άλλοι πιστεύουν ότι ο Ιωάννης έστειλε τους μαθητές του στον Χριστό με αυτήν την ερώτηση, όχι τόσο για τη δική του ικανοποίηση αλλά για τη δική τους. Παρατήρησε ότι, αν και ήταν αιχμάλωτος, έμειναν μαζί του, τον παρακολουθούσαν και ήταν έτοιμοι να λάβουν οδηγίες από αυτόν. Τον αγαπούσαν και δεν τον άφηναν. Ο Ιωάννης ήταν, από την αρχή, έτοιμος να παραδώσει τους μαθητές του στον Χριστό, όπως κάνει ένας δάσκαλος με τους μαθητές που πηγαίνουν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην τριτοβάθμια. Ίσως προέβλεψε ότι πλησίαζε ο θάνατός του, και γι' αυτό έστελνε τους μαθητές του να γνωρίσουν καλύτερα τον Χριστό, υπό την κηδεμονία του οποίου έπρεπε να τους αφήσει.
Ο Ιωάννης έπρεπε να αλλάξει το κέντρο της σκέψης του για να καταλάβει ότι ο Χριστός είναι αγάπη και, ως ο τέλειος Αμνός του Θεού, θα υπέφερε πρόθυμα και θα πέθαινε για να λυτρώσει τον αμαρτωλό κόσμο. Αυτός ο νέος τρόπος σκέψης ήταν ένα δύσκολο μάθημα για τον Ιωάννη. Δεν ήταν σύμφωνος με το πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης, όπως την είχαν κατανοήσει και διδάξει οι Ιουδαίοι. Η αγάπη του Θεού εμφανίστηκε μεγαλόψυχα στο πρόσωπο του Χριστού, με ταπεινοφροσύνη και πραότητα - όχι με κυριαρχία, ούτε βία, ούτε δικτατορία.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Άγιε Θεέ μας, είσαι η γεμάτη ελεημοσύνη αγάπη. Σε λατρεύουμε και Σε παρακαλούμε να χύσεις την αγάπη Σου στις καρδιές μας για να βαδίζουμε χαρούμενα, ταπεινά και υπομονετικά Βοήθησέ μας να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα του Χριστού μέσα στον άνθρωπο Ιησού και να Τον ακολουθήσουμε μέχρι θανάτου, ώστε να γεμίσουμε με τις αρετές Του και να γίνουμε άγιοι και άμεμπτοι μέσα από την αγιότητα. Ενίσχυσέ μας ώστε να μην αμφιβάλλουμε για σένα όταν έρθουμε σε στενοχώρια, αλλά να μείνουμε μέσα σε Σένα σε όλες τις περιστάσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί ο Ιησούς δεν απελευθέρωσε τον Βαπτιστή από τη φυλακή;