Previous Lesson -- Next Lesson
1. Hyrja e Librit dhe Premtimi i Fundit i Krishtit (Veprat 1:1-8)
VEPRAT 1:6-8
6 Prandaj, kur u mblodhën, e pyetën duke thënë: "Zot, a do ta rivendosësh mbretërinë e Izraelit në këtë kohë?". 7 Dhe ai u tha atyre: “Nuk ju takon juve të njihni kohët ose stinët që Ati ka vënë në autoritetin e tij. 8 Por ju do të merrni fuqi kur Fryma e Shenjtë të ketë ardhur mbi ju; dhe ju do të jeni dëshmitarë e mi në Jeruzalem, në gjithë Judenë, në Samari dhe deri në skajet e dheut".
Dishepujt nuk e kishin marrë ende Frymën e Shenjtë kur erdhën me këtë çështje tokësore politike te Jezusi, ndërsa ende mendonin për patriotizmin e tyre hebre dhe pozicionin e tyre në Jeruzalem. Ata imagjinuan se Mbreti Krisht që u ringjall prej së vdekurish do të mbretëronte me lavdi dhe madhështi dhe do të sundonte prej andej të gjithë popujt. Gjëja e habitshme është se Krishti nuk e hodhi poshtë këtë pyetje, por konfirmoi mbretërinë hyjnore që do të vinte pa asnjë dyshim. Megjithatë, ai u sqaroi apostujve të tij se kjo mbretëri qiellore nuk do të ngrihej sipas imagjinatës së tyre njerëzore dhe në kohën e tyre të tanishme.
Perëndia ka një plan të veçantë. Ai pa historinë e popujve përpara tij nga përjetësia dhe i dha çdo fisi dhe kombi një kohë për pendim të sinqertë dhe besim të gjallë. Ai përcaktoi edhe kohën e durimit të tij. Por kjo rrjedhë e përcaktuar e historisë nuk qëndron para nesh si një fat shkatërrues dhe një dekret hyjnor i frikshëm, sepse jemi të vetëdijshëm se Ati ynë përcaktoi rrjedhën e kohëve të shkruara dhe e dimë se dashuria e tij i bëri dhe i bën mirë botës. Për shkak se dashuria e tij zotëron kohërat, ne nuk kemi frikë nga asgjë. Ati ynë është Sunduesi dhe Autoriteti i vërtetë. Të gjitha veprimet revolucionare dhe grumbullime armësh janë të paefektshme dhe nuk mund të ndryshojnë zbatimin e planit të tij, sepse mbretëria e tij do të vijë jo vetëm shpirtërisht dhe në fshehtësi, por e dukshme, e lavdishme dhe e fuqishme. Ky autoritet i Perëndisë është ndërtuar mbi dashurinë dhe të vërtetën dhe jo mbi shpërfilljen dhe padrejtësinë. Ai që e njeh Perëndinë si Atë, gëzohet për të ardhmen.
Krishti i fshiu të gjitha mendimet politike nga mendjet e dishepujve të tij dhe i përgatiti ndjekësit e tij për Premtimin thelbësor të Atit, duke e quajtur përmbushjen e tij "marrja e fuqisë". A e kupton se je i dobët dhe se do të vdesësh si të gjithë njerëzit, sepse je një i vdekshëm i marrë, i shëmtuar, i lig në krahasim me lavdinë, shenjtërinë dhe mençurinë e Perëndisë? Fuqia e tij nuk zbret mbi një njeri natyral dhe ju nuk mund ta përmirësoni veten vetë, sepse jeni të dobët si të gjithë njerëzit dhe skllevër të mëkatit. Puna e parë e Krishtit për ngritjen e mbretërisë së tij të fshehur është t'u japë fuqi pasuesve të tij. Fjala greke fuqi do të thotë "dinamit". Fuqia e Perëndisë shpërthen zemrat tona të gurta, vendos në ne zemrat e mëshirshme dhe mposht mendjet tona të vështira që të mund të mendojmë për gjërat e Perëndisë. Dhurata qiellore e Perëndisë për ata që besojnë në Krishtin është fuqia e tij e veçantë me të cilën ai krijoi botët dhe që është e dukshme në Jezusin.
A e keni marr fuqinë e Perëndisë, apo jeni ende të vdekur në mëkat? A jetoni në dashurinë e Atit dhe a mund t'i bëni të gjitha gjërat nëpërmjet atij që ju ka shpëtuar? Forca e tij përsoset në dobësinë tuaj dhe lutja e efektshme dhe e zjarrtë e një njeriu të drejtë sjell shumë dobi.
Fuqia e Perëndisë nuk është një mister. Është vetë Fuqia e Shenjtë, e cila është nga përjetësia në përjetësi, një nga tre Personat në një Perëndi, që është i denjë për adhurimin dhe angazhimin tonë. Ne e adhurojmë këtë Shpirt hyjnor me plot gëzim e mirënjohje dhe lavdërojmë këtë dritë të Atit dhe të Birit, sepse ai me të vërtetë banoi në ne të varfërit, na konfirmoi shpëtimin tonë në Krishtin dhe na hapi sytë e brendshëm ndaj realitetit të Perëndisë. Ai është Ati ynë qiellor. Asnjë njeri i natyrshëm nuk e ka këtë esencë hyjnore në mënyrë spontane në vetvete, por ajo vjen jashtë botës sonë dhe ndriçon ata që e duan Krishtin, duke i mbushur me jetën, dashurinë dhe paqen e tij.
Askush nuk mund ta quajë Krishtin "Zot" përveç atij që udhëhiqet nga Fryma e së vërtetës, që vendos tek ne besimin e vërtetë. Fryma e Birit na hap gojën dhe na mëson të flasim gjuhën qiellore. Ai na nxit të themi: “Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt. Ardhtë mbretëria jote. U bëftë vullneti yt në tokë ashtu si në qiell.” A jeni të hapur ndaj këtij Shpirti të mirë? Ai është i pranishëm dhe është i vendosur t'ju mbushë.
Fryma e Shenjtë u mundësoi apostujve të paaftë të kuptonin Krishtin në hyjninë e tij. Ai krijoi besim tek ata, i udhëhoqi të dëshmonin të vërtetën e tij me fjalët e tyre dhe i fuqizoi të bënin vullnetin e tij me përulësi. Fryma e Shenjtë na bën dëshmitarë të Krishtit. Nuk është e nevojshme që të nxjerrim në pah ripërtëritjen tonë dhe të përpiqemi në lindjen tonë të dytë, por të tregojmë Shpëtimtarin dhe Përtëritësin tonë, të rrëfejmë prishjen tonë, të dëshmojmë për fuqinë e Jezusit për të na falur mëkatet tona, t'u tregojmë të gjithë njerëzve se ai i cili lindi nga Fryma e Shenjtë është Biri i vërtetë i Perëndisë që na shenjtëroi me gjakun e tij dhe na fuqizon me Frymën e tij, na mëson dhe besojmë se Zoti Jezus ndryshon shumë persona sot me Frymën e ungjillit të tij, dëbon shpirtrat e këqij prej tyre me anë të fjalës së tij dhe e ndërton mbretërinë e tij me zemra të thyera. Vlen të përmendet se shehidi(shahid) arab do të thotë "dëshmitar" dhe "dëshmor". Le të mos çuditemi nëse shpirti i kësaj bote ngrihet kundër nesh, pasi ai tashmë e ka kryqëzuar Zotin tonë.
Ngritja e Frymës së Perëndisë filloi në Jeruzalem. Ai kaloi si zjarr nëpër Jude, arriti në Samari, përparoi në Antioki dhe mbuloi Azinë e Vogël. Në të njëjtën kohë, ajo u përhap në Afrikën e Veriut, Etiopi dhe Irak, hyri në Greqi dhe pushtoi kryeqytetin Romën. Luka, ungjilltari njohu rrjedhën e zjarrit të dashurisë së Perëndisë dhe e regjistroi atë në librin e tij. Tani, ne vendosim, në emër të Perëndisë, pishtarin e ungjillit në dorën tuaj dhe ju themi: “Ndriçoni mjedisin tuaj me dashurinë e Birit të Perëndisë, sepse ju jeni drita e botës. Por së pari shqyrtoni veten: a e keni marr fuqinë e Perëndisë? A banon Fryma e Shenjtë në ju? Përndryshe, prisni Premtimin e Atit dhe kërkoni atë me lutje në ungjill, ku do ta gjeni të vendosur dhe të hapur para jush.
LUTJE: O Atë, ne të adhurojmë dhe të duam, sepse ti na bëre, me vdekjen e Birit tënd, fëmijët e tu për lavdinë tënde të përmbushur në ne nëpërmjet Shpirtit tënd të Shenjtë. Na mbaj në dashurinë tënde. Ti je Ati ynë. Përkushtohemi me mirënjohje, duke të kërkuar që të na mbushësh me Frymën tënde të Shenjtë që përreth nesh të ndriçohet në emër të Krishtit.
PYETJA:
- Kush është Fryma e Shenjtë? Dhe cili është plani i tij?