Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
5. İmansızlık Nedeni (Yuhanna 5:41-47)
YUHANNA 5:41-44
41 “İnsanlardan övgü kabul etmiyorum. 42 Ama ben sizi bilirim, içinizde Tanrı sevgisi yoktur. 43 Ben Babam’ın adına geldim, ama beni kabul etmiyorsunuz. Oysa başka birisi kendi adına gelirse, onu kabul edeceksiniz. 44 Birbirinizden övgüler kabul ediyor; ama tek olan Tanrı’nın övgüsünü kazanmaya çalışmıyorsunuz. Bu durumda nasıl iman edebilirsiniz?”
İsa, düşmanlarının maskesini yırtıp onlara yüreklerinin gerçek halini, ruhsal geleceklerini ve bozuk ahlaklarının bir simgesi olan kirli niyetlerini gösterdi.
İsa asla kibirlenmedi, halkın ya da önderlerin alkışına, desteğine ihtiyacı yoktu O’nun; çünkü Baba tarafından gönderildiğini biliyordu. O’nun bu kesin bilgisi, hizmetinin fiziksel başarısına bağlı değildi. Ne zaman birisi O’nu onurlandırsa, bu onuru Babası’na veriyordu. O bize, “Rab İsa, adın kutsal olsun!” diye dua etmesini öğretmedi; tersine tüm yüceliği ve onuru Babası’na verdi, tüm Mesih imanlılarına şöyle dua etmelerini öğretti: “Göklerdeki Babamız, adın kutsansın, egemenliğin gelsin, gökte olduğu gibi yeryüzünde de istemin gerçekleşsin.” Mesih asla kendi hakkını, menfaatini aramadı, kendi yararını bir tarafa bırakarak sürekli Babası’nı yüceltti. Tanrı’nın hakkını korumak için gösterdiği kıskançlık “O’nu yedi bitirdi.”
Gerek yaratılış eyleminde, gerekse kurtarışta Allah’ın sevgisi temel nedendir. Bu sevgi Kutsal Üçlüğün özünü oluşturduğu gibi Yasa’nın da doruğudur. Bu sevginin belirtilerinden biri, ona sahip olan kişinin kendisini değil, başkalarını düşünmesi, onlara hizmet aşkıyla dolu olması, elindekini avucundakini yoksullara dağıtmasıdır. Allah’ın sevgisi asla yorulmaz.
Hiçbir insan kendiliğinden tanrısal sevgiye sahip değildir. Yalnızca, günahlarından tiksinip tövbe eden ve Mesih adında Allah’ın sevgisine iman eden kişi, bu yolla kavuştuğu ikinci doğumla, Pavlus’la birlikte, “Allah’ın sevgisinin, bizlere verilmiş olan Kutsal Ruh aracılığıyla yüreklerimize döküldüğünü” itiraf eder. Bu sevgi, fedakârlık, sabır, alçakgönüllülük ve Ruh’un diğer meyvelerinde kendisini gösterir. Yüreğini Allah’ın Ruhu’na açıp Kutsal Üçlüğü seven kişi tüm insanları sever. Oysa kendisini yücelten, iyi biri olduğunu sanan kişi, gerçekten tövbe edemez, Allah’ın Ruhu’na direnir özünde bencilin birisidir ve öyle de kalmak arzusundadır. Böyle birisi ne yaşamını yenilemek ister, ne de kendisini Allah’ın öfkesinden çıkaracak bir Kurtarıcı’ya ihtiyacı olduğunu duyar. Yüreğinde katılaşır.
Mesih, bilinmeyen, meçhul bir Tanrı’nın adında değil; bizlere O’nun sevgisini, lütfunu ve rahmetini duyurmak için Baba’nın adında geldi. Çünkü Baba adı, Tanrı sevgisinin özetidir. Mesih’i reddedenlerin tümü, bu tutumlarıyla zihinlerinin tanrısal sevgiye kapalı olduğunu kanıtlarlar. Çünkü onlar karanlığı ışıktan daha çok sevmekte, o yüzden Işıktan Doğan’dan nefret etmekte, Allah’a ve Mesih’ine karşı cephe almaktadırlar. Mesih, düşmanlarına, yalancı Mesih’in geleceğini, tüm bencilleri bir araya toplayıp onları Tanrı’nın alçakgönüllü sevgisine karşı kışkırtacağını, olağanüstü işler yaparak Mesih’i taklit edeceğini bildirdi.
Çokları hâlâ iman edemediğinden Mesih bizi kınıyor. Bu insanlar günahlarını itiraf etmek yerine birbirlerini yüceltiyor, kendilerini iyi, doğru, erdemli insanlar olarak görüyorlar. Kutsal Allah’ın karşısında titremiyorlar, biricik doğru’nun O olduğunu bilmiyorlar. İnsanoğlunun kendiliğinden iyi olduğuna inanmak, imansızlığın ana sebebidir. Bu sapık inancın belirtilerinden biri de, kibir ve gururdur.
Oysa Allah’ı ve kendisini tanıyan kişi, çaresizliğini görüp günahlarını itiraf eder. Böyle birisi ne övgü, ne iltifat kabul eder; sürekli Baba’yı ve Oğul’u yüceltir, şükranla kurtarıcı lütfu anar. Günahlardan bağışa iman, bizi davranışlarımızdaki ikiyüzlülükten kurtarır. Çünkü gerek kendimizi, gerekse Allah’ı tanıyoruz. Sevgi dosta doğruyu söyler. Kibirli kişiyse, yalancıdır, kendisini aldatır, tevazu bağışlayan Allah’ın Ruhu’ndan uzaklaşır.
YUHANNA 5:45-47
45 Baba’nın önünde sizi suçlayacağımı sanmayın. Sizi suçlayan, umut bağladığınız Musa’dır. 46 Musa’ya iman etmiş olsaydınız, bana da iman ederdiniz. Çünkü o benim hakkımda yazmıştır. 47 Ama onun yazılarına iman etmezseniz, benim sözlerime nasıl iman edeceksiniz?
Mesih şeriat taraftarlarının kibrine eskisinden daha çok dokundu; onlara, “Allah’ın katında sizi suçlamak için savcılık rolü üstleneceğimi sanmayın” dedi. “Musa’nın kendisi gelip sizi suçlayacaktır. O size, gerçi, antlaşma yasasını verdi; ama bu yasa sizleri kurtarmıyor, mahkum ediyor. Sevgiyi kaybettiniz, şimdi de yasa adına beni öldürmek istiyorsunuz. Karanlıkta yolunuzu yitirip Allah’tan uzaklaştınız. Sept günü bir hasta iyileştirdiğimde, Allah’ın bu şifa mucizesine sevinmek yerine, Allah’ın bedene girmiş sevgisi olan bana kin duydunuz. Size, Mesih’in işlerini yaptığımı söyledim, inanmadınız; çünkü ruhunuz asi ve katıdır. Sizler Yasa’nın özünden de habersizsiniz; çünkü Allah bu Yasa’yı ölüm değil yaşam için verdi. Tövbe etseniz, Kurtarıcı’ya hasret duyar, O’nun gelişini gözlersiniz.”
Tevrat ve peygamberlerin görevi sadece, Gelecek Olan’ın yolunu hazırlamaktı. Sizler ise kendi bencil isteminizi buyrukların üstüne çıkararak Yasa’nın ruhunu çarpıttınız. Peygamberlikleri anlayamıyorsunuz. Kötü ruhunuz gerçeği kavramaktan sizi alıkoyuyor. Bu yüzden sağır cahiller gibisiniz. Allah’ın Ruhu’na şiddetle direniyor, bu isyanınızdan ötürü yaşam sözüne inanamıyorsunuz.
DUA: Rab İsa, ölüm ve harf yasasını yaşam pınarına dönüştürüp yobazların tepkilerine karşın, çaresizleri iyileştirip kurtardığın için sana tüm yüreğimle tapınır, adını yüceltirim.
SORU:
- Mesih neden diğerleri gibi kendisi için övgü kabul etmedi?