Previous Lesson -- Next Lesson
b) Μήπως η σωτηρία των Εθνικών Πιστών υποκίνησε τη ζήλια στα Παιδιά του Ιακώβ; (Ρωμαίους 11:11-15)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 11:11-15
11 Κι αναρωτιέμαι: μήπως σκόνταψαν οι Ιουδαίοι, για να πέσουν οριστικά; Με κανέναν τρόπο! Επειδή όμως σκόνταψαν αυτοί, ήρθε στα άλλα έθνη η σωτηρία, για να κάνει τους Ιουδαίους να ζηλέψουν. 12 Η πτώση τους έφερε πλούσια τη χάρη του Θεού στον υπόλοιπο κόσμο, και η ήττα τους πλούτισε πνευματικά τα άλλα έθνη. Σκεφτείτε, λοιπόν, τι θα γίνει όταν οι Ιουδαίοι στο σύνολό τους θα δεχτούν το Χριστό! 13 Και τώρα απευθύνομαι σ’ εσάς, που δεν είστε Ιουδαίοι. Ως απόστολος σταλμένος στα έθνη, θεωρώ σπουδαία αυτή τη διακονία μου. 14 Ίσως έτσι κάνω τους ομοεθνείς μου να ζηλέψουν και σώσω μερικούς απ’ αυτούς. 15 Όταν τους παραμέρισε ο Θεός, αυτό σήμανε τη συμφιλίωση του κόσμου με το Θεό. Όταν θα τους δεχτεί ξανά κοντά του, αυτό θα είναι σαν να τους ξαναφέρνει στη ζωή.
Ο Παύλος αγάπησε το έθνος του, όπως αγάπησε τους εξ αίματος αδερφούς του. Δεν πίστευε ότι ο Θεός θα τους τιμωρούσε μόνο εξαιτίας της ανυπακοής τους και της απόρριψής του Ιησού όμως αναγνώρισε ότι η απόρριψη του εκλεκτού λαού της παλαιάς Διαθήκης δημιουργεί την ίδια στιγμή μια νέα επιλογή μέσα από τα ακάθαρτα έθνη. Η πτώση των Ιουδαίων πρόσφερε στους Εθνικούς άπιστους μια μοναδική ευκαιρία για να κρατήσουν την σωτηρία, η οποία είχε προετοιμαστεί από πριν και να την αποκτήσουν μέσω της πίστης τους εν Χριστώ.
Αυτή η διάδοση της σωτηρίας ανάμεσα στους Εθνικούς υποκίνησε ζήλια μέσα στην καρδιά των παιδιών του Ιακώβ και ο Παύλος είδε στο μέσον αυτής της φλέγουσας ζήλιας στις καρδιές των Ιουδαίων ένα θετικό παράγοντα: ότι μπορούσαν να αντιληφθούν ότι οι ακάθαρτοι Εθνικοί ζουν στην παρουσία του Χριστού, δέχονται τη συμφιλίωση με τον Θεό, γεμίζουν με την χαρά του Αγίου Πνεύματος και αγαπάνε τους εχθρούς τους. Μετά, τα ευσεβή παιδιά του Αβραάμ μπορούν να καταλάβουν ότι οι φτωχοί και οι απορριμμένοι έχουν κληρονομήσει κάτι, όχι από την κουλτούρα τους, αλλά απευθείας από τον Θεό. Ο Παύλος εύχονταν ότι αυτοί οι επαναστάτες, αυτάρεσκοι Ιουδαίοι θα ζήλευαν εκείνους τους άπιστους που αναγεννήθηκαν και θα αναγνώριζαν ότι οι ευλογίες του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ κατοικούσαν μέσα τους. Εύχονταν επίσης ότι ο λαός του θα άλλαζε γνώμη και θα αποφάσιζαν να μοιραστούν την κληρονομιά τους, η οποία φανερωνόταν μέσω των ξένων. Υπό αυτή την έννοια ο Χριστός είπε στους μαθητές του: «Είστε το φως του κόσμου … Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας» (Ματθαίος 5:14-16).
Ο Παύλος ολοκλήρωσε το σχέδιο κηρύγματος του για τους Ιουδαίους και είπε: Αν η συντριβή των Ιουδαίων γίνονταν πηγή ευλογίας για τους περιφρονημένους, και αν η συρρίκνωση τους σε ιερό υπόλοιπο είχε ως αποτέλεσμα τη σωτηρία των Εθνικών, τότε πόσο περισσότερο η επιστροφή τους θα πολλαπλασίαζε την έκρηξη ευλογίας σε όλο τον κόσμο. Αν όλοι οι Εβραίοι πίστευαν στον Χριστό, η δύναμη της πίστης τους και το βάθος των συναισθημάτων τους θα δημιουργούσαν μια ενέργεια κηρύγματος στον κόσμο και ζωντανές πηγές νερού στις ερήμους του κόσμου μας, κάνοντας τες ζωντανούς παράδεισους εν μέσω των κυμάτων της αμαρτίας.
Με αυτή τη στρατηγική άποψη του, ο Παύλος έφερε σε δύσκολη θέση τους Χριστιανούς ώστε να αγαπήσουν και να συγχωρήσουν τα παιδιά του Ιακώβ και να υπερνικήσουν τις γεμάτες κακία, αλαζονικές καρδιές τους με την πραότητα και την ταπεινοφροσύνη τους (Ματθαίος 11:28-30).
Τότε ο Παύλος στράφηκε στους εθνικούς πιστούς στην εκκλησία της Ρώμης και τους κοσκίνισε και τους ταρακούνησε, όπως είχε φέρει αντιμέτωπους τους Ιουδαίους με την πνευματική αλήθεια, λέγοντας τους πρώτα ότι: ο Ιησούς δε με έστειλε ως κήρυκα ανάμεσα στους Ιουδαίους αλλά με διόρισε ως απόστολο των εθνών ανάμεσα σε εκατοντάδες θεούς οι οποίοι είναι γεμάτοι με ακάθαρτα πνεύματα και με χαρά εκτελώ αυτό το καθήκον, μαθαίνοντας τις γλώσσες τους, μελετώντας τις παραδόσεις τους και φέρνοντας την κουλτούρα του Ιησού στους ακόλουθους των ακάθαρτων τους πνευμάτων τους και της δημόσιας πορνείας τους.
Ο Παύλος βρήκε σ’ αυτήν την υπηρεσία του μια ευκαιρία να κηρύξει στους Ιουδαίους με ένα έμμεσο τρόπο. Ήθελε να ξαφνιάσει τα παιδιά του Αβραάμ μέσω της άγιας συμπεριφοράς των Χριστιανών και της χειροπιαστής συνεισφοράς τους στην Ασία και την Ευρώπη, για να μπορέσει να δημιουργήσει πνευματικό ζήλο μέσα τους, ώστε μερικοί από αυτούς να μπορούν να γυρίσουν από τον λάθος δρόμο τους, να μάθουν ένα μάθημα από την πίστη των Εθνικών και να ακολουθήσουν τον Χριστό ο οποίος αναστήθηκε από τους νεκρούς. Ο Παύλος έλπιζε ότι οι εκλεκτοί της Παλαιάς Διαθήκης που είχαν απορριφθεί θα λάβουν άλλη μια φορά μέσω της επιστροφής τους, το ένδυμα της διαθήκης, επειδή οι υποσχέσεις του Θεού σ’ αυτούς είναι ακόμη αποτελεσματικές και έγκυρες.
Αν η απόρριψη του Βασιλιά τους, του Ιησού, προκάλεσε τη συμφιλίωση μεταξύ του Θεού και του κόσμου, πόσο περισσότερο η επιστροφή εκείνων που είναι πνευματικά νεκροί θα φέρει πληρότητα στη ζωή του Θεού! Ο απόστολος βίωσε τον θρίαμβο της δύναμης του Θεού επί του πνευματικού του θανάτου και τις σωματικές του αδυναμίες και ο Κύριος τον έσωσε, αν και είχε σκοτώσει χριστιανούς εξαιτίας του φανατισμού του. Επιθυμούσε τα ίδια για τους ομοεθνείς του και γι’ αυτό ήταν αποφασισμένος να τους κάνει συμμέτοχους στην αιώνια ζωή ώστε να μπορούν να διαδώσουν κι αυτοί με τη σειρά τους τη ζωή της χάρης του Χριστού σε όλο τον κόσμο.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω ουράνιε Πατέρα, σε ευχαριστούμε και σε λατρεύουμε επειδή εσύ έκανες τη σκλήρυνση της καρδιάς των Ιουδαίων ευλογία για όλα τα έθνη. Βοήθησε μας τώρα να μην ζήσουμε εγωιστικά στο πνεύμα αλλά να υπηρετήσουμε όλους τους ανθρώπους με το Άγιο σου Πνεύμα με λόγο, πράξη και προσευχή και να οδηγήσουμε πολλούς από τους δύσπιστους και τα παιδιά του Αβραάμ στη ζωντανή πίστη του Ιησού Χριστού.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Τι σημαίνει η σκλήρυνση της καρδιάς των Ιουδαίων για τους ακάθαρτους Εθνικούς;
- Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να παροτρύνουν τους δύσπιστους ανθρώπους στη σωστή πίστη;