Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Greek":
Home -- Greek -- Acts - 120 (The shipwreck on Malta)
This page in: -- Albanian? -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ΠΡΆΞΕΙΣ - Στην θριαμβευτική πορεία του Χριστού
Μελέτες στις Πράξεις των Αποστόλων
ΜΕΡΟΣ 2 - ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΕΩΣ ΤΗ ΡΩΜΗ - Μέσω της Υπηρεσίας του Παύλου, του Αποστόλου Απεσταλμένου από το Άγιο Πνεύμα (Πράξεις 13 - 28)
F - Πλεοντασ Απο Την Καισαρεια Στη Ρωμη (Πράξεις 27:1 - 28:31)

2. Η καταιγίδα Μέσα στη Θάλασσα και το Ναυάγιο στη Μάλτα (Πράξεις 27:14-44)


ΠΡΑΞΕΙΣ 27:14-26
14 Ύστερα από λίγο ξέσπασε στο νησί ένας θυελλώδης άνεμος, αυτός που λέγεται Ευροκλύδων. 15 Άρπαξε το πλοίο, κι όπως αυτό δεν μπορούσε να πάει αντίθετα, τ’ αφήσαμε και το πήγαιναν ο άνεμος και τα κύματα. 16 Περνώντας κάτω από ένα νησάκι που το έλεγαν Κλαύδη, μόλις και μετά βίας καταφέραμε ν’ ανεβάσουμε πάνω τη σωσίβια λέμβο. 17 Όταν την ανεβάσαμε, χρησιμοποίησαν σκοινιά, και μ’ αυτά έζωσαν το πλοίο για να μην ανοίξει. Κι επειδή φοβούνταν να μην εξοκείλουν στη Μεγάλη Σύρτη, έριξαν την άγκυρα να κρέμεται κι άφησαν το πλοίο να το πηγαίνουν τα κύματα. 18 Επειδή πολύ μας ταλαιπωρούσε η τρικυμία, την άλλη μέρα ρίξανε το φορτίο στη θάλασσα, 19 και τη μεθεπομένη ρίξαμε στη θάλασσα με τα χέρια μας όλον τον εξοπλισμό του πλοίου. 20 Για πολλές μέρες δε φαίνονταν ούτε ο ήλιος ούτε τα άστρα· η κακοκαιρία συνεχιζόταν κι έτσι χανόταν κάθε ελπίδα να σωθούμε. 21 Κανείς δεν ήθελε πια να φάει τίποτε. Τότε ο Παύλος στάθηκε ανάμεσά τους και είπε: «Έπρεπε, άντρες, να με είχατε ακούσει και να μην ξεκινούσαμε από την Κρήτη. Έτσι, θα είχαμε γλιτώσει από την ταλαιπωρία αυτή κι απ’ τη ζημιά. 22 Τώρα όμως σας συνιστώ να μη χάσετε το θάρρος σας. Κανείς από σας δε θα χαθεί, μόνο το πλοίο. 23 Την περασμένη νύχτα μού φανερώθηκε ένας άγγελος του Θεού στον οποίο ανήκω και τον οποίο υπηρετώ, 24 και μου είπε: “μη φοβάσαι, Παύλε! Πρέπει να εμφανιστείς στον αυτοκράτορα, κι έτσι ο Θεός για χάρη σου θα σώσει όλους όσοι είναι μαζί σου στο πλοίο”. 25Γι’ αυτό να έχετε θάρρος, άντρες! Γιατί έχω εμπιστοσύνη στο Θεό ότι θα γίνει έτσι όπως μου είπε ο άγγελος. 26Πρέπει να προσαράξουμε σε κάποιο νησί».

Η καταιγίδα έπληξε το νησί της Κρήτης. Εξαγρίωσε τη θάλασσα και έδιωξε το πλοίο μακριά από το κοντινό λιμάνι. Οι ναυτικοί κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να φτάσουν σε εκείνο το λιμάνι αλλά δεν τα κατάφεραν γιατί η δύναμη της τρικυμίας τράβηξε το πλοίο με τους διακόσιους εβδομήντα έξι επιβάτες του στην ανοιχτή θάλασσα. Σήκωσαν τη μικρή βάρκα που σύρονταν πίσω από το πλοίο για να μην γεμίσει νερό και βυθιστεί. Καθώς το σκάφος τους γλίστρησε και αποδυναμώθηκε, έτρεξαν να βρουν καταφύγιο σε ένα μικρό νησί που ονομάζονταν Κλαύδη. Δε μπορούσαν, όμως, να αγκυροβολήσουν στον κόλπο εξαιτίας των χτυπημάτων των τεράστιων, βίαιων κυμάτων που έπεφταν πάνω τους τη στιγμή που η τέχνη της ναυσιπλοΐας απείχε πολύ από την τελειότητα στην οποία έχει φτάσει σήμερα. Επειδή δεν είχαν τέτοια σύγχρονα εργαλεία όπως το σίδερο και ανθεκτικές βίδες που συγκρατούν τις σανίδες, περνούσαν σχοινιά γύρω από το σκάφος εν μέσω ισχυρών ανέμων για να αποτρέψουν τις σανίδες από το να ανοίξουν εξαιτίας των ακραίων φαινομένων της τρικυμίας. Μετά από αυτό οι ναυτικοί προσπάθησαν να ρίξουν ένα φορτίο με βαριές πέτρες μπροστά από το πλοίο για να αντιμετωπίσουν τα κύματα και κατά συνέπεια να ελαφρύνουν τα χτυπήματα τους στο πλοίο.

Την επόμενη μέρα μετά το φόβο του πνιγμού, πέταξαν ένα μέρος από το εμπόρευμα με το σιτάρι στη θάλασσα για να ελαφρύνουν το φορτίο προκειμένου το σκάφος να σκαρφαλώσει πάνω στα κύματα. Καθώς η σφοδρή καταιγίδα συνεχιζόταν για τρίτη μέρα, πέταξαν τον εξοπλισμό του πλοίου. Έκοψαν και το κατάρτι του πλοίου και το πέταξαν μαζί με τα πανιά του και όλα τα βαριά όργανα στη θάλασσα. Αλλά η καταιγίδα ξέσπασε ραγδαία και η θάλασσα βρυχήθηκε δυνατά. Οι περισσότεροι επιβάτες έκαναν εμετό και ζαλίζονταν. Δεν έβλεπαν ούτε ήλιο ούτε φεγγάρι για πολλές μέρες. Πολλοί προσεύχονταν επίμονα και νήστευαν ώστε ο Θεός να τους απαντήσει. Πέρασαν ατελείωτες μέρες και νύχτες. Τα λεπτά φαίνονταν σαν ώρες. Η απελπισία ήταν στο αποκορύφωμά της και κυριαρχούσε η μελαγχολία. Ο μάγειρας δεν έφερνε φαγητό και όλοι οι ναυτικοί, οι φυλακισμένοι και οι στρατιώτες ένιωθαν αδυναμία και κόπωση.

Τότε ο Παύλος στάθηκε μπροστά τους και τους έδινε κουράγιο. Παρά την έκρηξη των φυσικών στοιχείων, μπορούσε να τους σώσει επιπλήττοντας, επιτιμώντας και κατηγορώντας τους. Τους είπε ότι αυτή η καταστροφή τους ήρθε επειδή δεν τον άκουσαν και δεν εμπιστεύτηκαν τη μέχρι τότε αλάνθαστη εμπειρία του. Κάθε απιστία προκαλεί απώλεια και έχει ως κόστος πολλές καταστροφές. Ωστόσο, ο Παύλος προσεύχονταν όταν οι άλλοι έκλαιγαν. Οι σύντροφοι του όλοι μαζεύτηκαν για να προσευχηθούν με τον Παύλο για όσους ήταν ακόμη ανένδοτοι και δεν πίστευαν. Η κοινωνία της αγάπης ενώθηκε σφιχτά μπροστά στην έκρηξη της κόλασης. Ο Χριστός απάντησε τις προσευχές τους και έστειλε ένα άγγελο στον Παύλο στο μέσον της θάλασσας που βρυχώταν για να τον διαβεβαιώσει ότι δε θα πέθαινε μέχρι να μιλήσει για το Ευαγγέλιο στον Ρωμαίο Καίσαρα. Παρά ταύτα, το πλοίο θα βυθίζονταν εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ιδιοκτήτη του. Αλλά κάθε ζωντανό πλάσμα θα σώζονταν χάρη στον προσευχόμενο Παύλο και των συντρόφων του. Δεν είναι αυτό το συμβάν ένα φοβερό παράδειγμα για το παρόν μας; Είναι πιθανόν ότι η οργή του Θεού είχε παραδώσει ολόκληρο τον κόσμο στην εξουσία του Σατανά και των έκπτωτων στρατιών του. Αλλά η δύναμη της προσευχής κρατάει τους ανθρώπους ζωντανούς. Ο Θεός επιτρέπει την επιβίωση σε όλους τους ανθρώπους χάρη στις προσευχές των πιστών και την ελπίδα της εκκλησίας που υπηρετεί.

Ο Παύλος δεν έκανε κήρυγμα ή θεολογικό μάθημα στους ναυτικούς και τους επιβάτες επειδή το πλοίο ταλαντεύονταν και έτρεχε στο νερό με ορμή και οι άνθρωποι ήταν γεμάτοι με φόβο. Έδωσε, όμως, μαρτυρία για την δική του ακλόνητη πίστη ενώ στεκόταν σαν μια κραυγή μπροστά στα προσήνεμα κύματα. Ο απόστολος εμπιστευόταν τον Θεό ότι θα πραγματοποιούσε όλα όσα ο άγγελος του είχε πει. Έτσι ανάμενε ότι θα πλησίαζαν ένα νησί αλλά και το βέβαιο ναυάγιο τους στην άμμο, το οποίο ήταν αναπόφευκτο. Όμως, στο μέσον του ναυαγίου θα ερχόταν η σωτηρία. Δεν είναι αυτή απάντηση του Θεού για το μέλλον των χωρών μας; Προσευχήσου ώστε εσύ και όλα τα αδέλφια σου να σωθείτε, γιατί όλοι είμαστε πάνω στο ίδιο πλοίο και ο διάβολος θέλει να καταστρέψει εκείνους που φέρουν το Ευαγγέλιο στην καρδιά τους. Γι’ αυτό, πρόσεχε και προσευχήσου, μη τυχόν και μπεις σε πειρασμό.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε ευχαριστούμε Κύριε μας Ιησού, επειδή έστειλες στον Παύλο έναν άγγελο ο οποίος τον παρηγόρησε στο μέσον της απελπισίας. Στείλε τον παρηγορητή της αγάπης σε όλους τους φυλακισμένους και διωκόμενους για το όνομα σου και σώσε εμάς και όλους τους ανθρώπους των εθνών από την καταιγίδα που θα έρθει στον κόσμο μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

  1. Γιατί ο Θεός ήταν έτοιμος να σώσει όλους τους ανθρώπους πάνω στο καράβι παρά την απιστία τους;

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on May 09, 2023, at 11:24 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)