Previous Lesson -- Next Lesson
9. Η Πρώτη Ακρόαση της Δίκης στην Καισάρεια (Πράξεις 24:1-23)
ΠΡΑΞΕΙΣ 24:1-9
1 Ύστερα από πέντε μέρες κατέβηκε στην Καισάρεια ο αρχιερέας Ανανίας μαζί με τους πρεσβυτέρους και με κάποιον δικηγόρο Τέρτυλλο, και κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Παύλου. 2 Όταν κλήθηκε ο Παύλος, άρχισε ο Τέρτυλλος να εκθέτει την κατηγορία λέγοντας: 3 «Εξοχότατε Φήλιξ! Μακρά ειρήνη απολαμβάνουμε χάρη σ’ εσένα, και μεγάλα έργα γίνονται στο έθνος τούτο, χάρη στη δική σου φροντίδα. Αυτά όλα, με κάθε τρόπο και παντού, τα γνωρίζουμε με βαθιά ευγνωμοσύνη. 4 Για να μη σε κουράζω όμως περισσότερο, σε παρακαλώ ν’ ακούσεις με ευμένεια όσα θα σου πούμε με συντομία. 5 Έχουμε διαπιστώσει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι πολύ επικίνδυνος. Υποκινεί σε στάση τους Ιουδαίους, που είναι διασκορπισμένοι σ’ όλη την οικουμένη, και είναι πρωτοστάτης της αιρέσεως των Ναζωραίων. 6 Προσπάθησε να βεβηλώσει ακόμα και το ναό μας. Τότε εμείς τον συλλάβαμε και θελήσαμε να τον δικάσουμε σύμφωνα με το νόμο μας. 7 Κατέφθασε όμως ο Λυσίας, ο διοικητής, και τον άρπαξε από τα χέρια μας με πολλή βία, 8 και διέταξε να έρθουν σ’ εσένα οι κατήγοροί του. Όταν διενεργήσεις εσύ ο ίδιος την ανάκριση, θα μπορέσεις να μάθεις απ’ αυτόν όλα εκείνα για τα οποία τον κατηγορούμε». 9 Οι άλλοι Ιουδαίοι συμφώνησαν και βεβαίωσαν ότι έτσι έχουν τα πράγματα.
Ο Ανανίας ο αρχιερέας στην Ιερουσαλήμ γνώριζε ότι ο Παύλος σώθηκε από τα χέρια του και αυτό τον έκανε θυμωμένο. Γι’ αυτό ετοιμάστηκε να τον κυνηγήσει αμέσως, με σκοπό να εξαλείψει τον Χριστιανισμό σκοτώνοντας τον Παύλο. Δε πήρε μαζί του τους σαράντα επαναστάτες στην Καισάρεια για να μην δείξει τον βίαιο χαρακτήρα του και την εγκληματική πρόθεσή του αλλά έναν εύγλωττο ομιλητή ως συνοδό ώστε να μπορεί να κολακεύει τους Ρωμαίους με την πομπώδη του γλώσσα και να τους πείσει για την αναγκαιότητα να καταστρέψουν τον Παύλο αμέσως.
Όταν ο φυλακισμένος προσήχθη στην ακρόαση, ο δικηγόρος παρουσίασε την ομιλία του με εκφράσεις κολακείας και κομπλιμέντα στον κυβερνήτη για να τον πάρει με το μέρος του, σαν να είχε έρθει μέσω αυτού η ρωμαϊκή ειρήνη στην Παλαιστίνη και η προσωπική του διορατικότητα και η σύνεση να είχαν φέρει ασφάλεια , ευημερία και τάξη στο Ιουδαϊκό έθνος. Τον εκμεταλλεύτηκε ασύστολα ισχυριζόμενος ότι το ανώτατο συμβούλιο των Ιουδαίων ήταν προετοιμασμένο να δεχτεί τις ετοιμασίες που είχε κάνει και να συνεργαστεί μαζί του ειλικρινά.
Αυτοί οι χαρακτηρισμοί και οι αρετές του ήταν ήδη γνωστές στον ίδιο τον κυβερνήτη. Ήταν τόσο ξεκάθαρες όσο και ο ήλιος. Έτσι δεν ήθελαν να τον κάνουν να βαρεθεί αναφέροντας το βαθμό και τα είδη των αρετών του αλλά προχώρησαν αμέσως στην περιγραφή του Παύλου, αυτού του επικίνδυνου άνδρα. Τον στιγμάτισαν με τρία διεθνή εγκλήματα: Πρώτον, ότι διατάραξε την ειρήνη, όχι μόνο στην Παλαιστίνη αλλά και σε όλες τις επαρχίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας δημιουργώντας διχόνοια, εξέγερση και διαμάχες μεταξύ των Ιουδαίων. Δεύτερον, ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο αρχηγός όλου του Χριστιανισμού, το κεφάλι και η καρδιά του. Αυτό μας δείχνει ότι το ανώτατο συμβούλιο είχε αναγνωρίσει ότι αυτός που έδινε ώθηση στον Χριστιανισμό και που ήταν ο λόγος για την διεθνοποίηση της Ιουδαϊκής σκέψης και τη μετατροπή της σε διεθνές μήνυμα βασισμένο στη χάρη του Χριστού που είναι ανοιχτή για όλους δεν ήταν ο Πέτρος, ο Ιωάννης ή ο Ιάκωβος αλλά ο Παύλος. Τρίτον, ότι ο Παύλος περιφρόνησε και βεβήλωσε τον ναό ενώ οι Ρωμαίοι κυβερνήτες τον τίμησαν, διαφύλαξαν τα δικαιώματα του και σεβάστηκαν το κέντρο του Ιουδαϊκού πολιτισμού. Οι Ιουδαίοι δεν έφεραν κάτι ουσιαστικό στον κυβερνήτη, όπως τη δικαιοσύνη του νόμου ή την έλευση του Χριστού, περιγράφοντας τον απόστολο των Εθνών ως καταστροφέα της ειρήνης του κράτους και της αγιότητας του ναού.
Επιπλέον, οι Ιουδαίοι παραπονέθηκαν εναντίον του Λυσία, του διοικητή στην Ιερουσαλήμ επειδή πήρε τον Παύλο μέσα από τα χέρια τους με τη βία, βάζοντας ως εκ τούτου την Ρωμαϊκή τάξη πάνω από τον Ιουδαϊκό νόμο. Αυτό το παράπονο κατά βάθος ήταν ένα κρυμμένο αίτημα για την ελευθερία των Ιουδαϊκών δικαιωμάτων, επειδή οι Ρωμαίοι είχαν αφαιρέσει το δικαίωμα τους να σκοτώνουν όσους κρίνονταν αμαρτωλοί σύμφωνα με τον νόμο. Όλοι οι αρχιερείς υποστήριξαν αυτό το παράπονο και αποκάλεσαν τον Παύλο μάστιγα σε έναν κόσμο από τον οποίο η μίανση και ο κίνδυνος του θανάτου θα έπεφτε πάνω σε όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτό το λόγο, ο κυβερνήτης θα έπρεπε να καταστρέψει αυτόν τον κίνδυνο αμέσως και να εξαλείψει αυτή την πανούκλα από το σώμα του κόσμου. Αυτό το παράπονο δείχνει τον τυφλό φανατισμό ο οποίος δε μπορεί να αναγνωρίσει την αγάπη του Χριστού αποκαλώντας πηγή ευλογίας μια πηγή θανάτου. Ο Σατανάς είναι ο πατέρας όλων των ψευτών οι οποίοι παραποιούν την αλήθεια με δόλο και πιστεύουν μέσα στην σκληροκαρδία τους ότι είναι ειλικρινείς.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, σε ευχαριστούμε επειδή είσαι η προφανής αλήθεια. Κάθε ψέμα και κουτσομπολιό θα συντριφθεί από τη δύναμη της ευθύτητας σου. Δίδαξε μας να μιλάμε με ειλικρίνεια και αγάπη και καθοδήγησε μας να κηρύττουμε με τόλμη και σύνεση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποια είναι τα τρία σημεία στο παράπονο ενάντια στον Παύλο; Συνοπτικά τι λέει αυτό το παράπονο των Ιουδαίων;