Previous Lesson -- Next Lesson
8. Η Ίδρυση της Εκκλησίας της Κορίνθου (Πράξεις 18:1-17)
ΠΡΑΞΕΙΣ 18:1-4
1 Έπειτα απ’ αυτά ο Παύλος αναχώρησε από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο. 2 Εκεί βρήκε έναν Ιουδαίο από τον Πόντο, που τον έλεγαν Ακύλα. Αυτός είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία μαζί με τη γυναίκα του την Πρίσκιλλα, γιατί ο Κλαύδιος είχε διατάξει να φύγουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη. Ο Παύλος ήρθε σ’ αυτούς, 3 κι επειδή είχαν την ίδια τέχνη, έμεινε μαζί τους και εργαζόταν. Η τέχνη τους ήταν να φτιάχνουν σκηνές. 4 Κάθε Σάββατο ο Παύλος συζητούσε στη συναγωγή και προσπαθούσε να πείσει Ιουδαίους και Έλληνες.
Το σοφό σύστημα κηρύγματος που έχει τη θρησκευτικότητα των ανθρώπων ως αφετηρία για το κήρυγμα του Χριστού δεν αποτέλεσε και πολύ μεγάλη βοήθεια για τον Παύλο στην Αθήνα επειδή οι Έλληνες φιλόσοφοι χλεύασαν την ανάσταση του Χριστού με το ίδιο πνεύμα με το οποίο το ανώτατο συμβούλιο των Ιουδαίων είχε χλευάσει τον Χριστό και τη σωτηρία του. Έτσι, ο Παύλος εγκατέλειψε αυτή την αλαζονική πόλη, σύμφωνα με τις οδηγίες του Κυρίου (Ματθαίος 10:14), επειδή οι νομικοί και οι φιλόσοφοι ήταν άρρωστοι με την ίδια αρρώστια στο ίδιο νοσοκομείο: Οι πρώτοι ήθελαν να εκπληρώσουν το νόμο μέσω των δικών τους δυνάμεων και οι τελευταίοι είχαν ως στόχο να γνωρίσουν τον Θεό μέσω των δικών τους θεωρήσεων. Και τα δύο ήταν αδύνατα. Οι νομικοί δεν ήθελαν δωρεάν την σωτηρία και οι φιλόσοφοι δεν ήθελαν να υποτάξουν το μυαλό τους στην εμπνευσμένη αποκάλυψη. Ήταν εγωιστές και αλαζόνες που με τη θέληση τους κρατούσαν τον εαυτό τους μακριά από το έλεος του Θεού. Ο φυσιολογικός άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τον αληθινό Θεό αν δεν φωτιστεί από το Πνεύμα του. και δεν μπορεί να εκπληρώσει τον νόμο εκτός κι αν αγαπήσει αυτό το Πνεύμα. Ο νομικός παραμένει σκληρός μέσα του ενώ ο φιλόσοφος είναι ανόητος και αδαής παρά τον εύστροφο τρόπο σκέψης του. Ο Παύλος, ο οποίος χλευάστηκε, εγκατάλειψε την πόλη των ειδώλων και των στοχαστών, βαθιά επηρεασμένος, έχοντας νιώσει από πριν ότι τα κύματα των αθεϊστικών πνευμάτων θα προκαλούσαν μεγάλη ζημιά και φθορά στην ιστορία της εκκλησίας, επειδή τα πνεύματα δεν θα υποτάσσονταν στον Θεό.
Ο Παύλος βρήκε κάτι καλό όταν ο ζωντανός Κύριος τον οδήγησε σε ένα Ιουδαϊκό ζευγάρι που δε μιλούσε πολύ αλλά προσεύχονταν, πίστευαν και εργάζονταν με τα ίδια τους τα χέρια. Το πιο πιθανό είναι να είχαν γίνει Χριστιανοί στην Ρώμη και όταν ένας επίσημος διωγμός άρχισε σ’ αυτήν την πρωτεύουσα εναντίον των Ιουδαίων την εποχή του Κλαύδιου Καίσαρα (41-54 μ. Χ.) αυτοί οι σκηνοποιοί έφυγαν στην Κόρινθο, ένα ακμάζον εμπορικό λιμάνι, διάσημο για τα πλούτη του και περιβόητο για την ανηθικότητα του, αποτελούμενο από ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου. Ο Παύλος βρήκε δουλειά σε αυτό το πιστό ζευγάρι γιατί ο ίδιος δεν δεχόταν δωρεές αλλά εργάζονταν με τα χέρια του για να συντηρηθεί οικονομικά αυτός και οι σύνδουλοι του.
Έτσι, ο Παύλος εργάζονταν στην Κόρινθο ως σκηνοποιός κατά τη διάρκεια της ημέρας, και κήρυττε μετά την δουλειά. Δεν ξεκουράζονταν τα απογεύματα ή στις διακοπές ή τα Σάββατα αλλά θυσίαζε τον χρόνο του και τη δύναμη του για τον Κύριο. Τις πρώτες του μέρες εκεί, ο Παύλος περιόρισε τη διδασκαλία του στην συναγωγή των Ιουδαίων. Η πικρή του εμπειρία στην Αθήνα μπορεί να το είχε ωθήσει στην προσευχή και στην περισυλλογή ώστε να επανεκτιμήσει όλα τα συστήματα και τις αρχές της διδασκαλίας του, καθώς διαβάζουμε στην Πρώτη Επιστολή του στους Κορίνθιους (1:18 – 2:16). Αν διαβάσεις αυτά τα εδάφια προσεκτικά, θα καταλάβεις την κατάσταση του Παύλου εκείνη την εποχή.
ΠΡΑΞΕΙΣ 18:5-8
5 Όταν κατέβηκαν από τη Μακεδονία ο Σίλας και ο Τιμόθεος, ο Παύλος συγκέντρωσε την προσοχή του στην προσπάθεια να αποδείξει στους Ιουδαίους ότι ο Μεσσίας ήταν ο Ιησούς. 6 Επειδή όμως αυτοί αντέλεγαν και τον έβριζαν, αυτός τίναξε τη σκόνη από τα ρούχα του και τους είπε: «Δική σας η ευθύνη για το χαμό σας. Εγώ είμαι αθώος. Από τη στιγμή αυτή πηγαίνω στους εθνικούς». 7 Έφυγε τότε από ’κει και πήγε στο σπίτι κάποιου που λεγόταν Ιούστος. Αυτός ήταν προσήλυτος και το σπίτι του συνόρευε με τη συναγωγή. 8 Ο αρχισυνάγωγος Κρίσπος πίστεψε στον Κύριο μαζί μ’ όλο το σπίτι του, και πολλοί από τους Κορινθίους που άκουγαν το κήρυγμα πίστευαν και βαφτίζονταν.
Όταν ο Σίλας και ο Τιμόθεος ήρθαν στον Παύλο, ο τελευταίος δέχτηκε πίεση στο πνεύμα του περισσότερο από ότι παλιότερα και η κοινωνία των αδερφών έκανε πιο πολύ από ποτέ επιτακτικό το κήρυγμα του. Καθώς ο ένας από τους δύο αδελφούς του έφερε μια γενναία δωρεά από τις εκκλησίες στην Μακεδονία (Β’ Κορινθίους 11:9) ο Παύλος είχε πολύ χρόνο για να κηρύξει. Απέδειξε μέσα από το νόμο στην συναγωγή των Ιουδαίων ότι ο Ιησούς της Ναζαρέτ, ο εσταυρωμένος, ήταν ο αληθινός Χριστός που απορρίφθηκε από τους Ιουδαίους. Και μετά συνέβη ότι συνηθίζονταν πάντα: έγινε ακόμα πιο μισητός από την πλειοψηφία των Ιουδαίων που απέρριψαν τον Παύλο και βλασφήμησαν εναντίον του ευαγγελίου του ώστε αυτός έπρεπε να διαχωρίσει τον εαυτό του από αυτούς λέγοντάς τους: «Το αίμα σας να είναι πάνω στα κεφάλια σας. Εγώ είμαι καθαρός γιατί σας έχω πει ολόκληρο τον λόγο της σωτηρίας.» Αυτή η δήλωση σημαίνει ότι εκείνοι που απορρίπτουν αυτόν που σταυρώθηκε, θα σταθούν στην Έσχατη Κρίση, όπως οι άνθρωποι που αυτοκτόνησαν, γιατί με την θέληση τους απέρριψαν την ευλογία της σωτηρίας. Δεν υπάρχει άλλη εξιλέωση για αυτούς και γι’ αυτό το λόγο καταδίκασαν τον εαυτό τους στην απώλεια.
Μετά από αυτό το γεγονός βλέπουμε τον Παύλο να κατευθύνει την διακονία του στην Κόρινθο προς τους Εθνικούς. Ωστόσο, δεν έφυγε μακριά από τη συναγωγή των Ιουδαίων αλλά νοίκιασε ένα δωμάτιο σε ένα σπίτι που ήταν δίπλα στη συναγωγή μαζί με ένα άνθρωπο του Θεού που ονομάζονταν Ιούστος. Ο Παύλος δε φοβόταν που ήταν ψαράς των ανθρώπων για τον Χριστό. Έπαιρνε μαζί του τους θαμώνες, από την πόρτα της συναγωγής των Ιουδαίων και τους έφερνε στις συναθροίσεις που έκανε στο δωμάτιο του.
Οι συναντήσεις του επίσης συνεχίζονταν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Τίμησε τον αρχηγό της συναγωγής των Ιουδαίων με επισκέψεις και συζητήσεις και τον φώτισε με αλήθεια και αγάπη μέχρι που πίστεψε. Αυτό ήταν ένα θαύμα για τους Κορίνθιους γιατί ο μεγαλύτερος των μελών της Παλαιάς Διαθήκης έγινε Χριστιανός. Δέχτηκε να βαπτιστεί ο ίδιος, η γυναίκα του, τα παιδιά του και οι υπηρέτες του από το χέρι του Παύλου και εισήλθε στην κυριότητα του Χριστού (Α’ Κορινθίους 1:14). Μετά την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό πολλοί τον ακολούθησαν και η εκκλησία άκμασε και αυξήθηκε δυναμικά στην Κόρινθο.
ΠΡΑΞΕΙΣ 18:9-17
9 Μια νύχτα είπε ο Κύριος στον Παύλο μ’ ένα όραμα: «Μη φοβάσαι αλλά κήρυττε το ευαγγέλιο και μη σωπαίνεις, 10 γιατί εγώ είμαι μαζί σου· κανείς δεν θα σου επιτεθεί να σε κακοποιήσει, γιατί έχω πολύ λαό σ’ αυτή την πόλη». 11 Έτσι ο Παύλος κάθισε εκεί ένα χρόνο κι έξι μήνες, και τους δίδασκε το λόγο του Θεού. 12 Την εποχή που ανθύπατος της Αχαΐας ήταν ο Γαλλίων, εξεγέρθηκαν όλοι μαζί οι Ιουδαίοι εναντίον του Παύλου και τον έφεραν στο δικαστήριο, 13 με την κατηγορία ότι αυτός προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους να λατρεύουν το Θεό με τρόπο που είναι αντίθετος στο νόμο. 14 Εκεί που πήγαινε ο Παύλος ν’ ανοίξει το στόμα του, ο Γαλλίων είπε στους Ιουδαίους: «Αν ήταν για κανένα αδίκημα ή για ένα κακούργημα με δόλο, θα ήταν λογικό να σας ακούσω, Ιουδαίοι. 15 Εφόσον όμως πρόκειται για θέματα διδασκαλίας και ονομάτων και νόμου δικού σας, τακτοποιήστε τα μόνοι σας. Δικαστής εγώ αυτών των ζητημάτων δεν θέλω να είμαι». 16 Και τους έδιωξε από το δικαστήριο. 17 Τότε όλοι οι Έλληνες έπιασαν το Σωσθένη τον αρχισυνάγωγο και τον χτυπούσαν μπροστά στο δικαστήριο. Ο Γαλλίων όμως δε νοιαζόταν καθόλου γι’ αυτά.
Ο Παύλος γνώριζε ότι οι Ιουδαίοι θα εξοργίζονταν με την μεταστροφή του ανώτατου αρχηγού της συναγωγής (αρχισυνάγωγου). Έτσι, έπρεπε να παραμείνει στην Κόρινθο ή έπρεπε να φύγει; Τι ήταν καλύτερο για την νηπιακή εκκλησία; Ρώτησε τον Κύριο του προσευχόμενος και εκείνος του απάντησε και ανανέωσε την αποστολή του και την ευθύνη να κηρύττει απλά, ολοκληρωμένα και με θάρρος. Σου προτείνουμε να κρατήσεις αυτές τις ουράνιες λέξεις με τις οποίες το θέλημα του Θεού αποσαφηνίζεται.
Ο Χριστός σε αποτρέπει από κάθε μορφής φόβο γιατί δεν υπάρχει φόβος στην ουράνια αγάπη. Ο Χριστός είναι κοντά σου, γι’ αυτό πάρε δύναμη και μην μένεις σιωπηλός. Δώσε μαρτυρία και μίλησε για την αλήθεια που περιβάλλει αυτόν που αναστήθηκε από τους νεκρούς. Η πίστη μας δεν είναι μια θρησκεία ή φιλοσοφία αλλά ένα πρόσωπο με το οποίο ενωνόμαστε. Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς. Στα αλήθεια αναστήθηκε και ο ίδιος ο Κύριος επιβεβαιώνει όλους τους υπηρέτες του για την παρουσία του κάθε μέρα, ακόμη και μέχρι το τέλος του χρόνου. Αυτή είναι μια μεγάλη παρηγοριά στους αποστόλους του, τους διακόνους και τους ακόλουθούς του. Δεν είσαι παρείσακτος, απομονωμένος ή ξεχασμένος. Ο Κύριός σου, που σε δικαίωσε σε συντροφεύει, σε αγιάζει και ποτέ δεν σε εγκαταλείπει. Συνεχίζει να εργάζεται μέσα σου ακόμη και την ώρα του θανάτου. Τίποτα δε θα σου συμβεί εκτός από αυτό που ο Χριστός θέλησε στον καταιγισμό της αγάπης του. Ο ίδιος είναι ο οδηγός σου. Όλα τα σχέδια του διαβόλου δε σε αγγίζουν γιατί ο Κύριος σε προστατεύει.
Η κοινωνία του Θεού μαζί σου έχει ως στόχο να κερδίσεις στον Χριστό πολλούς ανθρώπους γύρω σου. Αυτός τους διάλεξε για να λάβουν τη σωτηρία και τους καλεί μέσα από σένα. Ακούνε το λόγο του στην φωνή σου και έρχονται σε αυτόν και ανακαινίζονται μέσω της πίστης. Ενώνονται με την αγάπη του Αγίου Πνεύματος σε μια εκκλησία, και γίνονται δεκτοί στην κοινωνία του Θεού ως μέλη του Άγιου λαού του, οι οποίοι επικαλούνται τις αρετές εκείνου που τους κάλεσε από το σκοτάδι στο δικό του υπέροχο φως.
Ο Κύριος Ιησούς διαβεβαίωσε ιδιαίτερα τον Παύλο ότι κανένας δε θα μπορούσε να τον βλάψει στην Κόρινθο, αντίθετα με ότι του είχε συμβεί στην Αντιόχεια, το Ικόνιο, τα Λύστρα, τους Φιλίππους, την Θεσσαλονίκη και την Βέροια. Και όποιος επιχειρούσε να τον βλάψει, θα πέθαινε από το ίδιο το χέρι του Θεού. Έτσι, ο απόστολος Παύλος έμεινε για ενάμισι χρόνο σ’ αυτήν την ανήθικη πόλη, κηρύττοντας το ευαγγέλιο χωρίς ενοχλήσεις στην κοινωνία των λυτρωμένων δίπλα στη συναγωγή των Ιουδαίων.
Το 53 μ.Χ. ο Γαλλίων έγινε ανθύπατος της επαρχίας της Αχαΐας της οποίας πρωτεύουσα ήταν η Κόρινθος. Όταν ο Γαλλίων έγινε κυβερνήτης όλης της Αχαΐας, οι Ιουδαίοι προκάλεσαν ταραχές σε μια προσπάθεια να πυροδοτήσουν διωγμό κατά των Χριστιανών. Δεν παραπονέθηκαν εναντίον του Παύλου επειδή ήταν εχθρός του Καίσαρα προπαγανδίζοντας υπέρ του ουράνιου Βασιλιά αλλά για τη διάδοση μιας νέας θρησκείας που ήταν αντίθετη με τον Ιουδαϊσμό και επομένως αντίθετη με τον Ρωμαϊκό νόμο αφού ο τελευταίος είχε αναγνωρίσει τον Ιουδαϊσμό ως μια νόμιμη θρησκεία. Ωστόσο, ο Γαλλίων, ο κυβερνήτης, ήταν καταρχήν ενάντια στους Ιουδαίους. Ανήκε στο κόμμα του Κλαύδιου Καίσαρα που έδιωχνε τους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης από την Ρώμη. Ο κυβερνήτης απέρριψε το παράπονο απότομα και δεν άφησε τον Παύλο να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ωστόσο, ο Χριστός προστάτεψε τον υπηρέτη του έτσι που ο Παύλος δεν χρειάζονταν να πει καμιά λέξη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Ο νέος αρχισυνάγωγος των Ιουδαίων που έκανε το παράπονο εναντίον του Παύλου στον κυβερνήτη ήταν αναποτελεσματικός. Έτσι, οι διανοούμενοι της συναγωγής των Ιουδαίων τον έβγαλαν έξω και τον χτύπησαν βίαια μπροστά στον κυβερνήτη, γιατί αυτός ο νέος Ιουδαίος αρχισυνάγωγος δυσφήμησε την κοινότητα του μπροστά στον νέο κυβερνήτη. Ο συγκεκριμένος ραββί προσπάθησε να κρατήσει το χέρι του Χριστού μακριά από την προστασία του Παύλου αλλά τελικά έπεσε βαρύ επάνω του. Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την θεμελίωση της εκκλησίας του Θεού εφόσον ο Κύριος προστατεύει τους εκλεγμένους του. Γι’ αυτό, πίστευε και μην μένεις σιωπηλός. Μίλησε και ευχαρίστησε τον Κύριο για την συναναστροφή με τα αδέλφια σου, νύχτα και μέρα.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε Χριστέ, σε ευχαριστούμε επειδή προστάτεψες τον υπηρέτη σου τον Παύλο στην Κόρινθο, τον ενδυνάμωσες και τον διαβεβαίωσες για την παρουσία σου μαζί του. Ενίσχυσε την πίστη μας, κάνε την αγάπη μας άφθονη και κράτησε μας μέσα στη ζωντανή ελπίδα ώστε να μπορούμε να δίνουμε τη μαρτυρία μας με θάρρος μπροστά σε εκείνους που παίρνουν λάθος δρόμο, τους οποίους έχεις στ’ αλήθεια σώσει.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποια ήταν η ιδιαίτερη υπόσχεση του Χριστού που έλαβε ο Παύλος στην Κόρινθο;