Previous Lesson -- Next Lesson
12. Η Απελευθέρωση του Πέτρου με τη βοήθεια ενός Αγγέλου (Πράξεις 12:7-17)
ΠΡΆΞΕΙΣ 12:7-17
7 Ξαφνικά φανερώθηκε ένας άγγελος Κυρίου κι ένα φως έλαμψε στο κελί. Ο άγγελος ξύπνησε τον Πέτρο σκουντώντας τον στο πλευρό και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Αμέσως έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του. 8 Ο άγγελος συνέχισε: «Βάλε τη ζώνη σου και τα σανδάλια σου». Ο Πέτρος το έκανε. Ύστερα του λέει ο άγγελος: «Βάλε το ιμάτιό σου κι ακολούθησε με». 9 Ο Πέτρος τον ακολούθησε και βγήκε έξω. Δεν καταλάβαινε ότι συνέβαιναν πραγματικά αυτά που γίνονταν μέσω του αγγέλου, αλλά νόμισε ότι έβλεπε όραμα. 10 Πέρασαν την πρώτη φρουρά και τη δεύτερη κι έφτασαν στη σιδερένια πύλη που βγάζει στην πόλη. Η πύλη άνοιξε από μόνη της, και βγήκαν έξω. Πέρασαν ένα στενό, κι αμέσως ο άγγελος εξαφανίστηκε. 11 Τότε ο Πέτρος συνήλθε και είπε: «Τώρα κατάλαβα πραγματικά ότι ο Κύριος έστειλε τον άγγελό του και με γλίτωσε από τα χέρια του Ηρώδη και απ’ αυτό που οι Ιουδαίοι περίμεναν να πάθω!» 12 Όταν κατάλαβε πού ήταν, πήγε στο σπίτι της Μαρίας, μητέρας του Ιωάννη, που τον έλεγαν και Μάρκο. Εκεί ήταν μαζεμένοι αρκετοί και προσεύχονταν. 13 Χτύπησε την εξώπορτα και βγήκε μια υπηρέτρια, η Ρόδη, να δει ποιος είναι. 14 Όταν αναγνώρισε τη φωνή του Πέτρου, από τη χαρά της δεν άνοιξε την πόρτα, αλλά έτρεξε μέσα αναγγέλλοντας ότι ο Πέτρος στέκεται μπροστά στην εξώπορτα. 15 Αυτοί της είπαν: «Είσαι τρελή!» Εκείνη όμως επέμενε ότι ήταν αλήθεια. Αυτοί έλεγαν: «Είναι ο άγγελός του». 16 Ο Πέτρος στο μεταξύ χτυπούσε επίμονα. Επιτέλους του άνοιξαν κι όταν τον είδαν έμειναν κατάπληκτοι. 17 Αυτός τους έκανε νόημα με το χέρι να σωπάσουν και τους διηγήθηκε πώς ο Κύριος τον έβγαλε από τη φυλακή. «Διηγηθείτε τα αυτά στον Ιάκωβο και στους αδερφούς», συμπλήρωσε. Ύστερα έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και πήγε σε άλλον τόπο.
Η εκκλησία στην Αντιόχεια άκμασε και μεγάλωσε ενώ η εκκλησία της Ιερουσαλήμ πέρασε διωγμό. Ο Ιάκωβος, ο ένας από τους τρεις μαθητές οι οποίοι ήταν κοντά στον Ιησού, πέθανε, ενώ ο Πέτρος απελευθερώθηκε θαυματουργικά. Οι δρόμοι του Θεού είναι κρυμμένοι σε μας. αλλά ξέρουμε ότι ο ουράνιος Πατέρας μας είναι η ίδια η αγάπη. Και του ζητούμε να μας δίνει σε όλες τις καταστάσεις της ζωής πλήρη εμπιστοσύνη στην καλοσύνη του.
Χωρίς να είναι τρομοκρατημένος με το κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν, αν και ήταν πολύ προφανής, ο Πέτρος μπορούσε να ξαπλώσει με ειρήνη και να κοιμηθεί βαθιά εξαιτίας της ειρήνης της συνείδησης του και της εμπιστοσύνης του στην πρόνοια του ουράνιου Πατέρα. Δε παρατήρησε τις αλυσίδες που έδεναν τα χέρια του έχοντας δυο στρατιώτες δίπλα του και από τις δυο μεριές, ούτε φοβήθηκε από το ουράνιο φως που έλαμψε τη νύχτα όταν ήρθε ο άγγελος σ’ αυτόν. Κοιμόταν βαθιά ώστε ο άγγελος έπρεπε να τον κουνήσει δυνατά ώστε να ξυπνήσει. Αυτός είδε πώς έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του χωρίς θόρυβο και του φόρεσε ρούχα ενώ ήταν ακόμη κοιμισμένος. Αλλά ο άγγελος τον φρόντισε όπως μια μητέρα φροντίζει το παιδί της, καθώς το ξυπνάει και το βοηθάει να ντυθεί με ένα ένα ρούχο ώστε να μη ξεχάσει τίποτα πριν πάει στο σχολείο γρήγορα και προσεκτικά. Οι βαριές κλειδωμένες σιδερένιες πόρτες άνοιξαν χωρίς να τρίξουν και έκλεισαν πίσω τους χωρίς κανένα ήχο. Έτσι, κανένας από τους φύλακες που κοιμόντουσαν δεν παρατήρησε αυτή την κίνηση και την σιωπηλή δραπέτευση. Η παντοδυναμία του Θεού υπερνίκησε όλα τα υλικά πράγματα. Ο Θεός μπορεί να απελευθερώσει από εκεί όπου κανένας άνθρωπος δε μπορεί να σκεφτεί την πιθανότητα της απελευθέρωσης. Η δύναμη του Πατέρα μας είναι μεγαλύτερη απ’ όσο γνωρίζουμε.
Ο άγγελος άφησε τον Πέτρο μόλις έφτασαν σε ένα από τα δρομάκια. Ο κρύος αέρας τη νύχτα ξύπνησε εντελώς τον Πέτρο. Δεν είχε αμέσως συναίσθηση του κινδύνου της διαφυγής του και της πιθανότητας να τον πιάσουν και να τον συλλάβουν εκ νέου, αλλά ήταν πολύ χαρούμενος που συνειδητοποίησε την φροντίδα του ουράνιου Πατέρα για αυτόν. Κανείς στον κόσμο δεν μπορούσε να τον απελευθερώσει από τους αναρίθμητους φύλακες. Αλλά ο ίδιος ο Κύριος ματαίωσε το σχέδιο του Βασιλιά Ηρώδη και απελευθέρωσε την εκκλησία του.
Ο Πέτρος έσπευσε με χαρά στο σπίτι της μητέρας του Μάρκου, του ευαγγελιστή, όπου οι πιστοί συγκεντρώνονταν μέρα και νύχτα για προσευχή στον Κύριο ώστε να τους παραδώσει τον πιο θαρραλέο μεταξύ των αποστόλων. Όταν ο Πέτρος χτύπησε την πόρτα τη νύχτα, η υπηρέτρια ήρθε κοντά στην πόρτα και μόλις διέκρινε την φωνή του, όρμησε πίσω χαρούμενη και ενθουσιασμένη και τους το είπε. Αλλά κανείς δεν την πίστεψε. Της είπαν ότι μπορεί να είχε δει κάποιο φάντασμα ή να έχει ακούσει κάποια ψευδαίσθηση της φαντασίας της. Μερικοί εκφράσαν αμφιβολίες για το μυαλό της και άλλοι πρόσθεσαν ότι ο φύλακας άγγελος του Πέτρου μπορεί να είχε εμφανιστεί σε εκείνη. Αυτοί είχαν προσευχηθεί για την απελευθέρωση του αλλά δεν ήταν σίγουροι ότι ο Θεός θα απαντούσε τις προσευχές τους, ειδικά επειδή ο Ιάκωβος, για τον οποίο είχαν επίσης προσευχηθεί, είχε αποκεφαλιστεί λίγες μέρες πριν. Έτσι προσεύχονταν ενώ ήταν ανάμεσα στην ελπίδα και στην αμφιβολία και δεν γνώριζαν ποιο είναι το θέλημα του Θεού εκείνη την ώρα. Αυτοί συνέχισαν να χτυπούν την πόρτα του ουρανού, χωρίς να ζητούν επίμονα ο Πέτρος να απελευθερωθεί αλλά να γίνει το θέλημα του Θεού.
Αυτός που στέκονταν στην πόρτα μέσα στο κρύο της νύχτας συνέχισε να χτυπάει και τότε οι προσευχόμενοι συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε πραγματικά κάποιος που στέκονταν απέξω και επιθυμούσε να ανοίξει η πόρτα. Ξαφνιάστηκαν πώς ο Θεός είχε απαντήσει στην προσευχή τους, και αποκαλύφθηκε η δύναμη του πάνω στον κακόβουλο βασιλιά. Και όταν άκουσαν το θαύμα της απελευθέρωσης με τη βοήθεια του αγγέλου, η δοξολογία τους έγινε μεγαλύτερη και η εμπιστοσύνη τους στην πρόνοια του ουράνιου Πατέρα τους δυνάμωσε.
Τότε ο Πέτρος ζήτησε ο Ιάκωβος, ο αδερφός του Ιησού, ο οποίος είχε γίνει ο εν ενεργεία επικεφαλής της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ και ήταν γνωστός ως ο απόλυτος άνθρωπος της προσευχής να ενημερωθεί για την απελευθέρωση του από τη φυλακή. Ο Ιάκωβος είχε πιθανότατα βρει αποδοχή από το ανώτατο συμβούλιο των Ιουδαίων επειδή ήταν Χριστιανός ο οποίος ήταν πιστός στο νόμο και επειδή είχε θεωρήσει ότι η πίστη χωρίς καλές πράξεις είναι νεκρή. Η ευσέβεια του και υποταγή στον Ιησού, τον αδελφό του που ανέβηκε στη δόξα, εμφανίστηκε σε πολλές προσευχές μέσα στη ζωντάνια και σε ενεργές υπηρεσίες.
Το πιο πιθανό είναι ο βασιλιάς να σκότωσε όλους τους φύλακες. Φοβόταν τόσο πολύ την απελευθέρωση του Πέτρου για δεύτερη φορά. Αισθάνθηκε ότι μια μεγαλύτερη δύναμη από τη δική του ενεργούσε και γι’ αυτό έφυγε από την Ιερουσαλήμ σιγά σιγά και με δισταγμό γιατί ο λαός περίμενε μια δημόσια δίκη για τον Πέτρο που εξαφανίστηκε. Όλοι εκείνοι που άκουσαν για αυτό το γεγονός έτρεμαν. Ο Ηρώδης από την μεριά του, πήγε στην Καισάρεια επιδιώκοντας να ξεχάσει την εξουσία του στις ακτές της όπως επίσης και τις έγνοιες του και τα λάθη του μέσα από το μεθύσι.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε, σε ευχαριστούμε επειδή απελευθέρωσες τον Πέτρο από την εσωτερική φυλακή και φύλαξες την εκκλησία σου στην Ιερουσαλήμ από συνεχείς διωγμούς. Θριαμβεύεις ακόμα και σήμερα. Πλήρωσε μας με το Πνεύμα σου και δίδαξε μας πίστη, προσευχή και προσδοκία. Εσύ απαντάς τις προσευχές μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί έμειναν έκπληκτοι αυτοί που έκαναν συμπροσευχή όταν είδαν τον Πέτρο να στέκεται στην πόρτα;