Previous Lesson -- Next Lesson
11. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης φυλακισμένοι και η προσέλευση τους στο δικαστήριο για πρώτη φορά (Πράξεις 4:1-22)
ΠΡΆΞΕΙΣ 4:19-22
19 Τότε ο Πέτρος και ο Ιωάννης τους αποκρίθηκαν: «Αποφασίστε μόνοι σας αν είναι σωστό ενώπιον του Θεού, ν’ ακούμε περισσότερο εσάς παρά το Θεό. 20 Εμείς πάντως δεν μπορούμε να μη μιλάμε γι’ αυτά που είδαμε και ακούσαμε». 21 Τότε εκείνοι τους απείλησαν πάλι και ύστερα τους άφησαν ελεύθερους, επειδή δεν εύρισκαν δικαιολογία να τους τιμωρήσουν. Φοβούνταν το λαό, γιατί όλοι δόξαζαν το Θεό γι’ αυτό που είχε γίνει, 22 αφού ο άνθρωπος, στον οποίον έγινε το θαύμα αυτό της θεραπείας, ήταν πάνω από σαράντα ετών.
Το συμβούλιο των αρχιερέων αποφάσισε πως οι δύο απόστολοι και ο γιατρεμένος άντρας θα έπρεπε να σταματήσουν να κηρύττουν στο όνομα του Ιησού. Αλλά οι δύο μάρτυρες απάντησαν πως αν απαιτούνταν να διαλέξουν ανάμεσα στη θέληση του Θεού και τις διαταγές των ανθρώπων, δεν μπορούσαν παρά να επιλέξουν να υπακούσουν τον Θεό και να αντιταθούν σε κάθε μορφή φαρισαϊκής αλήθειας ή επαγγέλματος. Αυτή η εναντίωση δεν ήταν πνεύμα αντιρρησίας, αλλά υπακοή στο Άγιο Πνεύμα που οδηγεί τους πιστούς στη μαρτυρία του Ιησού με τόλμη και όχι σε ένοπλες επαναστάσεις.
Οι δύο απόστολοι απάντησαν ταυτόχρονα: «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτό που είδαμε και ακούσαμε». Οι καρδιές του είχαν πληρωθεί με εμπειρίες μαζί με τον Χριστό, ο οποίος είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα. Για τη πράγμα, λοιπόν, μιλάς καθ’ όλη την ημέρα; Πόσο συχνά αναφέρεις το όνομα του Ιησού; Κατοικεί το Πνεύμα του Κυρίου μέσα σου; Ή μάλλον το πνεύμα του των χρημάτων, της ακαθαρσίας και της απάθειας σε κυριεύει; Είσαι οτιδήποτε για το οποίο μιλάς. Δεν είσαι ό,τι κρατάς μέσα σου. Οι άγιοι μάρτυρες του Ιησού δεν μπορούν να κρατηθούν από το να δοξάσουν τον ζωντανό Κύριό τους, διότι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα το οποίο τους έκανε μάρτυρες του ίδιου του Ιησού. Αυτό είναι το αξίωμα, η διακονία και η ισχύ τους. Η ισχύς του Θεού περιλαμβάνεται στην μαρτυρία των έργων και του λόγου του Ιησού. Μίλα, λοιπόν, και μη μένεις σιωπηλός. Προσευχήσου πρώτα, όμως, ώστε να μη γίνεις κλαγγάζον κύμβαλο ή κρούον τύμπανο.
Οι ηγέτες των ανθρώπων ήταν ανίκανοι να καταστρώσουν έναν τρόπο τιμωρίας ή εξολόθρευσης των μαρτύρων του Χριστού χωρίς να εγείρουν σύγχυση στον λαό, διακινδυνεύοντας την εξουσία τους. Έτσι τους προειδοποίησαν και βρήκαν μέσα στην απειλή τους έναν κώδικα που θα τους έδινε μακροπρόθεσμα το δικαίωμα να καταπνίξουν το κίνημα του Χριστού. Τι υπέροχο! Όλη η Ιερουσαλήμ υπερχείλιζε με λατρεία του Θεού, έκπληκτη από τη μυστήρια γιατρειά. Οι κάτοικοί της συνειδητοποίησαν αμέσως πως αυτό το θαύμα υποδείκνυε ότι ο Ύψιστος βρισκόταν ακόμα στην πόλη, σκυμμένος πάνω από τους φτωχούς, και πως η δύναμη της λύτρωσής του δούλευε μέσα από τους μάρτυρες του Χριστού.
12. Η Κοινή Προσευχή στην Εκκλησία (Πράξεις 4:23-31)
ΠΡΆΞΕΙΣ 4:23-31
23 Όταν οι δύο απόστολοι απολύθηκαν, πήγαν στους αδερφούς και τους ανακοίνωσαν όσα τους είπαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι. 24 Αυτοί, όταν τ’ άκουσαν, προσευχήθηκαν όλοι μαζί στο Θεό και είπαν: «Κύριε, εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και όλα όσα βρίσκονται σ’ αυτά. 25 Εσύ είπες με το στόμα του Δαβίδ, του δούλου σου: Γιατί φρύαξαν τα έθνη; Γιατί οι λαοί μηχανεύτηκαν ανώφελα σχέδια; 26 Παρατάχθηκαν για πόλεμο οι βασιλιάδες της γης και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν σ’ έναν τόπο, εναντίον του Κυρίου και του Μεσσία του. 27»Πραγματικά, εναντίον του άγιου δούλου σου, του Ιησού, που εσύ τον έχρισες Μεσσία, συγκεντρώθηκαν ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μαζί με πλήθος εθνικών και Ιουδαίων, 28 για να κάνουν όσα είχε ορίσει προηγουμένως η δύναμή σου και η σοφία σου να γίνουν. 29 Και τώρα, Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους! Δώσε δύναμη στους δούλους σου να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος. 30 Άπλωσε το χέρι σου, για να γίνονται θεραπείες και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του άγιου δούλου σου, του Ιησού». 31 Όταν τελείωσαν την προσευχή, σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι· όλοι πλημμύρισαν από το Άγιο Πνεύμα και κήρυτταν το λόγο του Θεού με θάρρος.
Πάνω στην απελευθέρωσή τους, οι δύο απόστολοι γύρισαν πίσω στο απώτερο δωμάτιο όπου κάποιοι από τους αδελφούς συναντιούνταν για συμπροσευχή. Όσο καθένας από αυτούς βρίσκονταν στη φυλακή, συνέχιζαν να προσεύχονται με τη σειρά να του δώσει δύναμη, σοφία, κουράγιο, καθοδήγηση και προστασία. Παρόλα αυτά, όταν ο Πέτρος και ο Ιωάννης γύρισαν και τους είπαν ότι ο Κύριος τους βοήθησε να μαρτυρήσουν το όνομα του Ιησού και τη λύτρωση μπροστά στους ηγέτες του έθνους τους, χάρηκαν και ευχαρίστησαν το Θεό. Παράλληλα, ένιωσαν θλίψη λόγω της απαγόρευσης της κήρυξης στο όνομα του Ιησού, μια τους επηρέαζε όλους. Περίμεναν πως οι ηγέτες θα μετανοούσαν. Ωστόσο, τώρα τους φάνηκε πως γίνονταν όλο και πιο σκληροί απέναντι στον Ιησού. Είχαν προσευχηθεί για τη σωτηρία των αρχιερέων και των πρεσβυτέρων, αλλά αντιμετώπισαν απόρριψη και απειλή.
Τότε, όταν οι δύο απόστολοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι, ένα ακόμα θαύμα συνέβη: η εκκλησία δεν συνεδρίασε για τον καλύτερο τρόπο να ξεφορτωθούν την απόφαση, πράγμα που τους απέτρεψε από το να μιλούν στο όνομα του Ιησού Χριστού. Τα μέλη της δεν πρότειναν κανέναν από τους δύο συμβιβασμούς, ούτε να μιλούν μυστικά, ούτε να περιμένουν πιο κατάλληλους καιρούς. Αυτοί οι άντρες γονάτισαν για προσευχή και πήραν το βλέμμα τους μακριά από τους ανθρώπους, τις αλήθειες και εξουσίες και το κατεύθυναν προς τον Πανίσχυρο Θεό που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα φυτά και τα ζώα και ακόμα και τους αρχιερείς. Ο Ύψιστος ήταν ο Πατέρας τους. Σε αυτόν απεύθυναν όλες τις ερωτήσεις τους και μπροστά του φανέρωσαν την απειλή του συμβουλίου των αρχιερέων που είχε ήδη σταυρώσει τον Ιησού.
Το Άγιο Πνεύμα οδήγησε αυτή την οικογένεια του Θεού στο ότι θα πρέπει να προσευχηθούν όλοι μαζί με μια φωνή, απαγγέλοντας κάποια εδάφια από τον δεύτερο Ψαλμό. Αυτοί οι Ψαλμοί που είναι τα τραγούδια δοξολογίας των Ιουδαίων είχαν γεμίσει τις καρδιές τους. Όλοι έγιναν προφήτες στο πνεύμα της προφητείας και είδαν την επανάσταση της φύσης ενάντια στον Θεό και τον Ιησού μέσα στις κινήσεις της κυβερνήσεώς τους και στην συμπεριφορά τους απέναντι στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μακάρι να είχαμε προφητική διορατικότητα για να αναγνωρίζουμε την παρούσα μας κατάσταση μέσω των πολιτικών, οικονομικών και θρησκευτικών εξελίξεων: πως ο κόσμος αγωνίζεται να φτάσει τον καιρό της ενοποίησης και του συνδυασμού διαφορετικών ανθρώπων και εθνών σε μια τεράστια παγκόσμια πολιτεία, κυβερνωμένη από τον Αντίχριστο ενάντια στον Θεό και τον Χριστό του.
Αυτό το κίνημα, καθοδηγούμενο από το πνεύμα του Διαβόλου, ξεκίνησε τότε στην Ιερουσαλήμ, όπου οι εχθροί του Θεού συγκεντρώθηκαν για να σκοτώσουν τον Ιησού. Ο Εβραϊκός λαός και η Ρωμαϊκή εξουσία, παρά την ποικιλότητα μεταξύ τους, ενώθηκαν έναντι του Χριστού του Κυρίου. Παραταύτα, Ο Πιλάτος ο Ρωμαίος, ο Ηρώδης ο βασιλιάς και ο Καϊάφας ο πονηρός δικαστής αποτύχαν παταγωδώς και η κρίση τους έγινε μη λειτουργική και έχασε κάθε αξία, εφόσον ο σταυρωμένος Χριστός δεν αποσυντέθηκε μέσα στον τάφο, αλλά αναστήθηκε και μετέτρεψε κάθε κακό σκοπό του ανθρώπου στον θρίαμβο του Θεού. Τα πάντα συνεργάζονται για το καλό όσων αγαπούν τον Θεό. Τα σχέδια του Υψίστου είναι ακατανόητα αλλά γεμάτα χάρη, έλεος και συμπόνια. Οι εχθροί του Θεού οφείλουν να Τον υπηρετούν, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο μας χωρίς τη θέληση του ουράνιου Πατέρα μας. Δε μας αφήνει ακόμα και μέσα στην αγκάλη του θανάτου.
Με αυτή την πίστη η προσευχόμενη συντροφιά βρήκε το κουράγιο και τοποθέτησε τις απειλές των ηγετών στα χέρια του Θεού. Δε μίλησαν πολύ για την ταλαιπωρία και τη δίκη τους, αλλά εμπιστεύτηκαν στο Θεό την διαταγή των αδίκων να σταματήσουν να μιλούν για τον Ιησού. Αντίθετα σε εκείνη την άδικη απαγόρευση, το Άγιο Πνεύμα οδήγησε εκείνους που προσεύχονταν μαζί να ζητήσουν από τον Κύριο για επιπλέον δύναμη για την απαραίτητη υπηρεσία που είναι η μαρτυρία του Ιησού Χριστού πως ο Θεός μπορεί να τους υποστηρίξει και να τους παρέχει με σοφία, κουράγιο και δύναμη για καλό κήρυγμα έτσι ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν μπροστά στους ακροατές τους τον Ιησού της Ναζαρέτ ως τον Σωτήρα του κόσμου. Αυτή η αγνή μαρτυρία είναι ο ίδιος ο λόγος του Θεού. Ο Θεός μιλά άμεσα δια μέσω κάθε μάρτυρα του Ιησού που σταυρώθηκε και αναστήθηκε, και ευλογεί τη μαρτυρία του. Ο Άγιος καλεί όλους τους ανθρώπους στον σταυρό για να τους λυτρώσει, καθαρίσει και τελειοποιήσει. Εσύ έγινες στόμα του Θεού ή ακόμα φοβάσαι; Προσεύχεσαι για τόλμη και για το δώρο της δύναμης που σου επιτρέπει να μιλάς υπό την κατεύθυνση και καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, συγκεκριμένα στην κρίσιμη κατάστασή σου;
Αυτοί που μαζεύτηκαν για προσευχή, ζήτησαν επίσης και για τους καρπούς της ισχύος του Θεού, γιατί δεν είχαν πιστέψει σε λέξεις και μόνο, αλλά είχαν βιώσει το έργο του δημιουργικού λόγου του Θεού ο οποίος έβγαινε από το στόμα τους. Δεν έψαξαν τα σημάδια για την ενεργή πίστη ως άτομα, αλλά όλη η εκκλησία παρακάλεσε το Θεό για ίαση και θαύματα για την δόξα του ονόματος του Σωτήρα, έτσι ώστε όλοι όσοι αμφιβάλλουν και αργούν στην πίστη τους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τον ουρανό παρά μόνο μέσω του Ιησού που κρατά στα χέρια του τα κλειδιά του Παραδείσου και της Κολάσεως.
Ο Θεός άκουσε τις θαρραλέες προσευχές γεμάτες πίστη. Απάντησε στη συλλογική κραυγή αυτής της προσευχής, της μόνης προσευχής που αναφέρθηκε για την πρωτόγονη εκκλησία, και άπλωσε το χέρι Του στη σύναξη με αποτέλεσμα οι καρέκλες να τρέμουν, το μέρος να ταρακουνηθεί και όλοι να γεμίσουν με το Άγιο Πνεύμα όπως στην Πεντηκοστή. Όπου προσευχόμαστε σε αρμονία με το πνεύμα της αγάπης του Θεού ζητώντας μια ανοιχτή εκδήλωση της αλήθειας του, παρούσας στο Ευαγγέλιο, ο Θεός απαντά στην προσευχή μας αμέσως και σίγουρα και ενδυναμώνει τους διακόνους του Χριστού παράγοντας κουράγιο μέσα τους, καθιερώνοντάς τους στην ελπίδα της πίστης και γεμίζοντάς τους με τη δύναμη της αγάπης.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ξεχωριστής προσευχής; Παρόλο που οι ηγέτες τους είχαν αποτρέψει από το να μιλούν στο όνομα του Ιησού, όλοι τους μιλούσαν θαρραλέα και δημόσια για αυτό τον Σωτήρα, και κήρυτταν το όνομά του στα σπίτια τους, στους δρόμους και ακόμα και στην ευρεία αυλή του ναού, μιας και ο Κύριος τους είχε γεμίσει εκ νέου με το Πνεύμα του και τους εξόπλισε για να είναι οι μάρτυρές του. Σκέψου σοβαρά τη σημασία αυτής της κοινής προσευχής της πρωτόγονης εκκλησίας και πάρε μέρος στην διακήρυξή της με πνεύμα προσευχής.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ώ ένδοξε Πατέρα, Εσύ είσαι ο Δημιουργός, ο Σωτήρας και ο Τελειωτής των ημερών μας. Ο κόσμος συγκεντρώνεται εναντίων σου. Ώ Κύριε, δες τις απειλές τους, και επίτρεψε τους υπηρέτες Σου να διακηρύξουν τον Λόγο Σου με κάθε τόλμη. Κάνε θαύματα, τέρατα και σημεία μέσω του ονόματος του Αγίου Υιού Σου, του Ιησού.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Για ποιο λόγο είναι απαραίτητη και ουσιώδης η ομιλία του λόγου του Θεού για το Άγιο Πνεύμα;