Previous Lesson -- Next Lesson
4. ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံ ၄ ပါး။ (ေယာ ၅း ၃၁ - ၄၀)
ေယာ ၅း ၃၁ - ၄၀
၃၁ ငါသည္ ကိုယ္အေၾကာင္းကို သက္ေသခံလွ်င္ ငါ့သက္ေသမတည္။- ၃၂ ငါ၏အေၾကာင္းကို သက္ေသခံေသာသူ တစ္ပါးရွိေသး၏။ ထိုသူ၏သက္ေသတည္ေၾကာင္းကို ငါသိ၏။- ၃၃ သင္တို႔သည္ ေယာဟန္ထံသို႔ေစလႊတ္ၾက၏။ သူသည္ သမၼာတရားဘက္၌ သက္ေသခံ၏။- ၃၄ သို႔ေသာ္လည္း လူေပးေသာသက္ေသကို ငါသည္ပမာဏမျပဳ။ သင္တို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည္အေၾကာင္း ဤစကားကို ငါေျပာ၏။- ၃၅ ေယာဟန္သည္ ညွိထြန္း၍လင္းေသာ ဆီမီးျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ သူ၏အလင္း၌ ခဏသာေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းငွာ အလိုရွိၾက၏။- ၃၆ ေယာဟန္၏သက္ေသထက္ သာ၍ႀကီးေသာသက္ေသသည္ ငါ၌ရွိ၏။ အၾကင္အမႈတို႔ကို ငါၿပီးစီးေစျခင္းငွာ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့လက္သို႔ အပ္ေပးေတာ္မူ၍၊ ငါျပဳေသာ ထိုအမႈတို႔သည္လည္း ငါ့ဘက္၌ေန၍၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္အေၾကာင္းကို သက္ေသခံၾက၏။- ၃၇ ခမည္းေတာ္သည္လည္း ငါ့ဘက္၌ သက္ေသခံေတာ္မူ၏။ ခမည္းေတာ္၏စကားသံေတာ္ကို သင္တို႔သည္ မၾကား၊ သဏၭာန္ေတာ္ကို မျမင္၊- ၃၈ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္လည္း သင္တို႔၌မတည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူကို သင္တို႔သည္ မယုံၾကည္ဘဲေနၾက၏။ ၃၉ က်မ္းစာအားျဖင့္ ထာဝရအသက္ကိုရမည္ဟု စိတ္ထင္ႏွင့္ သင္တို႔သည္ က်မ္းစာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈၾက၏။ ထိုက်မ္းစာပင္ ငါ၏သက္ေသျဖစ္၏။- ၄၀ သင္တို႔သည္ အသက္ကိုရေအာင္ ငါ့ထံသို႔ လာျခင္းငွာ အလိုမရွိၾက၊-
ေမရွိယရဲ႕အလုပ္ေတြကို သူ႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ သခင္ေယရႈက ရန္သူေတြကို ေျပာတယ္။ ရန္သူေတြကလည္း သူတို႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ သူတို႔စည္းမ်ဥ္းေတြကို ေႏွာက္ယွက္တဲ့ ေတာသားကို မုန္းၾကတယ္။ သက္ေသျပပါလို႔ ဆိုတယ္။ သခင္ေယရႈက သက္ေသျပတယ္။ လူက ကိုယ္လက္ရွိအတိုင္းအတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္တယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔အေၾကာင္း ေျပာရာမွာ အလိမ္အညာ မပါဘူး။ လူက ပညတ္တရားအရ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သက္ေသခံလို႔မရေပမယ့္ သခင္ေယရႈကေတာ့ သက္ေသခံလည္း အမွန္ျဖစ္ေနမွာပါပဲ။ “ငါ့ကိုငါ သက္ေသခံရင္ ငါ့သက္ေသမတည္။” လို႔ သခင္ေယရႈက ေျပာတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ အကာကြယ္ဘူး။ တျခားသက္ေသ တေယာက္ရွိတယ္။ ခမည္းေတာ္ဘုရားက လကၡဏာ ၄ ခု၊ သက္ေသ ၄ ခုနဲ႔ သက္ေသေပးတယ္။
ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းေဟာေျပာဖို႔ ႏွစ္ျခင္းဆရာကို ေစလႊတ္တယ္။ သူက ေရွ႕ေျပးျဖစ္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ဟာ ယဇ္ပေရာဟိတ္နဲ႔ တရားသူႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္က ေယာဟန္ကို လက္မခံဘူး။ သူ႔သက္ေသကို ျငင္းတယ္။ (ေယာ ၁း ၁၉ - ၂၈) သခင္ေယရႈက ထာဝရကာလ ကတည္းက ရွိေတာ့ ေယာဟန္ရဲ႕သက္ေသက အဓိကေတာ့ မက်ဘူး။ လူေတြ နားမလည္လို႔သာ သခင္ေယရႈက ေယာဟန္ရဲ႕သက္ေသကို ေျပာရျခင္းျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရႈဟာ ဤေလာကရဲ႕အျပစ္ကိုေဆာင္သြားတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သိုးသူငယ္လို႔ ေျပာရာမွာ ႏွစ္ျခင္းဆရာက ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းမျပႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ႏွစ္ျခင္းဆရာဟာ ညမွာလင္းတဲ့ မီးအိမ္သာျဖစ္ၿပီး လူေတြကို စုစည္းၿပီး အလင္းလင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနမင္းျဖစ္တဲ့ သခင္ေယရႈ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ မီးအိမ္ဆုိတာ မလိုေတာ့ပါ။ သခင္ေယရႈ တပါးတည္းသာ အဆံုးမရွိ ထြန္းလင္းမယ့္ အလင္းရွင္ျဖစ္တယ္။ ေနေရာင္ျခည္က ကမာၻေျမမွာ အသက္နဲ႔ ႀကီးထြားျခင္းကို ယူေဆာင္ေပးသလို၊ သခင္ေယရႈက ဝိညာဥ္အသက္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ေပးလာတယ္။ အနာၿငိမ္းျခင္း၊ နတ္ဆိုးႏွင္ထုတ္ျခင္းေတြဟာ အေမွာင္ကို ေအာင္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပတယ္။ မုန္းတိုင္းကို ၿငိမ္ေစျခင္း၊ လူေသကို ရွင္ေစျခင္းက ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္းျပတယ္။ လုပ္ေဆာင္သမွ်က ခမည္းေတာ္နဲ႔ ကိုက္ညီတယ္။
ကားတိုင္မွာ အမႈၿပီးေနာက္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ကာ ယံုၾကည္သူအေပၚ ဝိညာဥ္ေတာ္ သြန္းေလာင္းတယ္။ ခရစ္ေတာ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာၿပီး လူေသေတြကို ရွင္ေစၿပီး၊ ေလာကႀကီးကို တရားစီရင္တဲ့ခါ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ ၿပီးမယ္။ ဒီကိစၥမွာ ခမည္းေတာ္နဲ႔ သားေတာ္ သေဘာထား ကြာျခားမႈ မရွိ။ လုပ္ေဆာင္မႈ တူညီတယ္။ ဘုရားသခင္က “ဤသူကား ငါႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ ငါ၏ ခ်စ္သားေပတည္း။” လို႔ အသံနဲ႔ အတည္ျပဳတယ္။ (မသဲ ၃း ၁၇) ဒီလိုသက္ေသခံခ်က္မ်ိဳး သခင္ေယရႈကလြဲလို႔ တျခားသူ မရဘူး။ သားေတာ္မွာ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ စင္ၾကယ္ျခင္း အျပည့္ရွိတယ္။ ဂ်ဴးေတြက ဘုရားသခင္ကို မသိဘူး။ ပညတ္ေတာ္ေတြ၊ ပေရာဖက္ေတြအားျဖင့္ ဘုရားအသံကို မၾကားဘူး။ ဗ်ယဒိတ္၊ အိပ္မက္မွာလည္း မျမင္ဖူးဘူး။ အျပစ္က ဖုန္းကြယ္ေနေတာ့ ျမင္တဲ့အိပ္မက္ကလည္း အတုအေယာင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ေဟရွာယက ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွာ ဘုရားဝတ္ရံုေတာ္ ပတ္ရစ္တာကို ျမင္တဲ့အခါ “ငါ၌ အမဂၤလာရွိ၏။ ငါအက်ိဳးနည္းၿပီ။ …. ငါသည္ ညစ္ညဴးေသာ ႏႈတ္ခမ္းရွိလ်က္၊” လို႔ ေအာ္ဟစ္ရတယ္။ ဝိညာဥ္မ်က္စိကန္းၿပီး၊ ဘုရားကို မသိရျခင္းက လူ႔ဇာတိခံတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္လို႔ ျဖစ္တယ္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားလည္သလိုနဲ႔၊ ခရစ္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္ၾကတယ္။ ဒါက တကယ္နားမလည္ဘူး၊ ဘုရားဖြင့္ျပျခင္း မခံရတာ ထင္ရွားတယ္။
ဓမၼေဟာင္းေခတ္လူေတြက ထာဝရအသက္ရမယ္ အထင္နဲ႔ က်မ္းစာကို ရွာေဖြတယ္။ ေသေနတဲ့ ပညတ္တရားကို ေတြ႔တယ္။ ေမရွိယကို ျပညႊန္ေနတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ အမ်ားအျပားကို မေတြ႔ဘူး။ ကိုယ္လိုရာ အနက္ျပန္ၾကတယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဗ်ာဒိတ္စကားမွန္း မသိၾကဘူး။ ဘုရားကို အလိုမရွိလို႔ ျငင္းပယ္ၾကတာလို႔ သခင္ေယရႈက ေထာက္ျပတယ္။ ခရစ္ေတာ္ကို မုန္းေတာ့ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းျဖစ္တဲ့ ထာဝရအသက္ မရၾကေတာ့ဘူး။
ဆုေတာင္း ရန္သူကို ခ်စ္သည့္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါ၏။ မယံုၾကည္သည့္အတြက္ ကိုယ္ေတာ္ စိတ္ခံစားရပါ၏။ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသ ၄ ခု ျပပါ၏။ က်မ္းစာကို ေလ့လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ျမင္ေစပါ။ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သိေစပါ။ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေသာအမႈတို႔ကို ယံု၍ ထာဝရအသက္ကို လက္ခံေစပါ။ ကိုယ္ေတာ္အသံကို မၾကားေသးေသာသူမ်ား၏ နားကို ဖြင့္ေတာ္မူပါ။
ေမးခြန္း ၄၂
- သက္ေသခံ ၄ ပါးက ဘယ္သူေတြလဲ။ ဘယ္လိုသက္ေသခံသလဲ။