Previous Lesson -- Next Lesson
9. Fillimi i Predikimit midis Johebrenjve Nëpërmjet Konvertimit të Kornelit, Centurionit (Veprat 10:1 - 11:18)
VEPRAT 10:9-16
9 Të nesërmen, ndërsa ata po udhëtonin dhe po i afroheshin qytetit, Pjetri u ngjit në çatinë e shtëpisë për t'u lutur, rreth orës së gjashtë. 10 Atëherë ai pati shumë uri dhe deshi të hajë; por ndërsa ata po përgatiteshin, ai u rrëmbye në ekstazë 11 dhe pa qiellin të hapur dhe një send si një çarçaf i lidhur në të katër qoshet, që zbriste tek ai dhe zbriste në tokë. 12 Në të kishte lloj-lloj kafshësh katërkëmbëshe të tokës, kafshë të egra, rrëshqanorë dhe zogj të qiellit. 13 Dhe një zë i erdhi duke thënë: ''Çohu, Pjetër; ther dhe ha.” 14 Por Pjetri tha: “Kurrsesi, o Zot! Sepse nuk kam ngrënë kurrë asgjë të papastër ose të ndotur.”15 Dhe një zë i foli përsëri herën e dytë: “Ato që Perëndia ka pastruar, ti mos i bëj të papastra”. 16 Kjo ndodhi tri herë. Dhe objekti u ngrit përsëri në qiell.
Pjetri ishte shpesh në lutje. Pa lutje shpirtërore nuk ka zbulesë. Lutja dhe leximi i Biblës janë si të ndezësh një radio dhe ta sintonizosh në sinjalin e kërkuar. Nëse nuk jeni të sintonizuar me Frymën e Perëndisë së shenjtë me vullnet dhe në mënyrë të drejtë, nuk do ta dëgjoni kurrë zërin e Perëndisë, as nuk do t'i ndjeni hiret e tij ose nuk do të përjetoni drejtimin e tij. Por ai që studion Biblën me lutje komunikon me Perëndinë.
Pjetri dhe Korneli luteshin rregullisht çdo ditë. Ditët dhe punët e tyre ishin thurur me lutje. A e ke organizuar jetën tënde të lutjes? Lutjet tuaja të vazhdueshme dhe depërtimi juaj i thellë në Biblën e Shenjtë janë më të rëndësishme se ngrënia për t'i dhënë trupit tuaj ushqim dhe forcë, sepse shpirti juaj është i uritur për Perëndinë dhe drejtësinë e tij dhe i etur për frymëmarrje, ushqim dhe jetë. Pra, mos e përbuz veten, por hapju Frymës së Perëndisë në ungjill çdo ditë rregullisht, që të mund të marrësh hir mbi hir.
Pjetri pa qiellin të hapur. Ai mendoi për ushqimin material, sepse ishte i uritur pas shumë lutjeve dhe donte diçka për të ngrënë. Ndërsa ushqimi i tij po përgatitej në shtëpi dhe aroma e tij e ëmbël ngjitej mbi çatinë e shtëpisë, Pjetri u lut dhe priti. Perëndia përdori urinë e madhe që ndjeu shërbëtori i tij. Ai e mori në një vegim dhe i tregoi qiellin e hapur në mesditë. Papritur, Pjetri pa një çarçaf të madh që zbriste nga qielli derisa preku tokën. Ai mendoi se do të gjente në të disa thesare, ose ushqime të shijshme ose fruta, por për fat të keq, gjeti vetëm akrepa, gjarpërinj, hardhuca, kameleonë, breshka, gaforre dhe mijëra kafshë dhe insekte të tjera që konsideroheshin të papastra për hebrenjtë. Ai u drodh dhe ndjeu neveri nga format dhe trajtat e tyre të shëmtuara. A e kuptoni domethënien e pamjes të këtyre kafshëve të papastra? Ata janë si njerëzit. Ne jemi në fakt të papastër dhe kur Perëndia na shikon, ndjen neveri për veprimet tona të neveritshme, tradhtinë bashkëshortore dhe mendimet tona krenare. A keni ndjerë ndonjëherë papastërtinë dhe zemrën tuaj të ligë?
Menjëherë shikuesi dëgjoi një zë që i thoshte: “Çohu, Pjetër; vrit dhe ha!” Perëndia do që ne të kapërcejmë ndjenjën tonë fillestare që mund të jemi në harmoni me kënaqësinë e tij hyjnore. Por Pjetri e kundërshtoi vullnetin e Zotit edhe në ekstazë, duke pretenduar se vetë i Shenjti i kishte penguar judenjtë, në ligjin e tij, të hanin çdo gjë të papastër ose të ndotur, si shenjë e largimit të tyre nga të gjitha mëkatet dhe format e mëkatit. Pjetri nuk ishte i gatshëm të mëkatonte dhe të bëhej i papastër dhe me gjithë zemër e shtyu këtë ofertë, të cilën e mendoi se ishte një tundim që të mos bëhej i papastër. Po ju? Si e kundërshtoni çdo tundim për të mëkatuar, qoftë edhe në gjumë apo ekstazë? Lum ju nëse e urreni mëkatin me gjithë zemër, që Fryma e Shenjtë t'ju forcojë, t'ju udhëheqë dhe t'ju tregojë një rrugëdalje nga tundimi.
Perëndia nuk donte që Pjetri të hante kafshë helmuese, por i kërkoi që të bindej pa kushte për të thyer pozitën e tij të ligjshme. Më i Larti nuk e detyroi Pjetrin të mos rrëqethej nga mëkati, por të mësonte se si t'i donte mëkatarët. Mëkati mbetet i keq, por i Shenjti i do mëkatarët. Pa dyshim, njerëzit janë të ligj, të papastër dhe të refuzuar nga Fryma e Perëndisë, siç ishin ato kafshë që Pjetri pa, duke u zvarritur dhe duke lëvizur në çarçafin e madh. Njihni vehten me saktësi! Dukeni si një engjëll apo si një kafshë? A keni qëllime të mira, apo qëllime të këqija? Zemra e njeriut është e keqe që në rininë e tij.
Megjithatë Perëndia nuk i shkatërroi ata që mbanin shëmbëlltyrën e tij, por i pastroi të gjithë njerëzit në parim. Gjaku i Birit të tij u bë një shpengim, i cili ia kalon të kuptuarit tonë. Të gjithë njerëzit janë të pastër në sytë e Perëndisë, pavarësisht nga mëkatet e tyre, sepse ai e ka pajtuar botën me veten në atë që u kryqëzua. Pra, mos e ngushtoni shpëtimin. A njihni dikë që është vrasës, i korruptuar, kurorëshkelës, mendjemadh ose i shtirë i varfër? Kini parasysh se Jezusi i ka mbartur mëkatet e tyre në kryq, i ka shlyer dhe i ka fshirë plotësisht paudhësitë e tyre. Por ky mëkatar nuk e ka njohur ende hirin që i është përgatitur nëpërmjet kësaj faljeje dhe shlyerjeje. Mos harroni se si Zoti i shikon të gjithë njerëzit në mënyrë të barabartë. Që nga koha kur gjaku i Krishtit rrodhi në kryq në Gjetsemani, i Shenjti e konsideron çdo njeri si të pastër dhe të shenjtë. Fryma e Shenjtë ia tregoi Pjetrit këtë vizion tri herë, sepse mendja natyrore dhe ndjenja njerëzore e konsiderojnë të pamundur që të korruptuarit të jenë të shëndoshë dhe të këqijtë të jenë të mirë. Megjithatë, Zoti është i durueshëm. Ai i konfirmoi tri herë Pjetrit të mërzitur se kryqi kishte mposhtur mendjen e njeriut natyror. Këto tre paraqitje tregojnë se Perëndia, Ati, Biri dhe Fryma e Shenjtë dëshiron me gjithë vullnetin e tij shpengues që të gjithë njerëzit të shpëtohen dhe të vijnë në njohjen e së vërtetës. Shpëtimi ka përfunduar dhe Perëndia i shikon të gjithë njerëzit si të shfajësuar nga gjaku i Birit të tij. Pa të, atij do t'i duhej t'i shkatërronte menjëherë për shenjtërinë e tij.
LUTJE: O At qiellor, më fal dyshimet e mia dhe kundërshtimin tim kundër shpëtimit tënd. Kapërceje mendjen time, zgjeroje zemrën time dhe ndriço besimin tim që të mund të kuptoj aftësinë dhe lavdinë e shpëtimit tënd dhe t'u dëshmoj të gjithë njerëzve se Biri yt i dashur fali në kryq mëkatet e të gjithë njerëzve. Hape gojën time për të folur dituri dhe jepi rrëfimit tim fuqinë e së vërtetës.
PYETJA:
- Cili është kuptimi i fjalës së Perëndisë drejtuar Pjetrit: “Atë që Perëndia ka pastruar, mos e bëj të papastër?"