Previous Lesson -- Next Lesson
a) Një përshkrim i kohës së patriarkëve (Veprat 7:1-19)
VEPRAT 7:17-19
17 “Por, ndërsa po afrohej koha e premtimit që Perëndia i ishte betuar Abrahamit, populli u shtua dhe u shumua në Egjipt,18 derisa doli në Egjipt një mbret tjetër që nuk e njihte Jozefin. 19 Ky, duke vepruar me ligësi kundër skotës sonë, i keqtrajtoi etërit tanë derisa t’i ekspozojnë foshnjat e tyre, që të mos mbeteshin të gjallë.”
b) Ditët e Moisiut (Veprat 7:20-43)
VEPRAT 7:20-29
20 “Në atë kohë lindi Moisiu dhe ishte i bukur në sytë e Perëndisë; dhe u rrit në shtëpinë e të atit për tre muaj. 21 Por kur ai u ekspozua, e mori e bija e Faraonit dhe e rriti si djalin e saj. 22 Kështu Moisiu u arsimua me gjithë diturinë e Egjiptianëve dhe ishte i fuqishëm në fjalë dhe në vepra. 23 Kur arriti në moshën dyzet vjeçare, i erdhi në zemër të vizitojë vëllezërit e tij, bijtë e Izraelit. 24 Dhe, duke parë se njërit prej tyre po i bëhej një padrejtësi, e mbrojti dhe ia mori hakun duke vrarë Egjiptianin. 25 Sepse ai mendonte se vëllezërit e tij do ta kishin kuptuar se Perëndia do t'i çlironte me dorën e tij, por ata nuk e kuptuan. 26 Të nesërmen iu shfaq dy prej tyre ndërsa po grindeshin dhe u përpoq t'i pajtonte duke thënë: "Burra, ju jeni vëllezër; pse i bëni keq njëri-tjetrit?’ 27 Por ai që i ka bërë keq të afërmit, e largoi duke thënë: “Kush të vuri ty sundimtar dhe gjykatës mbi ne? 28 A dëshiron të më vrasësh mua, siç bëre dje me egjiptianin?’ 29 Për shkak të këtyre fjalëve, Moisiu iku dhe banoi në vendin e Madianit, ku pati dy djem”.
Dëshmitarët e rremë u ankuan se Stefani e mohoi Moisiun, e refuzoi atë dhe i keqinterpretoi mësimet e tij, gjë që e bëri Stefanin të shpjegonte jetën e Moisiut me më shumë detaje. Ai e tregoi mendimin e tij për ndërmjetësuesin e Dhjatës së Vjetër sinqerisht dhe në mënyrë të rastësishme.
Së pari, ne dëgjojmë historinë e jetës së Moisiut si foshnjë. Familja e tij u bë një popull i përhapur dhe egjiptianët vendosën të kontrollonin lindjet e tyre. Ata thanë: “Sikur t'i linim, do të shumoheshin dhe do të bëheshin më të fortë se ne. Dhe nëse nuk do t'i skllavëronim, ata do të na gllabëronin".
Në telashe të rënda Perëndia bëhet më i afërt atyre që besojnë në të. Prindërit e Moisiut e fshehën kur ai ishte foshnjë në një kanistër prej xunkthi në ujërat e cekëta. Emri "Moisiu" do të thotë "i tërhequr, i nxjerrë jashtë". Valët e telasheve u rritën në mënyrë më drastike, por në pikën e intensitetit më të madh, Perëndia e shpëtoi profetin e tij të përzgjedhur.
Shumë i Larti përdori persona të rangjeve të larta për të edukuar Moisiun. Ai e futi këtë të ri në familjen e Faraonit, ku mori arsimin më të mirë në Egjipt. Ai mësoi gjithashtu të gjitha sekretet e magjisë egjiptiane, ritet e të vdekurve dhe hyjnizimin, pasi nuk ishte besimtar në rininë e tij, por një njeri i lig si të gjithë njerëzit e tjerë.
Kur e kuptoi më pas se ai nuk ishte egjiptian, por hebre dhe se populli i tij ishte skllavëruar dhe torturuar, ai menjëherë ndërhyri pa planifikuar dhe vrau një nga ata që ishin përgjegjës të kontrollit dhe dominimit të popullit të tij të skllavëruar. I gjithë edukimi i tij nuk ishte i dobishëm për të. Ai e gjeti veten duke menduar për aftësinë e tij për të shpëtuar popullin e tij përmes dhunës dhe gjakderdhjes. Ky është mashtrimi i shumë njerëzve. Ata duan të ndryshojnë situatën me anë të mashtrimit, forcës dhe bombave dhe pastaj të gjithë nxitojnë pas Moisiut dhe bëhen vrasës. Nuk ndryshojnë asgjë nga e vërteta, sepse nuk kemi nevojë për situata të reja, por për burra të rigjeneruar. Në kohën e Jezusit, sundimtarët e Izraelit vranë Birin e Njeriut duke pretenduar se duke e vrarë atë kishin shpëtuar njerëzit e tyre. Në të vërtetë, zemrat mbetën siç ishin, sepse bota nuk pajtohet me anë të luftërave, robërisë dhe padrejtësisë, por bëhet më e keqe.
Moisiu mendonte se bashkatdhetarët e tij do ta mirëprisnin si çlirimtar dhe do ta bënin mbret. Por kur dy nga të afërmit e tij luftuan me njëri-tjetrin dhe refuzuan ndërmjetësimin e tij, ai e kuptoi me zgjuarsinë e tij se të gjitha fjalët e vëllazërisë kombëtare ishin gënjeshtra dhe se çdo individ donte vetëm veten. Moisiu ndjeu urrejtjen e të afërmve të tij dhe ndjeu erën e pabesisë së tyre ndaj tij duke zbuluar vrasjen e tij ndaj autoritetit skllavërues. Kështu iku menjëherë nga Egjipti në shkretëtirë, sepse kombi i tij e kishte hedhur poshtë.
Krishti gjithashtu përjetoi një refuzim të tillë. Perëndia kishte menduar të shpëtonte njerëzit e tij kokëfortë nëpërmjet Birit të tij, që të mund të çliroheshin nga skllavëria e mëkatit, vdekjes dhe Satanit dhe të gjenin hir në Ditën e Gjykimit. Por kombi i tij nuk e kuptoi. Ata e hodhën poshtë Jezusin ashtu siç kishin refuzuar Moisiun, sepse ata janë njerëzit e refuzimit dhe zemrave të ngurta. Po në lidhje me situatën tonë? A jemi ne më të zgjuar se hebrenjtë? A e pranojmë Krishtin, apo e refuzojmë edhe atë? A nuk e dëgjuam zërin e Frymës së Shenjtë që na thërret sot?
Moisiu u bë refugjat në mesin e beduinëve. Mësoi në shkretëtirat dhe tokat djerrë kënaqësinë, përulësinë dhe si të ishte bari. Bariu është një profesion i vështirë, i cili kërkon kontroll, guxim, durim dhe përvojë. Është e mundur që Moisiu gjatë atyre viteve të ketë mësuar edhe arabishten, sepse gjuha madianite ishte një degë e gjuhëve semite. Ai u martua me një vajzë madianite dhe lindi dy djem. Kjo martesë ishte një martesë e përzier midis izraelitëve dhe arabëve e lidhur nga udhëheqësi më i madh i Izraelit (Eksodi 18:1-7).
LUTJE: O Zot, më ruaj nga fuqia ime që të mos kërkoj të shpëtoj veten time ose të ndryshoj të tjerët me zgjuarsinë time. Lëre Frymën tënde të ripërtërijë zemrën time dhe gjaku i Krishtit të më pastrojë nga të gjitha mëkatet e mia. Ki mëshirë për ne, o Zot, na shenjtëro dhe na udhëzo në plotësinë e shpëtimit tënd.
PYETJA:
- Si e dimë se shkollimi i mirë nuk e reformoi Moisiun?