Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
a) Koyunlar, Gerçek İyi Çobanın Sesine Kulak Verirler (Yuhanna 10:1-6)
Mesih, yedinci ve sekizinci bölümde hasımlarına gerçek yüzlerini gösterdikten sonra, dokuzuncu bölümde, ruhsal açıdan kör olduklarını, ne Tanrı’yı, ne Oğlu’nu, ne de kendilerini tanıdıklarını bildirdi. Onuncu bölümde ise, halkını, günahkâr önderlerini izleme sorumluluğundan kurtarıyor, onları “İyi Çoban” ve Allah’a açılan biricik kapı olan kendisine çağırıyor.
YUHANNA 10:1-6
1 “Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. 2 Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır. 3 Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür. 4 Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar. 5 Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.” 6 İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.
Kimi yerlerde köylüler koyunlarını büyük ağıllarda toplar, onlara geceleyin gözcülük ederler. Sabahleyin çobanlar ağıla girip kendi koyunlarına seslenirler. Çobanlar koyunlarını teker teker dışarı çekmezler. Onlara bir kez seslenmeleri kâfidir. İşin tuhaf yanı, koyunların onca çobanın arasından kendi çobanlarını sesinden tanıyıp yanına gelmeleridir. Çoban kılığını kıyafetini değiştirse de, koyunlar onun sesini diğerlerininkinden ayırmasını bilirler. Aynı biçimde, sahte bir çoban, onun kılığını ve görüntüsünü alsa bile, koyunlar için bir yabancıdır. Çobanları kendilerine seslendiğinde, koyunların bir tanesi bile ağılda kalmaz; çünkü onun kendilerini yemyeşil çayırlara, serin su pınarlarına götüreceğini bilirler. Ona sonsuz güven duyarlar.
Mesih, kendisine iman etmeye hazır her kişinin sesini duyabileceğini belirtmek için bize bu benzetmeyi anlattı. O tanrısal çobandır. Kendine koyun kapmak için gelmedi O, Eski Antlaşma halkına. Tersine, onların arasından kendine ait olanları seçti; onları kurtardı ve sürekli ruhsal gıdalarını vererek bakımsız bırakmadı. Oysa, Allah’ın izni olmadan halka dadanan çobanlar, Allah’ın sürüsünü dağıtmak, parçalamak isteyen kurtları, haydutları andırıyorlar. Türlü yollarla, hilelerle sürüye sızıp koyunları kendi arzularına yem yapmak için kapıyorlar. Böyleleri sadece kendileri için yaşayıp sadece kendilerini yüceltiyorlar. Sürüye hizmet etmek, akıllarının ucundan bile geçmiyor. Kilise ve imanlılar topluluklarında Allah’ın kişisel olarak hizmete atamadığı, Mesih’in onaylamadığı tüm çobanlar için Rabbimiz, “Hırsızlar, haydutlar” diyor. Böyleleri yapmaktan çok bozarlar. Mesih, gerçek koyunlarının, bu türden kötü ve hırsız ruhlu yabancı çobanlardan kaçacaklarını, tehlikeyi önceden sezeceklerini bildirdi.
Bu çağrısıyla İsa halkından, sahte önderlerden uzaklaşmalarını, Allah’ın bizzat kendi halkını güdeceğine ilişkin vaade (Mezmur 23) sarılmalarını istedi.
Ne var ki, halk İsa’nın kendilerine ne demek istediğini anlamadı; önderlerinin hain, güçsüz kişiler olduğunu göremedi (Yeremya 2:8, 10:21, Hezekiel 34:1-10, Zekarya 11:4-6). Allah tüm bunlara karşın, kendilerine sadık çobanlar göndererek halkını gütmeye hazırdı. Nitekim Musa ve Davut, Allah’ın bu uğurda gönderdiği sadık çobanlardı. Gerçi çoğu kez gözardı etsek de, Kutsal Kitap bedevi diliyle ve bedevi törelerine göre yazılmış bir kitaptır. “Çoban” “sürü” “kaybolan koyun” “Allah Kuzusu” ve “kan dökülerek sağlanan kurtulmalık” gibi ifadeler, bu gerçeği göstermektedir. Bizlere kendi özünü açıklamak için Allah kendisini, Oğlu’nun kişiliğinde “İyi Çoban” olarak adlandırdı.
b) İsa Gerçek Kapıdır (Yuhanna 10:7-10)
YUHANNA 10:7-10
7 Bunun için İsa yine, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben koyunların kapısıyım. 8 Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi. 9 Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. 10 Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.”
İsa kendisini, Allah’ın sürüsüne götüren yol olarak tanımladı. Kurtulmuşların imanlılar topluluğundaki birliğine götüren biricik kapı Mesih’tir. İsa olmaksızın bir insanı dindar biri yapmaya kalkışanlar, sapık yollarla Allah’ın koyunlarının zihinlerini bulandırmak isteyen hırsızlardır. Kutsal Ruh eğri büğrü yollara sapmadan bizi “düzlüğe” “dar kapı” olan Mesih’ten çıkarıyor. O kapıdan girmeyen, O’nun “bedeninden yiyip kanını içmeyen” kişi, Allah’ın çocuklarına hizmet hakkına sahip değildir. İsa’nın vermiş olduğu bu benzetme, doğal olarak ruhsal yönden anlaşılmalıdır. Kendi kendimizle yetinmek huyundan vazgeçip Mesih’in engin ve huzurlu vadisine girersek, bizler de O’nun sürüsüne katılırız. Mesih’ten önce ya da sonra gelip O’nun Kutsal Ruhu’ndan yaşamayan, “İyi Çoban”ın gelişini bildirmeyen tüm önderler, sahtekâr ve hırsızdır. Mesih, tüm filozoflar, sistem kurucuları ve liderler, kendisine iman edip istemine uymadıkları takdirde, Allah’ın sürüsünü kapıp halkı sapık öğretileriyle zehirleyen haydutlar takımıdır diyor. Mesih’in gelişinden önce, O’nun Ruhu’nda sabit gerçek peygamberler ise, çaresizliklerini hissedip Allah’ın huzuruna doğru kapıdan girdiler. Çünkü sürüdeki hizmetleri için onları bizzat Mesih atamıştı.
Benliğini öldürmeden hiç kimse Allah’ın sürüsüne yaklaşıp kurtulmak için Mesih’in yanına gelemez. Çünkü Mesih arıttığı, kendisine boyun eğen koyunlarını krallar, kâhinler kılıyor. Sadık çoban dünyaya Mesih’in kapısından çıkarak insanları Kurtarıcıları‘na çağırıyor. Onlarla birlikte “ağıla” döndüğünde, kendileriyle birlikte Mesih’in ruhsal bedeni de geliyor. Onlar O’nda kalıyorlar, O da onlarda. Sadık çobanlar, koyunlarından üstün olduklarını asla düşünmezler; çünkü gerek onlar, gerekse sürüleri varlıklarını Mesih’e borçludurlar. Alçakgönüllü kişi Mesih’te sınırsız bilgi ve güç bulur. İsa, kendilerini yüceltmek arzusunda olan ve insanları kendi düşünceleriyle zehirleyen önderler, rahipler ve din alimlerinden sürüsünü dört kez sakındırdı.
Aynı zamanda O, doğruluk ve esenlik dolu bir yaşam bahşedip diğerleri için de diri yaşam kaynağı kılmak için her insanı yanına çağırdı. Mesih’e gelen her kişiden, diğerleri için güzel erdemler kaynaklanır. Çobanlar kendileri için yaşamazlar, yaşamlarını sırasında sürü için feda ederler. Allah’ın Ruhu bize sadece kendimiz için göksel yaşam ve kurtuluş bağışlamakla kalmıyor. O bizi, kendisini inkâr edip diğerlerini her an seven hizmetçi ve çobanlar olarak göreve atıyor. Sevgi arttıkça, bağış da artar. Rab yolunda hizmette bulunmaktan daha güzel görev olabilir mi? İşte “bol yaşam”dan kastedilen de bu olsa gerek.
DUA: Rab İsa Mesih, Allah’a götüren kapı olduğun için sana şükreder, Allah’a ve insanlara hizmet uğrunda bizleri seninle birlikteliğe çağırdığın için sana tapınırız. Alçakgönüllü olup Kutsal Ruhun’un irşadında sana canlar kazanabilmemiz ve sana layık bir yaşam sürebilmemiz için bize yardım et. Bizlere bağışladığın bollukla çevremizdekilerin tümünü bereketleriz.
SORU:
- İsa’nın sürüsüne bağışladığı bereketler nelerdir?