Previous Lesson -- Next Lesson
a) Ο Ιησούς διασχίζει τον Ιορδάνη (Ιωάννης 10:40 – 11:16)
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:11-16
11 Αυτά είπε, κι αμέσως ύστερα τους λέει: «Ο Λάζαρος ο φίλος μας κοιμήθηκε, πηγαίνω όμως να τον ξυπνήσω». 12 Του είπαν τότε οι μαθητές: «Κύριε, αν κοιμήθηκε, θα γίνει καλά». 13 Ο Ιησούς όμως είχε μιλήσει για το θάνατό του, ενώ εκείνοι νόμισαν πως μιλάει για το συνηθισμένο ύπνο. 14 Τότε λοιπόν ο Ιησούς τους μίλησε καθαρά: «Ο Λάζαρος πέθανε», τους λέει, 15 «και χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί όταν πέθανε· ας πάμε όμως κοντά του». 16 Τότε ο Θωμάς, που λεγόταν Δίδυμος, είπε στους άλλους μαθητές: «Πάμε κι εμείς, να πεθάνουμε μαζί του».
Ο Λάζαρος περιγράφονταν από τον Ιησού ως «ο αγαπημένος μας». Συχνά ο Ιησούς και οι μαθητές του υπήρξαν επισκέπτες στο σπίτι του Λάζαρου. Ήταν έτσι φίλος όλων των μαθητών. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι ο Λάζαρος ως «ο αγαπημένος του Ιησού» παραλληλίζεται με τον τίτλο του Αβραάμ ως «Φίλος του Θεού».
Ο Ιησούς χρησιμοποιεί τον όρο «κοιμήθηκε» αντί πέθανε για να τονίσει το γεγονός ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής. Τα σώματα μας χάνονται αλλά οι ψυχές μας παραμένουν. Η ανάπαυση μας σήμερα είναι στον Κύριο με πίστη. Είμαστε ικανοποιημένοι και αναπαυμένοι μέσα στην ζωή του και θα είμαστε θεατές στο ξύπνημα όλων μας από τον Σωτήρα μας την ημέρα της ανάστασης. Θα ζήσουμε για πάντα.
«Πάω να τον ξυπνήσω» είπε ο Ιησούς με αυτοπεποίθηση. Δεν είπε, «Ας προσευχηθούμε για να δούμε τι θέλει ο Θεός από μας να κάνουμε και πώς θα παρηγορήσουμε την οικογένεια.» Όχι, ο Ιησούς συνομιλούσε με τον Πατέρα για δύο μέρες, πριν τον προφτάσουν τα νέα του θανάτου του φίλου του. Ήταν σίγουρος ότι η ανάσταση του Λαζάρου θα προηγούνταν της δικής του ένδοξης ανάστασης. Αυτό έγινε για να ενδυναμώσει την πίστη των ακολούθων του και να αποδείξει στους εχθρούς του ότι μόνο Αυτός ήταν ο Μεσσίας. Μετά με έμφαση πρόσθεσε, «Πάω για να τον αναστήσω» όπως θα έλεγε μια μητέρα, «Πάω για να ξυπνήσω τον γιο μου. Είναι ώρα να πάει σχολείο.» Ο Ιησούς δεν δείχνει κανένα δισταγμό, ήταν ο ίδιος η ζωή και Κύριος πάνω στον θάνατο. Η πίστη στον Ιησού μας ελευθερώνει από κάθε φόβο και θα μας χρίσει στην ζωή.
Οι μαθητές δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την σημασία της νίκης του Χριστού τότε. Φαντάζονταν ότι ο Λάζαρος κοιμόταν. Έτσι δεν υπήρχε κανένας λόγος για να πάνε σ’ αυτόν και να τον ξυπνήσουν. Πολύ περισσότερο αφού κινδύνευαν με θάνατο στα χέρια των Ιουδαίων.
Τότε ο Ιησούς μίλησε ειλικρινά για τον θάνατο του Λαζάρου, λέγοντας, «Είναι νεκρός.» Αυτά τα νέα τάραξαν τους μαθητές αλλά ο Ιησούς τους καθησύχασε λέγοντας, «Εγώ χαίρομαι». Ώστε αυτή ήταν η απάντηση του Υιού του Θεού στον θάνατο. Εκείνος βλέπει νίκη και ανάσταση. Ο θάνατος δεν είναι μια αιτία για θρήνο αλλά για χαρά, επειδή ο Ιησούς διαβεβαιώνει τους ακόλουθους του για ζωή. Ο ίδιος είναι η ζωή. Όποιος πιστέψει σ’ αυτόν, μοιράζεται τη ζωή του.
Ο Ιησούς συνέχισε, «χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί όταν πέθανε και δεν τον θεράπευσα επί τόπου.» Αυτό είναι το σημάδι για το τέλος του κάθε ανθρώπου. Ωστόσο, η πίστη σ’ αυτόν ξεκινάει μια νέα ζωή. Ας πάμε σε αυτόν. Αυτός ο πηγαιμός υποδηλώνει δάκρυα και θρήνο για την ανθρωπότητα αλλά για τον Ιησού μιλάει για την ανάσταση. Ευχαριστούμε τον Θεό που ο Ιησούς θα πει, όταν βρισκόμαστε στον τάφο, «Ας πάμε σε αυτόν». Ο ερχομός του θα σημαίνει σε μας ελευθερία, ζωή και φως.
Ο Θωμάς, ο απόστολος, αγαπούσε τον Ιησού και ήταν γενναίος. Όταν παρατήρησε την αποφασιστικότητα του Ιησού να πάει στο πτώμα, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι ο σκοπός του Ιησού ήταν να τον αρπάξει από τον τάφο του, ο Θωμάς στράφηκε στους συντρόφους του και είπε με σταθερή φωνή, «Δε θα αφήσουμε τον Ιησού μόνο. Αγαπάμε τον Κύριο μας και θα τον συνοδέψουμε μέχρι τον θάνατο. Είμαστε όλοι δεμένοι μαζί Του.» Ο Θωμάς έτσι έδωσε έμφαση στην αφοσίωση του μέχρι τέλους.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί ο Ιησούς προελαύνει νικηφόρα για να σώσει τον Λάζαρο;