Previous Lesson -- Next Lesson
4. Ο Πειρασμός του Χριστού και Η Μεγάλη Του Νίκη (Ματθαιοσ 4:1-11)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 4:8-11
8 Πάλι τον οδήγησε ο διάβολος σ’ ένα πολύ ψηλό βουνό και του έδειξε όλα του κόσμου τα βασίλεια και τη λαμπρότητά τους. 9 Ύστερα του είπε: «Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις και με προσκυνήσεις». 10 Ο Ιησούς όμως του απάντησε: «Φύγε από μπροστά μου, σατανά! Η Γραφή το λέει καθαρά: μόνο τον Κύριο το Θεό σου θα προσκυνάς και μόνο αυτόν θα λατρεύεις». 11 Τότε ο διάβολος άφησε τον Ιησού, και άγγελοι Θεού ήρθαν και τον υπηρετούσαν. (Δευτερονόμιο 6:13; Ιωαννησ 1:51; Εβραίους 1:6, 14)
Στους δύο προηγούμενους πειρασμούς, ο Διάβολος δεν εμφανίστηκε ως ανοιχτός αντίπαλος του Θεού. Στην αρχή εμφανίστηκε σαν να αναζητούσε μια απόδειξη από τον Χριστό ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Μετά εμφανίστηκε σαν να επιθυμούσε ο Ιησούς να αποδείξει την αλήθεια και τη δύναμη του λόγου του Θεού. Αλλά στον τρίτο πειρασμό τα κίνητρα του ξεσκεπάζονται. Αποκαλύπτει ότι είναι εχθρός του Θεού που προσπαθεί, ει δυνατόν, να διαφθείρει τον Λυτρωτή μας. Με έναν εκπληκτικό τρόπο που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, ο Σατανάς έδειξε στον Ιησού όλα τα βασίλεια και τη δόξα του κόσμου σε μια στιγμή του χρόνου και προσφέρθηκε να τα δώσει σ’ αυτόν, αν τον προσκυνούσε. Αλλά ο Χριστός τον απέρριψε αμέσως λέγοντας, «Φύγε από μπροστά μου, Σατανά!» και παρέθεσε ένα εδάφιο που έλεγε ότι μόνο ο Θεός πρέπει να λατρεύεται. Υπάρχει μια πλήρης αντίθεση μεταξύ του Θεού και του κόσμου. Όποιος θέλει να είναι φίλος του κόσμου, κάνει τον εαυτό του εχθρό του Θεού (Ιάκωβος 4:4). Ο μεγαλύτερος πειρασμός με τον οποίο ο διάβολος μπορεί να πειράξει τον άνθρωπο είναι ο κόσμος. Είναι γνωστό ότι ήμαστε επιρρεπείς στο να πέσουμε σ’ αυτή την παγίδα. Όταν ο διάβολος δεν κατάφερε να δελεάσει τον Χριστό στους δύο προηγούμενους πειρασμούς κάνοντας κακή χρήση του λόγου του Θεού, αύξησε την ένταση της αποπλάνησης του και του πρόσφερε τον κόσμο αλλά ο Χριστός δε θα το δεχόταν ποτέ από αυτόν. Αναμφίβολα, ήταν κάτι που του είχε υποσχεθεί ο Πατέρας (Ψαλμός 2:7-9) και ότι θα γίνονταν το βασίλειο του σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή (Αποκάλυψη 11:15) γιατί αυτός, ως ο Υιός του Ανθρώπου και ο τελευταίος Αδάμ, θα κληρονομήσει τα πάντα (Εβραίους 2:5-9). Θα Του ανήκει ως ανταμοιβή από τον Θεό για την πλήρη υπακοή του μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρικού. Δεν περίμενε να φορέσει το στέμμα της δόξας χωρίς πρώτα να φορέσει το στέμμα το ακάνθινο.
Στο τέλος της Προσευχής του Κυρίου προσευχόμαστε, «Δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα». Με αυτή τη δοξολογία παραδίδουμε τον εαυτό μας στον Θεό. Ο διάβολος είναι το αντίθετο από τον Ιησού. Είναι το υπερήφανο πνεύμα που αναζητούσε τη λατρεία στο πρόσωπο του από όλα τα πλάσματα. Είπε ψέματα όταν έφερε όλα τα βασίλεια του κόσμου μπροστά στον Χριστό και του τα πρόσφερε ως δώρο, επειδή δεν είχε το δικαίωμα να προσφέρει αυτό που μόνο ισχυριζόταν ότι είχε στην κατοχή του. Ο κόσμος συμπεριλαμβανόμενων και των δυνάμεων του και της δόξας του ήταν στην κατοχή του Θεού και του Χριστού Του.
Ο Χριστός δεν πίστεψε τα ψέματα του διαβόλου. Έμεινε μέσα στον Πατέρα του, ενώνοντας τον εαυτό Του με Αυτόν. Ούτε η δύναμη ούτε η δόξα τον έλκυσαν αφού είχε αποφασίσει να παραμείνει άσημος τόσο ο ίδιος όσο και η θεϊκή του εικόνα. Περιφρονήθηκε ώστε να μπορέσει να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Επέλεξε την οδό της φτώχειας και της περιφρόνησης απορρίπτοντας τον πλούτο και την φήμη έτσι ώστε να παραμείνει σε κοινωνία με τον Πατέρα του και να εκπληρώσει τους σκοπούς του Θεού.
Ένας εκατομμυριούχος κάποτε είπε: «Κάθε άνθρωπος έχει μια τιμή για να κάνει ότι αντιτίθεται στη συνείδηση του». Αλλά ο Χριστός δε πούλησε τη δικαιοσύνη του για κίβδηλα χρήματα. Αρνήθηκε τον εαυτό του, σήκωσε τον σταυρό του και συνέχισε με την ικανοποίηση του Πατέρα του και την υπακοή σ΄ αυτόν.
Με αυτή την υπάκουη συμπεριφορά ο διάβολος υπερνικήθηκε και ο σκοπός του Χριστού επιτεύχθηκε, δείχνοντας ότι ο Σατανάς είναι ψεύτης, κλέφτης και δολοφόνος. Θέλει να λατρευτεί από όλους τους ανθρώπους. Θεοποιεί τον εαυτό του μόνος του και δελεάζει την ανθρωπότητα να αγαπήσει οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Θεό. Τα βιβλία, τα αυτοκίνητα και η περιουσία είναι όλοι πειρασμοί που μπορούν να θεωρηθούν ως είδωλα πάνω από τον δημιουργό μας. Ο Σατανάς συνεχίζει να αποθαρρύνει την ανθρωπότητα από το να αφιερωθεί στον Θεό και στον Υιό του έτσι ώστε το κακό να βασιλεύσει σ’ αυτόν τον κόσμο της αντίστασης ενάντια στον Θεό. Ο διάβολος είναι ο πρωταρχικός επαναστάτης, ο οποίος καλεί τα παιδιά της ανυπακοής μαζικά στην κόλαση.
Ο τελικός πειρασμός του Ιησού ολοκληρώθηκε με τον Σατανά να ζητάει από τον Ιησού να τον λατρεύσει. Αντί γι’ αυτό, ο Ιησούς έδειξε την κυριαρχία του πάνω στον Σατανά και τον διέταξε να φύγει από κοντά του αμέσως.
Παρά ταύτα, ο Ιησούς έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στον διάβολο: «μόνο τον Κύριο το Θεό σου θα προσκυνάς και μόνο αυτόν θα λατρεύεις». Δεν τον κατέστρεψε αμέσως αλλά τον διέταξε να μετανοήσει, να πέσει στα γόνατα ενώπιον του Θεού και να τον λατρεύσει ώστε να αποστραφεί το διεφθαρμένο μυαλό του και να αφοσιωθεί στον Παντοδύναμο και να τον υπηρετεί συνεχώς με ταπείνωση και υπακοή. Ο Υιός του Ανθρώπου δεν ζήτησε τη λατρεία του προσώπου του από τον Σατανά, αλλά του άνοιξε την πόρτα προς τον Θεό για να συνέλθει με μετάνοια και υπακοή. Οι ουρανοί και η κόλαση αγωνιούσαν επειδή η πάλη ανάμεσα στον Θεό και τον πρώτο του εχθρό είχε φτάσει στην κορύφωση της. Έτσι τι θα έκανε ο πονηρός τελικά;
Σιωπηλά άφησε τον Ιησού και έφυγε αλλά δεν προσκύνησε τον Ύψιστο. Ο διάβολος μισούσε τον Ιησού ο οποίος δεν παρέδωσε τον εαυτό του σ’ αυτόν για χάρη του άρτου, της φιλοδοξίας και της δύναμης αλλά προτίμησε την ταπείνωση, την ατίμωση και τον σταυρό ώστε να θυσιαστεί για την ανθρωπότητα. Το Πνεύμα του Χριστού υπερνίκησε το πνεύμα του Σατανά.
Ο διάβολος προσπάθησε μάταια να κάνει τον Ιησού να χρησιμοποιήσει το δικαίωμα και την δύναμη του ως Υιός του Θεού, να μετατρέψει τις πέτρες σε ψωμί και να χορτάσει την πείνα του ως Υιός του Ανθρώπου. Προσπάθησε, μάταια, να τον κάνει να δοκιμάσει τον Θεό, ώστε να μπορέσει να διαπιστώσει αν ο Θεός ήταν μαζί του ή όχι. Επειδή ο Ιησούς εμπιστεύονταν τον Θεό πλήρως, δεν ήταν απαραίτητη μια δοκιμασία. Ο Σατανάς του πρόσφερε μάταια τα βασιλεία και τη δόξα του κόσμου. Επειδή ο Ιησούς, ευλογημένο να είναι το όνομα του, γνώριζε ότι όλα θα δίνονταν σ’ αυτόν σε συγκεκριμένο χρόνο όταν θα βασιλεύσει ως ο Υιός του Ανθρώπου, δεν υπέκυψε στον Σατανά αλλά αφιέρωσε τον εαυτό του στο να κάνει ότι είχε οριστεί για αυτόν μέχρι να φτάσει εκείνη η στιγμή.
Ένα σημαντικό σημείο σ’ αυτόν το διάλογο είναι η επάρκεια και η δύναμη του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο οποίος γεννήθηκε και ήταν χρισμένος από τον Πνεύμα και φανερώθηκε εν σαρκί, πάλεψε με τον διάβολο χρησιμοποιώντας το πιο πρακτικό όπλο που ήταν διαθέσιμο – το λόγο του Θεού που γράφτηκε για τον άνθρωπο. Μια δήλωση από τις Γραφές ήταν αρκετή για να σωπάσει τον εχθρό και να βάλει ένα τέλος στην αλαζονεία του. Με τον ίδιο τρόπο, η δύναμη του Λόγου του Θεού είναι διαθέσιμη σε μας σε στιγμές πνευματικού πολέμου. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το κατάλληλο εδάφιο στην κατάλληλη περίσταση με αγνή καρδιά και όχι για προσωπικό κέρδος, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θεού πίσω από αυτή.
Μετά από εκείνη την νίκη, οι άγγελοι ήρθαν στον Ιησού, τον διακόνησαν και τον προσκύνησαν. Αν ο Ιησούς είχε πέσει σε πειρασμό, η τελευταία ευκαιρία για τη συμφιλίωση μας με τον Θεό θα είχε εξαφανιστεί και η κρίση θα έρχονταν πάνω μας. Αλλά παρέμεινε σταθερός και με πίστη προχώρησε και νίκησε.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Άγιε Υιέ του Θεού, λατρεύω εσένα και τον Πατέρα σου με χαρά, επειδή θριάμβευσες επί του Σατανά. Σε παρακαλώ, νίκησε και εμένα ώστε να μπορώ πάντα να λατρεύω τον Ύψιστο με την καρδιά μου, να τον διακονώ όλες τις μέρες της ζωής μου και να αφιερώνω τον εαυτό μου με προθυμία και να σε ακολουθώ στη διακονία σου. Σε παρακαλώ, βοήθησε με να προτιμώ να είμαι μικρός και περιφρονημένος από το να επιθυμώ πλούτη ή δύναμη που φέρνουν τον όλεθρο, ώστε να χτίσω το μέλλον μου υπό το φως του σταυρού σου και του μοναδικού ονόματος του Άγιου Πατέρα σου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί ο Ιησούς διέταξε τον Σατανά να λατρέψει μόνο τον Θεό;