Previous Lesson -- Next Lesson
1. Shenjtërimi i jetës suaj arrihet nëpërmjet përkushtimit tuaj të plotë ndaj Perëndisë (Romakëve 12:1-2)
ROMAKËVE 12:1
1 Prandaj, po ju bëj thirrje, o vëllezër, nëpërmjet dhembshurisë së Perëndisë , t'i ofroni trupat tuaj si flijime të gjalla, të shenjtëruara dhe të këndshme për Perëndinë - kjo është shërbesa juaj e mençur.
Njerëzit e besëlidhjes së vjetër konfirmonin mirënjohjen e tyre për mirësinë e Perëndisë nëpërmjet kontributeve të ndryshme në tempull. Ata ofronin një flijim për çdo mëkat të njohur dhe i pastronin mëkatet e tyre me anë të një kafshe, si përfaqësues të tyre para Perëndisë. Pas shkatërrimit të tempullit në Jeruzalem, Pali u sugjeroi besimtarëve në Krishtin, të cilët ishin nga njerëzit e besëlidhjes së vjetër që jetonin në Romë, që të mos i ofronin Perëndisë para dhe flijime, por të ofronin veten dhe trupin e tyre, që të mos i përkisnin më vetes së tyre, por t'i përkushtoheshin plotësisht Atit të Zotit tonë Jezu Krisht që të mund t'i përkisnin vetëm atij.
Kjo temë është pyetja e prerë e çdo të krishteri: "A i përkisni akoma vetes, apo ia keni ofruar veten Perëndisë në njohjen e shpëtimit të Krishtit?"
Kjo ofertë nuk do të thotë që i krishteri duhet të vrasë veten, por se ai nuk duhet të jetë më dembel dhe se duhet të fillojë t'i shërbejë Perëndisë duke përdorur për këtë shpirtin, trupin, paratë e tij dhe gjithçka që ka. Kjo ofertë përfshin gjithashtu luftën shpirtërore kundër të gjitha tundimeve në trupin tonë, sepse mishi ka dëshira kundër Frymës dhe Fryma kundër mishit (Galatasve 5:17). Pali tha për veten e tij, si shpjegim i këtij vargu: “Unë jam kryqëzuar me Krishtin; Nuk jetoj më unë, por Krishti jeton në mua” (Galatasve 2:19-20).
Apostulli Pal e lidhi veten plotësisht dhe përjetësisht me Krishtin, saqë e konsideronte veten të vdekur, dhe jetonte vetëm jetën e Krishtit që i ishte dhënë nga Fryma e Shenjtë. Në këtë kuptim, apostulli kërkon t'i ofroni jetën tuaj atij dhe Birit të tij që të bëheni një njeri i drejtë; dhe ai ju pastron me gjakun e tij dhe nëpërmjet qëndrimit të Frymës së tij në trupin tuaj, që të mund të bëheni një flijim i shenjtë i pranuar nga Perëndia. Të dyja dhuratat: “gjaku i Krishtit dhe Fryma e tij” janë jeta e përjetshme që ju është dhënë. Kthejini pra Atit qiellor mëshirën e tij të pakufijshme, që ai t'ju mbushë rishtazi çdo ditë me fuqinë e tij të shenjtë.
Apostulli Pal e quan zotimin e plotë të të krishterit: “shërbesa juaj e mençur” (Romakëve 12:1). Kënga juaj e gëzueshme është thelbësore në shërbimin tuaj ndaj Perëndisë dhe lutjet e përgjërimet tuaja kanë një fuqi të madhe. Por Zoti pret vendimin tuaj përfundimtar që t'i përkushtoheni plotësisht dhe përgjithmonë Atij. Ky është zotimi ungjillor, i cili ndodh vetëm një herë. Atëherë besëlidhja e re dhe jeta e përjetshme hyn në jetën tuaj.
LUTJE: O At qiellor, ne të adhurojmë dhe gëzohemi, sepse me shlyerjen e Krishtit u bëre Ati ynë i mëshirshëm. Na ndihmo të mos mbetemi egoistë dhe dorështrënguar, por t'ia japim kohën, aftësinë dhe veten tonë Birit tënd dhe të hedhim poshtë mëkatin dhe papastërtinë. Vendos dashurinë tënde në ne që të jetojmë në furnizimin tënd të bollshëm të mirësisë.
PYETJA:
- A i je përkushtuar tërësisht Jezusit, Shpëtimtarit tënd, apo je ende egoist dhe jeton për veten tënde?