Previous Lesson -- Next Lesson
4. Filipi’de Kilisenin Kuruluşu (Elçilerin İşleri 16:11-34)
Elçilerin İşleri 16:16-18
Bir gün biz dua yerine giderken, karşımıza, falcılık ruhuna tutulmuş köle bir kız çıktı. Bu kız, gelecekten haber vererek efendilerine bir hayli kazanç sağlıyordu. Pavlus’u ve bizleri izleyerek, “Bu adamlar yüce Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu bildiriyorlar!” diye bağırıp durdu. Ve günlerce sürdürdü bunu. Sonunda, bundan çok rahatsız olan Pavlus arkasına dönerek ruha, “İsa Mesih’in adıyla, bu kızın içinden çıkmanı buyuruyorum” dedi. Ruh hemen kızın içinden çıktı.
Dünyada o kadar çok kötü ruh vardı ki, elçilerden biri olan Yuhanna bunu belirtmek için, “Tüm dünya kötü olanın egemenliği altında” dedi. Bizler bugün bile bazı zamanlarda kurnaz kötü ruhların egemenliklerini ve yetkilerini açıkça görebiliyoruz. İsa’nın zamanında kötü ruha tutulmuş olanlar O’na, bütün ışıkların kaynağına, koştular ve “Sen Tanrı’nın kutsalısın! Neden bizleri yok etmeye geldin?” diye feryat ettiler. Tıpkı Pavlus’un ruhundan ve arkadaşlarının sevgisinden etkilenen falcı gibi... O “Ey insanlar, bakın! Bu adamlar En Yüce olan Tanrı’nın elçileridir. Onlar size kötü ruhlardan ve ölümden kurtulma yolunda rehberlik edebilirler’’ diye bağırdı.
Bu falcı bütün şehirde tanınıyordu. İnsanlar ona gülümsediler, ama aynı zamanda ondan korktular da. Birçoğu onun söylediklerini dikkatle dinledi ve gelecekte neler olacağını söylemesini isteyerek kötü ruhların ellerine düştüler. Sevgili kardeşim, sana, seni iyileştireceği fikriyle bir şeyh ya da sihirbaza gitmemeni tavsiye ediyoruz. Onlara olan inancın seni onların ruhlarına bağlar. Pavlus bu Şeytan’a tutsak kadının sözleri üzerine üzüldü. Neden? Onun çok derinlerindeki varlığından gelen tuhaf sesinden tiksinti duydu. Pavlus ne onun sözlerini müjde için iyi bir reklam olarak kabul etti, ne de bu aldatıcı ruh tarafından vaazına çağrılmış olan şehrin dikkatini çekmek istedi.
Pavlus aynı zamanda kurnazlıkların ve yalanların babası olan Şeytan’ın ruhunun Mesih’in ruhu olmadığını biliyordu. Sözlerini, bu falcı düzenbazın yalanlarıyla –birçok doğru söz de söylemiş olmasına rağmen– desteklemeye hiç niyeti yoktu.
Bizim Tanrımız tanrılar, ruhlar ve kötü ruhlar arasındaki En Yüce olan değildir. O yalnız, tek ve eşsiz olan Tanrı’dır. O’ndan başka Tanrı yoktur! O zamanlarda Yunan dünyası birçok tanrı ve ruha inanıyordu. Köle kızın reklamını yapmak demek, müjdenin tek ve biricik Tanrı’sına olan inancın saptırılmasına neden olurdu. Dahası Şeytan’ın ruhu, özünde varlığı tek olan Tanrı’yı ve O’nun sağında oturan Oğlu İsa Mesih’i tanımıyordu. Kurtuluşun temeli çarmıhtadır. Şeytani ruh, Pavlus ve arkadaşlarının ne Tanrı’nın çocukları, ne de O’nun hizmetkârları olduklarını itiraf etmedi. Gerçek kurtuluş aslında bizi sadece günahtan, ölümden ve Şeytan’dan korumaz, aynı zamanda En Yüce Olan’ın çocukları olarak bizlere, evlatlığa kabul edilmeyi ve yeniden doğmayı bahşeder. Bu yüzden kötü ruh, Yaratıcı ve O’nun kurtarıcılığı ile ilgili konuşsa bile, Tanrı’yı ve kurtuluşun merkezini inkâr etti. İnsan düşünerek tövbe edebilir, efendisinin sözlerini duyabilir, imanla bu sözleri düşünebilir ve kurtuluşa erebilir.
Pavlus kızın kötü ruh tarafından ele geçirildiğini anladı. Onun acı çeken ruhunu gördü ve Şeytan’ın milyonları kandırmasından ve pisliğinden tiksindi. Elçi zavallı kıza acıdı ve kötü ruha onun içinden çıkmasını emretti. Pavlus kötü ruhu kendi adıyla kovamazdı. Yahudi olmayanların elçisi, kendisinin yararsız ve güçsüz olduğunu itiraf etmişti. Hayır, Mesih’in tek kurtarıcı olduğunu bilerek kötü ruha İsa Mesih’in adıyla onun içinden çıkmasını emretti. Aslında bu eşsiz isim, İsa’nın ismi, cehennemde de bilinir. Budala kişiler kör, fanatik ve cahil bir dindarlığa sahiptirler. Tanrı’nın gerçeğini bilmezler. Pavlus’un sözleri aslında kimin gerçek Rab olduğunu gösterdi. Pavlus Şeytan’ın propagandasını vaazına destek olarak kullanmadı. Kötü ruhu, müjdenin gücü aracılığıyla acı çeken kızın içinden kovdu.
Bugün de İsa’nın adı muazzam bir güce sahiptir. Bu adı istediğimiz her zaman kullanamayız, alçakgönüllü bir şekilde Kutsal Ruh’un rehberliğini beklememiz gerekir. Pavlus kötü ruhu, kızla ilk karşılaşmasında kovmadı. Birkaç gün geçtikten ve birçok kez dua ettikten sonra, İsa’nın kendisinin bunu yapmasını istediğine kesin bir şekilde emin olduktan sonra yaptı. Her şey bir tek kesin cümleyle gerçekleşti: “İsa adıyla!” Bugün bile O’nun Ruhu’nun koruması altında yürüyenler, kötü ruhları duayla kovabilirler. Bu yüzden uyanık ol sevgili kardeşim ve hiçbir şeyi kendi adına, kendi yüceliğin için yapma! İsa’nın adını kendi arzularını gerçekleştirmek için kul-lanma gafletine düşme! Bunun yerine, müjdeye ve onun ruhuna teslim ol. Böylelikle seninle olan ve senin içinde gerçek olan yüce Rab’bin gücünü görebilirsin.
Dua: İsa Mesih, Şeytan’ın tutsak ettiği kadını, kötü ruhtan kurtardığın için sana şükrediyor ve tapınıyoruz. Sen hâlâ, bugün bile, rablerin Rabbisin. Sen insanları Şeytan’ın tutsaklığından ve uydurulmuş yalanlarından özgür kılarsın. Milyonların gözünü aç ki, yanlışı, dinsel yalanları görsünler ve senin tek olan isminin gücüyle kurtulabilsinler.
Soru 80: Şeytan’a tutsak olmuş falcının sözlerindeki yalan neydi? Pavlus’un anlattığı gerçek neydi?