Previous Lesson -- Next Lesson
B - YERUŞALİM’DEKİ ELÇİLERLE İLGİLİ KONSEY TOPLANTISI (Elçilerin İşleri 15:1-35)
Elçilerin İşleri 15:22-29
Bunun üzerine bütün inanlılar topluluğuyla elçiler ve ihtiyar-lar, kendi aralarından seçtikleri adamları Pavlus ve Barnaba’yla birlikte Antakya’ya göndermeye karar verdiler. Kardeşlerin önde gelenlerinden Barsabba denilen Yahuda ile Silas’ı seçtiler. Onların eliyle şu mektubu yolladılar: “Kardeşleriniz olan biz elçilerle ihtiyarlardan, öteki uluslardan olup Antakya, Suriye ve Kilikya’da bulunan siz kardeşlere selam! Bizden bazı kişilerin yanınıza geldiğini, sözleriyle sizi tedirgin edip aklınızı karıştırdığını duyduk. Oysa onları biz göndermedik. Bu nedenle aramızdan seçtiğimiz bazı kişileri, sevgili kardeşlerimiz Barnaba ve Pavlus’la birlikte size göndermeye oybirliğiyle karar verdik. Bu ikisi, Rabbimiz İsa Mesih’in adı uğruna canlarını gözden çıkarmış kişilerdir. Kararımız uyarınca size Yahuda ile Silas’ı gönderiyoruz. Onlar aynı şeyleri sözlü olarak da aktaracaklar. Kutsal Ruh ve bizler, gerekli olan şu kuralla-rın dışında size herhangi bir şey yüklememeyi uygun gördük: Putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanların etinden ve fuhuştan sakınmalısınız. Bunlardan kaçınırsanız, iyi edersiniz. Esen kalın.”
O dönemlerde genellikle toplantıda ele alınan konunun kısa bir özeti çıkarılır ve katılan üyeler tarafından imzalanırdı. O halde Kudüs’teki Hristiyan kilisesinin ilk konsey tutanağının içeriği neydi?
Mesih’in bedeni ve bölünmez bir birlik olarak tüm kiliseden sorumlu olanlar sadece onlar değildi. Onlar tarafından onaylanmamış herhangi bir karar, sürekli olarak bir rahatsızlığa, probleme ya da felakete yol açabilirdi. Bahsedilen tutanakta bahsi geçenler, sadece Antakya’nın başkentindeki kilisenin üyeleri değil, aynı zamanda Antakya’ya komşu olan küçük kilisenin de üyeleriydi. Ayrıca Suriye’deki bütün kiliseleri kapsadığı gibi, İskenderun ve Adana illerini de içermekteydi. Kudüs’teki kilise üyeleri, bu kiliselerin çocuklarını ‘kardeşler’ diye adlandırdı. Bu isimlendirme, göksel Babaları’nın krallığındaki topluluğu ve eşitliği gösteriyordu. Bu tek kelime ile ana fark ortadan kaldırıldı ve problem hafifledi. Yahudi asıllı inananlar, Yahudi olmayan inananları gerçek kardeşleri olarak kabul ettiler.
Mektubun özü Mesih’in kurtarışından doğan coşku ve esenlik üzerine yoğunlaşmıştı. Kudüs’teki kardeşlerin, uzaktaki Hristiyan kardeşlerini selamlamak için kullandıkları bu tek Yunanca kelime, üç önemli düşünceyi içermekteydi. Bizim vaazlarımızın konusu yasa, tövbe ve azarlama değil, esenlik, coşku ve memnuniyettir. Bizler, Mesih’in kurtarışının doluluğunu sizlere getiren, sizin coşkunuzun hizmetkârlarıyız.
Bu rapordan, Antakya kilisesinde yasayı vaaz edenlerin Kudüs’ten gönderilmemiş ve bu konuda da herhangi bir emir almamış kişiler oldukları anlaşıldı. Kendi kişisel görüşlerini yaymak adına, kendi adlarına gitmişlerdi. Kilise, sorun ve bölünmelere neden olan bu kardeşler nedeniyle üzüntü duydu. Bu konuyu tutanakta okumuyoruz, ama Pavlus’un sonraki yazılarında bu insanlarla ilgili olarak sahte kardeşler dediğini görüyoruz (Gal.2:4). Burada sadece onların Kudüs’teki elçiler tarafından kendi mesajlarını iletmek üzere seçilmediklerini ve Kudüs’teki ilk Konseyin onların bölücü çalışmalarına katılmadıklarını ya da onaylamadıklarını okuyoruz. Şaşırtıcı olan şey, kilise meclisinin öğretisel bir mektup ya da detaylar içeren talimatlar yazmadığıdır. Bunun yerine önde gelen iki adam seçerek tavsiye niteliğindeki görüşlerini bildirmek konusunda hemfikir oldular. Yazılı kelimeler, Tanrı’nın sözleriyle desteklenmedikçe tek başına yeterli değildir. Böylece Kudüs’teki kilise meclisi, yeni direktifleriyle birlikte kendi yorumlarını gönderdi. Uzun yorumlar göndermek yerine, Kutsal Ruh’la dolu kardeşlerini gönderdiler.
Yeni Antlaşma’nın iki yetkili peygamberi yalnız gitmedi. Onlar, Barnaba ve Kudüs kilisesinden onur verici rapor alan Pavlus’la birlikte yola çıktılar. Bu rapor onları bütün suçlamaların üzerine çıkartmış ve onları değerli olarak nitelendirmişti. Onlar, Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı’nın sevgisiyle dolu oldukları için bu unvana layıklardı. Sevgi, mutluluk, esenlik ve kurtuluş; Tanrı’nın kiliselerinde O’nun kilisesinin üyeleri için temel, güç ve ilkeleri oluşturuyordu. Bu erdemlerden, iki elçinin dikkate değer tanıklıkları vardı. Onlar İsa ve kilisesi için hayatlarını riske attılar. Burada İsa’nın kendisi hakkında bahsettiği aynı kelimeleri okuyoruz: “Ben hizmet edilmek için değil, hizmet etmeye geldim. Hayatımı birçokları için feda etmeye geldim.” Bu, Tanrı sevgisinin olması gereken meyvesidir. İsa hayatını günahkârların cezasının bedeli olarak nasıl kurban ettiyse, bizleri de kendimizi bu uğurda kurban etmemiz için teşvik eder. Bu, Hristiyanlığın en derin, en içsel anlamıdır.
Sonra tüm hayal gücümüzü aşmaya yetecek kadar açıklama okuduk. Kudüs’teki kilise üyeleri, Kutsal Ruh ve kendilerinin beraber bir karar aldıklarını yazdılar. Kutsal Ruh, yasalardan bağımsız Hristiyan kilisesinin tamamen Tanrı’nın isteğine uygun olduğunu gösterdi. Kilise üyeleri bu yeni gelişmeyle Tanrı’nın hoşnutluğuyla birlik içinde yaşadılar. Tanrı’nın gücü ve önderliğiyle bu kararı alanlar, kendilerini Kutsal Ruh’un sorumlu olduğu derecede sorumlu olarak kabul ettiler. Onlar isteyerek bu kararın sorumluluğunu taşıdılar. Onlar Tanrı’nın hizmetkârları ve Tanrı’nın sırlarının işçileri oldukları için, bağımsızlık ruhu onlara hükmetmedi (1Ko.4:1).
Daha sonra Antakya kilisesinin üyelerine, putlara sunu sunarken yaşamış oldukları gibi çarpıtılmış bir dinden kaçınmalarını yazdılar. Günahın her türlüsünden kaçınıyorlardı ve hatta yasaklanan şeylerden ve kandan da uzak duruyorlardı. Böyle yaparak onlar Yahudi kökenli Hristiyanlarla dostluk kurmaya devam edebileceklerdi. Bu emir, kurtuluşla ilgili değil, ama kutsalların topluluğunda birlik ve beraberliğin devamı içindi.
Soru 75: Kudüs’teki elçiler konseyi tarafından alınan kararlardaki önemli konular nelerdi?
Elçilerin İşleri 15:30-35
Adamlar böylece yola koyulup Antakya’ya gittiler. Topluluğu bir araya getirerek onlara mektubu verdiler. İmanlılar, mektuptaki yüreklendirici sözleri okuyunca sevindiler. Kendileri peygamber olan Yahuda ile Silas, birçok konuşmalar yaparak kardeşleri yüreklendirip ruhça pekiştirdiler. Bir süre orada kaldıktan sonra, kendilerini göndermiş olanların yanına dönmek üzere kardeşler tarafından esenlikle yolcu edildiler. Pavlus’la Barnaba ise Antakya’da kaldılar, birçoklarıyla birlikte öğretip Rab’bin sözünü müjdelediler.
Barnaba ve Pavlus’un Kudüs’e yaptıkları yolculuğun bir sonucu olarak, konsey oradakilerin okuması için bir mektupla birlikte iki kardeşi Antakya’ya göndermeye karar verdi. Yahuda ile Silas dinleyicilerinin direkt olarak Kutsal Ruh’tan esinlendiklerini düşündükleri peygamberlerdi. Her ikisi de, Yahudi kökenli ve Yahudi olmayan Hristiyanlarla aralarında tam bir uyum oluşturan aynı Ruh’la doluydu.
Antakya kilisesinde esenlik ve huzur devam etti. İncil’in sözlerini dünyaya yaymak kutsal görevleri haline geldi. Şeytan sürekli öğretilerde bölünmeler aracılığıyla kiliseyi sarsmaya çalıştı. Ayrıca inananları; dünyaya Müjde’yi duyurma amacından uzaklaştırmaya da çalıştı. Ama yine de Kutsal Ruh’un çağrısına uyarak kısa sürede bir oldular. Onların ilahî emir ve kuralları vardı: 1) Müjde’nin tüm uluslara vaaz edilmesi, 2) kaybolmuş olanların kurtarılması ve 3) Kutsal Ruh’u arayanların yüreklerini Kutsal Ruh’la doldurmanın da dâhil olduğu kutsal talimatlar ve ilkeleri vardı.
Bütün kiliselere sorulan soru şuydu: Birbirinizle çatışıyor musunuz yoksa müjdeyi vaaz etmek için birlikte mi çalışıyorsunuz? Anlaşmazlıklar için bir araya gelmediğiniz için, problemlerinizi çabucak çözün. Rabbiniz sizleri kurtuluş müjdesini çevrenizdekilere de duyurmanız için çağırdı. İnadınız ve gururunuz yüzünden Mesih’in zafer alayının ilerlemesini durdurmak mı istiyorsunuz?
Dua: Rab İsa Mesih, seni duyurma konusunda eksik olduğumuz için bizleri affet. Kiliselerimizdeki problemleri çözmek konusunda yeterli sağduyu göstermediğimiz için de bizi affet. Bize inadımızı ve gururumuzu yenmek konusunda ve kendi çıkarlarımız için değil, senin egemenliğinin müjdesini duyurmak konusunda birlikte çalışabilmemiz için yardım et. Çevremizdeki birçoklarının da kurtulabilmesi içina adını yücelt ve zafere ulaşmamızı sağla. Amin.