Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Albanian":
Home -- Albanian -- Romans - 001 (Introduction)
This page in: -- Afrikaans -- ALBANIAN -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Next Lesson

ROMAKËVE - Zoti Është Drejtësia Jonë
Studime në Letrën e Palit drejtuar Romakëve

HYRJE


Hyrje në letrën drejtuar Romakëve

Një nga dhuratat më të mëdha nga Zoti Krisht, i cili është ringjallur nga të vdekurit, kishës së tij në të gjitha kohërat, është letra e rëndësishme me të cilën ai frymëzoi Palin, ambasadorin e tij, t'ua shkruante romakëve që jetonin në kryeqytetin romak.

Shkaku dhe qëllimi i Letrës

Në atë kohë, apostulli i johebrenjve përfundoi predikimin e tij në Azinë e Vogël dhe në rajonet greke, gjatë tre udhëtimeve të tij misionare, ku themeloi kisha të gjalla në qytetet kryesore, vendosi besimtarët në shërbimet e dashurisë dhe emëroi pleq, priftërinj dhe peshkopë për anëtarët e kishës. Pastaj zbuloi se shërbimi i tij në pellgun lindor të Mesdheut kishte përfunduar. Kështu, ai shkoi në perëndim për të ngritur Mbretërinë e Krishtit në Francë dhe Spanjë (Romakëve 15:22-24).

Në pajtim me këto plane, ai shkroi letrën e tij të famshme drejtuar anëtarëve të kishës në Romë, për të inkurajuar besimin e tyre tek ai, duke u bërë të qartë atyre se ai ishte një apostull i Krishtit për të gjithë johebrenjtë, nëpërmjet studimit të kujdesshëm dhe të rregullt të Ungjillit të mirëbesuar në duart e tij. Ai u përpoq të prekte zemrat e tyre që të mund të merrnin pjesë në udhëtimin e tij misionar në perëndim, pasi kisha e Antiokisë në Siri i kishte mbështetur udhëtimet, predikimet dhe vuajtjet e tij me lutjet e tyre besnike. Prandaj, letra drejtuar Romakëve përmban një studim paraprak, i cili synon të lajë trurin kishës për ta themeluar në besimin e vërtetë dhe ta përgatisë atë për predikimin e botës përmes pjesëmarrjes së përbashkët në këtë vepër.

Kush e themeloi kishën në Romë?

As Pali, as Pjetri, as ndonjë apostull tjetër, apo plak i mirënjohur nuk e themeluan kishën romake. Megjithatë, kishte disa pelegrinë romakë, të cilët u shfaqën në tokën e shenjtë në Rrëshajë, ku Krishti derdhi Frymën e Shenjtë në lutjet e zemrave të penduara dhe gjuhët e tyre u mbushën me gjëra të mëdha prej të Fuqishmit. Pastaj u kthyen në metropol dhe dhanë dëshmi në takimet e tyre të Plotfuqishmit që u kryqëzua. Ata folën me miqtë e tyre hebrenj dhe johebrenj për shpëtimin e tij dhe formuan qarqe në shtëpitë e tyre për të studiuar profecitë e Dhjatës së Vjetër në lidhje me Krishtin.

Gjatë udhëtimeve të tij në Azi dhe Greqi, Apostulli Pal takoi vazhdimisht besimtarë nga Roma, veçanërisht kur hebrenjtë ishin dëbuar nga Roma, gjatë mbretërimit të Klaudius Çezarit, përpara vitit 54 pas Krishtit (Veprat e Apostujve 18:2). Pali u përpoq të njihej personalisht me kishën e Romës dhe t'i jepte asaj nga dhuratat e Frymës së Shenjtë që vepronte në të. Ai nuk mendoi të qëndronte gjatë në kryeqytetin e botës, sepse aty gjeti një kishë të gjallë e të pavarur. Por donte të vazhdonte rrugën e tij në shoqërinë e atyre vëllezërve në Zotin, për të përhapur ungjillin e shpëtimit në zonat e mbyllura.

Kush e shkroi letrën? Kur? Dhe ku?

Apostulli Pal e shkroi këtë letër në vitin 58 pas Krishtit gjatë qëndrimit të tij në shtëpinë e Gait në Korint, në të cilën ai përmblodhi përvojat e tij shpirtërore dhe mësimet apostolike. Askush tjetër nuk mund të shkruajë si Pali në këtë letër, sepse Krishti i gjallë, i lavdishëm qëndroi personalisht në rrugën e tij, kur ai, në zellin e tij për Ligjin, përpiqej të çonte në Damask persekutimin rigoroz të të krishterëve. Dhe kur drita e shndritshme hyjnore e goditi, ai njohu të vërtetën e madhe se Jezusi i përbuzur i Nazaretit jeton dhe është Zoti i lavdisë, i cili nuk u kalb në varr pas kryqëzimit të tij, por e mundi vdekjen dhe ishte i ringjallur me të vërtetë, duke e dëshmuar veten të Plotfuqishëm, i cili ka kontroll mbi gjithçka. Atëherë Pali e kuptoi se Biri i Perëndisë nuk e dënoi dhe nuk e shkatërroi përndjekësin e tij, por e mëshiroi dhe e thirri në veprën e tij misionare, jo për shkak të denjësisë së tij, por vetëm sipas hirit. Prandaj, Pali i zellshëm dhe i devotshëm u thye dhe u pikëllua. Ai besonte në hirin e Perëndisë dhe në thelbin e drejtësisë së re. Ai nuk u mbështet më në veprat e tij njerëzore, sipas Ligjit, por u nis në mbarë botën si shërbëtor i dashurisë hyjnore të Krishtit, duke i thirrur të gjithë të mashtruarit dhe të korruptuarit të pranojnë pajtimin me Perëndinë.

Cilat stile spikasin në këtë letër?

Pali synonte t'ia sqaronte këtë ndryshim fetar çdo anëtari të kishës së Romës. Megjithatë, për këtë qëllim, ai nuk shkroi një libër me gjuhë të bukur, të pastër, apo një diskutim të gjatë e krahasues, por foli plot rrjedhshmëri dhe qartësi dhe iu përgjigj pyetjeve që priste t'i bënin hebrenjtë dhe romakët. Pali ia diktoi letrën e tij Tercit, vëllait të tij në Zotin, duke imagjinuar në frymën e tij adresuesit të cilëve u shkruante. Një herë ai u drejtohet besimtarëve të posakthyer, duke trajtuar sipërfaqësinë e tyre në shenjtërinë pastruese të Zotit. Pastaj i tërheq zemërthyerit në besimin e gjallë me shfajësim të plotë në Krishtin, i cili është shpresa e vetme për njerëzit. Një herë tjetër trondit avokatët mendjemëdhenj dhe thyen vetdrejtësinë e tyre, duke treguar korrupsionin dhe dështimin e tyre të plotë dhe se si ata u shenjtëruan me besim të përulur ndaj shërbimeve të dashurisë së Perëndisë, në bindje ndaj Frymës së Shenjtë. Prandaj, në letrën e tij, apostulli e lidhi predikimin efektiv me mësimin e rregullt e të qetë. Ai nuk iu drejtua në letrën e tij një shoqërie të caktuar, por të gjithë llojeve të dëgjuesve, johebrenjve dhe hebrenjve, të rinjve dhe të moshuarve, të diturve dhe të pamësuarve, robërve dhe të lirëve, burrave dhe grave. Letra drejtuar Romakëve është, deri më sot, mësuesi kryesor i të gjithë Krishtërimit, siç dëshmoi Dr. Martin Luther në deklaratën e tij: “Ky libër është pjesa kryesore e Dhjatës së Re dhe ungjilli më i pastër, i cili meriton të mësohet përmendësh nga çdo i krishterë dhe të përvetësohet çdo ditë si një thesar shpirtëror për shpirtin, sepse gjejmë me bollëk në këtë letër atë që një besimtar duhet të dijë: Ligjin dhe Ungjillin, mëkatin dhe gjykimin, hirin dhe besimin, drejtësinë dhe të vërtetën, Krishtin dhe Zotin, veprat e mira dhe dashurinë, shpresën dhe kryqin. Ne dimë gjithashtu si të sillemi ndaj çdo njeriu, sado i devotshëm apo mëkatar, i fortë apo i dobët, miqësor apo jomiqësor qoftë ai; edhe si ta trajtojmë veten. Kështu, unë u sugjeroj të gjithë të krishterëve që të stërviten në të.

Vëlla i dashur, nëse kërkon studim dhe trajnim të afërt të besimit tënd, atëherë reflekto mbi Letrën drejtuar Romakëve dhe studioje atë me kujdes, sepse është si një universitet i Zotit, i cili është i mbushur me njohuri, fuqi dhe shpirt. Atëherë Krishti do t'ju çlirojë nga krenaria dhe mbështetja juaj te vetja dhe do t'ju vendosë në drejtësi të përsosur që të mund të bëheni një shërbëtor i fuqishëm në praktikën e dashurisë hyjnore, duke u rritur në besim dita ditës.

Analiza e Letrës drejtuar Romakëve

Romakëve 1:1-17 -- Identiteti i shkrimtarit i zbulohet kishës në Romë. Bekimi apostolik. Paraqitja e drejtësisë së Zotit si emblema e letrës së tij.

PJESA 1 - DREJTËSIA E PERËNDISË NA JUSTIFIKON

Romakëve 1:18 - 3:23 -- Ne jemi të gjithë mëkatarë dhe Perëndia me siguri do të na dënojë sipas Ligjit, i cili thyen fundërrinat e krenarisë sonë.
Romakëve 3:24 - 4:25 -- Perëndia do t'i shfajësojë lirisht të gjithë njerëzit nëpërmjet veprës shpenguese të Krishtit, nëse ata besojnë në të.
Romakëve 5:1 - 8:39 -- Fryma e Zotit banon në besimtarët dhe u jep atyre shpresë dhe triumf mbi mëkatin dhe ata ecin në fuqinë e Frymës, të lirë nga Ligji.

PJESA 2 - DREJTËSIA E ZOTIT NË HISTORI

Romakëve 9:1 - 11:36 -- Perëndia vazhdon të jetë i drejtë, pavarësisht nga refuzimi i njerëzve të besëlidhjes së vjetër ndaj hirit të tij.

PJESA 3 - DREJTËSIA E ZOTIT NË PRAKTIKË

Romakëve 12:1 - 16:27 -- Besimi i vërtetë e ndryshon sjelljen dhe jetën tonë në vepra dashurie dhe nënshtrim të ndërsjellë.

Kjo nuk është një letër e lehtë për t'u studiuar. Kërkon shqyrtim të kujdesshëm, lutje dhe reflektim të vëmendshëm nga ju, që të mund të gëzoni bekimet e tij, të pendoheni sinqerisht, të rinovoni mendjen tuaj dhe të shihni një horizont të ri të jetës në Krishtin. Meqë kjo letër nuk u solli romakëve plogështi shpirtërore, por përkundrazi i përgatiti ata për veprën e predikimit në rrethinat e tyre dhe në vendet e tjera; kështu Krishti ju fton të mbusheni me hirin e tij që t'ju dërgojë me vëllezërit tuaj të drejtë te njerëzit që janë pa dashuri dhe shpresë. Pra, dëgjoni, lutuni dhe shkoni.

PYETJE:

  1. Cila është arsyeja dhe objektivi i Letrës drejtuar Romakëve?
  2. Kush e themeloi kishën në Romë?
  3. Kush e shkroi këtë letër? Ku? Dhe kur?
  4. Çfarë stilesh përdori Pali në letrën e tij?
  5. Cili është përvijimi i kësaj letre?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on November 23, 2024, at 02:16 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)