Previous Lesson -- Next Lesson
a) ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ (ΜΑΤΘΑΊΟΣ 5:1-12)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 5:1-2
1 Όταν ο Ιησούς είδε τα πλήθη ανέβηκε στο όρος, κάθισε, και οι μαθητές του ήρθαν κοντά του. 2 Τότε εκείνος άρχισε να τους διδάσκει μ’ αυτά τα λόγια:
ίδιο τους τον εαυτό. Διάλεξε τους μαθητές του από αυτούς τους χαμένους ανθρώπους. Τους κάλεσε και τους οδήγησε σε ένα λόφο όπου κάθισε και δίδασκε τους εκλεκτούς του μαθητές και τα πλήθη γύρω του. Στο μέσον της φύσης, ο Χριστός διακήρυξε τις αρχές της ουράνιας βασιλείας και αποκάλυψε το ουράνιο πολίτευμα Του.
Οι πολλές θαυματουργικές θεραπείες του Χριστού στην Γαλιλαία, για τις οποίες διαβάζουμε στο κλείσιμο του προηγούμενου κεφαλαίου, είχαν ως σκοπό να προετοιμάσουν την οδό γι' αυτό το θεμελιώδες κήρυγμα και να προετοιμάσουν τους ανθρώπους να λάβουν οδηγίες από Εκείνον στον οποίον εμφανίστηκε η θεία δύναμη, η καλοσύνη και το έλεος. Πιθανότατα, αυτό το κήρυγμα ήταν η περίληψη του τι είχε κηρύξει σε αρκετές συναγωγές της Γαλιλαίας. Το βασικό του θέμα ήταν «Μετανοήστε γιατί η βασιλεία του ουρανού είναι κοντά”. Μέσω του κηρύγματος του θέλει να αναμορφώσει όχι μόνο τις πράξεις μας αλλά επίσης τους σκοπούς μας και τις προθέσεις μας. Μας διαβεβαιώνει για το Λόγο του Θεού: «Γυρίστε σ’ εμένα και θα γυρίσω κι εγώ σ’ εσάς λέει ο Κύριος του σύμπαντος» (Μαλαχίας 3:7).
Ο τόπος του κηρύγματος ήταν ένας από τους λόφους στην Γαλιλαία. Ο Χριστός δεν είχε κανένα άνετο μέρος για να κηρύξει όπως δεν είχε κανένα μέρος για να "βάλει" το κεφάλι Του. Ενώ οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι είχαν την «θέση» του Μωυσή για να καθίσουν (δηλαδή αυτή του κριτή), με κάθε δυνατή άνεση, τιμή και κύρος και διέφθειραν τον νόμο, ο Κύριος Ιησούς, ο μεγάλος Δάσκαλος της αλήθειας έπρεπε να διαλέξει ένα λόφο για άμβωνα του. Αυτός ο λόφος δεν ήταν ένα άγιο μέρος όπως το όρος της Σιών. Με αυτόν τον τρόπο ο Χριστός υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να προσεύχονται και να κηρύττουν το άγιο Ευαγγέλιο παντού.
Ο Χριστός έκανε αυτό το κήρυγμα ως παρουσίαση του δικού του θεϊκού νόμου σε ένα όρος, επειδή σε ένα "όρος" δόθηκε ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης. Αλλά παρατήρησε τη διαφορά. Όταν ο νόμος δόθηκε στον Μωυσή, ο Κύριος «κατέβηκε» στο βουνό, τώρα ο Κύριος «ανέβηκε». Στο όρος του Σινά ο Κύριος μίλησε με κεραυνούς και αστραπές, αλλά στη Γαλιλαία με μια καλοσυνάτη φωνή. Στην πρώτη περίπτωση, οι άνθρωποι διατάχθηκαν να κρατήσουν απόσταση, τώρα καλούνται να πλησιάσουν, μια τόσο ευλογημένη αλλαγή! (Β’ Κορινθίους 3:7, Εβραίους 12:18)
Οι ακροατές που στέκονταν δίπλα στον Ιησού ήταν οι μαθητές Του που ακολούθησαν το κάλεσμα Του (Μάρκος 3:13, Λουκάς 6:13). Σε εκείνους απηύθυνε το λόγο Του επειδή Τον ακολούθησαν εξαιτίας της αγάπης Του και όχι από ανάγκη, ενώ οι υπόλοιποι Τον παρακολουθούσαν μόνο για τη θεραπεία που έκανε. Δίδαξε τους ακόλουθους Του επειδή ήταν πρόθυμοι να ακούσουν. Ήθελαν να καταλάβουν κάθε λόγο που δίδασκε. Επειδή επρόκειτο να διδάξουν τους άλλους στο μέλλον, ήταν απαραίτητο να έχουν μια ξεκάθαρη γνώση των λεπτομερειών του Νόμου Του και οι ίδιοι τους.
Ο Ιησούς άνοιξε το κήρυγμα του στο Όρος με την μοναδική λέξη «Μακάριος». Την επανέλαβε εννιά φορές σαν το καμπανάκι που χτυπάει από τον ουρανό, ανακοινώνοντας μας ότι η ευτυχία και η χαρά αποτελούν τη βάση και το μυστικό του νόμου της βασιλείας Του. Δε χρειάζεται να ακολουθήσεις απαιτητικές εντολές και καταστατικά ή να κάνεις συγκεκριμένες τελετουργίες για να εισέλθεις στη βασιλεία του Θεού, αλλά πρέπει να δεχτείς τα καλοσυνάτα λόγια του Χριστού με την απλότητα της πίστης. Τότε θα σωθείς από τη θεία κρίση και θα απελευθερωθείς από την αιώνια τιμωρία. Ο Χριστός σε προσκαλεί σε μια συγκλονιστική χαρά αφού δεν ήρθε για να καταστρέψει τους αμαρτωλούς αλλά για να τους σώσει. Ο θεμελιώδης νόμος του Θεού για την ανθρωπότητα βασίζεται στην αιώνια χαρά, την ευγνωμοσύνη και την αγαλλίαση, όχι σε διατάγματα και δάκρυα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί ο νόμος του Χριστού ξεκινάει με τη λέξη «Μακάριοι» αντί να τους πει «Εσείς θα κάνετε αυτό» ή «εσείς δε θα κάνετε εκείνο»;