Previous Lesson -- Next Lesson
3. Duhet të mësojmë dashurinë vëllazërore dhe të stërvitemi në të (Romakëve 12:9-16)
ROMAKËVE 12:9-16
9 Le të jetë dashuria pa hipokrizi. Urreni të keqen. Kapuni pas të mirës. 10 Duani njëri-tjetrin me dashuri vëllazërore, në nderim tregoni kujdes ndaj njëri-tjetrit; 11 Mos u tregoni të përtuar në zell, jini të zjarrtë në frymë, shërbejini Perëndisë; 12 të gëzuar në shpresë, të durueshëm në shtrëngime, të qëndrueshëm në lutje; 13 ndihmoni për nevojat e shenjtorëve, jini mikpritës. 14 Bekoni ata që ju përndjekin; bekoni dhe mos mallkoni. 15 Gëzohuni me ata që gëzohen dhe qani me ata që qajnë. 16 Jini të një mendjeje me njëri-tjetrin. Mos lakmoni për lart, por rrini me të përunjurit; mos e mbani veten për të mençur.
Ka terma të ndryshme për dashurinë në greqisht. Fjala fileo do të thotë dashuri e natyrshme njerëzore, me ndjenjën ose emocionin e saj të fortë. Dhe fjala eros shpreh dashurinë seksuale që buron nga instinkti dhe dëshira seksuale e njeriut; ndërsa fjala agape tregon llojin më të lartë dhe më të përsosur të dashurisë, që është dashuria hyjnore e cila është e përgatitur të sakrifikohet për të varfërit, madje edhe për armiqtë, duke nënkuptuar një përcaktim të qartë të vullnetit dhe gjykimit, dhe përkatësinë veçanërisht të sferës së zbulesës hyjnore.
Krishti dha jetën e tij si një shpengim për mëkatarët në këtë dashuri hyjnore. Megjithatë, Pali flet për këtë dashuri në jetën praktike të ndjekësve të Krishtit, siç kishte shkruar tashmë: "dashuria e Perëndisë është derdhur në zemrat tona nga Fryma e Shenjtë që na është dhënë" (Romakëve 5:5 ).
Dashuria hyjnore nuk gënjen, sepse është e drejtë. Ajo tregon të vërtetën në rrugën e urtësisë dhe mëshirës. Hipokrizia nuk është e mirë, siç thotë Bibla. Ne duhet t'i rrëfejmë mëkatet tona në kushte të caktuara para njerëzve, që të mos na mbetet asnjë krenari apo mburrje. Ne duhet t'i rrëfejmë dashurinë tonë Jezusit, sepse vetëm ai na justifikoi me shlyerjen e tij të madhe.
Dashuria hyjnore urren të keqen, për të cilën na qorton ndërgjegjja dhe që fjala e Perëndisë e konsideron të papastër, gënjeshtare, të shtrembër dhe të padrejtë. Dashuria nuk pajtohet me një sjellje të tillë, por mbështet çdo pastërti, vërtetësi, drejtësi dhe ndershmëri.
Dashuria hyjnore na edukon në dashurinë e vëllezërve dhe motrave në Zotin, për t'i duruar të gjithë pa ankesa dhe për t'u kujdesur për ta. Të gjitha shërbimet dhe fjalimet tona duhet të jenë të sinqerta dhe të ngrohta, në mënyrë që të tjerët të ndjejnë se ne i duam vërtet. Respekti i ndërsjellë midis burrit dhe gruas është përfshirë në këtë listë.
Nëse dikush i shërben ungjillit, me fjalë ose me shkrim, shërbimi i tij të kryhet në një zjarr shpirtëror, madje edhe në mes të kundërshtimeve ai duhet të jetë i vendosur fort në drejtimin e Zotit.
Ai që përjeton dështimin nuk duhet të humbasë shpresën se Krishti është Fitimtari; dhe ai që përballet me vuajtje ose vështirësi duhet të vazhdojë me besim dhe durim, duke ngulmuar në lutje me besim, pa asnjë dyshim; dhe Zoti i përgjigjet thirrjes sonë për të tjerët dhe për veten tonë.
Nëse keni parë vëllezërit tuaj në besim duke vuajtur, duhet të ndjeni si ata dhe të merrni pjesë në mundimet e tyre; dhe sapo të vijnë te ti për të përlëvduar Atin tënd, hapi derën me gëzim dhe Zoti do të të shumojë bukën nëse do të ngopësh ata që janë të uritur për emrin e tij. Ai është i pranishëm me të gjithë ata që e duan.
Nëse dikush ju përndjek me dhunë, bekojeni me fuqinë e bekimit. Mos i mallkoni ata që ju mallkojnë, por kërkoni nga Shpenguesi që t'i çlirojë, siç bënë besimtarët në Damask kur Sauli iu afrua për t'i torturuar dhe për t'i çuar si skllevër në Jeruzalem. Atëherë Zoti qëndroi në rrugën e Saulit dhe e theu plotësisht krenarinë e tij.
Kur realizohet bekimi i të Kryqëzuarit që është ringjallur prej së vdekurish, besimtarët e tjerë gëzohen dhe inkurajohen në besim, sepse shohin fitoren e Krishtit dhe rezultatet e saj. Por kur dikush qan për të afërmit e humbur, duhet të marrim pjesë në vuajtjet e tij. Mos ki turp nga lotët.
Përpiquni shumë që të jeni një grup në kishë si familja e Perëndisë. Mos mendoni para së gjithash për paratë, nderin, autoritetin dhe nderet e kësaj bote, por jetoni me të varfërit dhe të pashpresët, siç jetoi Jezusi me shumë të sëmurë, të pushtuar nga demonët dhe madje edhe të vdekur.
Mos mendoni se jeni më të arsimuar ose më të lartë se të tjerët, por kërkoni nga Zoti i të korrave të veprojë përmes jush në bashkësinë e kishës, duke shëruar, ngushëlluar, shpëtuar dhe duke sjellë zgjidhjet e përsosura.
Jini të kujdesshëm që të mos grindeni. Duroni njëri-tjetrin me durim, sepse Zoti është një, shlyerja e tij është një dhe nuk ka asnjë zëvendësues për Frymën e tij. Mos u sillni sikur po krijoni një shpëtim më të mirë. Të gjithë ne jetojmë nga hiri i Atit dhe i Birit dhe nga Fryma e dashurisë së tij.
LUTJE: O At qiellor, ne të falënderojmë për mrekullinë e miqësisë në kishën tonë. Ti na jep dashurinë, durimin dhe gëzimin tënd nëpërmjet banimit të Shpirtit tënd të Shenjtë në ne, kur pendohemi dhe vazhdojmë të besojmë në Krishtin e gjallë. Na ndihmo të kryejmë detyrat e dashurisë në praktikë dhe jo vetëm me fjalë. Qëndro me ne, o Zot, dhe na ruaj në shpresën tënde të lavdishme.
PYETJA:
- Cilin kuptim të dashurisë së Perëndisë e konsideroni si më të rëndësishmin dhe më të nevojshmin në bashkësinë tuaj?