Home
Links
Bible Versions
Contact
About us
Impressum
Site Map


WoL AUDIO
WoL CHILDREN


Bible Treasures
Doctrines of Bible
Key Bible Verses


Afrikaans
አማርኛ
عربي
Azərbaycanca
Bahasa Indones.
Basa Jawa
Basa Sunda
Baoulé
বাংলা
Български
Cebuano
Dagbani
Dan
Dioula
Deutsch
Ελληνικά
English
Ewe
Español
فارسی
Français
Gjuha shqipe
հայերեն
한국어
Hausa/هَوُسَا
עברית
हिन्दी
Igbo
ქართული
Kirundi
Kiswahili
Кыргызча
Lingála
മലയാളം
Mëranaw
မြန်မာဘာသာ
नेपाली
日本語
O‘zbek
Peul
Polski
Português
Русский
Srpski/Српски
Soomaaliga
தமிழ்
తెలుగు
ไทย
Tiếng Việt
Türkçe
Twi
Українська
اردو
Uyghur/ئۇيغۇرچه
Wolof
ייִדיש
Yorùbá
中文


ગુજરાતી
Latina
Magyar
Norsk

Home -- Turkish -- Romans - 073 (How those who are Strong in Faith ought to Behave)
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian-- Azeri-- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- ENGLISH -- French -- Georgian -- Greek? -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish? -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ROMALILAR - RAB Doğruluğumuzdur!
Elçi Pavlusun Romalılara Mektubu
Bölüm 3 - Tanrı’nın Doğruluğu Mesih’i İzleyenlerin Hayatlarında Ortaya Çıkar (Romalılar 12:1 - 15:13)

10. İmanda Güçlü Olanlar Beklenmeyen Sorunlara Karşı Nasıl Davranmalıdır? (Romalılar 15:1-5)


ROMALILAR 15:1-5
1 İmanı güçlü olan bizler, kendimizi hoşnut etmeye değil, güçsüzlerin zayıflıklarını yüklenmeye borçluyuz. 2 Her birimiz komşusunu ruhça geliştirmek için komşusunun iyiliğini gözeterek onu hoşnut etsin. 3 Çünkü Mesih bile kendini hoşnut etmeye çalışmadı. Yazılmış olduğu gibi: "Sana edilen hakaretlere ben uğradım." 4 Önceden ne yazıldıysa, bize öğretmek için, sabırla ve Kutsal Yazıların verdiği cesaretle umudumuz olsun diye yazıldı.5 Sabır ve cesaret kaynağı olan Tanrı’nın, sizleri Mesih İsa’nın isteğine uygun olarak aynı düşüncede birleştirmesini dilerim.

Pavlus, uzun kökleri olan, yiyecek ve içecekle ilgili gelenekleri biliyordu. Yasadan özgür ve güçlü olanlarla karşı karşıya geldi ve kendisini de onlardan biri olarak değerlendirdi. Fakat kısa süre sonra, güçlü ve olgun olanlar yeni inananların, Mesih’e inandıkları sürece, zayıflıklarına katlanmalıdır diyerek, kendi özgürlüğünü sınırlandırdı. Kendi hoşumuza gittiği şekilde yaşamamalıyız. Fakat yeni iman edenleri memnun edecek şekilde yaşamalıyız. Onların iyilikleri ve yetiştirilmeleri adına böyle yapmak, başkalarının yetiştirilmeleri adına, kendi memnuniyetimiz ve isteklerimizden daha önemlidir.

Bu ilke, her yöndeki kilise ruhunun dar bencilliğini yıkar. Hayatlarımız, işlerimizi ve imkânlarımızı, hayallerimize göre planlamayız. Ama düşüncelerimizin odak noktası “Ben” (ego) olmayıp, İsa ve onun kilisesine hizmet etmek olduğu için, İsa’ya ve imanda zayıf olanlara hizmet ederiz. İsa kendisi için yaşamadı ama aksine, yüceliğinden soyundu ve bir insan oldu. Dünyayı kurtarmak için; suçlamaları, aşağılamaları ve acıları üstlendi, sanki bir suçlu gibi aşağılandı ve hatta suçluları kurtarmak ve onları terbiye etmek de dâhil, sonunda da herkes için öldü,

İsa Kutsal Kitap’a uygun yaşadı; alçak gönüllülüğün, hoşgörülülüğün ve olağan üstü bir sabrın yaşamı. Hizmetinde, gücünü ve rehberliğini Eski Antlaşma kitaplarından aldı. Mesih’i reddedenler arasında ya da bir kilisede hizmet etmek isteyenler, sanki aksi takdirde, hizmetinin coşku ve gücünü kaybedecekmiş gibi, Tanrı’nın sözlerinde derin ve güçlü köklere sahip olmalıdır.

Pavlus, bu konudaki araştırmalarını; Tanrı, sabır ve teselli Tanrı’sıdır (Romalılar 15:5) bulgusu ışığında özetliyor. Yaratıcı’nın kendisi, bencil ve inatçı olan insanlara katlanabilmek için, büyük bir sabra ihtiyaç duyar. Teselliyi, sadece, onun hoşnutluğunu bekleyen, oğlu İsa’da bulur. Pavlus bu göstergeyle, sadece onun düşüncelerinde kilise birliği olduğu için ve kilisede birliğin inananlardan değil sadece Mesih’ten gelmesi için, Roma’da dua edenleri sabır ve teselli ruhuna yönlendirdi. Direkt olarak Mesih’ten gelmedikçe, kilisede başarı ve birlik yoktur. Sonra herkes birlikte yüceltmeye katılır ve evrenin Yaratıcısı, Yargıç ve Sonsuz Güç Olan’ın İsa Mesih’in Babası olduğunu kesin bir şekilde öğrenir.

Bizleri, ölümü ve acıları aracılığıyla, Kutsal Olan’la barıştıran yalnızca İsa’dır. Ölümden dirilişi ve göğe yükselmesiyle, coşku ve sevince sahip olalım ve bizlerin merhametli Babamız olan İsa Mesih’in Babasını yüceltelim diye, bizler için evlat edinilmeyi ve ikinci bir ruhsal doğumu satın almıştır. O ve Oğlu; mükemmel bir ruhsal birlik oldukları için, kilise üyeleri de kendilerini, ayrılamaz bir bağla İsa’ya bağlamalıdırlar.

DUA: Göksel Babamız, Rab’bimiz İsa senin babalığını bizlere açıkladığı, bizleri seninle barıştırdığı ve senin Sevginin birliğinde, bizleri Kutsal Ruh’una bağladığı için, seni yüceltiriz. Bu sevgi, inananlar arasında farklı düşünceler olacağına, kiliselerimizde mükemmel bir ruhsal birliği tamamlasın. Amin.

SORU:

  1. Romalılar 15:5-6 ne anlama gelmektedir?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on October 25, 2012, at 12:24 PM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)