Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

3. Pritjet e Palit në udhëtimet e tij (Romakëve 15:22-33)

---

ROMAKËVE 15:22-33
22 Për këtë arsye më kanë penguar shpesh të vij te ju; 23 por tani, duke mos pasur më fushë veprimi për mua në këto krahina, dhe meqë kam pasur prej shumë vitesh mall të vij te ju, 24 kur të shkoj në Spanjë, do të vij ndër ju, shpresoj t'ju shoh nga afër dhe të më përcillni deri atje, pasi të kënaqem sadopak me ju. 25 Por tani po shkoj në Jeruzalem për t'u shërbyer shenjtorëve. 26 Sepse atyre nga Maqedonia dhe Akaia u pëlqeu të japin një kontribut për të varfërit midis shenjtorëve në Jeruzalem. 27 Po, ata ishin të kënaqur ta bënin këtë dhe u janë borxhli atyre. Sepse, nëse johebrenjtë kanë marrë pjesë në gjërat e tyre shpirtërore, ata janë të detyruar t'u shërbejnë atyre edhe në gjërat materiale. 28 Prandaj, kur ta mbaroj këtë dhe të vulos këtë fryt të tyre, do të shkoj nga ju për në Spanjë. 29 Unë e di se kur të vij te ju, do të vij në plotësinë e bekimeve të ungjillit të Krishtit. 30 Tani ju lutem, o vëllezër, me anë të Zotit Jezu Krisht dhe me anë të dashurisë së Frymës, që të luftoni së bashku me mua në lutje te Perëndia për mua, 31 që të çlirohem nga ata që nuk besojnë në Jude dhe që shërbimi im për Jeruzalemin të jetë i pëlqyer nga shenjtorët, 32 që të vij te ju me gëzim me vullnetin e Perëndisë dhe të freskohem bashkë me ju. 33 Tani Perëndia i paqes qoftë me ju të gjithë. Amen.

Njeriu mendon dhe Perëndia udhëheq. Pali i zhvendosi mendimet për udhëtimet e tij në zemrën e tij, duke treguar dëshirën e tij dhe duke u lutur në këtë drejtim. Ai kishte predikuar vendet në lindje dhe në veri të Mesdheut, ku themeloi disa kisha, megjithë persekutimet e dhunshme që kishte hasur. Tani, ai dëshironte të predikonte perëndimin e shtetit romak dhe veriun e ftohtë të Evropës për të nënshtruar gjithë botën e njohur në atë kohë nën këmbët e Birit të Perëndisë.

Pali rrëfeu se u përpoq disa herë të vizitonte kishën në Romë, për të forcuar besimin, dashurinë dhe shpresën e tyre, por problemet dhe mundësitë në Azinë e Vogël dhe Greqi ia prishën shpresat dhe synimin për të udhëtuar.

Vite më parë ai aspiroi të vizitonte Romën, të njihej me kishën, e cila u rrit atje pa të dhe ta forconte atë. Gjatë udhëtimit të tij në Spanjë, dëshironte të ndalonte për ca kohë atje për të parë anëtarët e ndryshëm të kishës. Ai priste që kisha në Romë të mbështeste shërbesat e tij të reja në Spanjë dhe ta shoqëronte me lutje, kontribute dhe shërbime praktike, në mënyrë që predikimi i tij në të ardhmen të mos ishte privilegj i tij, por të vinte nga shenjtorët në Romë. Pali e gjeti veten të detyruar të udhëtonte fillimisht në Jeruzalem, për të marrë kontributet nga kishat e Greqisë për të varfërit në kishën origjinale, të cilët shitën pronat e tyre për shkak të besimit të tyre në ardhjen e Krishtit dhe vuajtën nga uria. Ai i mësoi besimtarët në kishat e reja në Anadoll dhe në Greqi, si rezultat i kësaj përvoje të dhimbshme, të luten me besim e zjarr dhe të ngulmojnë në të, gjithashtu të jenë të zellshëm në punën e tyre, në mënyrë që pritja e tyre për Krishtin të mos jetë një arsye për tërheqjen ose pakësimin e mjeteve të tyre të jetesës. Dhe ai i shkroi kishës në Selanik që nëse dikush nuk punonte, duhet të mos hante (2 Thesalonikasve 3:10). Megjithatë, gjendja e keqe e besimtarëve në kishën e Jeruzalemit kërkonte ndihmën e tyre financiare, e cila ishte për Palin një dëshmi e besimit të të krishterëve të johebrenjve, të cilët ishin përgatitur për sakrifica praktike.

Apostulli tha se ishte e nevojshme që kishat e reja të johebrenjve të bashkëpunonin për të ndihmuar besimtarët me origjinë hebreje, pasi ata kishin marrë pjesë në ta me pasuritë shpirtërore të dhuruara për besimtarët në kishën origjinale në Jeruzalem, të cilët shpërndanin lirisht për të gjithë dhuratat shpirtërore dhe njohuritë që u zbulohen atyre. Prandaj, Pali shkroi se ata që u lindën përsëri në kishat e reja të johebrenjve janë të detyruar dhe moralisht të shtrënguar të ndihmojnë të varfërit dhe shenjtorët në Jeruzalem në nevojat e tyre njerëzore. Nga fjalët e Palit, arrijmë në përfundimin se ndihma e nevojtarëve është një detyrë dhe detyrim i shenjtë, që vlen kudo dhe në çdo kohë.

Kur mori ndihmën monetare për në Jeruzalem, Pali donte të udhëtonte në Spanjë nëpërmjet Romës për t'u sjellë besimtarëve atje plotësinë e bekimit shpirtëror të Krishtit, por ai ndjeu në vetvete se udhëtimi i tij në Jeruzalem ishte një problem serioz, sepse ai jetoi atje në kishat lokale, të cilat mbanin Ligjin e Moisiut dhe panë me ankim se si Krishti mblodhi besimtarë nga johebrenjtë. Besimtarët e hebrenjve ishin gati t'i refuzonin këto kontribute sepse ato ishin dërguar nga johebrenj. Për më tepër, skribët dhe farisenjtë treguan armiqësi të hapur ndaj Palit dhe vendosën ta vrisnin. Prandaj, Pali u kërkoi besimtarëve në Romë me këmbëngulje që të luteshin, në emër të Krishtit, për mbrojtjen e tij dhe ta mbështesnin në luftën e tij shpirtërore për të vërtetën se njeriu shfajësohet nga hiri dhe jo nga ligji; dhe i quajti jobesimtarë judenjtë që ishin larg Jezusit, të cilët donin ta dënonin dhe ta vrisnin. Pavarësisht nga njohuritë e tij për problemet që e prisnin në Jeruzalem, ai shkoi në atë qytet vrasës, siç bëri Jezusi përpara tij, vdiq për ne dhe u ngrit për shfajësimin tonë; dobësia e Krishtit që u bë triumfi i tij.

Pali përmblodhi të gjitha planet dhe pritjet e tij, duke thënë se me vullnetin e Zotit ai mund të vinte te besimtarët në Romë me gëzim dhe e mbylli letrën e tij duke iu lutur Perëndisë së paqes që të ishte me të gjithë, edhe nëse ata nuk pajtoheshin për ushqimet, rrethprerjen dhe tema të tjera dytësore.

LUTJE: O At qiellor, është bërë privilegji ynë nga Biri yt Jezus të të falënderojmë sepse apostulli Pal vendosi t'u ofronte ungjillin të gjithë njerëzve dhe donte të tërhiqte johebrenjtë drejt teje, por ai u tërhoq si i burgosur në Romë me poshtërim dhe përbuzje. Ne të falënderojmë për letrat, lutjet, besimin dhe shpresën e tij. Na ndihmo të mos kthehemi nga vetja atje ku dashuria jonë na çon tek ty.

PYETJA:

95. Pse Pali, para udhëtimit të tij në Spanjë, donte të shkonte në Jeruzalem, pavarësisht se i njihte problemet dhe rreziqet e shumta që e prisnin atje?

Mobile device - Print - Top