Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- GEORGIAN -- Greek? -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Spanish? -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish
Previous Lesson -- Next Lesson რომაელები - უფალი - ჩვენი სამართლიანობა
პავლეს რომაელთა მიმართ წერილების შესწავლა
მესამე ნაწილის გაგრძელება - პავლეს განსაკუთრებული სათქმელი, რომის ეკლესიისთვის მის პიროვნებაზე (რომაელები 15:14 - 16:27)
3. პავლეს ზოგირთი ადგილის სტუმრობის სურვილი (რომაელები 15:22-33)რომაელთა 15:22-33 ადამიანი განიზრახავს, მაგრამ ღმერთი განალაგებს. პავლე საკუთარ გულში ფიქრობდა მომავალ მოგზაურობებზე და ლოცულობდა. მან უკვე იქადაგა ქვეყნებში, რომლებიც განლაგებულია დასავლეთით და აღმოსავლეთით ხმელთაშუა ზღვასთან, დაარსა იქ მრავალი ეკლესია სასტიკი დევნების მიუხედავად. ახლა კი იმედი ჰქონდა, რომ იქადაგებდა რომაული სახელმწიფოს დასავლეთ ნაწილში და ცივ ევროპის ჩრდილოეთში. რათა ქრისტესთვის დაემორჩილებინა მაგ დროისთვის ცნობილი მსოფლიო. პავლემ აღიარა, რომ არაერთხელ უნდოდა რომის ეკლესიების სტუმრობა იმ მიზნით, რომ გაემყარებინა ისინი რეწმენაში, იმედსა და სიყვარულში, მაგრამ მისი ეს იმედი მათთან მოხვედრი არ ასრულდა იმ მიზეზით, რომ სხვა შესაძლებლობები გამოჩნდა მცირე აზიასა და საბერძნეთში. მას მრავალი წელი სურდა რომში მოხვედრა, რათა უფრო ახლოს გაცნობოდა მის გარეშე გაზრდილ ადგილობრივ ეკლესიას დაგაემაგრებინა ის. ის იმედოვნებდა ესპანეთში გამგზავრებას და რომში დარჩენას რამოდენიმე ხანს, რათა ენახა სხვადასხვანაირი ეკლესიები. ის იმედოვნებდა, რომ რომის ეკლესიები მხარ დაუჭერდნენ მის ახალ მსახურებას ესპანეთში ლოცვებით, შესაწირავებითა და პრაქტიკული დახმარებით, რომ მისი მომავალი მსახურება არ ყოფილიყო მხოლოდ მისი პრივილეგია, არამედ რომის წმინდანების დამსახურება. თუმცა პავლე თვლიდა, რომ ჯერ აუცილებლად უნდა მოენახულებინა იესრუსალიმი და მიეტანა იქ შესაწირავები ბერძნულ ეკლესიაში შეგროვებული, ეკლესიის ღარიბებისთვის, რომლებმაც გაყიდეს საკუთარი ქონენა რწმენით ქრისტეს მოსვლის მოლოდინში და ამიტომაც იტანჯებოდნენ შიმშილისგან. პავლე ასწავლიდა ახალ ეკლესიებში ანატოლიში და საბერძნეთში ლოცვებით ამ რთულ მდგომარეობაში რწმენით და მუდმივ გულმოდგინე შრომით, რათა ელოდებოდნენ რა ისინი ქრისტეს არ დაეკარგათ საკუთარი სიცოცხლე გაჭირვების გამო. ის წერდა ეკლესიებს თესალონიკეში, რომ თუ ვინმეს არ უნდა მუშაობა ის არ ჭამს (მეორე თესალონიკელები 3:10) თუმცა იერუსალიმის ეკლესიაში ღარიბების მდგომარეობამ შექმნა აუცილებლობა ფინანსური დახმარებისაც. ეს დახმარება პავლესთვის იყო წარმართთა რწმენის დადასტურება, რომლებიც მზად იყვნენ მსხვერპლი გაეღოთ საქმით. მოციქული სამართლიანად თვლიდა, რომ წარმართებიდან ახალ წარმოშობილ ეკლესიებს უნდა გაეწიათ იუდევლური წარმომავლობის მორწმუნეებისთვის დახმარება, რადგან მათ წვლილი მიუძღვოდათ მათ სულიერ სიმდიდრეში, რომლებიც მორწმუნეებს მიეცათ იერუსალიმის პირველ ეკლესიაში და რომლებიც უსასყიდლოდ უნაწილებდნენ ყველას სულიერ ნიჭებსა და ცოდნას. ამიტომაც წერდა პავლე, რომ ისინი ვალდებულები იყვნენ გაეწიათ დახმარება იერუსალიმში წმინდანებისთვის, მათი მიწიური საჭიროებებისთვის. პავლეს სიტყვებიდან შეიძლება დასკვნის გაკეთება, რომ მათი დახმარება ვინც ამას საჭიროებს ყველგან რჩება წმინდა საქმედ. პავლეს უნდოდა იერუსალიმში ფულის მიტანის შემდეგ, რომის გავლით გამგზავრებულიყო ესპანეთში და გადაეცა ქრისტეს კურთხევების სულიერი სისავსე მესაზღვრე მორწმუნეებისთვის. თუმცა თავის გულში გრძნობდა, რომ იერუსალიმში გამგზავრება მას დიდ პრობლემებს შეუქმნიდა, ვინაიდან ადრე ცხოვრობდა ადგილობრივ ეკლესიებს შორის, რომლებიც იცავდნენ მოსეს კანონს და უკმაყოფილოდ ადევნებდნენ თვალყურს იმას, თუ როგორ აგროვებდა სამკალს ქრისტე წარმართთა მორწმუნეებში. მორწმუნე იუდეველები უარს ამბობდნენ ამ შესაწირავების მიღებაზე, ვინაიდან ის იუდეველთა შენაგროვები არ იყო, გარდა ამისა მწიგნობრები და ფარისევლებიც განიცდიდნენ პავლეს მიმართ მტრობას და მისი მოკვლა სურდათ. ამიტომაც მოციქული სთხოვდა მორწმუნეებს რომში ელოცათ იესოს სახელით მისი დაცვისთვის და მხარი დაეჭირათ მისთვის სულიერ ბრძოლაში ჭეშმარიტებაზე იმის შესახებ, რომ ადამიანი მართლდება მადლით და არა რჯულით. იუდეველებს კი, რომლებიც იესოსგან შორს იყვნენ უწოდებდა უღმერთოებს. და მაინც პავლე გაემგზავრა იერუსალიმში იმისდა მიუხედავად, რომ იქ ელოდებოდა მრავალი ტანჯვა, როგორც ქრისტე გაემგზავრა ერთ დროს იმ ქალაქში, სადაც კლავდნენ წმინდანებს და სადაც მოკვდა ჩვენთვის და აღდგა ჩვენი გამართლებისთვის ქრისტე, აღასრულა რა ჩვენთვის უძლურებებზე გამარჯვება. დაასრულა რა ყველა თავისი სურვილი პავლემ თქვა, რომ ის სიხარულით მივა რომში ძმებთან, თუ ღმერთის ნება იქნება. მან დაასრულა საკუთარი წერილი ღმერთის მიმართ ლოცვით, რათა ის ყოფილიყო ყველა მათგანთან იმისდამიუხედავად, რომ ისინი საკვების მიღებაშიც განსხვავდებიან, წინადაცვეთაში და მსგავს მეორე ხარისხოვან საკითხებში. ლოცვა: ზეციერო მამაო შენი ძის იესო ქრისტეს მეშვეობით ჩვენ მივიღეთ უფლება მოგიძღვნათ მადლიერება იმ გადაწყვეტილების გამო, რომ პავლეს უნდოდა ექადაგა სახარება ყველა ადამიანისთვის და მიეპყრო ყველა ერის ყურადღება შენსკენ! ის რომში დაპატიმრებულ იქნა და მას ამცირებდნენ. ჩვენ მადლობას გიხდით მისი წერილებისთვის, ლოცვებისთვის, რწმენისა და დაიმედებისთვის! დაგვეხმარე, რომ არ ვიფიქრით საკუთარ თავზე მაშინ, როდესაც შენი სიუყვარული გვეძახის მსახურებისთვის! კითხვა:
|