Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

8. Problemet e veçanta të kishës së Romës (Romakëve 14:1-12)

---

ROMAKËVE 14:1-12
1 Pranoje atë që është i dobët në besim, pa gjykuar çështje të diskutueshme. 2 Nëse dikush mendon se i lejohet të hajë gjithçka, por një tjetër, besimi i të cilit është i dobët, ha vetëm perime, 3 ai që ha çdo gjë, të mos përçmojë atë që nuk ha dhe ai që nuk ha gjithçka, të mos dënojë atë që ha, sepse Perëndia e ka pranuar. 4 Kush je ti që gjykon shërbëtorin e dikujt tjetër? Tek zotëria e tij ai qëndron ose bie. Dhe ai do të qëndrojë, sepse Zoti mund ta bëjë të qëndrojë në këmbë. 5 Sepse dikush e çmon një ditë më të shenjtë se një tjetër; një njeri tjetër e konsideron çdo ditë njësoj. Secili duhet të jetë plotësisht i bindur në mendjen e tij. 6 Ai që e çmon ditën të veçantë, e bën këtë për Zotin. Ai që ha mish ha për Zotin, sepse falënderon Perëndinë; dhe ai që nuk ha, e bën këtë për Zotin, nuk ha dhe e falënderon Perëndinë. 7 Sepse askush nga ne nuk jeton vetëm për veten e tij dhe askush nga ne nuk vdes vetëm për veten e tij. 8 Nëse jetojmë, rrojmë për Zotin; dhe nëse vdesim, vdesim për Zotin. Pra, nëse jetojmë apo vdesim, të Zotit jemi. 9 Pikërisht për këtë, Krishti vdiq dhe u kthye në jetë, që të mbizotërojë mbi të vdekurit dhe të gjallët. 10 Ti, pra, pse e gjykon vëllanë tënd? Ose pse e shikon me përbuzje vëllanë tënd? Sepse ne të gjithë do të qëndrojmë përpara fronit të gjykimit të Perëndisë. 11 Është shkruar: "Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti, "çdo gju do të ulet para meje; çdo gjuhë do ta lavdërojë Perëndinë". 12 Kështu, secili nga ne do t'i japë llogari Perëndisë për veten e tij.

Ndjekësit e Krishtit kanë mendime të ndryshme për atë që është e ndaluar dhe e lejueshme, sepse Jezusi nuk bëri një ligj në këtë drejtim, por na ofroi shpëtimin e plotë, justifikimin e sigurtë dhe fuqinë e Frymës së Shenjtë. Ai kishte nevojë për pllakat e ligjeve vetëm për respektimin e urdhëresës për të dashur të gjithë.

Kjo është arsyeja pse gjejmë mendime të ndryshme midis një kishe dhe një tjetër. Disa shohin në të ngrënit e mishit të derrit një mëkat. Por Jezusi thotë: "Jo ajo që hyn në gojë e ndot njeriun, por ajo që del nga goja e ndot njeriun... Sepse nga zemra dalin mendimet e liga, vrasjet, kurorëshkeljet, kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme dhe blasfemitë. Këto janë gjërat që e ndotin njeriun.

Disa të krishterë pijnë nargjile ose cigare, ndërsa të tjerë shohin se pirja e duhanit është një mëkat vdekjeprurës. Sigurisht që duhani e dëmton duhanpirësin dhe ata që e rrethojnë, por tymi që thith duhanpirësi nuk është një frymë e papastër, por një helm i dëmshëm, të cilin ai duhet ta shmangë për arsye të shëndetshme. Prandaj pirja e duhanit në vetvete nuk është mëkat dhe ai që pi duhan është mëkatar si gjithë të tjerët.

Disa e ndalojnë alkoolin dhe drogën dhe kanë të drejtë, sepse ai që merret me pijet alkoolike dhe drogën bëhet skllav i tyre. Prandaj, ju sugjerojmë të gjithëve që të heqin dorë nga alkooli dhe droga. Të pish një sasi të vogël alkooli si ilaç nuk është problem. Megjithatë, duhet përmendur se uji i freskët dhe i pastër është pija më e mirë e shëndetshme e dhënë drejtpërdrejt nga Perëndia.

Pyetja kryesore e kishave në kohën e apostullit Pal ishte: «A është mëkat të hash mishin që u ishte ofruar si flijim idhujve?» sepse disa e hëngrën këtë mish duke treguar një oreks të tepruar për të, ndërsa të tjerë e shikonin me neveri. Pali konfirmoi se të dyja palët kishin të drejtë, sepse mishi që u ishte ofruar si flijim idhujve nuk është frymë, por mish. Ai e tha këtë sepse disa mendonin se ky mish ishte nën ndikimin e shpirtrave të ndyrë. Megjithatë, Jezusi i përfshiu të gjitha në shpëtimin e tij. Ata nuk janë më nën ligj, por janë të lirë nga gjërat dytësore e të trashanike.

Ndërsa disa besimtarë mbanin të shtunën, disa të premten dhe të tjerë të dielën, Pali u tha atyre: Ju jeni në rregull, sepse Jezusi nuk i shenjtëroi ditët, por njerëzit. Prandaj, ju mund të luteni dhe adhuroni Perëndinë çdo ditë dhe çdo herë, sepse lutja nuk kufizohet në ndonjë ditë të caktuar, ose në ndonjë orë të caktuar, por është e realizueshme dhe e përshtatshme çdo ditë dhe në çdo kohë.

Është thelbësore që anëtarët e kishës të mos e përçmojnë njëri-tjetrin ose ta gjykojnë njëri-tjetrin sipërfaqësisht, veçanërisht në çështjet dytësore. Jezusi thotë: “Mos gjykoni që të mos gjykoheni”. Prandaj, ai që është i fortë në besim nuk duhet ta përçmojë atë që është i dobët në njohuri, ose ta turpërojë në rrugët e tij, por të përmbahet me dashuri nga praktika të tilla. Ai duhet të ulet me të dobëtit, t'i inkurajojë dhe t'i ndihmojë ata. Në të njëjtën mënyrë, të dobëtit nuk duhet t'i përçmojnë ata që janë të fortë në besim, ose të flasin për ta me keqdashje, por t'i duan, sepse Jezusi i do të gjithë.

Pali u konfirmoi të gjithëve: “Ne nuk i përkasim më vetes sonë, por i jemi përkushtuar Zotit Jezus plotësisht dhe përgjithmonë. Nëse jetojmë, jetojmë për Zotin; dhe nëse vdesim, vdesim për Zotin. Prandaj, nëse jetojmë ose vdesim, nëse hamë ose pimë, ne jemi të Zotit tonë që bëri që jeta e tij e re të banojë në ne”.

Ndërsa fryma e shpirtit të dënimit depërton shpejt në kishë, Pali paralajmëroi të dobëtit dhe të fortët, duke u thënë atyre: “Kini kujdes, sepse të gjithë do të qëndroni përpara Gjykatësit të përjetshëm. Mos gjykoni të tjerët, por gjykoni veten. Rrëfeni mëkatet tuaja dhe mposhtini ato në emër të Krishtit. Nëse mendoni se duhet t'i lironi të tjerët nga mëkatet e tyre, flisni me durim, me dashuri të bazuar në lutjet tuaja dhe jini të vetëdijshëm se nuk jeni më të drejtë se të tjerët. Bëni çdo përpjekje që të mos i pengoni besimtarët për shkak të besimit të tyre.

LUTJE: O At qiellor, kur e masim veten me shenjtërinë tënde dhe madhështinë e jashtëzakonshme të dashurisë sate, nuk na mbetet asnjë nder, drejtësi apo respekt. Na fal të metat tona dhe na ndihmo të mos i dënojmë të tjerët. Forcoje dashurinë tonë që të mund t'i duam të gjithë dhe ta konsiderojmë veten më pak.

PYETJE:

89. Çfarë duhet të mendojmë apo të themi, nëse ndonjë ndjekës i Krishtit ka një mendim të ndryshëm për disa tema dytësore të jetës?

Mobile device - Print - Top