Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

2. Liria nga Ligji lehtëson çlirimin tonë nga mëkati (Romakëve 6:15-23)

---

ROMAKËVE 6:15-22
15 Po pastaj? A do të mëkatojmë sepse nuk jemi nën ligj, por nën hir? Kështu mos qoftë! 16 A nuk e dini se nëse tregoni veten skllevër për t'u bindur, ju jeni skllevër të atij që i bindeni, qoftë mëkatit që çon në vdekje, qoftë bindjes që çon në drejtësi? 17 Por qoftë falënderuar Perëndia që, megjithëse ishit skllevër të mëkatit, iu bindët me zemër atij mësimi që iu është transmetuar. 18 Dhe, duke u çliruar nga mëkati, u bëtë skllevër të drejtësisë. 19 Unë flas me fjalë njerëzore për shkak të dobësisë të mishit tuaj. Sepse, ashtu si i paraqitët gjymtyrët tuaja si skllevër të papastërtisë dhe të paligjshmërisë që çon në më shumë paligjshmëri, po kështu tani paraqitni gjymtyrët tuaja si skllevër të drejtësisë për shenjtëri. 20 Sepse, kur ishit skllevër të mëkatit, ishit të lirë për sa i përket drejtësisë. 21 Çfarë fryti kishit atëherë nga gjërat për të cilat tani keni turp? Sepse fundi i atyre gjërave është vdekja. 22 Por tani, duke u çliruar nga mëkati dhe duke u bërë skllevër të Perëndisë, keni frytin tuaj në shenjtëri dhe për fund jetën e përjetshme.

Pyetjet dinake të judenjve arritën edhe një herë në mendjen e Palit: A duhet të mëkatojmë, sepse nuk jemi nën ligj, por jemi çliruar me anë të hirit?

Pali e hodhi poshtë plotësisht këtë pyetje satanike, sepse ajo nuk u krijua nga Fryma e Shenjtë, por nga arsyetimet. Pali u dëshmoi besimtarëve se ata me dashje dhe plotësisht e kanë vënë veten në dispozicion të Krishtit për dashurinë e tij dhe për këtë arsye ata u çliruan nga fuqia e mëkatit dhe ankesat e Ligjit, duke mbajtur në vetvete jetën dhe drejtësinë e Perëndisë. Kushdo që pretendon lirinë e njeriut pa frikën e Perëndisë është gënjeshtar. Dr. Luteri e krahason njeriun me një gomar, në deklaratën e tij se individi nuk është në gjendje të jetojë pa një mjeshtër, sepse dikush duhet të hipë mbi të. Ju zotëroheni ose nga djalli ose nga Perëndia. Kur Perëndia bëhet Zoti juaj dhe ju e mbani atë me kënaqësi dhe i shërbeni vazhdimisht dhe me zell, atëherë tek ju përfundon dëshpërimi, mëkati dhe fuqia e vdekjes dhe fillon shpresa, paqja dhe liria e vërtetë shpirtërore. Krishti ju ka dorëzuar jo në indiferencë dhe në dëfrim, por në shërbim të Perëndisë dhe duke u bërë mirë të tjerëve në drejtimin e frymës së drejtësisë. Duke iu bindur tërheqjes së këtij Shpirti, ju kënaqni ndërgjegjen tuaj. Pa këtë bashkësi në Frymën e Krishtit, ju mbeteni në dëshpërim dhe mjerim.

Vet Krishti dëshmoi se ai kishte një zgjedhë, megjithëse ai vetë ishte i lirë dhe Perëndi i përjetshëm. Megjithatë, ai me kënaqësi iu nënshtrua zgjedhës së Atit të tij dhe iu bind deri në vdekje, vdekjes së kryqit. Dashuria hyjnore e bëri atë një skllav për të hequr mëkatin e botës. Pra, pse nuk e ndiqni atë? A mbartni mëkatin e miqve tuaj dhe vuani nga neglizhenca e tyre? Mos u mërzisni, por vendoseni zemrën tuaj në shpëtimin dhe çlirimin e tyre shpirtëror. Dashuria e Perëndisë ju nxit drejt shpengimit të të gjithëve.

Jeta me Krishtin ju udhëzon t'u shërbeni shumë njerëzve, jo teorikisht apo emocionalisht, por me vendosmëri, sakrifica dhe me gjithë forcën tuaj. Ndërsa shpenzoje kohën, paratë dhe dhuratat në të kaluarën në dëfrim të rremë, tani, vendosi të gjitha aftësitë e tua në shërbim të Krishtit dhe shpëtimit të të tjerëve. Ngushëlloji ata që vajtojnë, vizito të sëmurët, ndihmo të uriturit, studio me të dobëtit dhe ndriçoji ata që kërkojnë drejtësinë me ungjillin.

Dashuria e Krishtit e mishëruar te besimtarët është shpresa e durueshme në botën tonë të padrejtë. A je bëre shërbëtor i Krishtit dhe skllav i dashurisë së Birit të tij? Atëherë mëkati nuk ka pushtet mbi ty, pasi ka kaluar përmes vdekjes me pendimin tënd, duke u kryqëzuar me Krishtin, duke u mbushur me Frymën e tij të Shenjtë dhe duke u vendosur në jetën e tij të përjetshme. Ti ke një shpresë të madhe me të gjithë ata që jetojnë në Krishtin.

ROMAKËVE 6:23
23 Sepse paga e mëkatit është vdekja, por dhurata e Perëndisë është jeta e përjetshme në Krishtin Jezus, Zotin tonë.

Ky varg i artë përmbledh të gjithë ungjillin dhe na tregon qartë frytin e njeriut natyror dhe gjënë e madhe që jep Jezu Krishti.

1. Ne vdesim sepse mëkatojmë. Vdekja është e pashmangshme, sepse jemi mëkatarë. Dhe duke qenë se të gjithë njerëzit janë mëkatarë, të gjithë vdesin. Kjo është pasojë e jetës.
2. Por ai që beson në Krishtin, merr dhuratën e Perëndisë, e cila nuk është argjend, ar ose ndonjë material i çmuar, as nuk mund të gjendet midis elementëve të të gjithë botës, por del drejtpërdrejt nga zemra e Perëndisë dhe banon vërtetë në zemrat tona. Ai u jep jetën e tij të gjithë atyre që u kryqëzuan me Birin e tij, që të marrin pjesë në mbretërimin e tij përgjithmonë, sepse ai është Zoti i Zotërve dhe mbretëron me Atin e tij dhe Frymën e Shenjtë, një Perëndi i vetëm, nga përjetësia në përjetësi.

LUTJE: Ne të adhurojmë ty, o At, Bir dhe Frymë e Shenjtë, sepse na largove nga përfshirja jonë me mëkatet dhe fyerjet, na çlirove nga litarët e vdekjes, na çove në hapësirat e Krishtit dhe na mbushe me jetën e Frymës tënde të Shenjtë që të mos vdesim përgjithmonë, por të jetojmë me ju dhe në ju për shkak të hirit tuaj të madh.

PYETJA:

40. Cili është ndryshimi midis skllavërisë ndaj mëkatit dhe vdekjes, dhe dashurisë së Krishtit?

Mobile device - Print - Top