Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Turkish":
Home -- Turkish -- Acts - 105 (Paul arrives in Jerusalem; Paul’s Acceptance of Circumcision According to the Law)
This page in: -- Albanian? -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- TURKISH -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

Elçilerin İşleri - MESİH'in Zafer Alayı!
Studies in the Acts of the Apostles
Bölüm 2 - Diğer Uluslara Verilen Vaazların Raporları Ve Antakya'dan Roma'ya Kadar Kurulan Kiliseler - Kutsal Ruh Tarafından Görevlendirilen Elçi Pavlus'un Hizmeti (Elçilerin İşleri 13 - 28)
E - PAVLUS’UN YERUŞALİM VE SEZARİYE’DE TUTUKLANMASI (Elçilerin İşleri 21:15 - 26:32)

1. Pavlus Yeruşalim’e varır ve kardeşlere hizmetiyle ilgili bilgiler verir. (Elçilerin İşleri 21:15-20)


Elçilerin İşleri 21:15-20
Bir süre sonra hazırlığımızı yapıp Yeruşalim’e doğru yola çıktık. Sezariye’deki öğrencilerden bazıları da bizimle birlikte geldiler. Bizi, evinde kalacağımız adama, eski öğrencilerden Kıbrıslı Minason’a götürdüler. Yeruşalim’e vardığımız zaman kardeşler bizi sevinçle karşıladılar. Ertesi gün Pavlus’la birlikte Yakup’u görmeye gittik. İhtiyarların hepsi orada toplanmıştı. Pavlus, onların hal hatırını sorduktan sonra, hizmetinin aracılığıyla Tanrı’nın öteki uluslar arasında yaptıklarını teker teker anlattı. Bunları işitince Tanrı’yı yücelttiler. Pavlus’a, “Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında binlerce imanlı var ve hepsi Kutsal Yasa’nın candan savunucusudur” dediler.

Akdeniz kıyısından Yeruşalim’in yüksek dağlarına yolculuğa çıkan arkadaşlar geceyi, muhtemelen Barnaba’nın bir arkadaşı olan ve kutsalların topluluğunun ilk üyelerinden biri olan ve büyük bir umutla Rab’bin gelişini bekleyen Kıbrıslı Minason’un evinde geçirdiler. Şüphesiz ki, Luka bu adamdan kilisenin kuruluşundan beri Kutsal Ruh’un yaptığı mucizelerle ilgili birçok detay duymuştur.

Sonunda Mesih’in zafer geçişi, geceyi diri Rab’bin tüm dünyadaki işlerini dinlemekten büyük zevk alacak olan kardeşleri ve arkadaşlarıyla birlikte geçirdikleri, muhteşem şehir Yeruşalim’e ulaştı. Birçok ulusu kendi kilisesine getirdiği için O’nu övgülerle yücelttiler. Yahudi olmayanları vaazlarıyla destekleyen üyeler henüz Yeruşalim kilisesinden vazgeçmemişlerdi. Fakat bu adamlar, yasa için yanlış yönlendirilmiş bir coşkuyla dolu olan, yasaya bağlı olanlarla kıyaslandıklarında sadece birkaç kişiydiler.

Ertesi gün Pavlus ve arkadaşları, İsa’nın kardeşi ve Yeruşalim kilisesinin ihtiyarlarından olan Yakup’u görmeye gittiler. Petrus ve Yuhanna’nın o zaman Yeruşalim’de olup olmadıklarını bilmiyoruz. Luka da tüm Asya ve Avrupa kiliselerinin temsilcileriyle birlikte Pavlus’a eşlik etti. Sorunlarla dolu Yeruşalim kilisesi için kendi kiliselerinden topladıkları cömert yardımları teslim ettiler. Şaşırtıcıdır, Luka bu yardımın teslim edilmesiyle ilgili tek kelime etmez. Bahsetmeye değer bulmadığı için parayı ikinci derece önemli olarak değerlendirmiş olmalı. İnsanlar paradan daha önemlidir. İçlerinde Kutsal Ruh’un konut kurduğu Yahudi olmayan inanlılar en büyük mucizeydi. Sevgileriyle onlardan dökülen fedakârlık, Mesih’in zaferinin onlarda görünmesinin teminatıdır.

Pavlus, Yahudi olmayanlarla ilgili tanıklığında, Mesih’in Filipi, Selanik, Veriya, Korint, Troas, Efes ve başka yerlerde yaptığı işlerden bahsetti. Ölümden dirilen, günahkârlardan kutsallar yaratan ve kendisine ait olmayanları kendisinin yapan Gücü yüceltti. Yasaya uyanlar sadece bu dünyadan korunmak amacıyla yasanın kurallarına uygun yaşamaya çalışabilirler. Yine de Yahudi olmayan inanlılar, putperest uluslara bile kurtuluşu getiren Mesih’in işleri için elle tutulur kanıtlardı.


2. Yasaya Uygun Bir Şekilde Sünneti Kabul Edişi (Elçilerin İşleri 21:20-26)


Elçilerin İşleri 21:20-26
Bunları işitince Tanrı’yı yücelttiler. Pavlus’a, “Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında binlerce imanlı var ve hepsi Kutsal Yasa’nın candan savunucusudur” dediler. “Ne var ki, duyduklarına göre sen öteki uluslar arasında yaşayan bütün Yahudiler’e, çocuklarını sünnet etmemelerini, törelerimize uymamalarını söylüyor, Musa’nın Yasası’na sırt çevirmeleri gerektiğini öğretiyormuşsun. Şimdi ne yapmalı? Senin buraya geldiğini mutlaka duyacaklar. Bunun için sana dediğimizi yap. Aramızda adak adamış dört kişi var. Bunları yanına al, kendileriyle birlikte arınma törenine katıl. Başlarını tıraş edebilmeleri için kurban masraflarını sen öde. Böylelikle herkes, seninle ilgili duyduklarının asılsız olduğunu, senin de Kutsal Yasa’ya uygun olarak yaşadığını anlasın. Öteki uluslardan olan imanlılara gelince, biz onlara, putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanlardan ve fuhuştan sakınmalarını öngören kararımızı yazmıştık.” Bunun üzerine Pavlus o dört kişiyi yanına aldı, ertesi gün onlarla birlikte arınma törenine katıldı. Sonra tapınağa girerek arınma günlerinin ne zaman tamamlanacağını, her birinin adına ne zaman kurban sunula-cağını bildirdi.

Coşku dolu kalpler kutsal kilisede açık bir şekilde belli değildi. Yasayla ilgili kaygılar birçoklarını kısıtlıyordu. Pavlus’u kardeş olarak ve onu Baba Tanrı’nın bir çocuğu olarak görmelerine rağmen, onlar hem Yahudi hem de Hristiyanlardı ve binlerce Yahudi kökenli Hristiyan’ı da düşündüler. Bir türlü yasadan özgür olamadılar ve Kutsal Ruh’un Yeni Antlaşma’da yaptığı büyük değişikliği fark edemedikleri için, Eski Antlaşma’nın isteklerinin boyunduruğundan kurtulamadılar. Yeruşalim aynı zamanda, büyük tapınağın ve kutsal şehrin yıkımına da neden olan ve İ.S. 70 yılındaki ateşli devrimi de gerçekleştiren, ulusal devrimci aşırı görüşlerin egemenliğindeydi. Pavlus kısa bir süre sonra, gayretli bir yenilikçi olan ve taşlanarak öldürülen İsa’nın kardeşi Yakup’la karşılaştı. Yakup bu aşırı görüşlü yasa bağımlılarından gelen tehlikeyi zaten hissetmişti. Bu da, büyük bir gayretle şüphe ve saldırılardan uzak kalması için neden Pavlus’tan yasaya uymasını istediğini açıklar.

Yıllar önce, Pavlus Küçük Asya ve Yunanistan’dayken, Pavlus’un Yahudiler’i kutsal antlaşmaya uymamaları ve oğullarını sünnet ettirmemeleri konusunda fitne çıkardığı yönünde yanlış bir bilgi yayılmıştı. Bu tür bilgiler, Pavlus’un Timoteos’u Yahudiler’i memnun etmek için kendi elleriyle sünnet ettiğinden, yalan ve saçmalıktır. Yakup ve Yeruşalim’deki ihtiyarlar Pavlus’la ilgili bu bilginin abartılarla dolu olduğunu biliyorlardı ve tabii ki inanmadılar. Ayrıca birçok Yahudi kökenli Hristiyan’ın Pavlus’un ne demek istediğini ve ünlü mektuplarında ne yazdığını anlamadıklarını da biliyorlardı. Yani Yeruşalim’deki kilise sorun içerisindeydi (Rom.5:20; 7:6). İnanlılar ruhsal olarak yasadan özgür olmayı kavrayamamışlardı. Yasanın işlerinin doğru bir imandan daha büyük olduğunu düşünüyorlardı. Mesih’in doğruluğu aracılığıyla sevgiye dayalı işlerin yapıldığını da öğrenemediler.

Yakup, 15. bölümde de belirtildiği gibi, elçiler konseyi bu sorunu tamamen çözdükleri için, toplantıda yasayla ilgili konular üzerinde tartışmadılar. Kilisenin cesur lideri Yakup, Yahudi olmayan kilise temsilcilerinin önünde Yeruşalim’de uygulanmakta olan bazı belirli hükümleri hariç tutarak buyrukları bir kere daha tekrarladı ve onların yasadan özgür olduklarını söyledi. Bunlar, Yahudiler’le Yahudi olmayan toplulukların devamının sağlanması ve korunması için kabul edilmesi gereken şeylerdi. Sonuç olarak, lütufla gelen doğru-luk, kilisenin değiştirilemez bir kaynağı olarak kaldı. Hâlâ da Müjde’nin en derin ve merkezindeki sırrıdır. Yine de Yakup, kendisine karşı birçok eylemler olmasına rağmen, Pavlus’un Hristiyanlığa geçmiş Yahudiler’in önünde hâlâ iyi ve gerçek bir Yahudi olduğunun tanıklığını vermesini istedi. Elçi, yasanın geleneksel anlayışının üstesinden geldi. Tüm kurtuluş Tanrı’nın bir armağanı olduğu için, kutsanma ve aklanma için ona ihtiyacı yoktu. Ama Yahudiler’i Mesih’e kazanmak için Yahudi’yle Yahudi, Yahudi olmayanla da Yahudi olmayanlar gibi davranarak yasaya sadık kaldı (1Ko.9:20). Romalılar’a yazdığı mektupta, yasanın kendi başına iyi ve kutsal olduğunu, fakat insanın günahlı olduğunu ve kendi çabalarıyla bundan kurtulamayacağını anlattı (Rom.3:31; 7:12).

Pavlus Yakup’un önerisine uyarak, yasaya göre tövbenin bir göstergesi olarak Rab’be tapınmak ve yedi gün yedi gece aklanmış olabilmek için saçını kestirdi. Bu hazırlığa üçüncü ve yedinci gün su serperek yapılan suyla kutsama da dâhildi.

Dua: Rab İsa Mesih, sen de Eski Antlaşma’nın bir üyesiydin. Yasaya uydun ve onu tamamladın. Bizlere özgürlüğü, gücü ve sevgisiyle Yeni Antlaşma’yı verdin. Lütfun için şükrediyor, tüm insanlık adına, onları yasanın bağımlılığından özgür kılmanı ve kendi doğruluğunun gücünde birleştirmeni rica ediyoruz. Amin.

Soru 105: Yakup, Pavlus’un tapınakta tapınabilmesi için aklanmasını neden istedi?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on September 28, 2012, at 11:26 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)