Previous Lesson -- Next Lesson
3. Κηρύττοντας στην Αντιόχεια της Ανατολίας (Πράξεις 13:13-52)
ΠΡΆΞΕΙΣ 13:44-52
44 Το επόμενο Σάββατο, ολόκληρη σχεδόν η πόλη μαζεύτηκε για ν’ ακούσουν το λόγο του Κυρίου. 45 Όταν είδαν οι Ιουδαίοι το πλήθος, κυριεύτηκαν από φθόνο· αντιμιλούσαν σ’ αυτά που έλεγε ο Παύλος και βλασφημούσαν. 46 Τότε ο Παύλος και ο Βαρνάβας τους μίλησαν με παρρησία και τους είπαν: «Έπρεπε να κηρύξουμε το λόγο του Θεού πρώτα σ’ εσάς. Επειδή όμως τον αντικρούετε και καταδικάζετε τον εαυτό σας να μην αξιωθεί την αιώνια ζωή, γι’ αυτό κι εμείς στρεφόμαστε στους εθνικούς. 47 Αυτή την εντολή άλλωστε μας έδωσε ο Κύριος: Εσένα έχω ορίσει φως για τα έθνη, για να φέρεις τη σωτηρία ως τα πέρατα της γης». 48 Καθώς τ’ άκουγαν αυτά οι εθνικοί, χαίρονταν και δέχονταν το λόγο του Κυρίου· και πίστεψαν όσοι ήταν ταγμένοι για την αιώνια ζωή. 49 Ο λόγος του Κυρίου διαδιδόταν σ’ όλη τη χώρα. 50 Οι Ιουδαίοι όμως παρότρυναν τις προσήλυτες γυναίκες της ανώτερης τάξης και τους προκρίτους της πόλης, ξεσήκωσαν διωγμό εναντίον του Παύλου και του Βαρνάβα και τους έβγαλαν έξω από τα σύνορά τους. 51 Αυτοί τότε τίναξαν τη σκόνη από τα πόδια τους ενάντιά τους και ήρθαν στο Ικόνιο. 52 Και οι χριστιανοί στην Αντιόχεια ήταν γεμάτοι χαρά και Άγιο Πνεύμα.
Το Άγιο Πνεύμα καθοδήγησε τον Παύλο και τον έστειλε από το όμορφο νησί της Κύπρου, το οποίο απομονώθηκε απορρίπτοντας το ευαγγέλιο του Χριστού, στην Αντιόχεια της Ανατολίας, σε μια άγονη περιοχή όπου έκαναν την εμφάνιση τους τα θαύματα του Πνεύματος, επειδή ολόκληρη η πόλη συγκινήθηκε μέσω της μαρτυρίας των αποστόλων. Κατά τη διάρκεια των επτά ημερών ανάμεσα στα δύο Σάββατα, ο Παύλος και ο Βαρνάβας μίλησαν πάρα πολύ με ανθρώπους που διψούσαν για δικαίωση και ανήγγειλαν την νέα ελπίδα που υπήρχε μέσα στον Ιησού ώστε ο αγρός του Κυρίου στην Αντιόχεια οργώθηκε και ποτίστηκε. Και όταν οι πρεσβύτεροι της συναγωγής των Ιουδαίων είδαν ότι πολλοί από τους Εθνικούς έτρεχαν στη συναγωγή τους, όχι για να μεταστραφούν στον Ιουδαϊσμό αλλά για να λάβουν άφεση των αμαρτιών όχι από το νόμο αλλά μέσω της πίστης σε εκείνον που αναστήθηκε από τους νεκρούς, βλαστήμησαν τον Ιησού απορρίπτοντας το ευαγγέλιο. Πόσο τρομερό να βλέπεις εκατοντάδες διψασμένων ανθρώπων να περιμένουν το μήνυμα της σωτηρίας, ενώ οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων να φωνάζουν εναντίον του Παύλου και να του αντιτίθενται ώστε να μην μπορεί να μιλήσει ή να συνεχίσει τον λόγο του!
Τότε ο απόστολος σταμάτησε τον λόγο του και απευθύνθηκε στους Ιουδαίους ευθέως λέγοντας με μια καρδιά που αιμορραγούσε και με φοβερό στρες: «Το Άγιο Πνεύμα με οδήγησε σε σας ώστε να μπορέσετε να ακούσετε το μήνυμα της σωτηρίας πρώτοι, επειδή έχετε το δικαίωμα και ένα μερίδιο στον Ιησού από τότε που οι πατέρες σας έκαναν την επιλογή αλλά ενώ δεν θεωρείτε τον εαυτό σας άξιο να λάβει την ζωή του Χριστού, γι’ αυτό συνεχίζετε να ζείτε μέσα σε πνευματική νέκρωση ως υπηρέτες του νόμου χωρίς συγχώρηση, πιστεύοντας λαθεμένα στην αυτολύτρωση. Θα πέσετε σε μια πιο αυστηρή κρίση από τον Θεό. Όπως ακριβώς τα αδέλφια σας στην Ιερουσαλήμ απέρριψαν τον αληθινό Χριστό του Θεού, έτσι κάνετε και σεις.
Ωστόσο, δεν είμαστε δεμένοι μόνο με τα μέλη της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά ο Χριστός μας έστειλε στους Εθνικούς. Με αυτό το παγκόσμιο κήρυγμα εκπληρώνουμε την προφητεία του Ησαΐα, ο οποίος αποκάλυψε ότι ο Χριστός είναι το Φως των Εθνικών (Ησαΐας 49:6) και ο Ιδρυτής της σωτηρίας μέχρι το τέλος του κόσμου.» Με δυνατή πίστη ο Παύλος είχε την ανδρεία να καταλάβει αυτή την προφητεία που αφορούσε τον εαυτό του και δέχτηκε το αξίωμα του ως ο απόστολος των Εθνικών μέσω αυτής της προφητείας του Ησαΐα, του προφήτη. Ο Παύλος έμενε εν Χριστώ. Δεν ακτινοβολούσε το δικό του φως αλλά το φως του Χριστού μέσα του. Ο Χριστός έχει σώσει μέσω αυτού εκατοντάδες εκατομμύρια μέχρι τώρα. Κανείς δεν διευκρίνισε ποτέ σε μας την σημασία της δικαιοσύνης, του αγιασμού και της λύτρωσης εν Χριστώ όπως έκανε αυτός ο απόστολος, ο οποίος οδηγήθηκε από την αγάπη του Θεού.
Τα μεγάλο πλήθος άκουγε με προσοχή αυτή την διαμάχη και τις κατηγορίες μεταξύ των δύο αποστόλων και των Ιουδαίων και είδε ότι οι Ιουδαίοι χαρακτηρίζονταν από ζήλο, μίσος, θυμό και βλασφημία ενώ ο Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν ειρηνικοί με αγάπη και λύπη, γεμάτη ταπείνωση και σοβαρότητα. Οι τελευταίοι ξεκαθάρισαν ότι δεν επιλέχθηκαν μόνο οι Ιουδαίοι για να σωθούν αλλά επίσης και κάθε πιστός εν Χριστώ Ιησού, αν πραγματικά πίστευε σ’ αυτόν. Οι ακροατές ένιωσαν την αγάπη του Θεού να κατοικεί μέσα στους ομιλητές και εμπιστεύθηκαν το Πνεύμα που μιλούσε μέσω αυτών καλύτερα απ’ ότι κατάλαβαν τα βαθιά νοήματα στο μεγαλείο τους.
Πολλοί Εθνικοί κρατήθηκαν γερά από την μαρτυρία των δύο αποστόλων με χαρά και πίστεψαν ότι η σωτηρία έγινε για όλους τους ανθρώπους. Χάρηκαν πολύ. Αλλά δεν ήταν ώριμοι όλοι για μια δυνατή, συνετή πίστη. Η πρώτη θέρμη της πίστης ελαττώθηκε. Μόνο εκείνοι που εμβάθυναν στην σωτηρία συνέχισαν να μένουν εν Χριστώ και παρέδωσαν τον εαυτό τους πλήρως στον Χριστό. Όλοι ήταν προσκεκλημένοι αλλά μόνο λίγοι επιλέχθηκαν. Ο Λουκάς εξήγησε αυτό το μυστήριο, ότι δηλαδή ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές και μόνο εκείνοι που είναι προετοιμασμένοι, λαμβάνουν αιώνια ζωή. Κανείς δεν έρχεται στον Ιησού εκτός κι αν ο ουράνιος Πατέρας τον ελκύσει. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός επιθυμεί όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Αλλά δεν έρχονται όλοι. Κάθε πιστός περικλείει μέσα του ένα μεγάλο μυστήριο. Η πίστη μας είναι ένα δώρο και προνόμιο από τον Θεό. Ευχαριστείς τον Ιησού για αυτό; Γνωρίζεις ότι η κάθε έλλειψη πίστης αποτελεί παράπτωμα και ότι όποιος απορρίπτει τον Ιησού, θα καταδικαστεί την Ημέρα της Κρίσεως;
Εκείνοι που ήταν γεμάτοι με τη σωτηρία σκορπούσαν την χαρά του Αγίου Πνεύματος από το κέντρο της Αντιόχειας σε όλα τα περίχωρα. Κάθε αναγέννηση καλύπτει μια ακτίνα κηρύγματος όπως της Αντιόχειας. Είναι προφανές ότι εκείνοι που έδιναν μαρτυρία για το ευαγγέλιο δεν λάμβαναν κάποια αμοιβή, ούτε κάποιος τους οδηγούσε σε οποιαδήποτε κέντρο. Αλλά το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα σε εκείνους που ακολουθούν τον Χριστό.
Ωστόσο, το σατανικό πνεύμα εργάζεται ενστικτωδώς σε όλους εκείνους που διατείνονται ότι είναι ευλαβείς και οι οποίοι υποκρίνονται ότι τηρούν τον νόμο. Αυτοί οι Ιουδαίοι στην Αντιόχεια της Ανατολίας πήγαιναν συνοφρυωμένοι και με θρησκευτικό φανατισμό στις γυναίκες της Αντιόχειας και τις επηρέαζαν να ασκήσουν πίεση στους συζύγους τους ώστε να διώξουν έξω από την πόλη τους όσους παρεκτράπηκαν. Η πονηριά και η εξουσία είναι τα αντίθετα μέσα ενάντια στην διάδοση του Ευαγγελίου. Αλλά το Πνεύμα του Κυρίου θριάμβευσε στους πιστούς που υπέμεναν το διωγμό με καρτερία και ενδυναμώθηκαν κάτω από την πίεση με την χαρά του Αγίου Πνεύματος.
Ο Παύλος και ο Βαρνάβας εγκατέλειψαν την πόλη και τίναξαν τη σκόνη από τα πόδια τους ως ένδειξη εναντίωσης τους σ’ αυτήν, όπως ο Χριστός είχε προστάξει στους μαθητές του να κάνουν όταν απορρίπτονταν, για να παραδώσουν εκείνους που τους απέρριπταν στην κρίση του Θεού. Γέμισες με την χαρά του Αγίου Πνεύματος ; Ή απέρριψες τη σωτηρία του Χριστού ώστε να πέσεις στην κρίση του Θεού;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε Ιησού, σε ευχαριστούμε επειδή έσωσες πάνω στον σταυρό όλους τους ανθρώπους και έδωσες σε κάθε πιστό το Πνεύμα της ζωής. Προσευχόμαστε σε σένα για κάθε πόλη του έθνους μας ώστε να διαλέξεις εκείνους που είναι προετοιμασμένοι να ακούσουν το κάλεσμα σου και να γεμίσουν με το ευαγγέλιο σου ώστε να μπορούν να γίνουν το φως του κόσμου..
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Πώς ο Παύλος αποκάλυψε το δικαίωμα του να κηρύττει στους Εθνικούς; Πώς έγινε πραγματικότητα αυτή η πίστη ανάμεσα στους ειδωλολάτρες;