Previous Lesson -- Next Lesson
1. Persekutimi i parë i kishës së krishterë në Jeruzalem dhe Shpërndarja e Besimtarëve Në të gjithë Samarinë (Veprat 8:1-8)
VEPRAT 8:4-8
4 Prandaj ata që ishin shpërndarë shkuan kudo duke predikuar fjalën. 5 Atëherë Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin. 6 Dhe turmat, me një mendje, dëgjuan fjalët e Filipit me vëmendje, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte. 7 Sepse frymëra të ndyra, duke bërtitur me zë të lartë, dilnin nga shumë të pushtuar nga demonë; dhe shumë të paralizuar dhe të çalë u shëruan. 8 Dhe në atë qytet pati një gëzim të madh.
Djalli gjithmonë përpiqet të shkatërrojë kishën e krishterë. Megjithatë, siç u shfaq në kryq, kështu përndjekja e madhe e kishës filloi menjëherë pas martirizimit të Stefanit. Dhimbja e djallit nuk e shkatërron kishën, por forcon jetën shpirtërore. Besimtarët, burra e gra, vuajtën dhe përjetuan tortura në burgjet e Jeruzalemit, ndërsa Sauli në mendjemadhësinë e tij u bë skllav i djallit, i udhëhequr nga shpirti i tij, shumë anëtarë të kishës u shpërndanë në rajone që nuk ishin nën autoritetin e këshillit më të lartë. Këta refugjatë nuk gjetën menjëherë një shtëpi të re. Ndoshta dëshironin të ktheheshin në shtëpitë e tyre në Jeruzalem sa më shpejt të ishte e mundur. Në të njëjtën kohë, ata nuk u kthyen në lypsa, por predikuan mbretërinë e Perëndisë dhe dëshmuan gëzimin e Krishtit në mes të vuajtjeve. Besimi i tyre ishte i pandërprerë dhe shpresa e tyre ishte flakëruese. Ata e kuptuan fjalën e Jakobit në kuptimin e saj të thellë, kur tha: «Vëllezër të mi, ta konsideroni gjithë gëzimin kur bini në sprova të ndryshme, duke e ditur se sprova e besimit tuaj prodhon durim. Lëreni durimin të bëjë punën e tij të përsosur, që të jeni të përsosur dhe të plotë, pa u munguar asgjë.” (Jacobi 1:4)
Filipi, një nga shtatë dhjakët, iku në territorin e Samarisë dhe gjeti një strehë në Sikem, afër Nablusit. Ai përshkroi para dëgjuesve të tij Njeriun hyjnor që mundi vdekjen, shpëtoi nga mëkati, ndoqi Satanin, u ngjit në qiell, na pajtoi me Perëndinë dhe ndërmjetëson për ne, i cili ulet në të djathtën e Fuqisë, mbretëron me Të dhe mposht të gjitha fuqitë e liga në ata që e kërkojnë dhe i hapen shpirtit të tij. Duke qenë se Filipi ishte një instrument në dorën e Krishtit, një fuqi e bollshme e Frymës së Shenjtë u derdh prej tij dhe shpirtrat e papastër dolën nga shumë prej të pushtuarve nga demonët me një britmë të madhe. Të pashpresët ngushëlloheshin dhe të çalët ecnin. I gjithë populli u gëzua dhe vrapoi drejt predikuesit me një mendje, sepse shpëtimi i Krishtit ishte shfaqur dhe qyteti ishte plot gëzim.
PYETJA:
- Cili është ndryshimi midis besimit në Krishtin dhe besimit të fjalëve të shërbëtorëve të tij?