Previous Lesson -- Next Lesson
11. Pjetri dhe Gjoni burgosen dhe dërgohen në gjykatë për herë të parë (Veprat 4:1-22)
VEPRAT 4:8-11
8 Atëherë Pjetri, i mbushur me Frymën e Shenjtë, u tha atyre: “Sundimtarë të popullit dhe pleq të Izraelit: 9 Nëse ne sot gjykohemi për një vepër të mirë që i është bërë një njeriu të pafuqishëm, si është shëruar ai, 10 le t'ju bëhet e ditur të gjithëve dhe gjithë popullit të Izraelit se në emrin e Jezu Krishtit Nazareas, të cilin ju e kryqëzuat, që Perëndia e ngjalli prej së vdekurish, ky njeri qëndron këtu përpara jush i shëruar me anë të tij. 11 Ky është ‘guri që ju, ndërtuesit,e hodhët poshtë dhe që u bë guri i qoshes’».
Disa javë para kësaj ngjarjeje, Pjetri e mohoi Jezusin tri herë nga frika për jetën e tij dhe mallkonte veten nëse do ta dëgjonte këtë emër. Por tani ai është mbushur me Frymën e Shenjtë dhe në të është përmbushur premtimi, i cili thotë: “Kur t'ju sjellin në sinagogat dhe në oborret e tyre, mos u shqetësoni se çfarë duhet të flisni. Sepse Fryma e Shenjtë do të mbushë gojën tuaj në atë orë dhe do të vërë fjalët e duhura në gjuhët tuaja. Nuk jeni ju që flisni, por vetë Zoti. Dhe askush nuk mund t'i rezistojë urtësisë dhe fuqisë së tij që vepron në ju."
Dy apostujt qëndruan si dëshmitarë të Krishtit përpara sundimtarëve të kombit hebre. Ata nuk u folën me sarkazëm, por me gjithë përulësi ndaj atyre që ishin përgjegjës përpara Perëndisë për udhëheqjen e popullit dhe i nderuan si pleq të cilëve Perëndia u kishte dhënë urtësi, durim dhe virtyte.
Megjithatë, Fryma e Shenjtë e udhëhoqi Pjetrin që së pari t'u thoshte se ishte shumë e çuditshme t'i burgosnin dhe t'i merrnin në pyetje për shkak të veprës së tyre të mirë të shërimit të një njeriu të dobët. Ai e konsideroi si padrejtësi arrestimin dhe mbajtjen e tyre në burg gjithë natën.
Megjithatë, dy dishepujt nuk u prekën shumë nga padrejtësia që iu ishte bërë. Ata nuk folën shumë për shërimin dhe fuqinë e prodhuar nga fjalët e tyre, por Pjetri vazhdoi dhe arriti drejtpërdrejt thelbin e ankesës, duke shpallur publikisht triumfin e Perëndisë në Jezu Krishtin. Ai nuk fliste me frikë, as me gojëtari, por u foli pushtetarëve dhe mbarë popullit në gjuhën e përditshme, duke ditur rëndësinë e orës. Zoti e kishte kualifikuar për të thirrur sundimtarët e kombit të tij që të besonin në Krishtin. Pjetri nuk la vend për dyshime se kush ishte Krishti. Ai nuk ishte një njeri i së kaluar, i skaduar, as nuk vinte nga një e ardhme e largët. Por Pjetri deklaroi me mjaft qartësi se Krishti ishte Jezusi, i riu i Nazaretit, të cilin krerët e kombit e lanë të kryqëzohej. Pjetri nuk i lajkatoi, por i quajti vrasës, madje edhe armiq të Perëndisë, sepse e kryqëzuan personalisht Krishtin e Zotit. Sa pamje e bukur! Dy peshkatarët nuk janë të pandehur, por ankohen publikisht kundër vrasësve të Birit të Zotit. Ata u bënë të qartë atyre se sundimtarët e ndershëm e të matur e kishin humbur tmerrësisht objektin e historisë së Dhjatës së Vjetër dhe kishin thyer besëlidhjen midis Perëndisë dhe popullit të tyre, duke çuar në vdekje Krishtin që ishte premtuar mijëra vjet më parë. Pjetri ishte prokuror në emër të Perëndisë dhe ua ngarkoi pushtetarëve akuzën e shkeljes së Zotit. Pjetri vërtetoi se judenjtë nuk mëkatuan vetëm kundër Jezusit, por edhe kundër Perëndisë drejtpërdrejt, sepse i Shenjti nuk ishte për ta, por për Jezusin të cilin ai e ringjalli prej së vdekurish. Si të tillë dy peshkatarët dënuan kryepriftërinjtë dhe shenjtëruan Krishtin. Ata kritikuan devotshmërinë e rreme, imagjinatën për ofiqe dhe arrogancën për madhështi dhe bënë të qartë se Perëndia nuk kujdeset për pozitat e Dhjatës së Vjetër, por i tejkalon ato dhe autorizon besimtarët e njerëzve të thjeshtë që ndoqën Shërbëtorin e tij Jezus.
Është një mister i madh që fshihet në emrin e Jezusit. Ferri i frikësohet këtij emri më shumë se helmit më të dëmshëm, ndërsa qiejt janë vazhdimisht të mbushur me lavdërime për këtë emër. Fryma e Shenjtë përlëvdon Shpëtimtarin e botës dhe vet Perëndia e uli në të djathtën e tij. Krishti mbretëron me të në fuqinë e Frymës së Shenjtë, një Perëndi i vetëm përgjithmonë. Sot, ai bën më shumë mrekulli sesa bëri kur ishte në tokë, sepse ai vepron përmes mijëra shërbëtorëve të tij. Miliona nga ata që besojnë në të përtërihen nëpërmjet Frymës së Shenjtë. Krishti i gjallë është aktiv, besnik dhe triumfues. Ai që beson në të merr pjesë me fuqinë e tij.
Në shëmbëlltyrën e gurthemelit, Pjetri u sqaroi sundimtarëve se Jezusi ishte themeli, fuqia dhe kurora e një ndërtese të madhe, madhështore që është tempulli shpirtëror i Perëndisë, i cili po ngrihet sot në të gjitha vendet e botës, sepse kush beson në Krishtin ndërton në tempullin e tij. Krishti është kreu i trupit shpirtëror që organizon dhe lëviz të gjithë anëtarët e tij aktivë. Trupi shpirtëror i Krishtit është misteri i epokës sonë dhe rezultat i triumfit të tij në kryq. A jeni ndërtuar dhe themeluar në Krishtin, apo e refuzoni atë si sundimtarët e judenjve që nuk e njohën dashurinë e madhe dhe të fortë të Perëndisë në Krishtin?
LUTJE: O Zoti Jezus Krisht, ti je Shpëtimtari që vepron sot mes popujve, çliron mijëra besimtarë dhe ndërton kishën tënde përmes zemrave tona. Na ndihmo të jemi besnikë ndaj teje dhe të mos refuzojmë tërheqjen e Shpirtit tënd që tempulli yt shpirtëror të mund të përfundojë dhe ti të mund të jesh kreu i tij i përsosur.
PYETJA:
- Cili është kuptimi i fjalës së Pjetrit përpara krerëve të priftërinjve?