Previous Lesson -- Next Lesson
14. ÇARMIHA GERİLİŞ (Markos 15:24-25)
Markos 15:24-25
24 Sonra O'nu çarmıha gerdiler. Kim ne alacak diye kura çekerek giysilerini aralarında paylaştılar.
25 İsa'yı çarmıha gerdiklerinde saat dokuzdu.
Elçilerden hiç birisi Mesih’in çarmıha gerilişini ayrıntılı olarak anlatmadı. “Utanç tahtasına" çivilenen bedenindeki çivi izlerinden söz ediyorlar. Araştırıcıların çoğuna göre İsa’yı çarmıha germekle yükümlü memurlar İsa’yı, soyup yere yatırdıkları çarmıha acımaksızın çivilediler.
Uyan ey yürek, dünya yaratıcısına neyi reva görüyor? Hastalar iyileştiren, mucizeler yaratan eli bir çiviyle deldiler. Kutsal kan yere damlıyor, tanrısal sevgi öldürülüyor.
Allah’ın engin yürekli Kuzusu, ey dünyanın günahını kaldıran, sana tapınır, adını yüceltiriz. Benim günahımı da yüklendin ve canımı sonsuza dek kutsadın.
Adet gereği, yatay duran tahtayı O’nun ellerini çiviledikten sonra kaldırıp dikili olan tahta direğe bağladılar, ardından da ayaklarını çivilediler.
İnsanlar başkaldırarak Örnek İnsanı, bedene girmiş gerçek Tanrı’ya tahammül edemediler. O’nu çarmıha gerdiler. Gövdesini çarmıha çivilerken, yeryüzüyle O’nun arasındaki her türlü bağlantıyı koparmak istiyorlardı. Kendilerine geleni öfkeden köpürerek ortadan kaldırdılar.
Çarmıh şeytani bir cezadır. Kişi inanılmaz acılar içinde defalarca ölür. Önce türlü işkencelerden geçmiş olan yaralı beden ayaklarından çivilenmek üzere çarmıha çekilir, yaralar daha da açılır. Sonra sinir ve damarlar katılaşmaya başlar. Bunu ardı ardına geçici baygınlıklar takip eder. Korkunç kâbuslar görür kişi, yüreği acı acı deli bir hızla çarpar. Arada bir duracakmışçasına yavaşlar. Kişi kaçınılmaz sona her an daha yakındır.
Allah’ın Kutsal Kuzusu, sana tapınırız, günah tanımayan tertemiz bedeninde dünyanın günahlarını taşıdın; şu satırları okuyan insanın günahlarını da bağışladın. Ona imanı, kurtuluşu senin acıların ve ölümünle gerçekleşen Allah’la barışmayı bağışla.
Güneşin henüz hararetini göstermediği sabah saat dokuz sıralarında İsa çarmıha gerildi. Yahudiler için gündüz altıda başlar. Onlar için saat üç bizde saat dokuzdur.
Bu farklı zaman ayarı gösteriyor ki, Roma valisinin huzurundaki görüşmeler, İsa’nın yargılanıp mahkûm edilmesi, Golgota’ya getirilmesi bir günden fazla zaman almadı. Gerek vali, gerekse Yahudiler acıma hissinden yoksun, hukukla alay ederek “işlerini” kestirmeden hallettiler.
Cezalandırılacak olan sıradan bir suçlu, haydutmuş gibi çarmıh cellatları “mahkûmun” arkasından bırakacaklarını paylaşma telâşına düştüler. Kâhinlik gömleğini sonuna dek üzerinden çıkarmadı. Bu değerli giysiyi, değerini yitirmemesi için bölmek istemediler. Aralarında kura çektiler.
Bugün insanlar birbirlerini çiğneyerek çarşıya pazara akın ediyorlar, avuçlarında sımsıkı tuttukları para cüzdanları, akılları fikirleri en son borsa haberlerinde İsa’nın varlığından, O’nun çarmıhından habersizler. Kendi kendisini kurban olarak sunuşunu kafaları almıyor, günahsız yere çarmıhlanan, herkes için canını verene karşı yürekleri kayıtsız, uyuşuk.
Değerli okuyucu, yaşantını çarmıh mı yönlendiriyor’? Hayatının amacı nedir? Şefkatli Kurtarıcının lütfunu tatmak istemez misin? Çarmıha Gerilen’e tüm yüreğiyle bağlanan Haberci Pavlus’un sözlerini iyi düşün: “Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor.” (Galatyalılar 2:20)
Luka İsa’nın çarmıhta söylediği ilk sözü bildiriyor: “Baba, onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar” (Luka 13:34)
O’nun bu kâhinlik duası başkâhinleri, Roma valisini, kendisini çivileyen köleler de dahil tüm insanlığı kapsıyordu. Tanrısal Başkâhin katillerine lânet okumadı. Günahlı kalabalığa öfkelenmedi, onlar için dua etti. Allah O’nun duasını kabul etti. İsa’nın çarmıhta yükselttiği bu dua üzerinde derin derin düşün, senin için sağladığı kurtuluşu kabul et.
Dua: Ey acılar adamı, sevgin acılarımızın sınırını aşıyor, gücün zayıflığımızda bile çalışıyor. Seni çivileyenleri bile dua ederek kurtardın. “Baba, onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar, derken bizler içinde şefaat ettiğine inanıyoruz. Seni sevip çarmıhını her zaman yaşamımızın merkezi, imanımızın temeli kılabilmemiz için bize yardim et. Allah’ın Kutsal Kuzusu, yaşamımı sana teslim ediyorum, çünkü sen dünyanın günahını kaldırdın. Amin.''
Soru 14: İsa nasıl çarmıha gerildi?