Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

3. Η χάρη του Χριστού υπερνίκησε τον θάνατο, την αμαρτία και τον Νόμο (Ρωμαίους 5:12-21)

---

ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:12-14
12 Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε στον κόσμο η αμαρτία και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος. Έτσι εξαπλώθηκε ο θάνατος σ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί όλοι αμάρτησαν. 13 Η αμαρτία υπήρχε στον κόσμο και πριν να δοθεί ο νόμος. Αλλά χωρίς το νόμο δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως αμαρτία η παράβαση των εντολών του. 14 Ωστόσο, ο θάνατος κυριάρχησε σ’ όλους τους ανθρώπους, από τον Αδάμ ως το Μωυσή, ακόμα και σ’ αυτούς που δεν αμάρτησαν, όπως ο Αδάμ, ο οποίος παραβίασε μια ρητή εντολή του Θεού. Ο Αδάμ ήταν προτύπωση του μελλοντικού γενάρχη.

Ο Παύλος διευκρινίζει σε μας το μυστήριο του θανάτου, δείχνοντας ότι η αμαρτία μας είναι ο λόγος για την καταστροφή μας. Οι πρώτοι γονείς μας άρχισαν την επανάσταση ενάντια στον Θεό και θέρισαν την καταδίκη του θανάτου, εγκαταλείποντας όλα τα πλάσματα στην διαφθορά τους γιατί όλοι είμαστε από την ίδια φυλή. Από τότε, ο θάνατος βασιλεύει πάνω σε όλα τα πλάσματα ακόμη και πάνω στους νομικούς και στους ευσεβείς της Παλαιάς Διαθήκης γιατί η αμαρτία έχει εμφανιστεί φανερά και η καταδίκη του θανάτου έγινε νόμιμη από τότε εμφανίστηκε ο Νόμος.

Θα πεθάνουμε όλοι επειδή είμαστε αμαρτωλοί. Ο θνητός μας κόσμος δεν έχει αιώνια ζωή. Προχωρούμε σταδιακά στον θάνατο, επειδή μεταφέρουμε τους σπόρους του θανάτου μέσα μας. Ωστόσο, ο Θεός μας δίνει χρόνο για να μετανοήσουμε ώστε να δεχτούμε τον Σωτήρα και να γνωρίσουμε τη νέα ζωή μέσω της Χριστιανικής μας πίστης.

ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:15-17
15 Η χάρη όμως του Θεού, που έφερε ο Χριστός, δε συγκρίνεται με την παράβαση του Αδάμ. Γιατί εάν η παράβαση ενός ανθρώπου είχε σαν συνέπεια το θάνατο όλων, πολύ περισσότερο η χάρη που μας δώρισε ο Ιησούς Χριστός –η πλούσια δωρεά της χάρης που έφερε στον κόσμο ο ένας άνθρωπος– πλημμύρισε όλη την ανθρωπότητα. 16 Δε συγκρίνεται η πλούσια δωρεά του Χριστού με το κακό που έκανε η αμαρτία ενός ανθρώπου. Γιατί η απόφαση για το ένα παράπτωμα ήταν καταδικαστική, ενώ η χαριστική πράξη για τα πολλά παραπτώματα οδήγησε στην αθώωση. 17 Ήταν αρκετό, λοιπόν, το παράπτωμα ενός ανθρώπου, για να κυριαρχήσει ο θάνατος σ’ όλον τον κόσμο, εξαιτίας του ενός ανθρώπου. Το ίδιο, κι ακόμα περισσότερο, ο ένας Ιησούς Χριστός θα γίνει η αιτία να κυριαρχήσουν μέσα στην αληθινή ζωή όσοι αποδέχονται την άφθονη χάρη του Θεού και τη δωρεά της λυτρώσεως.

Ο Παύλος διαχειρίζεται μια παράλληλο ανάμεσα στην μετάδοση της αμαρτίας και του θανάτου από τον πρώτο Αδάμ και την δικαιοσύνη και τη ζωή από τον δεύτερο Αδάμ ώστε αποκαλεί τον πρώτο πατέρα μας «προτύπωση του Χριστού, του μελλοντικού γενάρχη».

Ο Παύλος δεν είπε ότι όπως η αμαρτία και ο θάνατος μεταδόθηκε σε πολλούς μέσω του Αδάμ, έτσι και η χάρη του Θεού και το δώρο της αιώνιας ζωής μεταδόθηκε σε πολλούς μέσω του ανθρώπου Ιησού γιατί ο Χριστός είναι μεγαλύτερος από τον Αδάμ και διαφορετικός από αυτόν. Ο Κύριος μας δίνει, όχι μόνο λίγη, αλλά άφθονη ουράνια χάρη και δώρα. Η χάρη περισσεύει σε πολλούς. Δεν είναι θανατηφόρα και παραλυτική όπως ο θάνατος, αλλά παράγει μια ζωή αναγεννημένη, καρποφόρα, δυνατή, που εξελίσσεται συνεχώς.

Η καταδίκη του Θεού ενάντια στην αμαρτία ξεκίνησε με τον πρώτο άνθρωπο και αυτόματα πέρασε σε όλους. Δεν συμβαίνει το ίδιο με την δικαίωση, η οποία δεν άρχισε με ένα αμαρτωλό αλλά με όλους τους αμαρτωλούς μαζί γιατί ο Ιησούς τους δικαίωσε όλους με μιας. Αυτός που πιστεύει σε εκείνον δικαιώνεται.

Όταν ο θάνατος, εξαιτίας της αμαρτίας των πρώτων γονιών μας, έγινε ένας θανατηφόρος ηγεμόνας πάνω σε όλη την ανθρωπότητα, ο Ιησούς άνοιξε, με την μεγάλη του χάρη, μια πηγή ανακούφισης και καλού από την οποία η αιώνια ζωή ρέει σε όλους τους πιστούς. Ωστόσο, η ζωή του Θεού δεν βασίλεψε με τη βία πάνω στις καρδιές των πιστών, όπως έκανε ο θάνατος αλλά εκείνοι που είναι εξαγνισμένοι θα βασιλεύσουν για πάντα με τον Χριστό, τον Σωτήρα τους και Κύριο τους. Στην πραγματικότητα, η μεγαλοσύνη του Χριστού δε μπορεί να συγκριθεί με τον Αδάμ από κάθε άποψη, γιατί η χάρη και η ζωή του Θεού είναι πολύ διαφορετικές από το θάνατο και την καταδίκη.

ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:18-21
18 Το συμπέρασμα είναι πως, όπως το ένα παράπτωμα έγινε αιτία καταδίκης όλων των ανθρώπων, έτσι και το σωτήριο έργο έγινε αιτία σωτηρίας και ζωής για όλους τους ανθρώπους. 19 Κι όπως η παρακοή του ενός ανθρώπου έκανε όλη την ανθρωπότητα αμαρτωλή, έτσι και με την υπακοή του ενός θα αναγνωριστούν όλοι δίκαιοι από το Θεό. 20 Ανάμεσα στους δύο γενάρχες μπήκε στο μεταξύ ο νόμος, για να φανούν πόσο πολλά ήταν τα ανθρώπινα παραπτώματα. Κι όπου η αμαρτία φάνηκε στο αληθινά τρομακτικό της μέγεθος, εκεί η χάρη του Θεού την υπερκάλυψε με το παραπάνω. 21 Όπως με το όπλο του θανάτου κυριάρχησε στον κόσμο η αμαρτία, έτσι θα κυριαρχήσει και η χάρη με τη σωτηρία, που οδηγεί στην αιώνια ζωή μέσω του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας.

Ο Παύλος επιστρέφει στην νόμιμη σύγκριση του ανάμεσα στον Αδάμ και Χριστό. Ωστόσο, σ’ αυτό το κείμενο, δε συγκρίνει τους ανθρώπους ως άτομα πρώτα αλλά τα έργα τους και τις συνέπειες τους. Μέσα από ένα παράπτωμα βασίλευσε η καταδίκη σε όλους τους ανθρώπους αλλά μέσω μιας δίκαιης πράξης επήλθε η δικαίωση και η αλήθεια στην αιώνια ζωή σε όλους τους ανθρώπους. Πόσο μεγάλη είναι η προσφορά των ουρανών! Ναι, μέσω της ανυπακοής του πρώτου ανθρώπου, όλοι γίναμε φυλακισμένοι της αμαρτίας. Αλλά μέσω της πρώτης υπακοής ελευθερωθήκαμε και δικαιωθήκαμε.

Τέλος, στην σύγκριση που έκανε ανάμεσα στον Αδάμ με την αμαρτία του και τον Χριστό με την δικαιοσύνη του, ο Παύλος εισάγει το πρόβλημα του Νόμου, ο οποίος δεν προκύπτει ότι βοηθάει στην σωτηρία του κόσμου, επειδή μπήκε στην άκρη στην ιστορία της σωτηρίας για να δείξει φανερά την παράβαση και να υποκινήσει τον άνθρωπο σε πλήρη ανυπακοή. Ο Νόμος αύξησε την σκληροκαρδία του ανθρώπου και το πλήθος των αμαρτιών του. Ωστόσο, ο Χριστός μας έφερε πιο κοντά στην πηγή της χάρης και μας προσφέρει την πληρότητα της δύναμης και τη συνεχή δικαιοσύνη ώστε τα ποτάμια της χάρης να φτάσουν σε όλες τις ερήμους του κόσμου. Ο Παύλος χαίρεται και φωνάζει, «Αν η αμαρτία, μέσω του θανάτου, κυριαρχούσε πάνω σε όλους τους ανθρώπους στο παρελθόν, τώρα η πονηρή κυριαρχία έχει τελειώσει επειδή η χάρη έχει στεφθεί βασίλισσα στην εποχή μας, θεμελιωμένη πάνω στην δικαιοσύνη του Θεού η οποία επιβεβαιώνεται μέσω του σταυρού του Ιησού.

Κάθε άνθρωπος έχει ένα λόγο για ευχαριστία, ανακούφιση και δοξολογία επειδή ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού άνοιξε για μας μια νέα ιστορική περίοδο στην οποία η δύναμη της αμαρτίας και ο θάνατος έχουν υπερνικηθεί. Βλέπουμε το πώς αναπτύσσεται η χάρη μέσα από τους καρπούς της και την αιώνια ζωή και η πληρότητα της δύναμης του Θεού εργάζεται μέσω του ευαγγελίου σε όλους εκείνους που πιστεύουν στο Χριστό.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε λατρεύουμε Κύριε Ιησού επειδή είσαι ο θριαμβευτής πάνω στην αμαρτία, τον θάνατο και τον Σατανά. Μας έφερες στην εποχή της χάρης και μας έκανες συμμέτοχους σε όλα τα ευχάριστα πράγματα της ζωής σου. Ενδυνάμωσε την πίστη μας και φώτισε την αντίληψη μας ώστε να μην στρεφόμαστε σε παρελθοντικές δυνάμεις οι οποίες έχουν υπερνικηθεί. Εδραίωσε μας στη χάρη σου και φέρε μέσα μας όλους τους καρπούς του Πνεύματος σου, ως απόδειξη ότι η χάρη σου πραγματικά βασιλεύει και ότι είναι ισχυρότερη από τον θάνατο. Σε ευχαριστώ επειδή μας ευλόγησες με την πληρότητα σου και μας προστατεύεις με την ισχυρή σου πιστότητα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

36. Τι θέλει ο Παύλος να μας δείξει μέσα από την σύγκριση ανάμεσα στον Αδάμ και τον Ιησού;

Mobile device - Print - Top