Previous Lesson -- Next Lesson
6. ÖĞRENCİLER TÜM ULUSLARA GÖNDERİLİYOR (Markos 16:15)
Markos 16:15
15 İsa onlara şöyle buyurdu: "Dünyanın her yanına gidin, Müjde'yi bütün yaratılışa duyurun.
Kuşkusuz, güçsüz öğrencilerin dünyayı müjdelemeye gönderilmesine şaşılabilir. Bu çağrıdan hemen önce İsa onları imansızlıkları, yüreklerinin katılığından ötürü kınamıştı. Bu paylamanın hemen arkasından omuzlarına dünyayı müjdeleme sorumluluğu yükledi.
Ne büyük teselli! Ölümden Dirilen, ruhların üstesinden gelip dünyayı müjdelemeleri için kutsalları, güçlüleri değil, korkakları, imanı zayıf güçsüzleri gönderiyor.
Kuşkusuz elçiler bu eşsiz çağrı sayesinde, kendilerinin Allah için hiç bir doğru, iyi eylemde bulunamayacaklarını, tersine Allah’ın kendi zayıflıklarında çalıştığını anladılar. Bozuk zihniyetleriyle ne Mesih’in dirilişini anlayabilmişler, ne de O’nun zaferine inanabilmişlerdi.
Oysa Diri Olan, yanlarına geldi, var olduğuna kendilerini ikna etti. Sevgisiyle güçlendiler. Onları cesaretlendirip kutsamak için içlerine gelmişti. Şöyle konuşmuştu: “Öyle ürkek ürkek durmayın. Benim adımda korkmadan çıkın, yürüyün. Kimsesizleri arayın. Kendi dost ve arkadaşlarınızla yaptığınız toplantılarla yetinmek yerine, ayrım gözetmeksizin herkese ulaşmaya çalışın: Kötülere, iyilere; basit insanlara, dahilere. `O zengin, bu yoksul’ demeyin. Hepsi günahlarında ölü. Kendiliğinden doğru olan kimse yoktur.” Herkes Allah Kuzusu’nun bağışına muhtaç. Ölüm insanlığın ortak yazgısıydı. Ama şimdi Allah’ın Oğlu’na iman eden her kişinin sonsuz yaşamı var. O, “Ben diriliş ve yaşamım”, “bana iman eden ölse de yaşayacaktır” diyendir. Bu gerçeğe inanıyor musun?
Ölümden Dirilen’in görünmesi, öğrencileri gerçeğin görgü tanıkları yaptı. Henüz O’nun ne ölümünün taşıdığı anlamı, ne de sağladığı Barıştırma’nın derinliğini kavrayabilmişlerdi. Ancak çimdi çaresiz, İsa’nın ölü değil, diri olduğu gerçeğini kabul etmek zorundaydılar. O’nun sonu çarmıh olmamıştı. Ölümün O’nu esir almaya gücü yoktu.
Onlar yürekleri bu imanla dolu olduğu halde, yokluk, günah alemine atıldılar. Müjdeleri dünyalık bir amaç taşımıyordu. O tüm yaradılışa seslenen bir çağrıyı içeren, eşsiz bir müjdeydi. Allah Mesih’te kendi yaşamını her iman eden kişiye bağışlamıştı. Ölüm artık kaçınılmaz son değildi. Mesih’e inananların yüreğinde şimdi yepyeni bir umut vardı.
Elçiler Allah’ın Egemenliği’nin boyutlarını hissetmeye başladılar. Bitkiler ve hayvanlar da dahil olmak üzere bütün yaradılışı kuşatan yeni yaradılışın başladığını gördüler. Yeni yaradılışın özelliklerini ölümden Dirilen taşıyordu. Artık her ölen, her yok olan canlı Allah’ın yaşam gücüyle yeniden hayata dönebilir. İyi Oğul kötü dünyayı Babasıyla barıştırdı. Yeni bir yaradılış meydana getirmeye, evreni yenileyip ölümü, günahı geçersiz kılmaya O’nun yetkisi var. Diri Mesih, kendisine inananların hedef ve gayesidir. Allah’ın Sözünü çalış, onun özünü kavramaya çabala. O zaman İncil’in amacını sen de göreceksin.
Halâ günah batağına saplanmış, ölüm yönüne doğru yolculuğuna devam mı ediyorsun? Ölümün hakkından gelen Mesih seni de helâk çukurundan çıkarmak istiyor, sonsuza dek kendisiyle beraber olabilmen için.
Mesih diridir. O’na canını bugün verirsen, sen de ölümden dirilecek, O’nun elçisi olabileceksin. Tanrısal yaşam sana yerleşince, bencillik hastalığından kurtulacaksın. Diri Allah’ın çağrısını herkese duyurmak arzusuyla çarpacak yüreğin. Dinimiz, şeriat, yargı dini değil, yaşam ve mutluluk bağıdır.
Dua: Kutsal Allah’ım, göklerdeki Babamız, sana hamd eder, seni yüceltiriz. Çünkü Oğlun yaşamımızdır. O bizleri, biz günahlıları senin yaşamını ölü dünyaya taşımak göreviyle onurlandırdı. Bize dayandığın, tahammül ettiğin için sana şükrederiz. Tanıdık, tanımadık herkese, koşup ölümden Dirilen’in Müjdesini duyurabilmemiz için cesaret ver bize. Rab İsa, sana tapınırız, çünkü sen ölümden dirilip bizi yaşamının elçileri kıldın. Amin.
Soru 26: Mesih’in, elçilerini dünyayı müjdelemekle görevlendirmesinde garip olan nedir?