Previous Lesson -- Next Lesson
i) Ο Ιησούς Επιτίθεται στον Φανατισμό και την Ρηχότητα (Ματθαιοσ 16:1-12)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 16:5-12
5 Όταν έφτασαν οι μαθητές στην άλλη όχθη, είδαν ότι ξέχασαν να πάρουν ψωμιά. 6 Ο Ιησούς τους λέει: «Να φυλάγεστε και να προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων». 7 Αυτοί σκέφτονταν κι έλεγαν μεταξύ τους: «Ψωμί δεν πήραμε!» 8 Το κατάλαβε ο Ιησούς και τους είπε: «Τι σκέφτεστε, ολιγόπιστοι, πως δεν έχετε πάρει ψωμιά; 9 Ακόμη δεν το εννοήσατε ούτε θυμάστε τα πέντε ψωμιά για τους πέντε χιλιάδες άντρες, και πόσα κοφίνια πήρατε έπειτα; 10 Ούτε τα εφτά ψωμιά για τους τέσσερις χιλιάδες άντρες και πόσα καλάθια πήρατε; 11 Πώς δεν καταλαβαίνετε ότι δε σας μιλούσα για ψωμιά, όταν σας έλεγα να φυλαχτείτε από το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων;» 12 Τότε κατάλαβαν πως δεν τους είπε να φυλάγονται από το προζύμι που φτιάχνουν ψωμί, αλλά από τη διδασκαλία των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. (Ματθαιοσ 14:17-21; 15:34-38, Μάρκος 8:14-21)
Ο Ιησούς έφυγε σύντομα από το μέρος όπου είχε θρέψει τους τέσσερις χιλιάδες, μετακινούμενος στην άλλη πλευρά της λίμνης. Οι μαθητές δεν μπορούσαν να αγοράσουν φαγητό για να πάρουν μαζί τους κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Όταν ο Χριστός τους μίλησε για το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων που δηλητηριάζει τις σκέψεις, νόμιζαν ότι εννοούσε το προζύμι του ψωμιού. Είχαν το μυαλό τους στραμμένο στα πράγματα αυτού του κόσμου και Αυτός είχε το μυαλό Του στα πράγματα του ουρανού, γιατί είχε βάλει όλες τις ανησυχίες Του στα χέρια του Πατέρα Του.
Ο Ιησούς επέπληξε τους μαθητές Του επειδή σκέφτονταν το ψωμί περισσότερο από τα πνευματικά πράγματα. Τους υπέδειξε τους πέντε χιλιάδες που τρέφονταν με πέντε ψωμιά και τους τέσσερις χιλιάδες με επτά ψωμιά. Γιατί ανησυχούσαν τότε για το ψωμί όσο Εκείνος ήταν μαζί τους; Ο Ιησούς, πάλι, τούς κατέστησε σαφές ότι ο νομικισμός των Φαρισαίων και ο φιλελευθερισμός των Σαδδουκαίων δεν ήταν σύμφωνοι με την αγάπη του Θεού στη Καινή Διαθήκη, την αγάπη που οδηγεί τον άνθρωπο μέσω του Αγίου Πνεύματος στην υπηρεσία της θυσίας. Ο Ιησούς επέμεινε για την αναγκαιότητα των ακόλουθων Του να προφυλαχθούν από την υποκρισία και να μην έχουν μόνο μια μορφή ευσέβειας. Τους προέτρεψε να ομολογήσουν τις αμαρτίες τους και να υπηρετήσουν τον Θεό με τη χάρη Του.
Αυτή η διαφωνία μεταξύ της λατρείας του Θεού που βασίζεται στην αυτοδικαίωση με τη τήρηση του νόμου και της ελευθερίας της αγάπης του Χριστού που βασίζεται στην εξιλέωσή Του και στην κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος είναι βαθιά ριζωμένη. Εμφανίζεται ως μια βίαιη πάλη σε όλες τις Πράξεις των Αποστόλων. Σ' αυτό το βιβλίο, ο απόστολος Παύλος έγινε ο διάσημος αγωνιστής για χάρη της ελευθερίας της διάνοιας μας από το να επιζητούμε δικαίωση μέσω του νόμου. Έδωσε μαρτυρία για την κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές μας που έγινε δυνατή μέσω του Χριστού που εκπλήρωσε όλες τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης πάνω στο σταυρό. Τι κρίμα, που ακόμη και τώρα, κάποιοι πιστοί δεν αναγνωρίζουν το λάθος της δικαίωσης με τις πράξεις τους. Αποτελεί μια κυρίαρχη ιουδαϊκή σκέψη που προέρχεται από την καρδιά της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ η δικαίωση μέσω πίστης είναι η βάση του παγκόσμιου μηνύματος της Καινής Διαθήκης.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε δοξάζουμε και χαιρόμαστε, Πατέρα, Υιέ και Άγιο Πνεύμα, Άγιε Τριαδικέ Θεέ μας, γιατί μας λύτρωσες από την εξάρτηση από τη δική μας ευσέβεια. Εμείς δεν είμαστε παρά αμαρτωλοί. Όμως, μας δικαίωσες και μας αγίασες και μας κρατάς στη χάρη Σου για να σε υπηρετούμε με χαρά, χωρίς πνεύμα υποκρισίας. Είμαστε δικαιωμένοι αμαρτωλοί και μας έκανες άγια παιδιά Σου σώζοντάς μας μέσω της αγνής χάρης.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί πρέπει να προσέχουμε το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων;