Previous Lesson -- Next Lesson
3. დაუქორწინებელის მსახურება (მათეიესო 19:10-12)
მათეიესო 19:10-12
10 უთხრეს მას მოწაფეებმა: "თუკი ასეთია კაცის მოვალეობა ცოლის მიმართ, უმჯობესია არ შეირთოს ცოლი”. 11 უთხრა მათ: "ყველა ვერ დაიტევს ამ სიტყვას, არამედ ვისაც მიცემული აქვს. 12 ვინაიდან არიან საჭურისნი, რომლებიც დედის მუცლიდან იშვნენ ასეთებად; არიან საჭურისნი, რომლებიც ადამიანებმა დაასაჭურისეს; არიან საჭურისნი, რომელთაც თვითონ დაისაჭურისეს თავი ცათა სამეფოსთვის. ვისაც შეუძლია შეთვისება, შეითვისოს”. (1 კორინთელთა 7:7)
მოწაფეები შეშინდნენ ქრისტეს სიტყვების გამო სიწმინდესა და პასუხისმგებლობაზე ქორწინებაში. იფიქრეს, რომ უმჯობესია არ დაქორწინდნენ. იესო არ რთავდა ქმარს ნებას, რომ მოპყრობოდა ცოლს, როგორც მას სურდა, არამედ ითხოვდა მისგან ერთგულებას, მოთმინებას, სიბრძნეს და სიყვარულს. ქორწინება მოითხოვს ადამიანისგან პასუხისმგებლობას, მოთმინებას და მსხვერპლს და არ იძლევა გაყრის უფლებას.
იესომ დაანახა მათ, რომ შეეძლოთ აერჩიათ უცოლობა. მაგრამ არა იმიტომ, რომ მათთვის ქორწინების პასუხისმგებლობა აერიდებინა, არამედ იმისთვის, რომ მსახურება შეძლებოდათ. ვინც ქორწინებაში არაა, არაფრით ნაკლებად წმინდა არაა, ვიდრე ის ვინც არის, რადგან ორივე ქრისტეს პატიებითა და გამართლებით ცხოვრობს. მაგრამ თუ კი ვინმე თავისი მხსნელისადმი სიყვარულში გრძნობს უცოლობის მოწოდებას, დაე გამოსცადოს თავის თავი, ნუთუ მართლა უნდა თავი მიუძღვნას სულიწმინდის ისეთ მორჩილებას და მოსმენას, რომ ხორცისაგან ცდუნებაში არ ჩავარდეს. იოანე ნათლისმცემელმა და პავლემ აირჩიეს უცოლოდ ყოფნა, რადგანა რა საკუთარი თავისთვის ცხოვრობდნენ, არამედ თავისი სხეულები ცოცხალ მსხვერპლად წარუდგინეს ღმერთს. ბუნებრივი კანონი გვეუბნება, რომ ვიქორწინოთ და ვიყოთ პატიებაში, პატივისცემასა და მსახურებაში, დავეყრდნობით რა უფლის ძალას და სიყვარულს.
ქრისტემ ნება დართო მოწაფეებს უცოლობაზე, მათი პასუხის გამო: „უმჯობესია არ ვიქორწინოთ“ და ეს არ ჟღერდა, როგორც დასტური მათ პროტესტზე, როდესაც მოისმინეს რომ განქორწინება არ შეიძლება, არამედ დართო ნება მათ მოწოდებას, რადგან მათ ჰქონდათ უნდარი თავი შეეკავებინათ ხორციელი სიამოვნებებისგან და ამიტომაც უკეთესი იყო უცოლოები ყოფილიყვნენ. დაუქორწინებლებს აქვთ მეტი საშუალება იზრუნონ იმაზე, რაც „ღმერთისაა, რათა აამონ მას“ ( 1კორინთელთა 7:32), რადგან ნაკლებად აქვთ წუთისოფლის საზრუნავი. ძალიან დიდი დრო აქვთ მიუძღვნან ღმერთს თავიანთი დრო და ნააზრევი. მადლის გამრავლება და გაზრდა უკეთესია, ვიდრე ოჯახის ზრდა. ურთიერთობა მამასთან, ძესთანდ ა სულიწმინდასთან ყველა სხვა ურთიერთობებს აჭარბებს.
ქრისტეს მავნებლობად მიაჩნდა ქორწინების აკრძალვა, რადგან „ყველა ვერ ჩწვდება ამ სიტყვებს“. სინამდვილეში ძალიან ცოტას თუ შეუძლია ეს, ამიტომაც ქორწინება უნდა აღიარებულიქნას. „ვინაიდან უმჯობესია იქორწინონ, ვიდრე აღეგზნონ“ (1 კორინთელთა 7:9).
ლოცვა: უფალო იესო, მადლობას გიხდით, რომ მთელი ცხოვრება უცოლოდ გაატარე, იყავი თავშეკავებაში და მრავალთა გამოსასყიდად გაიღე შენი თავი. გვაპატიე ყველა უწმინდური აზრი და ვნებებისადმი სიყვარული. შეგვაყვარე სისუფთავე და მოგვამზადე კეთილსინდისიერი ქორწინებისთვის, რათა შენი სისხლით განწმნდილები ვიყოთ, ვემსახუროთ ერთმანეთს სიხარულით, არასდროს დავკარგოთ სიყვარული და არასდროს განვშორდეთ ერთმანეთს. შეინახე და დაიცავი შენი სიყვარულის ძალაში ყველა ქოწინება, რომელიც შენი სახელით შედგა!
კითხვა:
- ცათა სამეფოს მსახურებისთვის, რა აზრი აქვს დაუქორწინებლად ყოფნას?